ΑΧ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

ΑΧ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ! 

π. Δαμιανός 

«Δεν χρειάζονται συλλαλητήρια, αλλά εθνική ομοψυχία»(!!), μας λέει ο πρώτος κάτω στην Αθήνα, στην αρχιεπισκοπή. 

Πώς μπορεί να έχει κανείς «ομοψυχία» στην τεκταινόμενη και στη μυστική προδοσία; 

«Ομοψυχία» ζητάει κανείς όταν διεξάγεται ένας αγώνας για μια νίκη, για μια αντίσταση, για ένα ιδανικό. Βλέπετε πουθενά να αγωνίζεται κανείς; Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι ή σιωπούν ή συντελούν στην εθνική προδοσία... Και είναι δυνατόν ο αρχιεπίσκοπος να ζητά «ομοψυχία» σε αυτές τις συγκυρίες και ζυμώσεις; 

Είναι σαν να έρχεται ένας και να βάζει φωτιά το σπίτι σου κι εσύ να κάθεσαι να τον βλέπεις απαθής και, το χειρότερο, να πηγαίνεις να τον βοηθάς κιόλας! Γίνεσαι έτσι «ομόψυχός» του, συνεργός και βοηθός στο εγκληματικό του έργο κατά της ζωής και της ακεραιότητάς σου!

Παραφρονική «ομοψυχία», πραγματικά! 

Έπειτα, πως μπορείς να ανακόψεις τη φόρα του κόσμου να εκφράσει την δίκαιη αντίθεσή του σε ό,τι γίνεται εις βάρος του; Εδώ βγαίνουν όλοι οι περίεργοι (και άντε να μη πω ποιοι ακριβώς!) και κάνουν διαδηλώσεις και κλείνονται όλοι οι δρόμοι για χάρη τους και δεν θα βγει «όξω» ο πατριωτικός λαός; 

Απαράδεκτη αυτή η αβρή και μονομερής ακύρωση του Ιερωνύμου σε ό,τι θέλει εκ βαθέων να κάνει ο Λαός, ειδικά τώρα που όλα παίζονται κορώνα-γράμματα. 

Η μισή ντροπή μας προέρχεται από την ανανδρία μας. 

Μετά η πρόταση των προσευχών, όσο καλή και άγια να είναι, έρχεται για να αποτελέσει μια φτηνή «θρησκευτική» συγκάλυψη του κενού του μη πεπραγμένου συλλαλητηρίου που θέλει η βούληση του αδικημένου λαού. 

Αν έχεις πνεύμα διάκρισης και σοφίας, κάνε και τα δύο σε πλήρη αρμονία και ισορροπία: 

«και αυτά πρέπει να τα κάνουμε και τα άλλα να μη παραμελούμε» (βλ. Ματθ. 23, 23). 

Δηλαδή, τα συλλαλητήρια δεν εκφράζουν και δεν φανερώνουν βροντερή ομοψυχία και, μάλιστα, την πιο αξιόπιστη; 

Τώρα θα βγούνε και οι ωραίοι εγκύκλιοι, που θα στέλνουν παντού σε όλη την επικράτεια της «Καναπεδοχώρας» τάχα πονεμένα πατριωτικά μηνύματα για τη Μακεδονία μας που χάνεται (πρωτίστως από μας!). 

Χαρτιά, δηλώσεις, μηνύματα και λόγια, κάμερες, δελτία και εμφανίσεις, όλα μέσα από το γυαλισμένο γραφείο, από την ατσαλακωσιά των κουστουμιών και των στολών, κανονικά όλα μέσα από τη γυάλα. 

Και ποιος δεν το κατάλαβε! Τα βρήκανε και τα συμφωνήσανε μια χαρά όλοι τους: 

ο «λαουτζίκος» πρέπει να μην αντιδράει, να μη μιλάει, να μην αισθάνεται τίποτα από τον καναπέ του, να τρώει με ευχαρίστηση την εθνική προδοσία που του σερβίρουν πολλαπλά και να είναι ή ενθουσιασμένος ή ευχαριστημένος με τον κοινωνικό, διαπροσωπικό και προσωπικό θάνατο που του κερνούν χρόνια τώρα, είτε προ Κρίσης είτε ειδικά τώρα κατά τη μαύρη Κρίση. 

Με δαύτους, μόνο «κάγκελα παντού» (Τζίμης Πανούσης) θ’ αντικρίζει και θα χορταίνει η ψυχή μας. 

Για δείτε τους όλους καλά-καλά, έναν-έναν και, αν τολμάτε, έτσι πολύ σταράτα και αυτοκριτικά, καμαρώστε τον εαυτό σας για την προς αυτούς εγκληματική σας ψήφο: αστράφτουν τα εξουσιαστικά χαμόγελα της αναίσθητης αφεντιάς τους και της ενδοτικής διπλωματίας τους, ενώ η Ελλάδα σέρνεται προς το βάραθρο και η Μακεδονία μας στο απόσπασμα της Νέας Τάξης! 

Ημίμετρα και θολούρες παντού. Στάχτη στα μάτια, χαμόγελα του εφιάλτη, θρασυδειλία και πονηρία. Και απίστευτες δικαιολογίες. Ακόμη πιο απίστευτες ανιστόρητες δηλώσεις. 

Μια ησυχία απραξίας και απαξίας που θυμίζει ταφόπλακα· τράβα μέσα στο μνήμα σου και σώπα, Λαέ! Καμιά βροντή αντίδρασης, καμιά ιαχή, κανένα ανάστημα με το «ΟΧΙ» των Ηρώων και των Αγίων. 

Στη συμπρωτεύουσα, ένας γηραιός και δυσκίνητος πια μητροπολίτης, σε μια τόσο νευραλγική θέση, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων λίγος και άρα ακατάλληλος. 

Άλλα έλεγε πριν και άλλα κάνει τώρα. Άοσμος, άγευστος, ανώδυνος, ουδέτερος, αφανής, λίγος. Η υποχωρητικότητα έχει χτυπήσει για τα καλά το κόκκινο της προδοσίας. 

Ο δε πρωθυπουργός της Χώρας, άχρηστος πλήρως μέσα στον κραυγαλέο τυχοδιωκτισμό, τη δημαγωγία και τον κωλοτουμπισμό του εθνομίσους του, γυρεύει με κάθε ευκαιρία να σαρώσει και να ευτελίσει κάθε ζωντανή αξία και παράδοση αυτού του Τόπου. 

Οι αχυροκέφαλοι πολίτες-ψηφοφόροι ακόμη δεν πήραν το μάθημά τους, ακόμη δεν είδαν το έγκλημά τους. 

Στο Φάληρο, ένα αλλόκοτο έργο μιας σάπιας και απροσδιόριστης τέχνης, γίνεται η αγανάκτηση του λαού! Με το ζόρι να φυλαγόμαστε από γλυπτοείδωλα! Πού κατάντησες Ελλάδα! 

Το κλίμα ολοένα γίνεται βαρύ... 

Οι γκρίζες ζώνες των απαλών και βαμβακερών αντιμετωπίσεων μέρα με τη μέρα όχι μόνο δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα γίνουν τα απόλυτα συνεργήματα για το μαζικό φούντο μας. 

Το λέμε και το ξαναλέμε: 

Θέλουν εσπευσμένα τον διαμελισμό της Ελλάδας με αρχή τον αφανισμό της Μακεδονίας. 

Μισέλληνες και ανθέλληνες, εσωτερικού και εξωτερικού, έχουν ενωθεί μονάχα για τον σκοπό αυτό. Κι όποιος νομίζει ή πιστεύει ότι συνωμοσιολογούμε, ας μας κάνει τη χάρη να μας διαγράψει. 

Οι τωρινοί πολιτικοί είναι καταστροφικές επιλογές της δικής μας αορασίας, κυρίως της πνευματικής. Άπιστος ο λαός, άπιστοι και οι κυβερνώντες του. Έτσι πάει... 

Οι εξελίξεις τρέχουν και σε αυτές δεν περνάνε οι δικές μας εξισώσεις των θεωριών και αντιλήψεων. Δεν έχει τώρα 1+1=2. Πάνε αυτά. 

Την Ελλάδα θα την σώσει ο Θεός, ο Χριστός, η Παναγία Μητέρα Του, οι Άγιοι, ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης, ο Προστάτης της, οι Ήρωες, οι Ασκητές, οι Ευχέτες, οι Πιστοί, η ζωή και η προσευχή της καρδιάς μας,

η μετάνοια του βίου μας, η επιστροφή μας προς την θεία Εστία. 

Τέρμα τα φληναφήματα, τέρμα «τα λόγια τα πολλά και τα μεγάλα», τέρμα οι μωροφιλοσοφίες δίχως έξοδο και αντίκρισμα. 

Ο Θεός του Δημητρίου, να σώσει τη Μακεδονία μας! 

Αχ, Μακεδονία! Γλυκιά και άφθαρτη Μακεδονία! 

Που το χώμα σου είναι φερμένο από τη χώρα του Παραδείσου!... 

ΑΧ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ! 

π. Δαμιανός