ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ! ΑΝΑΨΕ ΦΩΤΙΑ ΒΕΛΙΚΑ! ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ η Βελίκα Τράΐκου σου Χαμογελά...!

ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ!

 ΑΝΑΨΕ ΦΩΤΙΑ ΒΕΛΙΚΑ! 

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 

η Βελίκα Τράΐκου σου Χαμογελά...!

Αυτή είναι η μόνη γνωστή φωτογραφία της Βελίκας Τράΐκου. Χαμογελά μέσα στο φέρετρο την ημέρα της κηδείας της. Η πρώτη μαχαιριά των Βουλγάρων, είναι για να «σπάσει» και να αποκαλύψει το δίκτυο των Ελλήνων πατριωτών. Απαντά με ένα χαμόγελο... Το ίδιο και στην δεύτερη μαχαιριά, και στην τρίτη…

Γεννήθηκε το 1883 στο χωριό Πεντάλοφο της Θεσσαλονίκης, σπούδασε δασκάλα και το 1900 την βρήκε να διδάσκει στην Έδεσσα.

Το 1901, ο Ίων Δραγούμης, Πρόξενος της Ελλάδας στο Μοναστήρι, οργανώνει τον Μακεδονικό Αγώνα...

Αναζητά ένα πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης, μορφωμένο, νέο σε ηλικία για μια κρίσιμη αποστολή: την μεταφορά μηνυμάτων από το κέντρο του Αγώνα στην υπόλοιπη Μακεδονία.

Αιφνιδιάζεται όταν εμφανίζεται μπροστά του μια εικοσάχρονη κοπέλα και δηλώνει πρόθυμη να αναλάβει αυτή την αποστολή. Η ευφυΐα της, η μόρφωσή της –μιλούσε απταίστως τουρκικά και βουλγαρικά- και το θάρρος της κάμπτουν τις επιφυλάξεις του. Τα επόμενα τρία χρόνια, η Βελίκα οργώνει την Μακεδονία.

Εμφανίζεται σε πόλεις και χωριά, άλλοτε ως πλανόδια πωλήτρια αυγών, άλλοτε ως ζητιάνα, άλλοτε ως «τρελή» που παραμιλά στους δρόμους, μεταφέροντας τα σημειώματα του Δραγούμη μέσα στα ρούχα της ακόμα και μέσα στα μαλλιά της και συλλέγοντας πληροφορίες. Η δράση της σταματά στο παζάρι των Γιαννιτσών... 

Εκεί την αναγνωρίζει ένας Βούλγαρος. Την συλλαμβάνουν.

Η πρώτη μαχαιριά είναι για να «σπάσει» και να αποκαλύψει το δίκτυο των Ελλήνων πατριωτών. 

Απαντά με ένα χαμόγελο. Το ίδιο και στην δεύτερη μαχαιριά, στην τρίτη…

Καταλαβαίνουν. Πέφτουν πάνω της και την κατακρεουργούν. Στην κηδεία της το φέρετρο ανοιχτό, όπως και το ρούχο της για να δουν όλοι το μέγεθος της θηριωδίας. Αλλά η ίδια, χαμογελαστή…

Ακριβώς τρία χρόνια νωρίτερα, τον Αύγουστο του 1901 στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, η Βελίκα Τράϊκου πήρε μέρος στην συνάντηση των Μακεδονομάχων και απευθύνθηκε στους άντρες που βρίσκονταν εκεί λέγοντας: 

«Οπλίστε τους χωρικούς, και όταν εμείς προετοιμάσουμε το έδαφος, από παντού θα ανάψει ο αγώνας...»

Στίς εξέδρες, σε κάθε Συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας, βλέπω την Βελίκα. Μακεδονία μου η Βελίκα Τράΐκου σου Χαμογελά...! 

ΑΝΑΨΕ ΦΩΤΙΑ ΒΕΛΙΚΑ! ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ!

________________________________

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΑΦΕΙΔΗΣ 

(Δείτε ολόκληρο το πρωταρχικό και πλήρες κείμενο εδω)