''Αληθινές ιστορίες προσκυνητών απο τον Άθωνα"

                                                                                            

Στο τελευταίο του ταξίδι, την πρώτη κιόλας ημέρα που πάτησε το πόδι του στο Άγιον Όρος, έπεσε πάνω στόν πατέρα Χαρίτωνα.

Εκείνος τον φώναξε. ''Ελα λίγο μέσα να σου πω...'' ο προσκυνητής ακολούθησε χαμογελώντας τον γέροντα... μέσα σε τρία λεπτά χωρίς περιστροφές, του είπε τα πάντα. 

Για ποιόν λόγο είχε πάει, τι ακριβώς είχε προηγηθεί, τι απαντήσεις έψαχνε να βρεί, και ποιά ήταν η λύση στήν αναζήτηση του...

Σάστισε απο την ολοφάνερη αποκάλυψη του γέροντα, απροκάλυπτα έβλεπε μπροστά στα μάτια του να ενεργεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος... 

Πρώτη φορά τον έβλεπε... Μήτε είχε επισκεφτεί άλλοτε τούτο το Μοναστήρι. Πως ήταν δυνατόν να γνωρίζει....

''- Ξέρεις παιδί μου υπάρχουν δυο είδη Ιεροσύνης, η μυστηριακή και η πνευματική... Την έχεις, σου την έχει δώσει, σου έχει δώσει και τα χαρίσματα, θα σε ''φτάσει''.. (...)

Διότι τι είναι παιδί μου πιο πάνω απο τούς αγίους; Μόνο η Παναγία μας! Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου να τα δώσεις Στό Χριστό, να γίνεις μοναχός. Σε δέχεται ο Χριστός...''

Ο καλοκάγαθος πατέρας τον αγκάλιασε  στοργικά στόν ωμο, και τον αποχαιρέτησε λέγοντας του: 

''Nα ξέρεις πως ο Θεός κάθε προσπάθεια σου, θα την μετρήσει πολύ απο δω και στο εξής. Πήγαινε όπου έχεις να πας, και να ξανάρθεις πάλι απο 'δω, να ξανάρθεις...''

''Σε έσωσε ο Χριστός, αλλά δεν το έχεις καταλάβει ακόμη...''

Ήρθε ξανά στήν παρέα. Το πρόσωπο του, το βλέμμα του Μανώλη είχαν αλλάξει...

- Τι έπαθες αδερφέ μου; Ολα καλά;

- Θα σου πω μετά, ψέλλισε...

Θυμήθηκε εκείνη τη φράση της Αλκυόνης: ''Ποιο στόμα θα τσακίσει το φλοιό του μυαλού σου και θα σε τινάξει χωρίς αναπνοή στ’ αστέρια...''

H αλήθεια τσάκισε το φλοιό του μυαλού του.. που παλεύει ακόμα να συνέλθει. 

Το αστείο είναι πως ήδη γνώριζε μέσα του οσα άκουσε.

Έφυγε λες η ψυχή του και πέταξε στα αστέρια. Βλέπεις ακόμα δεν εννοούσε 'κείνα που είχαν συμβεί, πως να αντέξει να συλλάβει τα μελλούμενα...

Δεν τι ''γλιτώνεις'', θα παλέψεις για τα αιώνια, σιγομουρμούρισε η αδύναμη ψυχή του. Έφυγε κατά την πύλη της μονής... για να συνεχίσει η μουρμούρα:

''Άκου κει πιο στόμα θα τσακίσει το φλοιό του μυαλού σου... 

Εκείνο που σου μιλάει ο Χριστός ! "

Ήταν η απάντηση...

___________________________________________

''Αληθινές ιστορίες προσκυνητών απο τον Άθωνα"

 Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία