Όταν παραδοθούμε στον Χριστό, ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός...

Όταν παραδοθούμε στον Χριστό, ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός, με αποτέλεσμα τη φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων και των αδένων. Όλα επηρεάζονται... 

Γινόμαστε καλά, παύομε να υποφέρουμε... 

Και καρκίνο να έχομε, αν τ’ αφήσομε στον Θεό και γαληνεύσει η ψυχή μας, μπορεί η θεία χάρις με τη γαλήνη αυτή να ενεργήσει να φύγει και ο καρκίνος, και όλα... Το τέλειο είναι να μην προσευχόμαστε για την υγεία μας.

Να μην ευχόμαστε να γίνομε καλά, αλλά να γίνομε καλοί!

Κι εγώ για τον εαυτό μου αυτό εύχομαι, σας λέω. Ακούσατε; Όχι καλοί, δηλαδή ενάρετοι, “να γίνομε αυτό, αυτό, αυτό…”, αλλά ν’ αποκτήσομε θείο ζήλο· ν’ αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στην αγάπη Του· να προσευχόμαστε μάλλον για την ψυχή μας.

Και την ψυχή μας θα την εννοούμε ενσωματωμένη μέσα στην Εκκλησία, που κεφαλή της είναι ο Χριστός, μαζί με όλους τους συνανθρώπους μας και με όλους τους εν Χριστώ αδελφούς.

~ Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ☦

''Από πού και ως πού οι Παπικοί είναι Εκκλησία του Χριστού;'' ~ Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ †

''Από πού και ως πού οι Παπικοί είναι Εκκλησία του Χριστού;''

~ Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ †

(Mε αφορμή τον λόγο αυτό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών - Συγγραφή κειμένου Δημ. Ρόδης) 

*Για να καταλάβουμε τώρα το μέγεθος της επιφανειακής και στείρας τυπολατρείας που επικρατεί σήμερα στήν Εκκλησία, αν Αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης πει ''ο πάπας είναι εκκλησία'', αμέσως τρέχουν διάκοι, παπάδες και Δεσποτάδες, και θεολόγοι βεβαίως πολυσπούδαστοι  και αναφωνούν με μια φωνή: 

''Βεβαίως είναι ο πάπας Εκκλησία!''

Αν όμως ο Αρχιεπίσκοπος ή ο Πατριάρχης πει ''δεν είναι ο πάπας Εκκλησία'' αμέσως πάλι παπάδες και Δεσποτάδες και όλοι αναφωνούν:

''Bεβαίως δεν είναι ο πάπας Εκκλησία!''

Το αυτό διότι έχουμε μια πολυχρόνια και λεπτή εισαγωγή παπικού πρωτείου στήν Ορθόδοξη Εκκλησία, και δεν κοιτάζει ο διάκος, ο πάπας, ο Δεσπότης, τι λένε οι Άγιοι ανα τούς αιώνες, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, οι Απόστολοι, περί του θέματος, αλλά τι λέγει η εκάστοτε ''Εκκλησιαστική αρχή'' τούς!

Το αυτό το παθαίνουν βεβαίως όσοι δεν έχουν προσωπική πείρα και εμπειρία Θεού, δεν έλαβαν γεύση και βίωμα της χάριτος, δεν γνωρίζουν την ευθεία λειτουργεία της νοεράς ενέργειας στήν καρδιά, και συνήθως όσοι γνωρίζουν την ευθεία δεν προχωρούν στήν κυκλική λειτουργία της...

αγνοώντας πως στήν ευθεία εισχωρεί η πλάνη (εδώ), ούτε βέβαια έχουν επίγνωση και εμπειρία έστω και μίας ελλάμψεως του ακτιστού φωτός, της βιώσεως του φωτός της Μεταμορφώσεως του Χριστού,(εδω) καθώς αυτή τελείτε με την όραση των φυσικών οφθαλμών υπο το φως της μέρας.

Και ο ήλιος ευρέθη σκοτεινός... λένε οι θεόπτες Άγιοι και Πατέρες, που δεν είχαν μόνο μια έλλαμψη, αλλά έφτασαν στήν πλήρη θεωρία και όραση του Θεού, και έγιναν θεοδίδακτοι, και κοινωνοί ουράνιων αποκαλύψεων και πνευματικών μυστηρίων που δεν δύναται να αποτυπώσουν τα λόγια...  

Το να μην έχεις όμως βίωμα, δεν σημαίνει πως δεν έχεις οδηγό, είναι αυτοί που έχουν την θεία γνώση, είναι οι Απόστολοι, οι Προφήτες, οι Άγιοι Πατέρες, οι Θεόπτες, είναι οι Άγιοι όλων των Αιώνων, οι Όσιοι και Ομολογητές.

Στο πέρασμα των αιώνων, θα αντηχεί πάντοτε η φωνή του Αγίου Πνεύματος:

''Επίσκοπος, πρεσβύτερος ή διάκονος, που έχει προσευχηθεί μόνο με αιρετικούς, ας αφοριστεί, αλλά αν τους έχει επιτρέψει να εκτελέσουν οποιοδήποτε κληρικό αξίωμα, ας καθαιρεθεί.'' (Κανὼν ΜΕ´) Ἀποστολικοὶ Κανόνες, Ἱεροὶ Κανόνες τῶν Ἁγίων καὶ Πανσέπτων Ἀποστόλων

''Στήκετε και κρατείτε τάς παραδόσεις άς εδιδάχθητε, είτε δια λόγου, εί δι΄επιστολής ημών…'' ~ Απόστολος Παύλος των εθνών

Και ο ένας θα συμπληρώνει πάντοτε τον άλλο:

''Τούτo ἔστιν ἀληθὴς εὐσέβεια, τὸ μὴ πρὸς τοὺς θεοφόρους πατέρας ἀμφισβητεῖν...'' ~ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Και οτι οι Άγιοι προειδοποιούν, και λέγουν την αλήθεια:

''Ο κλήρος στα έσχατα χρόνια θα γίνει όργανο του Αντιχρίστου. Θα διδάσκει την τυφλή υπακοή ως αρετή ειρήνης και σωτηρίας. Μια υπακοή σατανική, που θα απαιτεί από τον πιστό "άγνοια, περιφρόνηση της διδασκαλίας των Αγίων, αδιαφορία για την αλήθεια και επιφανειακή ευσέβεια.'' ~ Άγιος Νήφων, Επίσκοπος Κωνσταντιανής

Kαι η πληροφορία συνεχίζετε αδιάκοπα μέχρι της ημέρες μας:

''Δὲν μπορεῖς νὰ εἴπης εἰς τοὺς Παπικούς, ὅτι ἔχουν Χάριν καὶ Μυστήρια. Δὲν ἔπρεπε ὁ Πατριάρχης νὰ μεταβῆ εἰς τὴν Ρώμην, διότι αὐτοὶ κερδίζουν, χωρὶς νὰ διορθώνωνται καὶ ζημιοῦται ἡ Ὀρθοδοξία. Ὁ Παπισμός εἶναι μόνον ὑπερηφάνεια...'' ~ Ἅγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Και μας είναι όλα ειπωμένα με ακρίβεια:

''Οικουμενισμός, κοινή αγορά (ΕΕ), ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία.. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθη «ο υιός της απωλείας».... Ήρθαν και σ' εμένα μερικοί και μου είπαν: «Όσοι πιστεύουμε στον Χριστό, να κάνουμε μία θρησκεία». Σήμερα, δυστυχώς, μπήκε η ευρωπαϊκή ευγένεια και πάνε να δείξουν τον καλό. Θέλουν να δείξουν ανωτερότητα και τελικά πάνε να προσκυνήσουν τον διάβολο με τα δύο κέρατα. «Μία θρησκεία, σου λένε, να υπάρχη» και τα ισοπεδώνουν όλα...'' ~ Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Και πολλάκις προφητευμένα: 

''Αν αύριο έρθει ένας Πατριάρχης και πει ότι πρέπει να ενωθούμε με τον Πάπα, αυτοί που θα τον ακολουθήσουν θα είναι αυτοί που θα προδώσουν τον Χριστό.'' ~ Άγιος Γέροντας Σάββας Αχιλλέως

Κάθε ένας που δεν ακούει την φωνή του Αγίου Πνεύματος, όλων των Αγίων των Αιώνων, αλλά ακούει τούς δικού του λογισμούς, και πράττει στοχαστικά, πως κάνει δήθεν υπακοή στήν ''Επίσημη Εκκλησία'', ας γνωρίζει πως κάθε λόγος ενάντια στήν κοινή των Θεούμενων Πατέρων Δόξα, απο όπου και αν προέρχεται, θα οδηγήσει στήν προσκύνηση κάποιου άλλου αντί του Χριστού, θα οδηγήσει στήν προσκύνηση του Αντιχρίστου.

Kαι οτι αυτά που λέγω δεν είναι λόγια δικά μου αλλά του Αγίου Πνεύματος, και οτι το αυτό έχει ηδη  προφητευτεί: 

''Και θα καταλύσει όλους τους Θεούς και θα διατάξει να τον προσκυνούν (τον Αντίχριστο) αντί του Θεού, και θα εγκατασταθή (ο Αντίχριστος), εις τον ναόν του Θεού όχι μόνο τον εν Ιεροσολύμοις, αλλά και εις όλας τας τοπικάς χριστιανικάς Εκκλησίας.'' ~ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (P.G. 62.482)   

Κύριος να φωτίζει ολούθε, εύχεστε.

~ Δημήτρης Ρόδης

''Τώρα εἶναι η ὥρα...'' ~ παπα-Στέφανος ο Σέρβος (Καρουλιώτης)

Πρίν ἀπό τήν βασιλεία τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅλοι πρέπει νά φροντίσουν νά σωθοῦν ὅσο τό δυνατόν περισσσότεροι ἄνθρωποι...

Τότε θά λάβουν μεγάλη ἀνανταμοιβή ἀπό τόν Κύριο.

Τώρα εἶναι ὥρα νά κηρύξουμε.

Συμβαίνει σύμφωνα μέ τά δῶρα πού ὁ Κύριός μας ἔδωσε σέ ὅλους: γραφή, ὑπενθύμιση, συμβουλή...

Μήν κρύβεις τό δῶρο σου...

~ παπα Στέφανος ο Καρουλιώτης †

''Για να μη σας κλέψουνε την κάρτα να βάλετε τον προσωπικό σας αριθμό επάνω σας'' ~ Άγιος Πορφύριος

''Θα ‘ρθει εποχή που θα σας δώσουνε όλους μία κάρτα...''

~ Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Κάποια στιγμή, εντελώς απροσδόκητα, ο Άγιος Πορφύριος είπε το εξής που μας έκανε μεγάλη εντύπωση: «Θα ‘ρθει εποχή που θα σας δώσουνε όλους μία κάρτα...και μετά θα ακούτε στην τηλεόραση: Κλέψανε την κάρτα του Γεράσιμου, πήγανε στην τράπεζα και του σηκώσανε όλα τα λεφτά»!

Μετά από λίγο θα ξαναλένε: «Πήρανε την κάρτα του τάδε και του κλέψανε όλα τα λεφτά», κι αυτό συνέχεια θα επαναλαμβάνεται...

Όλα αυτά που θα λένε θα είναι ψέματα...

Μετά θα σας πούνε: «Για να μη σας κλέψουνε την κάρτα σας να βάλετε τον προσωπικό σας αριθμό και τα στοιχεία σας, επάνω σας, δηλαδή να σφραγιστείτε και κανείς πλέον δεν θα μπορεί να σας τα κλέψει. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα…»!

Αυτά είναι τα σχέδιά τους.

Εμείς μείναμε για λίγο άφωνοι. ∆εν μιλούσε κανείς. Σκεφτόμουνα: «Τι είναι αυτά που είπε ο Γέροντας; Τι απίστευτα πράγματα μας λέει τώρα…». Το ίδιο σκέφτηκαν και οι υπόλοιποι, διότι το 1982 φαινότανε απίστευτο να έχουμε όλοι μία κάρτα με όλα τα στοιχεία μας (ταυτότητα, ΑΦΜ, βιβλιάριο τραπέζης… κ.τ.λ.). Μετά η συζήτηση συνέχισε κανονικά για το Μοναστήρι...

''Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες'' - ΤΟΜΟΣ Β',

Aγιοπαυλίτικο Ιερό κελί Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος.

*****

(Mικρό απόσπασμα απο: ''Στο τέλος θα γίνει ό,τι θέλει ο Πάπας! ~ Ναυπάκτου Ιερόθεος'' , δημόσια απάντηση)

Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους...

Κάποτε, ήρθε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια, όπου ήταν ηγούμενος ο Γέροντας Ιάκωβος, ένας άνθρωπος σκληρός, άθεος, με περήφανο και ειρωνικό ύφος. Ήρθε επειδή μια συγγενής του, που τον αγαπούσε, τον έπεισε «να πάει να δει εκείνον τον καλόγερο που λένε πως είναι άγιος...». 

Μπαίνει μέσα στο μοναστήρι, και βρίσκει τον Γέροντα να στέκεται ήρεμος και χαμογελαστός.

Ο άνθρωπος δεν περίμενε χειραψίες. Πάει να πει μια κουβέντα, αλλά ο Άγιος τον κοιτάζει κατάματα και του λέει γλυκά, χωρίς καν να τον ξέρει:

— Παιδί μου… αυτός που λες πως δεν υπάρχει, σε περιμένει κάθε βράδυ που κλαις μόνος σου...

Ο άθεος ταράχτηκε... Δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν. Κανείς δεν ήξερε πως τα βράδια, μόνος του, του ξέφευγαν δάκρυα και λόγια όπως: «Θεέ μου, υπάρχεις άραγε;»

Ο Γέροντας του χαμογέλασε, του έπιασε απαλά το χέρι και του είπε:

— Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους. 

Μην Τον φοβάσαι. Αυτός θα σε βάλει στον Παράδεισο. Όχι γιατί είσαι καλός — αλλά γιατί Τον αναζήτησες έστω με ένα δάκρυ.

Ο άνθρωπος έμεινε άφωνος. Έβαλε τα κλάματα. Τον έπιασε με λυγμούς. Εκείνη τη μέρα εξομολογήθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του. Έμεινε στο μοναστήρι 3 μέρες. Όταν έφυγε, ήταν άλλος άνθρωπος.

Και χρόνια μετά, όταν ξαναήρθε για να προσκυνήσει, είπε σε κάποιον:— Εγώ πίστεψα στον Θεό, γιατί ένας άνθρωπος που δεν με ήξερε, μου μίλησε για την καρδιά μου, σαν να την κρατούσε στα χέρια του.

Ο Θεός δεν λέγει γιατί ψεύδεσαι, γιατί σκότωσες, γιατί έκανες εκείνην την αμαρτία... Ποτέ δεν θέτει αυτά τα ερωτήματα αφού ξέρει την απάντηση...

Η ερώτησή Του είναι: Γιατί δεν έρχεσαι σε εμένα να σε θεραπεύσω, να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω; Έλα να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω, να σε πάρω στην αγκαλιά Μου...

~ Μοναχή Σιλουανή Βλάντ

Τα βάσανα της ζωής μια ήμερα θα λήξουν...

Τα βάσανα της ζωής μια ήμερα θα λήξουν, διότι ο κόσμος παρέρχεται...

μόνον ό,τι πράξη κανείς για την ψυχή, εκείνο αιώνια θα μείνη ή προς ύψος, ή προς βάθος και απώλεια...

~ Γέρ. Εφραίμ της Αριζόνα

❈ Ὁ π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἐκοιμήθη τήν 10ην Νοεμβρίου τοῦ 1989.

❈ Ὁ π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἐκοιμήθη τήν 10ην Νοεμβρίου τοῦ 1989.

Ὁ ἀείμνηστος Καθηγούμενος τῆς Ι. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου π. Γεώργιος Καψάνης πού τόν ἐπεσκέφθη λίγο πρίν τήν κοίμησί του, εἶπε χαρακτηριστικά:

«Ἕνα φωτεινό ἄστρο τῆς Ἐκκλησίας δύει σ’ αὐτόν τόν κόσμο, γιά ν’ ἀνατείλη λαμπρότερο εἰς τόν Ἄλλο!»!

Ὁ δέ χαρισματικός Ἅγιος γέροντας Πορφύριος, ὅταν τόν ἐρώτησαν πρίν ἀπό τήν ἐκδημία του π. Ἐπιφανίου γιά τήν πορεία τῆς ὑγείας του, ἀπήντησε: «Ἁγίασε καί φεύγει!».

Ὁ μακαριστός π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989), ὅταν παλαιότερα, τόν ἐρωτοῦσαν γιά τήν πορεία τῆς ὑγείας του, συνήθιζε νά ἀπαντᾶ:

«Δόξα Τῷ Θεῶ, ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ»!

Πηγή κειμένου: «ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ, Πνευματικοί ποιμένες καί δάσκαλοι», σελ. 55-56. 

Στα έσχατα, τούς ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη... ~ Άγιος Γαβριήλ

Όσιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής

*Στους εσχάτους καιροὺς τους ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη. Η καλωσύνη ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου, η ταπείνωση οδηγεί μέσα σ’ αυτόν, αλλά η αγάπη εμφανίζει τον Θεό.

Ο Θεός είναι μιά άπειρη αγάπη.

*Στα χρόνια του Αντιχρίστου θα υπάρχουν δυσκολίες. Αν κλέψεις τρόφιμα, παραβιάζεις μία από τις δέκα εντολές, κι όποιος το κάνει αυτό θα πάρει το νούμερο, την ταυτότητα δηλαδή του Avτιχρίστου. Οι πιστοί θα ελπίζουν στον Θεό και στις έσχατες μέρες ο Κύριος θα ενεργεί τέτοια θαύματα στους δικούς Του ανθρώπους, που θα τρώνε ένα φύλλο και αυτό θα τους είναι αρκετό για να συντηρηθούν ένα μήνα. Όπως και το χώμα: θα το σταυρώνουν και θα τους ωφελεί όπως το ψωμί...

*Στο Ευαγγέλιο γράφει ότι παντού θα υπάρξουν διωγμοί και αλλοίμονο σ’ αυτούς που θα ισχυριστούν το αντίθετο. Θα έρθει καιρός που θα χρειαστεί να καταφύγετε στα βουνά, όμως μην πάτε μόνοι σας! Πρέπει να πάρετε τα βουνά και τα δάση κατά ομάδες...

– Πότε πρέπει να το κάνουμε αυτό;

– Δεν χρειάζεται να σκέφτεστε το πότε. Η Αγία Τριάδα θα σας οδηγήσει. Για τους χριστιανούς όμως το μεγαλύτερο βάσανο θα είναι πως όταν εκείνοι θα φεύγουν στα βουνά, οι κοντινοί τους άνθρωποι θα μένουν πίσω, αποδεχόμενοι τη σφραγίδα του Αντιχρίστου. Σύντομα και οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα κάνουν το σταυρό τους, θα πηγαίνουν στην εκκλησία, θα κηρύττουν τις εντολές του Ευαγγελίου, αλλά αν δεν κάνουν και καλά έργα μην τους πιστεύετε. Τους ανθρώπους του Θεού θα τους αναγνωρίζετε από τις πράξεις τους...

*Να το θυμάσαι: Θα ακολουθήσουν τον Αντίχριστο εκείνοι που έχουν πίστη μόνο με το μυαλό τους. Όμως όποιος πιστεύει με την καρδιά του θα τον υποψιαστεί. Θα τον γνωρίσει. Στις έσχατες μέρες θα κυκλοφορούν οι γυναίκες στους δρόμους γυμνές και δεν θα νοιώθουν ντροπή. Οι Χριστιανές θα είναι ντυμένες σεμνά. Απ’ αυτό θα τις αναγνωρίζουν και θα τις διώκουν...

*Τον Αντίχριστο θα τον προλάβετε, αλλά δεν θα υπάρχουν τέτοιοι μεγάλοι πατέρες στους οποίους θα προσφεύγετε για να τους συμβουλευτείτε. Και όπως πηγαίνετε σε διάφορους γιατρούς και μπερδεύεστε, το ίδιο θα συμβαίνει και με τους πνευματικούς. Θα μπερδεύεστε και δεν θα μπορείτε να θεραπευτείτε πνευματικά... (...)

*Ο Θεός είναι παντού. Να καθαρίζετε τις καρδιές σας και να προσεύχεστε. Ο Κύριος θα σας προστατεύει. Τους αδύναμους όμως θα τους πάρει νωρίς. Τους δυνατούς θα τους αφήσει για να πολεμήσουν τις έσχατες μέρες με τις παγίδες του Αντίχριστου.

*Η αγάπη είναι η μοναδική δύναμη με την οποία ο άνθρωπος θα μπορέσει ν’ αντέξει τις παγίδες του Αντιχρίστου. Η μισή κόλαση είναι στη γη. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και προσπαθεί να μπει. Εσείς θα ζήσετε για να δείτε τον Αντίχριστο. Ο Αντίχριστος θα βασιλεύει παντού, και θα υπάρξουν διωγμοί. Η Γεωργία κληροδοτήθηκε στην Παναγία και Αυτή θα την προστατεύσει. Εδώ θα υπάρξουν μικρότεροι διωγμοί. 

*Μην ανησυχείτε όταν θα δυσκολεύεστε. Εγώ θα έρθω και θα σας βοηθήσω, όμως εσείς δεν θα με βλέπετε. Και πριν νόμιζαν ότι θα έρθει ο Αντίχριστος, αλλά δεν ήταν αυτά τα σημάδια. Ήταν απλώς πόλεμος. Τότε δεν ήταν ουράνια τα σημάδια και οικουμενικός ο διχασμός. Ο διχασμός είναι ίσος με την αίρεση...

*Να κάνετε το καλό για να σας σώσει η καλοσύνη σας. Η γη κατά το ήμισυ έγινε Άδης. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και δεν τη χτυπά απλώς, αλλά ορμά μέσα. Εσείς θα τον δείτε τον Αντίχριστο. Θα προσπαθήσει να βασιλεύσει σε όλον τον πλανήτη. Παντού θα γίνονται διωγμοί… Μη μένετε χώρια. Κρατηθείτε μαζί, δέκα- δεκαπέντε μαζί. Βοηθείτε ο ένας τον άλλο.

(Μαλχάζι Τζινόρια, Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής, 1929-1995, μτφρ. Νάνα Μερκιβιλάτζε, Αθήνα 2013).

Πηγή: iconandlight.wordpress.com

''Επιστήμη και θεολογία...'' ~ π. Ιωάννης Ρωμανίδης

"Εμπειρική Δογματική" ~ π. Ιωάννης  Ρωμανίδης

Ο επιστήμων βλέπει αυτό που γνωρίζει, που μελετάει και αποκομίζει από εμπειρία γνώσεις περί αυτού του πράγματος. Η γνώση είναι καθαρά εμπειρική σε όλες τις θετικές επιστήμες.

Κατά τους Πατέρας της Εκκλησίας, το ίδιο συμβαίνει στην θεολογία.

Συμφωνούμε απόλυτα, ότι είμαστε θετικισταί. Δεχόμαστε μόνο εμπειρικά φαινόμενα και τίποτε άλλο. Είμεθα απόλυτα σύμφωνοι σ' αυτό.

Γιατί, οι Πατέρες μόνο εμπειρικά φαινόμενα εδέχοντο.

Γι’ αυτό, ο φωτισμός είναι καθαρά εμπειρική κατάσταση και τίποτε άλλο. Η θέωση εξ ίσου είναι εμπειρική κατάσταση.

Και όλη η θεολογία της Εκκλησίας εκπηγάζει από αυτές τις εμπειρικές καταστάσεις.

Πηγή: ''Εμπειρική δογματική'' της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη †

____________________________________

Δείτε και: 

Φωτισμός του νου και Νοερά Προσευχή ~ π. Ιωάννης Ρωμανίδης

Θεοπτία, θεολογία των θεουμένων ~ Εμπειρική Δογματική, π. Ι. Ρωμανίδη

Τα δύο είδη της θεοπνευστίας είναι ο φωτισμός και η θέωση ~ π. Ι. Ρωμανίδης

❈ - Πάτερ, ἀπολυτοποιεῖτε τούς ἱερούς Κανόνες!

❈ - Πάτερ, ἀπολυτοποιεῖτε τούς ἱερούς Κανόνες! 

- Μπορῶ, παιδί μου νά μήν τούς ἀπολυτοποιῶ, ἀφοῦ εἶναι καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Στόν α ́ Κανόνα της Ζ ́ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναφέρεται ολοκάθαρα ότι οἱ Ἅγιοι Πατέρες πού θέσπισαν τούς ἱερούς Κανόνες, ὅπως καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι «ἐξ ἑνός ἅπαντες καί τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αυγασθέντες, ὥρισαν τά συμφέροντα...». Ποιός εἶμαι, λοιπόν, εγώ νά τούς σχετικοποιῶ;

~Ὑποθῆκες Ζωῆς. Ἀπό τή Ζωή καί τή Διδασκαλία 

τοῦ Πατρός Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου †

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

απο τον αδελφό Εὐστράτιος Σιδέρης

Ὄχι πολλά λόγια στά παιδιά... ~ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Οἱ μητέρες ξέρουν νὰ ἀγχώνονται, νὰ συμβουλεύουν, νὰ λένε πολλά, ἀλλὰ δὲν ἔμαθαν νὰ προσεύχονται. Οἱ πολλὲς συμβουλὲς καὶ ὑποδείξεις κάνουν πολὺ κακό. Ὄχι πολλὰ λόγια στὰ παιδιά. Τα λόγια χτυπᾶνε στ' αὐτιά, ἐνῶ ἡ προσευχὴ πηγαίνει στὴν καρδιά...

~ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Πολυσήμαντες προρρήσεις Ὁσίου Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνα

Διαβάσαμε μία ἀπὸ τὶς πολλὲς προρρήσεις τοῦ Ὁσίου Γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας καὶ τὴν παραθέτουμε, διότι εἶναι λίαν ἀποκαλυπτικὴ γιὰ τὴν πολύπλευρη κατάρρευσή τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας: 

«Αὐτὰ τὰ χρόνια τὰ δύσκολα, μόνο λίγοι ἁπλοὶ παπάδες θὰ κρατήσουν καὶ θὰ διαφυλάξουν τὴν Ὀρθοδοξία. Οἱ μεγάλοι, οἱ ἀξιωματοῦχοι, θὰ ἀκολουθήσουν τὸν “ἄλλον” (ἐννοεῖ τὸν διάβολο). Ὁ κόσμος θὰ μοιραστεῖ. Ποιὸν ν’ ἀκολουθήσει; Αὐτὸ θὰ κρατήσει λίγο καὶ μετὰ θ’ ἀκολουθήσει ὁ πόλεμος. Μετὰ τὸν πόλεμο θὰ γίνει μία Σύνοδος κανονικὴ καὶ θὰ βάλει στὴν σειρὰ τὰ πράγματα. 

Ὅσοι λένε τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ, αὐτοὶ θὰ ξεπεράσουν ὅσα ἔρχονται μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἡ πίστις θὰ κλονισθῆ μέχρι τὰ θεμέλια, οἱ Ἅγιοι ὅμως δὲν θὰ ἐκλείψουν μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. Πρέπει νὰ πιστεύουμε ἀκραδάντως ὅτι εἰς τοὺς ἐσχάτους χρόνους, ποὺ ἤδη εἰσερχόμεθα καὶ προχωροῦμε, οἱ ἅγιοι ἄνθρωποι θὰ εἶναι αὐτοί, ποὺ θὰ δώσουν τὴν μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ μας καὶ θὰ κηρύξουν καὶ θὰ βροντοφωνήσουν ὅτι ὁ Χριστός μας ἐστὶν ὁ ἀληθὴς Θεός, ὁ ἐνανθρωπήσας διὰ τὸν ἄνθρωπον. Μὲ τὴν ὁμολογία αὐτὴ θὰ στεφανωθοῦν καὶ θὰ ἁγιάσουν» (Πηγή: Ἱστ. trelogiannis­).

Ὁ θεοφώτιστος Γέροντας μᾶς παροτρύνει νὰ μείνουμε σταθεροὶ στὴν πίστη μας στὸ Θεὸ καὶ στὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας. Νὰ γίνουμε ὁμολογητές, μὲ κάθε κόστος, γιὰ νὰ ἀμειφθοῦμε ἀπὸ τὸν Κύριό μας καὶ νὰ τύχουμε τῆς σωτηρίας!

Πηγή: orthodoxostypos.gr

Τα τρία είδη της εν Χριστώ πνευματικής ζωής.

Θεία Χάρη: Άρση και Λήψη

Ο γέροντας Σωφρόνιος στον βίο του Αγ. Σιλουανού αναφέρει ότι η πείρα των Πατέρων της Εκκλησίας κατέταξεσε τρία είδη την εν Χριστώ πνευματική ζωή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ελκύονται στην πίστη "διά μικράς χάριτος" περνούν τη ζωή τους με ένα μετρημένο αγώνα για την τήρηση των εντολών, και κατά το τέλος της ζωής τους γίνονται επιδεκτικοί μεγαλύτερης θείας Χάριτος.

Ένα δεύτερο είδος, είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος ελκύεται αρχικά με αναλόγως μέτρια Χάρη, ασκείται όμως πρόθυμα στην προσευχή και στον αγώνα κατά των παθών αξιώνεται να λάβει και άλλη Χάρη, προσθέτει ακόμη εντονότερο αγώνα και έτσι φθάνει σε υψηλότερο βαθμό τελειότητος.

Το τρίτο είδος είναι και το πιο σπάνιο. Είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος από την αρχή του ασκητικού βίου εξαιτίας της φλογερής μετανοίας του ή πιο σωστά κατά την πρόγνωση του Θεού λαμβάνει τη μεγάλη Χάρη των τελείων.

Αυτό το είδος είναι το πιο δύσκολο. Γιατί όσο μπορούμε να κρίνουμε από τους βίους και τα έργα των Αγίων Πατέρων, από την προφορική παράδοση των ασκητών των τελευταίων αιώνων και από την πείρα των συγχρόνων κανένας δεν μπορεί να κρατήσει το πλήρωμα της δωρεάς της θείας αγάπης που του δόθηκε. Θα ζήσει στη συνέχεια για πολύ καιρό την άρση της Χάρης.

Αλλού αναφέρει: Πολλοί αξιώθηκαν να τους επισκεφθεί η Χάρις στην αρχή της στροφής τους προς τον Θεόν. Μόνο λίγοι όμως υπέμειναν τον αγώνα που είναι απαραίτητος (εδω) για να αποκτήσει ο αγωνιζόμενος με επίγνωση πλέον τη Χάρη που αξιώθηκε.

Από τον Πρόλογο του εγχειριδίου "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής" 

~ Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

Πηγή:orthodoxathemata.blogspot.com

δείτε και σχετικά:

Άγιος Πορφύριος: Σύνδεση γαστριμαργίας-λαιμαργίας καί πνευματικῶν ἀγώνων

Κορυφή αρετών η προσευχή, Βάση αρετών η νηστεία. ~ Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

Αποστολική ζωή, παράδοση και διαδοχή ~ π. Ιωαν. Ρωμανίδης

– Με αφάνισε η νηστεία σου!

Δυνατότητα γνώσης του Θεού δεν έχει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. «τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ»...

Δυνατότητα γνώσης του Θεού δεν έχει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. «τὸ Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ», (Ἰω. 3:8). Οποιαδήποτε διάκριση και κατηγοριοποίηση ανθρώπων είναι ξένη με τη στάση του γέροντα Σοφρώνιου απέναντι στον άνθρωπο...

Ο ίδιος, μάλιστα, αναφέρεται στο ενδεχόμενο, πνευματικοί «γέροντες» να μην είναι απαραιτήτως ιερείς ή μοναχοί και συμπληρώνει πως η ιεροσύνη, τα εκκλησιαστικά αξιώματα, ακόμη και το μοναχικό σχήμα δεν εξασφαλίζουν τη θεογνωσία.

Η ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας του είχε διδάξει πως πολλοί ευσεβείς χριστιανοί, που ήταν φορείς μεγάλης χάριτος, είτε δεν προωθήθηκαν στην εκκλησιαστική ιεραρχία, είτε οι ίδιοι δεν επιδίωξαν να γίνουν ιερείς ή μοναχοί...

Προϋποθέσεις θεογνωσίας στο συγγραφικό έργο του γέροντος Σωφρονίου (Σαχάρωφ). Αναστάσιος Δ. Αλεπλιώτης, Διπλωματική Εργασία. Σύμβουλος καθηγητής: Βασίλειος Αθ. Τσίγκος Θεσσαλονίκη 2014

Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου...

(Πατέρας Παύλος με την κάρα

 του γερ. Χαράλαμπου του Διονυσάτη)

Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου, ξεκινώντας από την κάρα του ανθρώπου, επειδή ο τρόπος σκέψεως βρίσκεται στο κεφάλι.

Χρωματίζουν με έντονο χρωστήρα αγιοπνευματικό, και τα οστά αποκτούν έντονο κεχριμπαρί κίτρινο χρώμα, που υποδηλώνει μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Και όσο πιο Άγιος είναι ο άνθρωπος, 

τόσο πιο πολύ χρωματίζονται τα οστά του.

Ο χρωματισμός των Αγίων λειψάνων δεν έχει ερμηνευτεί επιστημονικώς και καθιστά αναπολόγητους όχι μόνο όλους τους επιστήμονες, αλλά και τους απίστους.

Αν τα λείψανα των Αγίων ευωδίαζαν στον πραγματικό βαθμό, οι άνθρωποι θα πέθαιναν από αυτήν την ευωδία, λόγω υπερβολικής χαράς!

~ Μακαριστός Γέροντας Εφραίμ,

 Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος.

–Πάει κι αυτή, μέθυσε! (...όταν οι άγιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί)

«Πουλούσαν κάποτε σε ένα σκλαβοπάζαρο δύο παιδιά... Το ένα το πήρε κάποιος που διεύθυνε οίκο ανοχής και μεγάλωσε έτσι, που το παιδί δεν έμαθε ποτέ αν υπάρχουν μοναστήρια. Το δεύτερο παιδί το εξαγόρασε ο ηγούμενος ενός μοναστηριού. Αυτό το παιδί μεγάλωσε έτσι, που ποτέ του δεν έμαθε αν υπάρχουν οίκοι ανοχής. Πείτε μου, τώρα, πού θα πάνε αυτά τα παιδιά μετά τον θάνατό τους;

–Δεν ξέρουμε.

–Ούτε και οι άγγελοι ξέρουν πώς θα κρίνει ο Θεός τον (κάθε) άνθρωπο…».

Πολύ συχνά έβλεπαν τον π. Γαβριήλ με ένα μπουκάλι στο χέρι και όλοι νόμιζαν ότι έπινε κρασί, αλλά το μπουκάλι περιείχε κάποιο χυμό... Μια φορά πήρε το ποτήρι, είπε την προσφιλή του πρόταση: «Δόξα τω Θεώ και ελέησον ημάς» και το έδωσε σε μια κυρία που καθόταν κοντά του.

Εκείνη μόλις το δοκίμασε αναφώνησε:

-Μα αυτό είναι χυμός βύσσινο!

–Πάει κι αυτή, μέθυσε! Αποκρίθηκε ο άγιος, και το είπε τόσο πειστικά, που τον πίστεψαν...

~ Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής

Ο άλλος σε καταλαβαίνει, άν...

«Η Θεολογία δεν είναι λόγια· είναι αίσθησις. Βλέπει κανείς, αισθάνεται την Χάριν.

Βλέπει κανείς την Χάριν με τα μάτια της ψυχής. Δεν μπορεί όμως να το περιγράψει. Είναι αίσθησις.

Ο άλλος σε καταλαβαίνει, εάν έχει παρόμοιες καταστάσεις...».

~ Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

(απο το βιβλίο του καθηγητή Γεωργίου Κρουσταλάκη,

«Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης»)

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος: Ο λόγος του διώχνει τα κόμπλεξ!

Αρετών ταις ακτίσι καταλαμπόμενος, της εν Χριστώ πολιτείας φωστήρ πολύφωτος, θεοφόρε Ισαάκ ώφθης εν Πνεύματι, και κατευθύνεις ασφαλώς, σωτηρίας προς οδόν, διδάγμασι θεοπνεύστοις, τους ευφημούντας σε Πάτερ, ως του Χριστού θείον θεράποντα.

Ο Όσιος Ισαάκ γεννήθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα, στο Μπέιτ Κατραγιέ, στην περιοχή του Κατάρ, στην νότια άκρη του Περσικού Κόλπου.

Νέος ακόμη εισήλθε μαζί με τον αδελφό του στην Μονή του Αγίου Ματθαίου, και αφού προόδευσε πολύ στις αρετές, στην υπακοή και στη γνώση των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε στην ησυχία. Ο αδελφός του έγινε ηγούμενος της Μονής, και συνεχώς τον πίεζε να επιστρέψει στην Μονή για την πνευματική ωφέλεια των αδελφών. Η φήμη του αγίου Ισαάκ έφτασε ως την Νινευί, και οι πιστοί κατόρθωσαν να πείσουν τον αρχιεπίσκοπο Γιβαρτζή να τον χειροτονήσει επίσκοπο (περί το 648). 

Ο Ισαάκ υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και άρχισε να κα­θοδηγεί με πολλή σοφία το πνευματικό του ποίμνιο. Δεν είχαν περάσει ούτε πέντε μήνες όταν δύο πιστοί, που τον είχαν παρακαλέσει να λύσει την διαφορά τους σχετικά με την εξόφληση ενός δανείου, απέρριψαν τις συμβουλές του και του είπαν:

«Άσε για την ώρα στην άκρη τις διδαχές του Ευαγγελίου». Αυτό ήταν αρκετό για να αποφασίσει να επιστρέψει στην έρημο, λέγοντας: «Εάν το Ευαγγέλιο δεν μπο­ρεί να είναι εδώ παρόν, τί ήλθα να κάνω;»

Παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στο όρος Ματούτ, στην περιοχή του Μπέιτ Χουζάγιε (σημ. Κουρδιστάν), όπου ζούσαν πολλοί ασκητές και κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Μονή Ραμπάν Σαμπούρ, στο όρος Τσουχτάρ (βόρειο Κουρδιστάν). Μελετούσε την Αγία Γραφή με τόσο ζήλο και έχυνε τόσα δάκρυα που έχασε το φως του. Δεν έτρωγε παρά τρεις άρτους την εβδομάδα με μερικά λαχανικά, χωρίς ποτέ ν’ αγγίζει μαγειρεμένο φαγητό.

Από αγάπη και ωφέλεια των αδελφών του, από το στόμα του βγήκαν ουράνιες διδαχές, τις οποίες κατέγραφαν οι μαθητές του. Περιγράφει στους λόγους του όλες τις καταστάσεις της ψυχής που πορεύεται προς τη λύτρωση και την ένωσή της με τον Θεό.

Κατά τον Όσιο Ισαάκ, η πίστη είναι το πρώτο στάδιο της απελευθέρωσης από την υπο­δούλωση στον κόσμο και στα πάθη. Με αυτήν ο άνθρω­πος ξυπνά και αρχίζει τις ενάρετες πράξεις (τη νηστεία, τη νήψη, την μελέτη της Αγίας Γραφής, την αγρυπνία και την προσ­ευχή). Τότε μπορεί να βρει μέσα στην καρδιά του την είσοδο του ουρανού. Με την ησυχαστική ζωή και τη σιωπή, που είναι «το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος», ο μοναχός θα δει μέσα του θαυμαστές καταστάσεις που το ανθρώπινο πνεύμα δεν μπορεί να συλλάβει. Με την κάθαρση της καρδιάς θα μπορεί να φθάσει και να προοδεύσει στην ταπείνωση, την «στολή της θεότητος», διότι αυτήν φόρεσε ο Λόγος του Θεού για να γίνει άνθρωπος. Η ταπείνωση περιλαμβάνει όλες τις άλλες αρετές και μας δίνει την καθαρότητα η οποία μας κάνει να θεωρούμε όλους τους άλλους καλούς και αθώους.

Με την πρόοδο στην ταπείνωση, ο ησυχαστής καθαρίζεται και φωτίζεται ο νους του με την εμπειρία των διαφόρων βαθμών της προσευχής και οδηγείται στην καθαρά προσευχή. Στην κατάσταση αυτή ο νους γεύεται τη χάρη του Θεού, βλέπει τον Θεό, ενώνεται με αυτόν και εισέρχεται στη Βασιλεία Του. Ο καθαρμένος και ειρηνικός άνθρωπος θα γίνει για όλους ζωντανή εικόνα της αγά­πης του Θεού και της ευσπλαχνίας Του. 

Το βιβλίο του αββά Ισαάκ είναι απαραίτητος οδηγός κάθε ορθόδοξης ψυχής για να βαδίσει προς τον Θεό με ασφάλεια. 

Γι’ αυτό ένας σύγχρονος γέροντας, ο Ιερώνυμος της Αιγίνης, συμ­βούλευε να μη διστάσουμε, ακόμη και να ζητιανέψουμε, για να αποκτήσουμε ένα αντίτυπο των έργων του αββά Ισαάκ. Επίσης συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά: «Να μην περάσει μέρα χωρίς να διαβάσεις έστω και μια σελίδα από τον αββά Ισαάκ. Εγώ πολύ τον αγαπώ τον ευλογημένο, γέροντά μου τον έχω. Και σε ό,τι διαβάζεις, να εγκύπτεις και να λέγεις μέσα σου: Εγώ το πράττω αυτό; Ετσι θα παρακινείσαι από την ανάγνωση να μεταβαίνεις εις την πράξιν».

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος δεν είχε καθορισμένη ημερομηνία εορτασμού στο ελληνορθόδοξο ημερολόγιο. Συνηθιζόταν να μνημονεύεται το όνομά του στις 28 Ιανουαρίου μαζί με τον άλλο μεγάλο Σύρο πατέρα της Εκκλησίας, τον όσιο Εφραίμ. Ωστόσο εδώ και μερικά χρόνια και με πρωτοβουλία του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ο οποίος ευλαβείτο πολύ τον Όσιο Ισαάκ, συντάχθηκε η ακολουθία του και επελέγη η 28η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της οσιακής μνήμης του. Μάλιστα χτίστηκε στο Άγιον Όρος και ο πρώτος ναός του Οσίου, σε κελλί μοναχού της συνοδείας του Οσίου Παϊσίου.

Ο όσιος Παΐσιος γράφει στό βιβλίο του Ἐπιστολές: « Πολύ θα σας βοηθήσει ο Αββάς Ισαάκ, διότι και το βαθύτερο νόημα της ζωής δίνει να καταλάβει κανείς, και κάθε είδους μικρό ή μεγάλο κόμπλεξ και εάν έχει ο άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό, τον βοηθάει για να το διώξη. Η ολίγη μελέτη στον Αββά Ισαάκ αλλοιώνει την ψυχή με τις πολλές της βιταμίνες». Στο βιβλίο «Αγιορείται Πατέρες και αγιορείτικα», ο ίδιος αναφερόμενος στον παπα – Τύχωνα γράφει: « Μιά μέρα με ρώτησε: – Εσύ παιδί μου, τί βιβλία διαβάζεις; Του απάντησα: – Αββά Ισαάκ. – Πα, πα, πα, παιδί μου, αυτός ο άγιος είναι μεγάλος! Ούτε έναν ψύλλο δεν σκότωνε ο Αββάς Ισαάκ. Ηθελε με αυτό που είπε να τονίση την μεγάλη πνευματική ευαισθησία του Αγίου...».

Πηγή: simeiakairwn.gr

''Η οδός του ιερέα...''

''Η οδός του ιερέα...''

~ Αγίου Σωφρονίου του Αθωνίτου *

Μπορούμε να πούμε ότι στην εποχή μας δημιουργήθηκε μία κατάσταση, κατά την οποία ο ιερέας αναγκάζεται να βρει τρόπο συμπεριφοράς... Καταντά ανούσιο να πορευτεί σε συνάντηση με τους ανθρώπους να τους ελκύσει στην Εκκλησία να μιλήσει σε αυτούς για το Θεό και τη Σωτηρία.

Πολλοί ιερείς και ποιμένες θεωρούν ότι είναι αναγκαίο να εισέλθουν μέσα στον κόσμο, να βρουν έννοιες σε κατανοητή γλώσσα για τους ανθρώπους να μοιραστούν μαζί τους το δράμα και τη χαρά και τα παρόμοια.

Εγώ είμαι βαθιά πεπεισμένος πως παρόμοια δραστηριότητα είναι ανώφελη η μόνη οδός για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, ακόμη και τους συγχρόνους μας είναι να ζήσουμε οι ίδιοι το Θεό τον Ζώντα Θεό.

Οφείλουμε να γίνουμε φορείς της αιώνιας ζωής της Αναστάσεως και τότε πλέον μετά από αυτό να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο που είναι πάνω από όλα κήρυγμα για την Ανάσταση... και όχι μόνο του Χριστού αλλά πάντων των αιώνων κεκοιμημένων .

Ποια ωφέλεια μπορεί να έχει ο λόγος του ανθρώπου όταν ο ίδιος δεν γνωρίζει εκ πείρας αυτή την Ανάσταση;

Όλα όσα θα λέει στους ανθρώπους θα είναι νεκρά, κατά κάποιο τρόπο εικασίες από μισότυφλη πίστη. Για τον ίδιο τον άνθρωπο και αυτή μισότυφλη πίστη είναι ήδη δώρο Άνωθεν και μπορεί να μετατραπεί σε πραγματική ελπίδα, αλλά δεν μπορεί καθόλου να πείσει τους άλλους...

Οι μοναχοί μου αρχίζουν να το κατανοούν αυτό, και παραμένουν ήρεμοι μπροστά σε όλες τις οικουμενιστικές προκλήσεις να πορευτούν μέσα στον κόσμο. Γνωρίζουν ότι αν έχουν οι ίδιοι μέσα τους τη θεία Πνοή, τότε αυτή η δύναμη του Θεού οπωσδήποτε θα πληροφόρηση και τους άλλους ακόμα και χωρίς λόγια. Αν όμως αυτό δεν υπάρχει τότε αντί για σωτηρία του κόσμου, το μόνο αποτέλεσμα θα είναι η προσωπική τους απώλεια μαζί με αυτό τον κόσμο που από αποστράφηκε το Θεό.

Έτσι αγωνιζόμαστε να ζήσουμε στο δικό μας μικρό κύκλο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κλεινόμαστε στον εαυτό μας αδιαφορώντας για τα πεπρωμένα του κόσμου, τέτοια αδιαφορία θα ήταν για μας θανατηφόρα.

Τελούμε τη Θεία Λειτουργία με φλογερή έφεση να ζήσουμε όλη την τραγωδία του κόσμου, δεόμαστε στον Θεό για ζώντες και νεκρούς, συμπάσχουμε με τους ασθενείς τους φτωχούς τους καταφρονημένους τους θλιβομένους τους απεγνωσμένους, και όλα αυτά τα αναφέρουμε στο Θεό από το βάθος της καρδιάς μας, με προσευχές και με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας .

Έτσι έζησαν οι ασκητές πατέρες μας στην Αίγυπτο την Παλαιστίνη και στο Άγιον Όρος του Άθωνα, έτσι έζησαν ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ ο Σέργιος του Ραντονέζ και οι άλλοι Άγιοι.

~ Αγίου Σωφρονίου του Αθωνίτου *

*''Πνευματικά κεφάλαια'' εκδόσεις Ιερά μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, σελίδα 48

Γέρ. Αμβρόσιος Λάζαρης σε λαϊκό: «Το φως που είδες, ήταν ο Χριστός εκεί μέσα..!»

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης σε λαϊκό: 

«Το φως που είδες ήταν ο Χριστός εκεί μέσα!»

~ Ένας άνδρας, ο όποιος προσευχόταν κατά τη διάρκεια κάποιας νύχτας κάνοντας κομποσχοίνι, ένιωσε ξαφνικά μια γλυκύτητα και μια νηφάλια μέθη...

Το δωμάτιο γέμισε από ένα γαλανόλευκο νέφος-φως.

Η υπέροχη και πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση τον έκανε να βάλει τα κλάματα...

Έπειτα από κάποιες ήμερες επισκέφθηκε τον Γέροντα και ζήτησε να μάθει αν όντως ήταν από τον Θεό ό,τι έζησε η πλανήθηκε.

– Όχι, δεν πλανήθηκες, του απάντησε εκείνος. Δεν έχεις καμία σχέση εσύ με τον πονηρό. Το φως, που είδες, ήταν ο Χριστός εκεί μέσα. Αυτά είναι σπάνια πράγματα. Κοίταξε, μόνο, το φως αυτό να το κάνεις κτήμα σου. Αυτό τώρα να είναι ο σκοπός σου.

– Γέροντα, γιατί από τότε δεν το ξαναείδα; είχε την απορία ο άλλος.

– Κάνει διακοπές! Δεν το βλέπεις συνέχεια! απάντησε ο Γέροντας με το αμίμητο χιούμορ του.

– Θα το ξαναδώ άραγε;

– Ναι, θα το ξαναδείς!

Και όταν τελείωσε η συζήτηση, τη στιγμή που ο άνθρωπος έβγαινε από το κελί του Γέροντα, στράφηκε πίσω και τον είδε, όπως ήταν στο κρεβάτι του ξαπλωμένος, να τον ευλογεί συνεχώς.

Από το βιβλίο της Ι. Μ. Δαδίου Παναγία η Γαυριώτισσα, «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου, Ο επιστήθιος φίλος του αγίου Πορφυρίου», των εκδόσεων Άθως. Κείμενα Μιχάλης Λεβέντης.

Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com