"Δεν είναι κάθε ειρήνη άψογη και καλή, αλλά πολλές φορές είναι επισφαλής, και μακριά από τη θεία αγάπη, ιδιαίτερα αν ειρηνεύουμε και συμφωνούμε στην κατάλυση της αλήθειας..."
Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος της εποχής: Να νομίσουμε πως πρέπει να "νικήσουμε" πολιτικά, πληροφοριακά, συλλογικά, για να διασωθούμε, με αποτέλεσμα να στρέφεται ο ένας ενάντια στον άλλον.
Όταν μιλάμε ότι ζούμε σε Αντίχριστη εποχή και συνδέουμε την εποχή μας με τον Αντίχριστο και το χάραγμα, δεν εννοούμε (απλώς και μόνο) μια πολιτική ή κοινωνική κατάσταση, ούτε μια συγκεκριμένη κυβέρνηση ή σύστημα.
Είναι μια πνευματική πραγματικότητα, δηλαδή μια δύναμη που κινεί τον κόσμο προς το ψέμα, τον έλεγχο και την απομάκρυνση από Τον Τριαδικό Θεό. Από ότι δηλαδή νοσούμε όλοι.
Γι’ αυτό, η προσπάθεια να νικήσουμε αυτό το πνεύμα με πολιτικές τακτικές, νόμους, διαδηλώσεις ή ή ψηφοφορίες, πιστεύουν κάποιοι άνθρωποι ότι δεν αρκεί και ουρλιάζουν ότι ο πόλεμος είναι πνευματικός, και είμαστε άοπλοι...
Η εξουσία του Αντίχριστου ήταν, είναι και θα είναι βαθιά ριζωμένη στην καρδιά και στο πνεύμα του ανθρώπου. Δεν μπορεί να εξοστρακιστεί μόνο με εξωτερικά μέσα.
Το "ένας αριθμός" (Προσωπικός αριθμός) είναι σύμβολο και αυτό που πραγματικά αντιπροσωπεύει είναι η προσπάθεια να ελεγχθεί η ανθρώπινη ζωή σε κάθε επίπεδο, (η ταυτότητα, η ελευθερία, η συνείδηση). Αυτό το πνεύμα συνεπώς δεν περιορίζεται σε ένα τεχνικό μέτρο ή αριθμό, αλλά είναι: Πνεύμα ελέγχου (θέλει να διαχειρίζεται, να κατευθύνει, να περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου),
Πνεύμα ψεύδους (μάχεται την αλήθεια του Θεού και της ελευθερίας) και
Πνεύμα Αυτοθεοποίησης (να θέλει ο άνθρωπος ή οι εξουσιαστές να γίνουν "θεοί" της ζωής και του θανάτου, χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν).
ΑΡΑ ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΝΙΚΙΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Στον κόσμο μας μπορεί να "νικα" αυτός που επικρατεί εξωτερικά γιατί μετράει τη δύναμη με εξωτερικά αποτελέσματα αλλά στο Ευαγγέλιο, "νικά" αυτός που νικιέται εξωτερικά, αλλά μένει πιστός εσωτερικά.
Γι’ αυτό και οι Άγιοι ζητούσαν και ζητούν καθαρμό ψυχής.
Η νίκη τους δεν ήταν θεσμική.
ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ .
Η καρδιά τους δεν κυριεύθηκε.
Παρέμεινε Θεοκατοίκητη.
Ο Θεός εργάστηκε μέσα τους, στην ταπείνωση, στη σιωπή, στην εσωτερική καρδιά. Εκεί που ο κόσμος βλέπει αδυναμία.
Η πραγματική νίκη δεν είναι να επιβληθούμε. Είναι να μην αλλοιωθούμε, να μη χάσουμε τον Χριστό μέσα στον πόλεμο. Αυτό μας δίδαξε η Εκκλησία.
Τα πνευματικά όπλα για κάποιους ανθρώπους μπορεί να φαίνονται θεωρία, ή "παραμύθια", ή απλώς αδύναμα μπροστά στο αδιέξοδο που βλέπουν να έρχεται.
Ο πιστός όμως δεν στηρίζεται σε θεωρία,
αλλά σε προσωπική σχέση με Τον Ζωντανό Θεό.
Και όταν έχεις δει Τον Χριστό να ενεργεί μέσα σου, τότε δεν σου φαίνεται αδυναμία· αλλά η μόνη πραγματική δύναμη.
Η στάση του χριστιανού δεν είναι παθητική αναμονή, αλλά ενεργητική στάση, απλώς με άλλον τρόπο από αυτόν που ο κόσμος σήμερα θεωρεί δράση.
Μπορεί λοιπόν τα πνευματικά όπλα (πίστη, θεία κοινωνία, εξομολόγηση, προσευχή, νηστεία, πραότητα, θυσία) να μην εντυπωσιάζουν γιατί δεν κραυγάζουν και να φαίνονται «παθητικά» σε έναν κόσμο που λατρεύει την ταχύτητα, τη δύναμη και τον έλεγχο αλλά για κάποιους ανθρώπους η πίστη παραμένει όρθια, ήσυχη και σταυρική.
Αυτή η στάση δεν είναι "παθητική" αλλά βαθιά δυναμική και μεταμορφωτική, γιατί χτυπά το κακό στη ρίζα του.
Στην καρδιά του ανθρώπου.Αυτές οι στάσεις αλλάζουν τις καρδιές και οι καρδιές αλλάζουν την κοινωνία.
Όσο η καρδιά παραμένει ζωντανή, ελεύθερη, γεμάτη πίστη και αγάπη, τότε οι πράξεις μας ακόμα κι αν φαντάζουν μικρές ή ασήμαντες, είναι μία μορφή πνευματικού πολέμου που δεν χάνεται. ~ Καλο αγώνα σε όλους μας. (Ευαγγελία Σ.)
ΜΗΝ ΒΙΑΖΕΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.
ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΡΟΥΠΑ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Μην σπεύσετε να βγάλετε, να εκδώσετε τον προσωπικό αριθμό. Φήμες θέλουν τον κ. Παπαστεργίου να απομακρύνεται από την κυβέρνηση προσεχώς και αν αυτό συμβεί να είστε σίγουροι ότι ο μοναδικός λόγος για να απομακρυνθεί ο κ. Παπαστεργίου είναι ο προσωπικός αριθμός και το κύμα αντιδράσεων που ξεσηκώσαμε ακόμα κι αν δεν καταφέραμε να το γιγαντώσουμε.
Ας περιμένουμε τις τελευταίες κρίσιμες ώρες και θα δούμε 6, 7, 8 Νοεμβρίου τι μας ξημερώνει.
Να θυμάστε δε ότι έχουμε δικαίωμα από το Προεδρικό Διάταγμα 40 του 2025 μέχρι και ένα χρόνο, δηλαδή μέχρι του χρόνου το καλοκαίρι, να χρησιμοποιούμε ούτως ή άλλως το ΆΦΜ και το ΆΜΚΑ μας για να διεκπεραιώνουμε τις υποθέσεις μας είτε με το δημόσιο είτε οπουδήποτε μας ζητήσουν τον προσωπικό αριθμό.
Οπότε, σε πρώτη φάση, ακόμα κι αν δεν παραταθεί η προθεσμία, ακόμα κι αν δεν απομακρυνθεί ο Παπαστεργίου από υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης, μην χρησιμοποιείτε απολύτως πουθενά τον προσωπικό αριθμό. Ο Θεός θα οικονομήσει.
(Απόσπασμα από ομιλία του π. Βασιλείου, με οδηγό το βιβλίο του Αγίου Αυγουστίνου " Εξομολογήσεις", τόμος Β΄την Κυριακή 16-6-2013.)
Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Όταν ο Χριστός μιλάει για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και στους πιστούς, δεν μιλάει αφηρημένα, δεν μιλάει ότι θα το στείλη σε όλη την Εκκλησία γενικά. Ούτε ότι, επειδή οι δεσποτάδες και οι παπάδες έχουν μία αλληλοδιαδοχή με τις χειροτονίες, θα το λάβη γενικά όλη η Εκκλησία...
Ούτε εννοεί ότι εξ' αιτίας της χειροτονίας των επισκόπων υπάρχει οπωσδήποτε η εγγύησις ότι το Πνεύμα το Άγιο θα κατοικήση μόνιμα μέσα στην Ιεραρχία... Διότι, δεν είναι η ύπαρξις του επισκόπου η εγγύησις ότι μία Σύνοδος εμφορείται από το Άγιο Πνεύμα.
Απόδειξις είναι ότι υπήρξαν μέσα στην Εκκλησία πολλοί επίσκοποι, που κατεδικάσθησαν ως αιρετικοί... Αν είχαν εκείνοι οι επίσκοποι Πνεύμα Άγιο, δεν θα έπεφταν σε αίρεσι. Άρα, δεν είναι η εις επίσκοπον χειροτονία κάποιου απόδειξις ούτε εγγύησις ότι στον επίσκοπο αυτόν κατοικεί οπωσδήποτε το Άγιο Πνεύμα...'' ~ Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (†) "Πατερική Θεολογία".
Αργά ή γρήγορα, όταν ο Θεός επιτρέψει, όλοι οι Λειτουργοί του Υψίστου θα κληθούν να πάρουν θέση ομολογίας πίστεως, με αντίτιμο τον προσωπικό τους διωγμό και βασανισμό.
Χωρίς να κρύβονται πίσω από την διαταγή της υπακοής, χωρίς να μπορούν να ξεγελάσουν τους πάντες, με την συμπόρευση με την κοσμική εξουσία και τις δυνάμεις της, και χωρίς βεβαίως η χρηματική αυτάρκεια να μπορεί να τους λυτρώσει.
Έρχεται ώρα και νυν εστί, όπου όλοι θα κληθούμε να αποκαλύψουμε τα βαθύτερα της καρδιάς και της πίστης μας. Αμήν!
(Από τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευση του έλληνα ποιητή με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.)
- Και μία τελευταία ερώτηση: Τι σας απασχολεί, τι σας ανησυχεί περισσότερο, όταν αναλογίζεστε το μέλλον;
- «Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις...
Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου.
Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του... Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν.
Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα.
Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη.
Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.
Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν.
Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας...»
~ Οδυσσέας Ελύτης
Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Η ατελεύτητη φορά προς το φως το Φυσικό, που είναι ο Λόγος, και το φως το Άκτιστον, που είναι ο Θεός. Γι’ αυτό γράφω...'' ~ Ο. Ελύτης, ''Ανοιχτά Χαρτιά''
''Ο Άγιος Πορφύριος μίλησε πριν 40 χρόνια για τον προσωπικό αριθμό του πολίτη. Και ο Άγιος Παΐσιος, επίσης, είχε πει ότι αυτή η κάρτα που θα τα έχει όλα δεν πρέπει να την πάρετε...''
~ Αρχ. Σάββας Αγιορείτης:
Ο δε αριθμός του χαράγματος αυτούχξς' (666) λέει η αποκάλυψις για τον αριθμό αυτού το χάραγμα, το οποίο θα βάλει ο αντίχριστος στα μέτωπα και στα χέρια και θα σφραγίσει όλους τους δικούς του. Και αυτό φυσικά δεν πρέπει να το πάρει κανένας ορθόδοξος χριστιανός.
Αλλά υπάρχουν και αυτά τα προσφραγίσματα, τα προετοιμαστικά, όπως όλα αυτά τα συστήματα, τα ηλεκτρονικά, με τις κάρτες, τα οποία προετοιμάζουν... Και τελευταίο αυτό που προβάλλει η κυβέρνηση, ότι θα αρχίσει να δίνει από τον Σεπτέμβριο τον αριθμό αυτό, τον προσωπικό λεγόμενο αριθμό.
Και εδώ μας κάνει εντύπωση που ο Άγιος Πορφύριος περίπου 40 χρόνια πριν, σύμφωνα με μια μαρτυρία που διασώζεται σε ένα από τα βιβλία που έβγαλαν τελευταία πατέρες από το Άγιον Όρος, μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο, είχε πει ότι θα σας δώσoυν ένα προσωπικό αριθμό. (ονομαστικά)
Και ο Άγιος Παΐσιος, επίσης, είχε πει ότι αυτή η κάρτα που θα τα έχει όλα δεν πρέπει να την πάρετε. Και αυτός ο αριθμός συνδέει όλα τα αρχεία σε ένα. Και το ΑΦΜ και το άμκα και όλα αυτά. Και θα υπάρχει, ας πούμε, το μεγάλο φακέλωμα. Και όπως λένε και κάποιοι ειδικοί, αυτό είναι και η κόκκινη γραμμή. Και δεν θα πρέπει να το πάρουμε. Αν μη τι άλλο, δεν πρέπει κανείς να βιαστεί.
Γιατί θα πρέπει να εξετάσει το πράγμα και αν μέσα αυτό έχει και τον επάρετο αριθμό, το σύμβολο του Αντιχρίστου, και είναι η ταυτότητά μας, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, είναι μεγάλη πτώση να υπογράφεις κάτι από τον αριθμό του Αντιχρίστου και να ταυτίζεσαι, γιατί ταυτότητα αυτό είναι.
Δεν είναι απλώς ένα πεντακοσιόδραχμο, όπως είχε το πεντακοσάρικο σύμβολα σατανικά επάνω, το οποίο όμως δεν ήταν η ταυτότητά μας. Απλώς το χρησιμοποιούσαμε.
Αλλά αυτό είναι η ταυτότητα. Οπότε δεν πρέπει κανείς να βιαστεί, να τρέξει να το πάρει και ούτε να φοβάται, ούτε να πανικοβάλλεται, ούτε να είναι και κοιμισμένος με τα τσαρούχια όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, να μην κοιμάστε με τα τσαρούχια.
Ήδη έχουμε καταλάβει ότι δεν ζούμε μια, όπως την λένε, δημοκρατία, αλλά ουσιαστικά μια δικτακτορία.
Έτσι και φάνηκε αυτό με τις απαγορεύσεις, στην απλή διαμαρτυρία των χριστιανών, που είχε σχεδιαστεί εναντίον των ομοφυλοφίλων και των καταστροφέων της οικογένειας. Και αυτό δεν το επέτρεψαν. Αλλά τους άλλους βέβαια, τους επέτρεψαν να εσχρολογούν και να βλαστημούν την Παναγία μας και τα όσια μας.
Και όχι μόνο... Έχουμε δει πάρα πολλά, που αποδεικνύουν ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση επιτίθεται στο λαό, και όχι υπερασπίζεται το λαό. Οπότε κάθε τι καινούργιο που μας βγάζουν έχουμε πολύ αυξημένη καχυποψία ότι δεν είναι για το καλό μας...
Γι' αυτό και δεν πρέπει να τρέχουμε να βγάζουμε, να παίρνουμε τίποτα από αυτά που μας δίνουν.
Αυτό ήθελα να πω στην αγάπη σας, επειδή κάποιοι ρωτούν.
Και πάντοτε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος δεν θα μας αφήσει, όπως είναι προφητευμένο στην Αποκάλυψη.
Και όπως λέει και ο Άγιος Παΐσιος, να μην βιαστείτε να τα πάρετε αυτά που θα σας δίνουν και την κάρτα αυτή, και τον αριθμό αυτό, που είπε και ο Άγιος Πορφύριος.
Δεν πρέπει να βιαστούμε να τα πάρουμε, γιατί όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, μπορεί να γίνουν τα γεγονότα, ο πόλεμος με την Τουρκία και όλα αυτά μετά να φύγουν πολύ πίσω. Το σημαντικό όμως πρέπει να πούμε ότι είναι να έχουμε χαρά, γιατί προχωράμε στα έσχατα χρόνια, στα χρόνια του Αντιχρίστου, και ο Κύριος έρχεται, ο Κύριος εγγύς.
Και ο χριστιανός πρέπει να έχει χαρά. Δεν πρέπει να έχει καμιά αγωνία. Αλλά να χαίρεται που πραγματοποιούνται όλα αυτά που έχει.. προείπε ο Κύριος και έχουν προφητευτεί στην Αποκάλυψη και θα δοξαστεί η Εκκλησία μέσα από τους Αγίους, τους Ομολογητές και τους Μάρτυρες.
Μέσα από τις Ομολογίες και τα αίματα των Αγίων, οι οποίοι θα είναι οι μεγαλύτεροι Άγιοι όλων των εποχών, οι Άγιοι των εσχάτων.
Και θα είναι μια πρώτη τάξεως ευκαιρία να ομολογήσουμε, όλοι την πίστη μας στον Χριστό μας και την αγάπη μας σε Αυτόν. Να έχουμε λοιπόν χαρά και ειρήνη και ο Άγιος Νικόδημος και οι Άγιοι Πατέρες που γιορτάζουμε σήμερα σίγουρα πρεσβεύουν για μας και θα μας σκεπάζουν.
Αρκεί να μείνουμε σταθεροί και αμετακίνητοι μέχρι τέλος της ζωής μας. Να φυλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη και να ζήσουμε Ορθόδοξα για να αξιωθούμε και της Βασιλείας του Θεού.
Τον δέ Θεό ημών δόξα πάντοτε νυν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν. Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς, Αμήν.
Εμείς βλέπουμε το κομμάτι του σύμπαντος που είναι ορατό. Είναι το μέρος όπου έπεσαν τα πονηρά πνεύματα ,και τα οποία δεν μπορούν ν' ανέβουν πιό πάνω από τ' αστέρια.
- Kάθε σκέψη για εξωγήινους, από Χριστιανούς Ορθοδόξους είναι απαράδεκτη.
Οι εξωγήινοι είναι δαίμονες, οι οποίοι υπήρξαν άγγελοι που έπεσαν στην αμαρτία.
Κανένας άλλος πολιτισμός δεν υπάρχει!
Μόνον αυτόν τον κόσμο έφτιαξε ο Θεός για τους ανθρώπους.
*Στους εσχάτους καιροὺς τους ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη. Η καλωσύνη ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου, η ταπείνωση οδηγεί μέσα σ’ αυτόν, αλλά η αγάπη εμφανίζει τον Θεό.
Ο Θεός είναι μιά άπειρη αγάπη.
*Στα χρόνια του Αντιχρίστου θα υπάρχουν δυσκολίες. Αν κλέψεις τρόφιμα, παραβιάζεις μία από τις δέκα εντολές, κι όποιος το κάνει αυτό θα πάρει το νούμερο, την ταυτότητα δηλαδή του Avτιχρίστου. Οι πιστοί θα ελπίζουν στον Θεό και στις έσχατες μέρες ο Κύριος θα ενεργεί τέτοια θαύματα στους δικούς Του ανθρώπους, που θα τρώνε ένα φύλλο και αυτό θα τους είναι αρκετό για να συντηρηθούν ένα μήνα. Όπως και το χώμα: θα το σταυρώνουν και θα τους ωφελεί όπως το ψωμί...
*Στο Ευαγγέλιο γράφει ότι παντού θα υπάρξουν διωγμοί και αλλοίμονο σ’ αυτούς που θα ισχυριστούν το αντίθετο. Θα έρθει καιρός που θα χρειαστεί να καταφύγετε στα βουνά, όμως μην πάτε μόνοι σας! Πρέπει να πάρετε τα βουνά και τα δάση κατά ομάδες...
– Πότε πρέπει να το κάνουμε αυτό;
– Δεν χρειάζεται να σκέφτεστε το πότε. Η Αγία Τριάδα θα σας οδηγήσει. Για τους χριστιανούς όμως το μεγαλύτερο βάσανο θα είναι πως όταν εκείνοι θα φεύγουν στα βουνά, οι κοντινοί τους άνθρωποι θα μένουν πίσω, αποδεχόμενοι τη σφραγίδα του Αντιχρίστου. Σύντομα και οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα κάνουν το σταυρό τους, θα πηγαίνουν στην εκκλησία, θα κηρύττουν τις εντολές του Ευαγγελίου, αλλά αν δεν κάνουν και καλά έργα μην τους πιστεύετε. Τους ανθρώπους του Θεού θα τους αναγνωρίζετε από τις πράξεις τους...
*Να το θυμάσαι:Θα ακολουθήσουν τον Αντίχριστο εκείνοι που έχουν πίστη μόνο με το μυαλό τους. Όμως όποιος πιστεύει με την καρδιά του θα τον υποψιαστεί. Θα τον γνωρίσει. Στις έσχατες μέρες θα κυκλοφορούν οι γυναίκες στους δρόμους γυμνές και δεν θα νοιώθουν ντροπή. Οι Χριστιανές θα είναι ντυμένες σεμνά. Απ’ αυτό θα τις αναγνωρίζουν και θα τις διώκουν...
*Τον Αντίχριστο θα τον προλάβετε, αλλά δεν θα υπάρχουν τέτοιοι μεγάλοι πατέρες στους οποίους θα προσφεύγετε για να τους συμβουλευτείτε. Και όπως πηγαίνετε σε διάφορους γιατρούς και μπερδεύεστε, το ίδιο θα συμβαίνει και με τους πνευματικούς. Θα μπερδεύεστε και δεν θα μπορείτε να θεραπευτείτε πνευματικά... (...)
*Ο Θεός είναι παντού. Να καθαρίζετε τις καρδιές σας και να προσεύχεστε. Ο Κύριος θα σας προστατεύει. Τους αδύναμους όμως θα τους πάρει νωρίς. Τους δυνατούς θα τους αφήσει για να πολεμήσουν τις έσχατες μέρες με τις παγίδες του Αντίχριστου.
*Η αγάπη είναι η μοναδική δύναμη με την οποία ο άνθρωπος θα μπορέσει ν’ αντέξει τις παγίδες του Αντιχρίστου. Η μισή κόλαση είναι στη γη. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και προσπαθεί να μπει. Εσείς θα ζήσετε για να δείτε τον Αντίχριστο. Ο Αντίχριστος θα βασιλεύει παντού, και θα υπάρξουν διωγμοί. Η Γεωργία κληροδοτήθηκε στην Παναγία και Αυτή θα την προστατεύσει. Εδώ θα υπάρξουν μικρότεροι διωγμοί.
*Μην ανησυχείτε όταν θα δυσκολεύεστε. Εγώ θα έρθω και θα σας βοηθήσω, όμως εσείς δεν θα με βλέπετε. Και πριν νόμιζαν ότι θα έρθει ο Αντίχριστος, αλλά δεν ήταν αυτά τα σημάδια. Ήταν απλώς πόλεμος. Τότε δεν ήταν ουράνια τα σημάδια και οικουμενικός ο διχασμός. Ο διχασμός είναι ίσος με την αίρεση...
*Να κάνετε το καλό για να σας σώσει η καλοσύνη σας. Η γη κατά το ήμισυ έγινε Άδης. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και δεν τη χτυπά απλώς, αλλά ορμά μέσα. Εσείς θα τον δείτε τον Αντίχριστο. Θα προσπαθήσει να βασιλεύσει σε όλον τον πλανήτη. Παντού θα γίνονται διωγμοί… Μη μένετε χώρια. Κρατηθείτε μαζί, δέκα- δεκαπέντε μαζί. Βοηθείτε ο ένας τον άλλο.
(Μαλχάζι Τζινόρια, Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής, 1929-1995, μτφρ. Νάνα Μερκιβιλάτζε, Αθήνα 2013).
Ο επιστήμων βλέπει αυτό που γνωρίζει, που μελετάει και αποκομίζει από εμπειρία γνώσεις περί αυτού του πράγματος. Η γνώση είναι καθαρά εμπειρική σε όλες τις θετικές επιστήμες.
Κατά τους Πατέρας της Εκκλησίας, το ίδιο συμβαίνει στην θεολογία.
Συμφωνούμε απόλυτα, ότι είμαστε θετικισταί. Δεχόμαστε μόνο εμπειρικά φαινόμενα και τίποτε άλλο. Είμεθα απόλυτα σύμφωνοι σ' αυτό.
Γιατί, οι Πατέρες μόνο εμπειρικά φαινόμενα εδέχοντο.
Γι’ αυτό, ο φωτισμός είναι καθαρά εμπειρική κατάσταση και τίποτε άλλο. Η θέωση εξ ίσου είναι εμπειρική κατάσταση.
Και όλη η θεολογία της Εκκλησίας εκπηγάζει από αυτές τις εμπειρικές καταστάσεις.
Πηγή: ''Εμπειρική δογματική'' της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη †
Εάν ένας βασιλιάς θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη, πρώτα δεσμεύει το νερό και την τροφή. Και έτσι οι εχθροί κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα, υποτάσσονται σ΄ αυτόν...
Το ίδιο ισχύει και για τα σαρκικά πάθη. Εάν ο άνθρωπος ζήσει με νηστεία και πείνα, οι εχθροί που είναι στην ψυχή του, χάνουν τη δύναμή τους...
Ο Ιερέας που αποκεφάλισαν οι γερμανοί, επειδή δεν τον τρυπούσαν οι σφαίρες!
~ π. Συμεών Δρετουλάκης
Γεννήθηκε στον Οψιγιά Αμαρίου το 1902.
Μετά την επιστροφή του από το μέτωπο, χειροτονήθηκε διάκονος στην Μονή Ασωμάτων και κατόπιν ιερομόναχος. Λίγα χρόνια αργότερα τοποθετήθηκε από την Επισκοπή Λάμπης και Σφακίων εφημέριος στο χωριό Βρύσες (Αμαρίου), τοποθέτηση που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Στις Βρύσες τον βρήκε η Γερμανική Κατοχή... Ολοζώντανος μεταφέρεται από στόμα σε στόμα ο θρύλος για τον μαρτυρικό θάνατο του Συμεών.
"Οι Γερμανοί έκαιγαν και σκότωναν... Ανάμεσα στα χωριά, ήταν και οι Βρύσες Αμαρίου, που εφημέριος ήταν ο πατήρ Συμεών. Συνέλαβαν αρκετά παλικάρια, μέχρι που έφτασαν στο σπίτι του παπά. Τον πήραν βίαια και τον έκλεισαν στο σχολείο μαζί με τους άλλους...
Κάποιος αστυνομικός Γερμανός, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Επαρχίας και υπηρετούσε στο χωριό Φουρφουρά και ακουγόταν σαν “ο Γιαννάκης ο Μουσάτος” διηγήθηκε το εξής περιστατικό μετά την εκτέλεση των Βρυσανών παλικαριών:
''Μια ώρα πριν την εκτέλεση, ο πατήρ Συμεών ζήτησε την άδεια από τους Γερμανούς να πάει στο Ναό του χωριού. Εκείνοι του έδωσαν άδεια και δυό απ' αυτούς τον συνόδεψαν μέχρι την εκκλησία. Έβαλε τα επίσημα άμφια, άνοιξε ένα κουτάκι και πήρε τίμιο Ξύλο. Το έθεσε στον κόρφο του, προσευχήθηκε και ακολούθησε τους Γερμανούς, που τον συνόδευαν και γύρισαν ξανά στο μέρος που ήταν συγκεντρωμένοι και οι άλλοι που προοριζόταν για εκτέλεση. Μετά μια ώρα τους εκτέλεσαν...
Όμως τον πατέρα Συμεών, οι σφαίρες δεν τον τρυπούσαν. Ενώ λοιπόν όλοι σκοτώθηκαν εκείνος ξεπετάχτηκε ολοζώντανος! Αφού οι Γερμανοί είδαν ότι δε σκοτωνόταν με σφαίρες του έκοψαν το κεφάλι! Ήταν 22 Αυγούστου του 1944...
Από τότε ο Γερμανός φρούραρχος είπε ότι ποτέ δεν θα ξανασκοτώσει παπά...''
*****
Περισσότερες ιστορικές αναφορές για το γεγονός εδώ: amari.gr
Για τον Γέροντα [τον όσιο Γεώργιο (Καρσλίδη) της Δράμας], ο πόλεμος που ξέσπασε δεν ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός. Πολλοί χωρικοί αναφέρουν ότι το είχε προείδει και τους είχε προειδοποιήσει εμμέσως.
Η ΣυμέλαΣπυριδοπούλου, που μαζί με μία φίλη της είχαν επισκεφθεί τον Γέροντα μια εβδομάδα πριν τον πόλεμο, τον άκουσε να λέει: «Σήμερα ο Άι-Γιάννης κίνησε για τον πόλεμο».
Αυτή όμως δεν έδωσαν σημασία στα λόγια του και σε πέντε μέρες το είχαν ήδη ξεχάσει. Την πέμπτη μέρα, ενώ η Συμέλα σκάλιζε έξω στον κήπο, ήρθε ο Γέροντας, κάθησε κοντά της κι άρχισαν να συζητούν.
Κάποια στιγμή αισθάνθηκαν μία δυνατή ευωδία, όχι όμως από θυμίαμα. Το καλύτερο άρωμα να χρησιμοποιούσες τέτοια ευωδία δεν θα έβγαινε! Μοσχοβολούσε ο τόπος!
Τη ρώτησε τότε ο Γέροντας:
– Συμέλα, αγροίκησες [κατάλαβες] τίποτα;
– Ναι, Γέροντα του είπε εκείνη. Μα τι όμορφη ευωδία είναι αυτή;
– Δεν πας τότε της λέει ως το μοναστήρι [την Ι.Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, στους Ταξιάρχες (Σύψα) Δράμας], να δεις τι συμβαίνει;
– Δεν πάω μόνη μου. Φοβάμαι… Αν πας εσύ, θα ’ρθω κι εγώ του είπε.
Ξεκίνησαν και οι δύο μαζί. Όταν έφθασαν, αντίκρυσαν την εικόνα της Παναγίας της Ελευθερώτριας να είναι βουτηγμένη στο μύρο! Συγκινήθηκε ο Γέροντας και βούρκωσε...
Πήρε το βαμβάκι, ο σκούπισε το μύρο και το έδωσε στη Συμέλα για ευλογία. Μετά πήρε ένα βιβλίο κι άρχισε να διαβάζει και τότε μόνο σταμάτησε το μύρο να τρέχει. Αυτό συνέβη λίγες μέρες πριν την κήρυξη του πολέμου...
Σε όλη τη διάρκειά του έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της Παναγίας και ο Γέροντας αναστενάζοντας έλεγε: «Γιαβρούμ, πώς να μην κλαίει η Παναγία μας μ’ αυτά που γίνονται και μ’ αυτά που θα γίνουν»;
Μετά τη γενική επιστράτευση ο Γέροντας συγκέντρωσε τα γυναικόπαιδα κι έκανε λιτανεία γύρω από το χωριό. Περιφερόταν με ένα κονσερβοκούτι γεμάτο κάρβουνα και με αυτό θύμιαζε τα σύνορα του χωριού επικαλούμενος τη θεία προστασία.
Όταν επέστρεψαν πίσω στο μοναστήρι,
τούς ανακοίνωσε ότι...
''η Παναγία με τον Άγιο Γεώργιο έφυγαν για να βοηθήσουν στο μέτωπο...''
Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας, Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων», έκδοση της Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σύψα) Δράμας.
Ο γέροντας Σωφρόνιος στον βίο του Αγ. Σιλουανού αναφέρει ότι η πείρα των Πατέρων της Εκκλησίας κατέταξεσε τρία είδη την εν Χριστώ πνευματική ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ελκύονται στην πίστη "διά μικράς χάριτος" περνούν τη ζωή τους με ένα μετρημένο αγώνα για την τήρηση των εντολών, και κατά το τέλος της ζωής τους γίνονται επιδεκτικοί μεγαλύτερης θείας Χάριτος.
Ένα δεύτερο είδος, είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος ελκύεται αρχικά με αναλόγως μέτρια Χάρη, ασκείται όμως πρόθυμα στην προσευχή και στον αγώνα κατά των παθών αξιώνεται να λάβει και άλλη Χάρη, προσθέτει ακόμη εντονότερο αγώνα και έτσι φθάνει σε υψηλότερο βαθμό τελειότητος.
Το τρίτο είδος είναι και το πιο σπάνιο. Είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος από την αρχή του ασκητικού βίου εξαιτίας της φλογερής μετανοίας του ή πιο σωστά κατά την πρόγνωση του Θεού λαμβάνει τη μεγάλη Χάρη των τελείων.
Αυτό το είδος είναι το πιο δύσκολο. Γιατί όσο μπορούμε να κρίνουμε από τους βίους και τα έργα των Αγίων Πατέρων, από την προφορική παράδοση των ασκητών των τελευταίων αιώνων και από την πείρα των συγχρόνων κανένας δεν μπορεί να κρατήσει το πλήρωμα της δωρεάς της θείας αγάπης που του δόθηκε. Θα ζήσει στη συνέχεια για πολύ καιρό την άρση της Χάρης.
Αλλού αναφέρει: Πολλοί αξιώθηκαν να τους επισκεφθεί η Χάρις στην αρχή της στροφής τους προς τον Θεόν. Μόνο λίγοι όμως υπέμειναν τον αγώνα που είναι απαραίτητος (εδω) για να αποκτήσει ο αγωνιζόμενος με επίγνωση πλέον τη Χάρη που αξιώθηκε.
Από τον Πρόλογο του εγχειριδίου "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής"
.jpg)
.jpg)
.webp)
.jpg)
