Τον περασμένο Αύγουστο είδα τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο...

Ο φίλος του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, 

όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης

*Τον περασμένο Αύγουστο είδα τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο. Είναι ζωντανή η Χάρις του Αγίου. Του λέω:

– Άγιέ μου Γιάννη, πολύς κόσμος έρχεται στη Χάρη σου.

– Ναι, πολύς κόσμος έρχεται στη Χάρη μου, αλλά λίγα είναι τα τέκνα μου. Οι πιστοί είναι πολύ λίγοι. Νομίζουν πως κοιμάμαι στην λάρνακα. Εγώ είμαι ζωντανός. Δεν με βλέπουν. Εγώ όλους τους βλέπω. Και φεύγω πολλές φορές από την αγία λάρνακα. Αυτοί δεν με βλέπουν, δεν μ’ ακούν, εγώ όμως τους βλέπω, τους ακούω τι λένε...

*Πάνε πολλοί, παπάδες, κόσμος και προσεύχονται. Ήταν και μία γνωστή μας, μάλιστα αυτή είχε και μια συγγένεια με την μάννα μου, που παρακαλούσε «Άγιε Γιάννη μου, τα παιδάκια μου να τα βοηθήσης». Βγήκε (ο Άγιος) από την λάρνακα –όποιος τον φώναζε σήκωνε το κεφάλι, κι ευλογούσε εκεί όπου ήθελε, ο άγιος Ιωάννης– και λέει: «Ποια; Αυτή η βλάσφημη; Αυτή που καταράται;». Έλεγε και το ανάθεμα αυτή, μεγάλη κατάρα έλεγε στα παιδιά της και βλασφημούσε. Και δεν πήγαιναν καθόλου καλά στο σπίτι τους. Δεν χορταίνουν και ψωμί.

Παιδιά μου, η κατάρα είναι κακό στον άνθρωπο, «ευλογείτε και μη καταράσθε». «Αυτή που καταράται; λέει, αυτή η βλάσφημη;» Γύρισε το κεφάλι του ο Άγιος και ξάπλωσε. Σημασία δεν την έδωσε ο άγιος Ιωάννης...

*Εγώ είχα περάσει προχτές που γύρισα από τον γιατρό και είπα εκεί στην επιτροπή, Βρε παιδιά, βάλτε μια ταμπελίτσα, μια πινακίδα ότι απαγορεύονται, με συγχωρείτε, με τα κοντά παντελόνια, με τα κοντά φουστάνια. Λένε εμείς ,πάτερ μου, είπαμε αλλά μας απαγορεύσανε , θα χάσει το ίδρυμα. Ε, καλά, κι αν χάσει το ίδρυμα δηλαδή, ας ανάψουν το κεράκι τους οι άνθρωποι και θα πάρει λεφτά το ίδρυμα.

Τα λεφτά τα φέρνει ο Θεός, εδώ οι κόρακες, τα πετεινά του ουρανού ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε συνάζουσι εις αποθηκας. Εμείς δόξα τω Θεώ, έχουμε ένα επαγγελματάκι, με συγχωρείτε, θα βγάλουμε ένα κομματάκι ψωμί να φάμε.

Έκανα προσευχή το βράδυ: «Άγιέ μου Γιάννη, τι είναι αυτή η κατάσταση;». (Πηγαίνουν στην λάρνακα και προσκυνούν πολλοί όχι σεμνά ντυμένοι). «Άγιέ μου Γιάννη, δεν βλέπεις και συ;». Ω του θαύματος! Ούτε κοιμήθηκα, ούτε (είδα) όνειρα και φαντασίες και (ούτε) παραμύθια (είναι αυτό που είδα). Ω του θαύματος, παιδιά μου, με συγχωρείτε...

Βλέπω τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, ζωντανή η Χάρις του. Πιο πέρα, παιδιά μου, μην εξετάζετε πώς τον είδα. 

Λέει: «Πολλή η αμαρτία, πάτερ μου, στον κόσμο, πολλή η ασέβεια, πολλή η απιστία. Εμένα δεν με βλέπουν, εγώ όμως τους βλέπω. Τώρα εσύ με βλέπεις, επειδή είσαι δικός μου άνθρωπος και πιστός άνθρωπος. Επειδή είναι πολλή η αμαρτία στον κόσμο, πολλή η ασέβεια, γι’ αυτό πρέπει να γίνη πόλεμος. Άκουσες τι σου λέγω;», μου είπε. «Πρέπει να γίνη πόλεμος».

«Άγιέ μου Γιάννη, λέω, να μην γίνη πόλεμος, γιατί 70 χρόνια (που) ζω στη γη πολέμους (βλέπω)· από την ημέρα που γεννήθηκα στην Μικρά Ασία, με τους Τούρκους, και πάλι στην Εύβοια, με την ανταρσία τότε, με την κατοχή, με τους Γερμανούς, Ιταλούς… σώθηκα, με κράτησε το χέρι του Θεού»..

«Πρέπει να γίνη πόλεμος, πρέπει να γίνη πόλεμος». Τρεις φορές το είπε. Πρέπει να γίνη πόλεμος διότι πολλή η απιστία και η ασέβεια στον στον κόσμο…

– Με την Τουρκία θα γίνει πόλεμος;…

-Τέκνον μου, μήπως και τώρα, δεν γίνεται πόλεμος; Καλά μου παιδια, ο Θεός το ξέρει αυτό, πάντως είπε, καλό μου παιδί ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος ότι πρέπει να γίνη πόλεμος διότι πολλή η αμαρτία στον κόσμο κι η ασέβεια κι η απιστία. Δεν βλέπετε παιδιά μου τι γίνετε! Ας βάλει ο Θεός το χέρι Του, να μας βοηθήσει…

Να πλημμύρες, να οι πυρκαγιές, να οι απεργίες, με συγχωρείτε, κάψανε αυτοκίνητα, κάψανε κόσμο, αυτά είναι οργή Θεού· δεν είναι, παιδιά μου, πόλεμος αυτός; Και τι μας περιμένει, ένας Θεός το ξέρει. Προσευχόμεθα να μας στηρίζη η Χάρις του Θεού. Πάντως ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος είναι πολύ θαυματουργός.

Ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος γυρίζει πλευρό στην λάρνακα (και) κάπου-κάπου εξαφανίζεται. Η εικόνα του αγίου Χαραλάμπους έφυγε (από τη θέση της) και πήγε και στάθηκε ορθή (σε άλλο μέρος). Πόσο απλά μιλούσαν οι άνθρωποι με τους Αγίους…

Τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο και τον όσιο Δαυΐδ, τους είδα μπροστά μου στο Νοσοκομείο. «Εμείς κάναμε την εγχείρηση», μου είπαν, «όχι ο γιατρός σου».

Παπάδες και άλλοι δεν με πίστεψαν.. (...)

*****

Από το βιβλίο: “Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)”. Α’. Διηγήσεις (αποσπάσματα). Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» 2016. Πηγή: iconandlight.wordpress.com

Ο ναός του αγίου Γεωργίου στο Προκόπι της Μ. Ασίας 

όπου προσευχόταν ο όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

 και εναποτέθηκε το άγιο Λείψανό του.