Λένε οἱ Ἅγιοι, ὅτι πιό πολύ ἀγῶνα πρέπει νά κάνει αὐτός πού εἶναι ἔγγαμος στόν κόσμο, παρά αὐτός πού εἶναι μέσα στό μοναστήρι.
Γιατί αὐτός πού ζεῖ στό μοναστήρι, δέν ἔχει τούς πειρασμούς αὐτούς πού ἔχει αὐτός πού εἶναι στόν κόσμο.
Στό μοναστήρι θά δεῖς καλογήρους, κανένα προσκυνητή, οὐρανό, γῆ, κανένα μουλάρι στό Ἅγιο Ὄρος, τίποτα ἄλλο.
Στόν κόσμο ἔχει φοβερούς πειρασμούς.
Ἑπομένως, λένε οἱ Ἅγιοι, "πιό πολύ νηστεία πρέπει νά κάνεις ἐδῶ, πιό πολύ ἀγρυπνία, νά ἔχεις πιό πολύ ἔνταση προσοχῆς, γιά νά ἀποφύγεις ὅλα αὐτά τά δηλητήρια καί τά σκουπίδια πού σοῦ σερβίρουν συνέχεια στά μάτια καί στά αὐτιά. Πιό πολύ ἐγρήγορση καί νήψη χρειάζεται".
Ὁπότε ἀντιστρέφεται ἡ ἄποψη, ὅτι "ἐμεῖς δέν εἴμαστε καλόγεροι, θά σωθοῦμε μέ λιγότερα πράγματα"...
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: "ἡ πιό ὀλέθρια ἀντίληψη πού ἔχει ἀνατρέψει τά πάντα στόν κόσμο εἶναι ἡ ἰδέα, ὅτι ὁ Χριστός ζητάει λιγότερα πράγματα ἀπό τούς λαϊκούς σέ σχέση μέ τούς μοναχούς".
~ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου