Ιησούς Χριστός - 'Ελληνας ή Εβραίος;

Συγγραφή κειμένου Νικόλαος Καρέλλος

Γιατί ο Θεός, ο Ένας και Ανώνυμος, ενσαρκώθηκε στους Εβραίους και όχι στους Έλληνες παρ όλο που τους έπλεξε το εγκώμιο και χρησιμοποίησε την Ελληνική για την εξάπλωση του Ευαγγελίου;

Ο Θεός φυσικά δεν έχει καν όνομα, και αυτό είπε στο Μωυσή.

Ειμαι απλά Ο ΩΝ, Ο Ειμί. (Εβραιστί Γιαχβέ.)

Ο Θεός δεν έχει ούτε γλώσσα, ούτε έθνος. Δεν ειναι φυσικά ούτε εβραίος ούτε Ελληνας. ¨Ελαχε στους Εβραίους όμως αυτό και μόνον αυτό: Nα είναι -στη θεωρία τουλάχιστον- ο λαός που πίστευε στην Μοναδικότητα του Θεού μεν αλλά να είναι και αρκετά διεφθαρμένος (όπως όλοι) ώστε να είναι βέβαιο ότι ο Χριστός θα σταυρωνόταν εκπληρώνοντας το λόγο που ενσαρκώθηκε.

Διότι η Ελληνιστική πολυθεΐα απλά θα αδιαφορούσε για την δράση του θεωρώντας Τον είτε ως έναν θεό εκ των πολλών είτε ως ενσάρκωση εκ των υφισταμένων, ελληνιστικών και εισαγόμενων θεοτήτων...

Και αυτο καθρεφτίζεται απόλυτα στο συγκεκριμένο εδάφιο των Πράξεων των Αποστόλων, όπου οι Έλληνες αποδέχονται τους Αποστόλους ως θεότητες ενώ οι εβραίοι ξεσηκώνουν τον όχλο να τους λιθοβολήσει.

{Πραξ. 14 οἱ δὲ ὄχλοι ἰδόντες ὃ ἐποίησεν ὁ Παῦλος ἐπῆραν τὴν φωνὴν αὐτῶν λυκαονιστὶ λέγοντες· οἱ θεοὶ ὁμοιωθέντες ἀνθρώποις κατέβησαν πρὸς ἡμᾶς· ἐκάλουν τε τὸν μὲν Βαρνάβαν Δία, τὸν δὲ Παῦλον Ἑρμῆν, ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν ὁ ἡγούμενος τοῦ λόγου. 

ὁ δὲ ἱερεὺς τοῦ Διὸς τοῦ ὄντος πρὸ τῆς πόλεως αὐτῶν, ταύρους καὶ στέμματα ἐπὶ τοὺς πυλῶνας ἐνέγκας, σὺν τοῖς ὄχλοις ἤθελε θύειν. ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀπόστολοι Βαρνάβας καὶ Παῦλος, διαῤῥήξαντες τὰ ἱμάτια αὐτῶν εἰσεπήδησαν εἰς τὸν ὄχλον κράζοντες καὶ λέγοντες· ἄνδρες, τί ταῦτα ποιεῖτε; καὶ ἡμεῖς ὁμοιοπαθεῖς ἐσμεν ὑμῖν ἄνθρωποι, εὐαγγελιζόμενοι ὑμᾶς ἀπὸ τούτων τῶν ματαίων ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα, ὃς ἐποίησε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς· ὃς ἐν ταῖς παρῳχημέναις γενεαῖς εἴασε πάντα τὰ ἔθνη πορεύεσθαι ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν καίτοι γε οὐκ ἀμάρτυρον ἑαυτὸν ἀφῆκεν ἀγαθοποιῶν, οὐρανόθεν ὑμῖν ὑετοὺς διδοὺς καὶ καιροὺς καρποφόρους, ἐμπιπλῶν τροφῆς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας ὑμῶν.

καὶ ταῦτα λέγοντες μόλις κατέπαυσαν τοὺς ὄχλους τοῦ μὴ θύειν αὐτοῖς. Ἐπῆλθον δὲ ἀπὸ Ἀντιοχείας καὶ Ἰκονίου Ἰουδαῖοι καὶ πείσαντες τοὺς ὄχλους καὶ λιθάσαντες τὸν Παῦλον ἔσυραν ἔξω τῆς πόλεως, νομίσαντες αὐτὸν τεθνάναι.}

Δηλαδή οι Έλληνες ακόμα και ο ιερευς του Διός υποδέχτηκαν τον Παυλο μετά βαίων και κλάδων ως θεούς, και όχι ως ομιλητές του θεού.

Και τι λέει ο Παυλος εδώ: Ότι ο Ένας Θεός δημιουργός απαντά τις προσευχές όλων των ανθρώπων και των Ελληνιστών τους οποίους άφησε ελεύθερους να πιστεύουν ο καθενας τα δικά του.

Και αφού έπεισε τους Έλληνες ότι είναι απλοί άνθρωποι, εμφανίστηκαν μισαλλόδοξοι Ιουδαίοι εξ Αντιοχείας και Ικονίου και παρέσυραν τους όχλους να τους λιθοβολήσουν. 

Καρμπόν δηλαδή με αυτό που συμβαίνει και σήμερα. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι πάντα θεωρούσαν τον Μεσσία ως έναν εθνικιστή εβραιοκεντρικό άρχοντα, που σε ένα υπερεθνικιστικό και πανθρησκειακό παραλλήρημα θα καθυποτάξει πάντα τα έθνη και τις θρησκείες υπό τους πόδας του.

Νικόλας Καρέλλος

Σχόλιο Π.Κοινωνιας: H αλήθεια, οτι ο Χριστός δεν είναι ένας ''αποκλειστηκός Θεός'' των Ιουδαίων, (όπως θεωρούν πολλοί αρχαιολάτρες), και οτι μάλιστα Δεν Τον έχουν αποδεχτεί, αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στον λόγο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: 

                     Μην απορήσετε, αν χαρακτήρισα τους Ιουδαίους ελεεινούς.
 

Είναι πράγματι άθλιοι και ταλαίπωροι, αφού, τόσα ουράνια αγαθά που πήραν στα χέρια τους, τα περιφρόνησαν και τα πέταξαν. Ανέτειλε για κείνους νωρίς ο ήλιος της δικαιοσύνης, μα εκείνοι απομάκρυναν το φως του και μένουν στο σκοτάδι.
 

Ήταν βλαστάρια αγίας ρίζας, αλλά αποκόπηκαν. Διάβασαν προφήτες από τα παιδικά τους χρόνια, κι Αυτόν για τον όποιο μίλησαν οι Προφήτες Τον σταύρωσαν.
 

Ενώ ήταν καλεσμένοι να γίνουν παιδιά του Θεού, ξέπεσαν στην τάξη των σκύλων.

«Λόγοι Κατά Ιουδαίων» - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.