Ο εσωτερικός αγών οδηγός στήν ὄντως ζωή

       

                                                                               
Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε σαφῶς: «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς». 

Χωρίς τήν Θεία Εὐχαριστία δέν ἔχουμε αἰώνια ζωή.

Ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ παρατηρεῖ: «Ἐκτός Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία, διότι σωτηρία εἶναι ἡ Ἐκκλησία»...

Ἡ σωτηρία καὶ ἡ παραμονὴ ἐντός της Ἐκκλησίας δὲν γίνεται μόνο μὲ τὴν μετοχὴ στὰ Μυστήρια , ἀλλὰ ἀπαιτεῖται καὶ ὁ ἀνάλογος Πνευματικὸς ἀγώνας ἀπὸ τὸν πιστὸ, ὥστε νὰ διαφυλάξει τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ πού ἔλαβε μὲ τὰ Ἅγια Μυστήρια .
 
Πρέπει, όποιος κάνει τον εσωτερικό αγών, να έχει κάθε στιγμή τα παρακάτω τέσσερα πράματα μέσα του: ταπείνωση, απόλυτη προσοχή, αντίρρηση και προσευχή.

Ὁ βαπτισμένος καί χρισμένος πιστός, μετέχοντας τακτικά τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας (σύμφωνα μέ τήν ὁδηγία τοῦ Πνευματικοῦ του Πατρός) καί συνάμα ἀγωνιζόμενος ἀσκητικά καί νηπτικά, ζεῖ τήν ὄντως ζωή. 

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)  επιλογή- επεξεργασία Δημήτρης Ρόδης για pneumatoskoinwnia.blogspot.gr