Πῶς κοινωνεῖται νοερά καί πνευματικά ὁ Χριστός ~ Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου

Ἡ Πνευματική καί νοερή Κοινωνία, δηλαδή, 
πῶς κοινωνεῖται νοερά καί πνευματικά ὁ Χριστός

Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου

Αόρατος πόλεμος

Αν και μυστηριακά δεν μπορούμε να δεχθούμε τον Κύριό μας περισσότερο από μία φορά την ημέρα, όμως πνευματικά και νοερά μπορούμε να τον δεχώμαστε κάθε ώρα και κάθε στιγή δια μέσου της εργασίας όλων των αρετών και των εντολών και ιδιαιτέρως με την θεία προσευχή και μάλιστα την νοερά...

Επειδή και ο Κύριος βρίσκεται κρυμμένος μέσα στις αγίες του εντολές, και όποιος κάνει μία αρετή ή εντολή, δέχεται αμέσως μέσα στην ψυχή του και τον Κύριο που είναι κρυμμένος μέσα σε αυτές, ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα κατοικήση μαζί με τον Πατέρα του μέσα σε εκείνον που θα φυλάξη τις εντολές του λέγοντας: 

«Εάν κάποιος με αγαπά θα τηρήση και τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήση και θα έλθουμε προς αυτόν και θα κατοικήσουμε σε αυτόν» (Ιω. 14,23)

Η κοινωνία αυτή και η ένωσις, δεν μπορεί να μας αφαιρεθή από κανένα κτίσμα παρά μόνον από την αδιαφορία μας ή από κάποιο άλλο σφάλμα μας. 

Και μερικές φορές αυτή η Κοινωνία είναι τόσο καρποφόρα και τόσο ευάρεστη στον Θεό, όσο ίσως δεν είναι πολλές άλλες μυστηριώδεις κοινωνίες από την έλλειψι εκείνων που τις δέχονται. 

Λοιπόν, όσες φορές έχεις την διάθεσι και ετοιμασθής για μία παρόμοια κοινωνία, θα βρής πρόθυμο και έτοιμο τον Υιό του Θεού, μόνος του να σε τρέφη πνευματικά με τα ίδια του τα χέρια.

Γιά να ετοιμασθής λοιπόν για την νοερή αυτή κοινωνία, κάνε ως εξής: 

Στρέψε το νού σου στον Θεό και βλέποντας με ένα σύντομο βλέμμα από το ένα μέρος τις αμαρτίες σου και από το άλλο τον Θεό, λυπήσου για την βλάβη που του προξένησες και με κάθε ταπείνωσι και πίστι παρακάλεσε τον να καταδεχθή να έλθη στην ταπεινή σου ψυχή με νέα χάρι...

για να την ιατρεύση και να την δυναμώση κατά των εχθρών...

Ή όταν πρόκειται να ασκηθής και να σκληραγωγηθής εναντίον κάποιας επιθυμίας σου ή για να κάνης κάποια νέα πράξι αρετής ή για να φυλάξης κάποια εντολή, κάνε όλο αυτό με σκοπό να ετοιμάσης την καρδιά σου για τον Θεό που πάντα σου την ζητεί.

Και κατόπιν στρέφοντας την προσοχή σου σε Αυτόν, φώναξέ τον με επιθυμία μεγάλη να έλθη με την χάρι του να σε ιατρεύση και να σε ελευθερώση από τους εχθρούς, για να έχη αυτός μόνος την καρδιά σου στην εξουσία του.

Ή και θυμούμενος τις προσευχές της κοινωνίας των μυστηρίων, που προαναφέρθηκαν, πές με καρδιά που είναι αναμμένη: «Πότε, Κύριέ μου, να σε δεχθώ άλλη μία φορά; Πότε; Πότε; κ.λπ.».

Και αν θελήσης να κοινωνήσης πνευματικά με ακόμη καλύτερο τρόπο, διεύθυνε και βάλε από το προηγούμενο βράδυ όλες τις σκληραγωγίες και τις πράξεις των αρετών και κάθε καλό έργο που σκέπτεσαι να κάνης στο σκοπό αυτό, δηλαδή στο να δεχθής πνευματικά τον Κύριό σου.

Και το πρωί καθώς θα ξημερώνη, σκέψου, τι καλό! Τι ευτυχία! Τι μακαριότητα υπάρχει στην ψυχή εκείνη που επάξια μεταλαμβάνει μυστηριακά το πανάγιο Μυστήριο της Ευχαριστίας!

Διότι με αυτό αποκτούνται πάλι οι αρετές που έχουν χαθεί, και πάλι η ψυχή επιστρέφει στην προηγούμενη ωραιότητά της και γίνεται μέτοχος αυτή των μισθών του πάθους του Υιού του Θεού (κοινωνούνται εις αυτήν οι καρποί και οι μισθοί του πάθους του Υιού του Θεού).

Και από την μυστηριώδη κοινωνία πέρασε στην μυστική κοινωνία και σκεπτόμενος ότι νοερά τα ίδια αγαθά απολαμβάνεις με την μυστηριακή κοινωνία, φρόντισε να ανάψης την καρδιά σου μια μεγάλη επιθυμία να τον δεχθής νοερά και πνευματικά και αφού χορτάσης από την επιθυμία αυτή γύρισε προς τον Κύριό σου και πές:

«Επειδή, Κύριέ μου, δεν μπορώ μυστηριωδώς να σε δεχθώ την ημέρα αυτή, κάνε εσύ, που είσαι η αγαθότητα και η άκτιστη δύναμις, να σε δεχθώ επάξια τώρα πνευματικά και κάθε ώρα και κάθε ημέρα δίνοντάς μου νέα δύναμι και χάρι εναντίον όλων μου των εχθρών, και μάλιστα εναντίον εκείνου του πάθους του εχθρού στο οποίο εναντιώνομαι και κάνω πόλεμο με την βοήθειά σου.

Διότι όλες οι άλλες αρετές με την ομοιότητα που έχουν προς τον Θεό κάνουν τον ενάρετο άνθρωπο ικανό στο να ενωθή με τον Θεό, δεν τον ενώνουν όμως. 

Η Νοερά όμως προσευχή έχει τέτοια δύναμι και να ενώνη με τον Θεό. 

(βλέπε και στο με΄ κεφάλαιο). 

Και κατά κάποιον τρόπο οι άλλες αρετές μοιάζουν με τα όργανα που ισιάζουν και προσαρμόζουν δυό σανίδια, ενώ η προσευχή παρομοιάζει με την κόλλα, που ενώνει αυτά τα ταιριαστά σανίδια. Γι αυτό και ο μέγας Γρηγόριος επίσκοπος της Θεσσαλονίκης είπε ότι «η δύναμις της προσευχής ιερουργεί την ανάτασι και ένωσι του ανθρώπου με τον Θεό, διότι είναι σύνδεσμος των λογικών κτισμάτων με τον κτίστη» (Φιλοκαλία).

Από το ρητό αυτό ο άγιος Μάξιμος συμπεραίνει ότι όποιος εργάζεται τις εντολές του Κυρίου, δεν δέχεται μόνο τον Κύριο στην ψυχή του, αλλά μαζί με αυτόν δέχεται και τον Πατέρα που είναι μαζί του και το αχώριστο από αυτόν Άγιο Πνεύμα. Γενιά δέχεται μέσα του όλη την Αγία Τριάδα και γίνεται κατοικία της (κεφ. οα΄ της β΄ εκατοεντ.).

Αλλά και όσοι θέλουν πολύ συχνά, και δεν μπορούν να δεχθούν την μυστηριώδη Θεία Κοινωνία, δηλαδή να μεταλαμβάνουν τον Χριστό που βρίσκεται μέσα στα Μυστήρια..

ή διότι βρίσκονται σε τόπο έρημο όπου δεν υπάρχουν ούτε ιερείς ούτε θυσιαστήριο και εκκλησία, ή βρίσκονται στον κόσμο εμποδίζονται όμως από τους πνευματικούς όχι για κανένα τους σφάλμα, αλλά για την διεστραμμένη και πονηρή συνήθεια που επικρατεί,

αυτοί λέγω, επειδή επιθυμούν και θέλουν να δεχθούν μυστηριακά τον Χριστό μέσα τους, αλλά για όσα λέχθηκαν και για άλλους λόγους δεν μπορούν, 

ας δέχωνται το Χριστό μέσα τους νοερά και πνευματικά, όπως λέγει ο Νικόλαος ο Καβάσιλας στην ερμηνεία της Λειτουργίας (κεφ. μβ΄),

διότι ο Χριστός που βρίσκεται στα μυστήρια νοερά και χωρίς να φαίνεται και αόρατα τους μεταδίδει τον αγιασμό των μυστηρίων με τον τρόπο που γνωρίζει ο ίδιος.

*****

Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου ~ Αόρατος πόλεμος

______________________________________

Πηγή:agiameteora.net