Η αλήθεια για τα Χριστούγεννα ~ π. Γεώργιος Μεταλληνός

Η αλήθεια για τα Χριστούγεννα και η μυθοποίηση των Χριστουγέννων.   

π. Γεώργιος Μεταλληνός    
                                    

«Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν». (Για τούτο έγεινε Άνθρωπος ο Θεός, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.) 

~ Μέγας Αθανάσιος «Περί Ενανθρωπήσεως».

Με την ενανθρώπηση και τη γέννησή Του ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός πραγματοποιεί το σκοπό της πλάσεως του ανθρώπου, την εμφάνιση του Θεανθρώπου στην Ιστορία.

Την ένωση του κτιστού πλάσματος με τον Άκτιστο Πλάστη. 

Ο σκοπός της ενανθρωπήσεως είναι η θέωση του ανθρώπου.

«Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων).

«Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Μέγας Αθανάσιος). 

«Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ιερός Χρυσόστομος). 

Στη λογική ενός ηθικιστού ο όρος «θεοποιηθώμεν», που χρησιμοποιούν Πατέρες, όπως ο Μέγας Αθανάσιος, είναι σκάνδαλο... 

Γι’ αυτό μιλούν για «ηθική θέωση». Διότι φοβούνται να δεχθούν ότι με τη θέωση μεταβάλλεται «κατά χάριν» αυτό που ο Τριαδικός Θεός είναι «κατά φύσιν» (άκτιστος, άναρχος, αθάνατος). Τα Χριστούγεννα είναι, γι’αυτό, άμεσα συνδεδεμένα και με τη Σταύρωση και την Ανάσταση, αλλά και την Ανάληψη και την Πεντηκοστή...

Ο Χριστός-Θεάνθρωπος χαράζει το δρόμο, που καλείται να βαδίσει κάθε σωζόμενος άνθρωπος, ενούμενος μαζί Του.

Ο Ευαγγελισμός και τα Χριστούγεννα οδηγούν στην Πεντηκοστή, το γεγονός της θεώσεως του ανθρώπου εν Χριστώ, μέσα δηλαδή στο σώμα του Χριστού. 

Αν τα Χριστούγεννα είναι η γέννηση του Θεού ως ανθρώπου, η Πεντηκοστή είναι η τελείωση του ανθρώπου ως Θεού κατά χάριν. 

Με το βάπτισμά μας μετέχουμε στη σάρκωση, το θάνατο και την ανάσταση του Χριστού, ζούμε και μεις τα «Χριστούγεννά μας», την ανά-πλασή μας. 

Οι Άγιοι δε, που φθάνουν στην ένωση με το Χριστό, τη θέωση, μετέχουν στην Πεντηκοστή και φθάνουν έτσι στη τελείωση και ολοκλήρωση του αναγεννημένου εν Χριστώ ανθρώπου. 

Αυτό σημαίνει εκκλησιαστικά πραγμάτωση του ανθρώπου, εκπλήρωση δηλαδή του σκοπού της υπάρξεώς του.

Όσο και αν είναι κουραστικός ο θεολογικός λόγος, και μάλιστα στον αμύητο θεολογικά σύγχρονο άνθρωπο, δεν εκφράζει παρά την πραγματικότητα της εμπειρίας των Αγίων μας. 

Μέσα από αυτήν την εμπειρία και μόνο μπορούν να κατανοηθούν εκκλησιαστικά, δηλαδή Χριστοκεντρικά, τα Χριστούγεννα. 

Αντίθετα, η αδυναμία του μη αναγεννημένου εν Χριστώ ανθρώπου να νοηματοδοτήσει τα Χριστούγεννα έχει οδηγήσει σε κάποιους γύρω απ’ αυτά μύθους. Οι άγευστοι της αγιοπνευματικής ζωής, μη μπορώντας να ζήσουν τα Χριστούγεννα, μυθολογούν γι’αυτά, στα όρια της φαντασίας και μυθοπλασίας, χάνοντας το αληθινό νόημά τους.

Έτσι πλάσθηκε ένας «Χριστιανισμός» άλλου είδους, που δεν διαφέρει από μυθοπλασία, αφού προβάλλει στο Θεό τη φαντασία και τις προλήψεις μας. Η εκλογίκευση και η εκνομίκευση του μυστηρίου του Θεανθρώπου είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος του Χριστιανισμού στην ιστορία.

Η θρησκευτική (τυπολατρική) συνείδηση ζει το «σκάνδαλο» της ενανθρωπήσεως καταφεύγοντας στη θρησκειοποίηση της Πίστεως.

Εξαντλεί το νόημα των Χριστουγέννων στις τελετές και χάνει τον αληθινό σκοπό τους, που είναι η «υιοθεσία» (θέωση). «Ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν...» (Γαλ. 4,5). 

Είναι το σκάνδαλο του φαρισαϊσμού, έστω και αν λέγεται Χριστιανισμός...

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, προσφέρει δυνατότητα ορθής προσεγγίσεως των Χριστουγέννων, δηλαδή αγιοπνευματικής: «Τοίνυν εορτάζομεν μη πανηγυρικώς, αλλά θεϊκώς. μη κοσμικώς, αλλά υπερκοσμίως . μη τα ημέτερα, αλλά τα του ημετέρου (όχι δηλαδή τους εαυτούς μας, αλλά τον Χριστόν ας τιμάμε...). μάλλον δε τα του Δεσπότου. μη τα της ασθενείας, αλλά τα της ιατρείας. μη τα της πλάσεως, αλλά τα της αναπλάσεως..» (Ε.Π. 36,516). 

Παρεμβάσεις Ιστορικές και Θεολογικές

Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός

Εκδ. «Διήγηση», Αθήνα 1998. Πηγή: myriobiblos.gr

___________________________________________________________

Σχόλιο Π.κοινωνίας:  Θα πει κάποιος, μα τι φωτογραφία είναι αυτή; Μάλλον ο Ορθόδοξος Ιερέας που την περιέχει στο προφίλ του, (και απο εκεί την ανέκτησα,) γνωρίζει πολύ καλά τον σκοπό της Ορθοδοξίας, διότι προφανώς δεν τον σοκάρει η ιδέα, η σκέψη, η νοερή ή φανερή εικόνα, πως...

Είς την ολοκλήρωση της Πεντηκοστής, και εμπειρίας της θεώσεως, δια της μετοχής και ελλάμψεως του Θείου Φωτός, δέχεται ο άνθρωπος την αποκάλυψη της Θεότητος του Κυρίου Ιησού Χριστού εντός του, και κοινωνεί με τον Θεό ως πρόσωπο, δια της ενώσεως της ανθρώπινης φύσεως με την Άκτιστη ενέργεια Του... 

Και αυτό είναι το χαμένο νόημα της εν Χριστώ πορείας μας. Συγχώρεσε μας Κύριε, που και φέτος, αυτά τα Χριστούγγενα, τυπικώς θα σε ''γιορτάσουμε'', χωρίς ακόμη να Γνωρίσουμε εντός μας το Φως Σου...

Δείτε και σχετικά:

*«Για να παρουσιάσομε κάθε άνθρωπο τέλειο, σύμφωνα με το πρότυπο του Χριστού» (Κολ. 1, 28)  Εἶναι κατορθωτή ἡ τελειότητα; ~ Ἱερομόναχου Σάββα του Ἁγιορείτη(εδω)

*'Η μετά του Θεού ένωσις είναι μυστήριον, το όποιον τελειούται εν τοις ανθρωπίνοις προσώποις..'' Vladimir Lossky - Η μυστική θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας.(εδω)

Kαι μερικές πολύ όμορφες ρήσεις:

*Ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ εἶναι δύο ὄψεις τοῦ αὐτοῦ μυστηρίου. (Ἱερομόναχος Συμεών - Νηφάλιος μέθη)

*«Ὅπως φορέσαμε τὴν εἰκόνα τοῦ γήινου, ἂς φορέσουμε καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουράνιου.» (Α´ Κορινθίους 15:49).

*«Και εκείνοι που ευαρέστησαν το Θεό και πέτυχαν το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκαν , δηλαδή τη θέωση - γιατί γι'αυτό μας έπλασε ο Θεός, για να μας κάνει δηλαδή κοινωνούς της θεότητας Του - κι αυτοί λοιπόν είναι μέσα στο Θεό , αφού απο Αυτόν Θεοποιούνται, και ο Θεός μέσα σ'αυτούς , αφού Αυτός τους Θεοποιεί...» (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς - Φιλοκαλία Των Ιερών Νηπτικών, 150 Κεφάλαια)