Αποφθέγματα Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

---

• Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

• «Μή σφόδρα θαρρείν, μηδ' απελπίζειν άγαν. Τό μέν γάρ εκλύει,τό δ'ανατρέπει».-Μετάφραση: Μην θαρεύεσαι υπερβολικά, ούτε να απελπίζεσαι πολύ. Διότι το μεν πρώτο χαλαρώνει τη ζωή, το δε δεύτερο την ανατρέπει.

• «Μή είς αύριον αναβάλλου ή γάρ αύριον ουδέ ποτε λαμβάνει τέλος».

• Δε μπορείς να είσαι ήλιος; Τότε γίνε σελήνη.

• Η συναίσθηση της άγνοιας είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση.
•  

• Κλαύσον τους αμετανοήτους, κλαύσον τους μηδέποτε μετανοήσαντες.

• Όταν ανακαλύπτεις την πόρτα της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις τη πύλη του ουρανού

• Τούτο είναι που ανατρέπει όλη την οικουμένη. Η αμέλεια που δείχνουμε για την ανατροφή των παιδιών μας

• Η μεν απελπισία αυτόν που έπεσε δεν τον αφήνει να σηκωθεί, η δε αμέλεια τον όρθιο καταφέρνει να το γκρεμίσει.

• Η ελπίδα, οδηγεί στη μετάνοια και τη σωτηρία.

• Όταν δυστυχούμε είναι φυσικό να πλησιάζουμε το Θεό. Το σπουδαίο και θαυμαστό είναι να μας διακρίνει ευλάβεια όταν ευτυχούμε.

• Ανώφελη είναι η νηστεία, όταν περιορίζεται μόνο στις τροφές.

• Ο Θεός εμφανίζεται επιεικής στους αμαρτωλούς και αυστηρός στους δικαίους.

• Ως φτωχούς βλέπει τους αμαρτωλούς ο Θεός και τους ελεεί, ως πλούσιους βλέπει τους ενάρετους και τους αντιμετωπίζει απαιτητικά.

• Η μετάνοια χωρίς ελεημοσύνη είναι νεκρή και χωρίς φτερά.

• Όποιος ελεεί το φτωχό δανείζει το Θεό, με βέβαιη επιστροφή του δανείου του.

• Ο πλούσιος μπορεί να δικαιωθεί με την ελεημοσύνη, αλλά και ο φτωχός με τη υπομονή.

• Με τη μετάνοια σβήνουμε κάθε αμαρτία στο άπειρο πέλαγος της φιλανθρωπίας του Θεού.

• Ο Χριστός δε ντρέπεται να απλώσει το χέρι του να πάρη λίγη ελεημοσύνη του πτωχού, και ντρέπεσαι συ να απλώσεις το χέρι να δώσεις λίγον αργύριον ή και άρτον; πόσης εντροπής;

• Η πρώτης θυγάτηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπον.

• ...ούτω είναι και εκείνος, όπου πλεονεκτεί πάντοτε να πλουταίνει, και αυτός πάλιν πτωχός είναι. Εις όλη του τη ζωή ζητιάνος.

• Πλoύτον, τον γεννήτορα πάσης παρανομίας, τον ευρετήν πάσης κακίας, τον συνεργόν της ψυχοφθόρου γαστριμαργίας και αντίπαλον της εγκρατείας, τον πολέμιον της σωφροσύνης, τον πάσης αρετής κρυπτόν κλέπτην.

• Ο φθόνος τους της ψυχής οφθαλμούς πηροί(τυφλώνει).

• Όπως το σώμα έχει ανάγκη από υλική τροφή, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από καθημερινή υπόμνηση και τροφή πνευματική.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

1myblog.pblogs.gr