Μητροπολίτης Πάφου κ. Τυχικός: '''Η δύναμη της Ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με"

Ομιλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου κ.κ. Τυχικού, με θέμα: 

"Η δύναμη της ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με".

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Πάφου

Ο Θεός Λόγος υπέβαλε εαυτόν να φανερωθεί σωματικώς, προκειμένου να προσελκύσει ως Άνθρωπος.

~ Άγιος Αθανάσιος Αλεξανδρείας ο Μέγας,

Περί της Ενανθρωπήσεως του Λόγου 16.

«Επειδή λοιπόν ο νους των ανθρώπων εξέπεσε στα αισθητά αντικείμενα, ο Λόγος υπέβαλε εαυτόν να φανερωθεί σωματικώς, προκειμένου να προσελκύσει ως άνθρωπος τους ανθρώπους στον εαυτό Του και να κατευθύνει τις αισθήσεις τους προς τον Ίδιο.

...και κατ' αυτόν τον τρόπο, βλέποντάς Τον ως έναν άνθρωπο, να τους πείσει με τα έργα που εκτελεί ότι δεν είναι μόνο άνθρωπος, αλλά και Θεός, και ο Λόγος, και η Σοφία του αληθινού Θεού. 

Αυτό εννοεί επίσης ο Παύλος λέγοντας “να είστε ριζωμένοι και βασισμένοι στην αγάπη, για να μπορέσετε να κατανοήσετε μαζί με όλους τους αγίους, ποιο είναι το πλάτος και το μήκος και το ύψος και το βάθος, και να γνωρίσετε την αγάπη του Χριστού που υπερβαίνει τη γνώση, για να γεμίσετε με όλη την πληρότητα του Θεού”. 

Διότι στον Λόγο που εκτείνεται παντού, και προς τα πάνω και προς τα κάτω και στο βάθος και το πλάτος —προς τα πάνω δηλαδή στη δημιουργία, προς τα κάτω με την ενσάρκωση, στο βάθος δηλαδή στην κόλαση και στο πλάτος δηλαδή στον κόσμο— τα πάντα πληρούνται από τη γνώση περί του Θεού. 

Γι' αυτόν τον λόγο δεν τέλεσε τη θυσία για χάρη όλων αμέσως, μόλις ήλθε ανάμεσά μας, παραδίδοντας το σώμα Του στον θάνατο και ανασταίνοντάς το, καθιστώντας εαυτόν τοιουτοτρόπως αόρατο, αλλά και πρώτα έκανε τον εαυτό Του ορατό μέσω του σώματός Του κατοικώντας εντός του και εκτελώντας τέτοια έργα και σημεία, τα οποία θα Τον καθιστούσαν γνωστό όχι ως άνθρωπο αλλά ως Θεό Λόγο. 

Διότι διά της ενανθρωπίσεως ο Σωτήρ, εκτέλεσε αμφότερα τα φιλάνθρωπα έργα Του· και το ότι αφάνισε τον θάνατο από εμάς και μας ανακαίνισε, και το ότι, μολονότι αφανής και αόρατος, διαμέσου των πράξεών Του, φανερώθηκε και γνωστοποίησε ότι είναι ο Λόγος του Πατρός, ο ηγεμών και βασιλεύς των πάντων.» 

~ Άγιος Αθανάσιος Αλεξανδρείας ο Μέγας,

Περί της Ενανθρωπήσεως του Λόγου 16.

Μεγάλο αγαθό να έχεις άνθρωπο που σε παρασύρει στα ανώτερα...

Μεγάλο αγαθό να έχεις άνθρωπο που σε παρασύρει στα ανώτερα, στα πνευματικά, στα θεία και όχι στα επίγεια, στα μάταια και κοσμικά.

Μεγάλο αγαθό να έχεις άνθρωπο που η ζωή του είναι παράδειγμα για σένα και για τον καθένα.

Μακάριοι αυτοί που είναι τέτοιοι άνθρωποι, άνθρωποι απαλοί, διακριτικοί, πρόσχαροι, ειρηνικοί.

Και ευλογημένοι όσοι τους έχουνε στην ζωή τους.

Μην ψάχνεις απλά έναν οποιονδήποτε άνθρωπο στην ζωή σου που σου προσφέρει πρόσκαιρη χαρά. Να ψάχνεις άνθρωπο που να σε βοηθά να προοδεύεις πνευματικά...

~ Άγιος γερ. Εφραίμ της Αριζόνα

Η αληθινή Εκκλησία παραμένει μία και αδιαίρετος και η μόνη που σώζει. ~ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Η αληθινή Εκκλησία παραμένει μία και αδιαίρετος και η μόνη που σώζει. Αυτή είναι η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία.

Ουδεμία άλλη Χριστιανική Ομολογία εκτός από την Ορθοδοξία μπορεί να φέρει ένα Χριστιανό στην τελειότητα της Χριστιανικής ζωής ή αγιότητος και να ολοκληρώσει την κάθαρση από τις αμαρτίες και να οδηγήσει στην αφθαρσία.

Οι άλλες ομολογίες κατέχουν την αλήθεια εν αδικία. Ανέμιξαν την δεισιδαιμονία και το ψεύδος με την αλήθεια και δεν κατέχουν εκείνα τα θεόσδοτα μέσα για την κάθαρση, τον αγιασμό, την αναγέννηση και ανανέωση, τα οποία κατέχει η Ορθόδοξος Εκκλησία.

~ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

''Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ'' (ΣΕΛ. 26)

Ουνίτες μας θέλουν! ~ Χαρισματικές μορφές της Ορθοδοξίας για τούς Παπικούς.

Ουνίτες μας θέλουν! Ο Παπισμός είναι αίρεση και παναίρεση. ~ άγιος παπα Γιώργης Μεταλληνός

Ο Πάπας είναι αιρετικός, και πρόδρομος του αντιχρίστου κατά τούς Αγίους Πατέρες... ~ Γέρ. Γαβριήλ ο Αγιορείτης

Ο Πάπας είναι ο ηθικός αυτουργός της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως. ~ Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Ο Παπισμός ''Εκκλησία''; Δεν φοβάστε τον Θεό πατέρες; ~ Γερ. Δοσίθεος

Αυτοί τώρα οι λατίνοι, θέλουν να λέγονται ''εκκλησία'';; ~ Αρχ. Σάββας ο Αγιορείτης, εκ Κερασιάς Καυσοκαλυβίων

Οι Παπικοί δεν έχουν μυστήρια. Μόνο όσοι έχουν βαπτιστεί είναι μέλοι της Εκκλησίας. Οι λατίνοι είναι αβάπτιστοι και ο Πάπας δεν είναι Επίσκοπος! ~ Μακαριστός Θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος

Μαρτυρία Μητρ. Μόρφου Νεόφυτου: O Άγιος Ευμένιος μνημόνευσε κάποτε στήν προσκομιδή το όνομα ενός καθολικού που είχε συμβάλει οικονομικά στο λεπροκομείο... και εμφανίστηκε άγγελος και έβγαλε την μερίδα του καθολικού απο το άγιο Δισκάριο λέγοντας του πως εκεί μόνο τα Μέλη της Εκκλησίας μπορεί να μνημονεύει!

Μερική απομαγνητοφώνηση Δημήτρης Ρόδης

Πηγή: Σημεία των καιρών

Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ (Ὀρθόδοξος) καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία κατέκρινε τὸν Παπισμὸν ὡς αἵρεσιν, καὶ τοὺς ὀπαδοὺς ταύτης παπικοὺς ὡς αἱρετικούς...'' ~ Απόσπασμα Ἐγκυκλίου Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν 1848, Μ. 385

''Απειλείται, όχι μόνο η Πίστη, αλλά και το ίδιο το Έθνος...'' ~ π. Γεώργιος Μεταλληνός

*''Απειλείται, όχι μόνο η Πίστη, αλλά και το ίδιο το Έθνος. Η ενότητα του Έθνους είναι ο εκκλησιαστικός χώρος. Είναι μόνιμη προσπάθεια της Ευρώπης, να διαλυθεί ο Ελληνισμός...

Υπάρχει άσπονδο μίσος, από τη μεριά της φραγκικής και τευτονικής Ευρώπης εναντίον της Ορθοδοξίας, επειδή είναι το μόνο διαφοροποιητικό στοιχείο του Έθνους μας από τη Δύση...''

*«Κάθε δίλημμα σήμερα τοῦ τύπου «Ὀρθοδοξία ἢ Ἑλληνισμὸς» εἶναι ὄχι μόνο πλαστό, ἀλλὰ καὶ ἐθνοκτόνο. Γιατὶ σημαίνει τάση ἐπιστροφῆς στὴν ἀτέλειά μας, στὴν παλαιὰ ἀγωνιώδη ἀναζήτηση μας. Ἐνῷ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, ποὺ διασώζει τὴν αὐτοσυνειδησία του, τὸ ζητούμενο εὑρέθη. Εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν... εὔρομεν πίστη ἀληθῆ! Εὔρομεν τὴν ἀλήθειαν».

Κάθε ἀποδέσμευση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν συνιστᾷ μόνο τραγικὸ διαμελισμὸ τῆς ὑπάρξεώς μας, ἀλλὰ καὶ καθαρὸ παραλογισμό. Ὅπου χάνεται ἡ Ὀρθοδοξία, χάνεται καὶ ὁ Ἑλληνισμός! Ἰδοὺ γιατί κάθε παρόμοια ἐπιδίωξη συνιστᾷ ὀπισθοδρόμηση καὶ ὄχι πρόοδο. Γιατί μετέχει στὸ «συντηρητισμὸ» τῶν αἱρέσεων, τῶν «ἑλληνιστικῶν λήρων» κατὰ τὸν Μέγα Φώτιο. (λῆρος= λόγος ἐντυπωσιακὸς ἀλλὰ χωρὶς οὐσιαστικὸ περιεχόμενο, παραλήρημα, φλυαρία, ἀνοησία).

Τὸ τραγικότερο ὅμως, συνιστᾷ ἰδιαίτερα σήμερα, ἀπώλεια κάθε δυνάμεως αὐτοπροστασίας, μὲ ἀπόληξη τὸν ραγιαδισμὸ καὶ τὴν ὑποδούλωση.

Ὁ Ἑλληνισμὸς σώζεται ἐκεῖ κυριολεκτικὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ σώζεται ἡ γλώσσα καὶ ἔθνική μας συνείδηση.

Γι’ αὐτὸ πολεμεῖται ἡ Ἐκκλησία.

Γιὰ νὰ ἀποσυνδεθεῖ τελείως ὁ Ἑλληνισμὸς ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία σὲ ὅλες τὶς δομὲς τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου.

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος καὶ γι’ αὐτὸ θὰ ἀντιστεκόμαστε μέχρι θανάτου.»

~ Μακαριστός  π. Γεώργιος Μεταλληνός 

(♰ 19-12-2019)

Αφέλεια ή Προδοσία η ένωση με τους Παπικούς; ~ π. Γεώργιος Μεταλληνός †

Αφέλεια ή Προδοσία η ένωση με τους Παπικούς; ~ π. Γεώργιος Μεταλληνός †

*Θα διακηρύττουν πως υπάρχει ισότης και Ένωση! Αυτό έγινε στο Μπαλαμάντ (στο Λίβανο), εννέα Εκκλησίες στο Μπαλαμάντ, το 1993, με πρώτο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Παπική πλευρά, διακήρυξαν την αμοιβαία αναγνώριση των Μυστηρίων, και επομένως ελεύθερα να κοινωνούν οι Ορθόδοξοι σε αυτούς και αυτοί στούς Ορθοδόξους.

*Προσέξτε τώρα, αυτοί (οι Παπικοί) όταν έρχονται να κοινωνήσουν έχουν της Δευτέρας Βατικανής Συνόδου την απόφαση, αμέσως μας κάνουν εμάς Παπικούς, και οχι εκείνοι γίνονται Ορθόδοξοι. Υπάρχει λοιπόν διπλωματία...

*Και ξέρετε τι κάνανε; Τα κείμενα του παπα-Γιάννη του Ρωμανίδη και τα δικά μου, σε αυτούς τούς διαλόγους ενω τρώγαμε μήνες να κάνουμε αυτά που μας είχαν αναθέσει, δεν τα διαβάζανε ποτέ...

*Μασκαράδες, μασκαράδες συνεχώς... Ε που θα φτάσουμε! Ή ολα για τα οποία αγωνιζόμαστε είναι ψέματα... ή δεν είναι, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ και θα ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ! Με συγχωρείται, ο Θεός μαζί μας...

~ άγιος παπα Γιώργης Μεταλληνός

(μερική απομαγνητοφώνηση Δημήτρης Ρόδης)

Ο κλήρος στα έσχατα χρόνια. ~ Άγιος Νήφων, Επίσκοπος Κωνσταντιανής

Ο κλήρος στα έσχατα χρόνια θα γίνει όργανο του Αντιχρίστου. Θα διδάσκει την τυφλή υπακοή ως αρετή ειρήνης και σωτηρίας. Μια υπακοή σατανική, που θα απαιτεί από τον πιστό "άγνοια", περιφρόνηση της διδασκαλίας των Αγίων, αδιαφορία για την αλήθεια και επιφανειακή ευσέβεια...

~ Άγιος Νήφων, Επίσκοπος Κωνσταντιανής

(Ἕνας ἀσκητής ἐπίσκοπος. Εκδοτικός οίκος: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ. Έτος έκδοσης: 1985)

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας προσευχόταν γιά ἕνα μαθητή του πού ἀρνήθηκε τόν Χριστό...

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας προσευχόταν γιὰ ἕνα μαθητή του ποὺ ἀρνήθηκε τὸν Χριστό...

Ἐνῶ λοιπὸν προσευχόταν, τοῦ ἐμφανίστηκε ὁ Κύριος καὶ τοῦ εἶπε: «Παΐσιε, γιὰ ποιὸν παρακαλεῖς ; Δὲν ξέρεις πῶς μ᾿ ἔχει ἀρνηθεῖ ;»

Ὁ Παΐσιος ὅμως ἐσυνέχιζε νὰ λυπᾶται τὸν μαθητή του καὶ τότε τοῦ εἶπε ὁ Κύριος: «Παΐσιε, ἔγινες ὅμοιος μὲ μένα στὴν ἀγάπη...».

Έβαλε φράγμα ο Θεός στούς παπικούς τον Άγιο Σπυρίδωνα! ~ Άγιος Παΐσιος

(Ο Άγιος Παΐσιος για τον Άγιο Σπυρίδωνα και το άφθαρτο λείψανό του)

- Γέροντα, μπορεί ο άγιος Σπυρίδων να ζήτησε από τον Θεό να μείνει άφθαρτο το Λείψανό Του;

- Όχι, πώς μπορεί να γίνη αυτό; Οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα...

Ο Θεός οικονόμησε να μείνη άφθαρτο το Λείψανο, για να βοηθιούνται οι άνθρωποι.

Και βλέπετε πως τα έχει οικονομήσει ο Θεός!

Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία,

και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό...

έβαλε φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο!

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Στ΄, Περί Προσευχής, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 110)

Ενα άλλο δε συγκλονιστικό γεγονός, αποδίδει εξαιρετικά τα λεγόμενα του Αγίου γέροντα.

Όταν στίς 12 Νοεμβρίου του1716, ο Άγιος Σπυρίδων αποτρέπει τους καθολικούς, απ'το να χτίσουν αλτάριο στον ναό του! Δείτε την φοβερή παρέμβαση του Αγίου ΕΔΩ

Πηγή: proskynitis.blogspot.com

Βιογραφία: Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.

Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.

Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος: «Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7). Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα.

Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος τον εξέλεξαν επίσκοπο.

Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πού στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης.

Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό.

Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Και όταν πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.

Ο Άγιος Σπυρίδων κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ.

Πηγή: saint.gr

Ο ταπεινός και ανεξίκακος επίσκοπος Τριμυθούντος ~ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο ταπεινός και ανεξίκακος επίσκοπος Τριμυθούντος

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τίποτα δεν μπορεί να μας βοηθήσει, αν δεν είμαστε επιεικείς προς τους ανθρώπους και αν δεν συγχω­ρούμε τις αδυναμίες τους! Διότι πώς μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας συγχωρήσει, εάν εμείς πρώτοι δεν συγχωρούμε άλλους;

Κάποτε, ο άγιος Σπυρίδων πούλησε εκατό κατσίκια σε έναν ζωέμπορο σε μια τιμή που συμφώνησαν και ο άγιος είπε στον αγοραστή να του δώσει τα χρήματα. Εκείνος, γνωρίζοντας ότι ο Σπυρίδων ποτέ δεν μετρούσε χρήματα, του έδωσε ικανό ποσόν για ενενήντα εννέα κατσίκια και έκρυψε τα χρήματα για το ένα, το εκατοστό.

Ο άγιος μέτρησε εκατό κατσίκια και του τα έδωσε. Όταν όμως ο έμπορος και οι υπηρέτες του οδήγησαν έξω το κοπάδι, ένα απ’ τα ζώα, βελάζοντας γύρισε πίσω. Αυτός το έδιωχνε αλλά εκείνο επέστρεφε. Όσο το έδιωχνε ξανά και ξανά, εκείνο γύριζε πάλι, μη θέλοντας να πάει μαζί με τα άλλα κατσίκια. 

Ο άγιος τότε πλησίασε τον έμπορο και ψιθύρισε στο αυτί του: «Κοίταξε, παιδί μου, το ζωντανό δεν το κάνει τυχαία αυτό. Μήπως τυχόν παρακράτησες την άξια του;». Ο έμπορος ντράπηκε και ομολόγησε την αμαρτία του. Μόλις πλήρωσε την ανάλογη τιμή που παρακράτησε, το κατσικάκι έφυγε αμέσως και πήγε μαζί με τα άλλα ζώα του κοπαδιού.

Σε άλλη περίπτωση, συνέβη κάποτε να μπουν κλέφτες μέσα στο μαντρί του αγίου Σπυρίδωνα. Αφού άρπαξαν όσα πρόβατα μπορούσαν, γύρισαν κι έκαναν να φύγουν, αλλά μια αόρατη δύναμη τους κρατούσε, σαν καρφωμένους, στο ίδιο σημείο, και ήταν αδύνατον να κινηθούν.

Την αυγή ήλθε ο επίσκοπος να δει το κοπάδι του. Βρίσκοντας εκεί τους κλέφτες, τους επέπληξε με ήπιο τρόπο και τους συμβούλευσε στο εξής να πασχίζουν να ζουν με τους δικούς τους κόπους και όχι με κλοπές. Πήρε μετά ένα πρόβατο και τους είπε: «Πάρτε αυτό για τον κόπο σας, για να μην πάει χαμένη η ολονύχτια αγρυπνία σας»· και έτσι τους απέλυσε εν ειρήνη.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Δεκέμβριος, εκδ. Άθως, σ.118-119)

Από διήγηση του π. Γερασίμου Φωκά

Ξέρετε, μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι άγαμοι βρίσκονται υψηλότερα στην κλίμακα της αγάπης του Θεού.

Δίπλα μου ήταν ένα βιβλίο για τη ζωή του Αγίου Σπυρίδωνα, και σκεπτόμενος τον Άγιο έγγαμο, πάλι αυτός ο λογισμός πήρε θέση στη σκέψη μου, οπότε νιώθω ένα χαστούκι στο μάγουλο. 

Σηκώνω τα μάτια και τότε βλέπω τον Άγιο Σπυρίδωνα ζωντανό και θυμωμένο μπροστά μου, αυστηρά να με ρωτάει πώς και το πιστεύω αυτό; 

Ο ίδιος δεν ήταν έγγαμος, ο Απόστολος Ανδρέας δεν ήταν έγγαμος; Ο Απόστολος Πέτρος δεν ήταν έγγαμος;

Όταν συνήλθα από αυτή την ψυχρολουσία, άνοιξα το βιβλίο και άρχισα να διαβάζω για τη ζωή του Αγίου Σπυρίδωνα. Έφτασα στο σημείο που έλεγε ότι ο Άγιος πάντα είχε μεγάλη αγάπη και συμπάθεια στους αμαρτωλούς. 

Όταν κάποιοι κλέφτες πήγανε μία νύχτα να κλέψουνε πρόβατα απὸ τη μάνδρα του, που τη συντηρούσε για να βοηθά τους πεινασμένους, τυφλωθήκανε και δεν μπορούσανε να φύγουνε, και πιάσανε και φωνάζανε να τους ελεήσει και ο Άγιος, όχι μόνο τους ξανάδωσε το φως τους, αλλὰ τους χάρισε κ᾿ ένα κριάρι, γιατί, όπως τους είπε, είχανε κακοπαθήσει όλη τη νύχτα. Και τελικά, αφού τους νουθέτησε νάναι καλοὶ άνθρωποι, τους έστειλε στα σπίτια τους, χωρὶς να μάθει τίποτα η εξουσία για την κλεψιὰ που θέλανε να κάνουνε.

“Αποκλείεται, δεν το πιστεύω”, είπα. “Μα να τους χαρίσει και κριάρι, γιατί είχανε κακοπαθήσει όλη τη νύκτα”;

Άφησα το βιβλίο και ανέβηκα στο μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου. Εκεί μια σπουδαία μοναχή, η Βερονίκη, που για χρόνια είχε δουλέψει ως νοσοκόμα στην κλινική Αλεβιζάτου στην Ομόνοια, όπου εφημέριος ήταν ο Γέροντας Πορφύριος, μου πρότεινε να περπατήσουμε λίγο. Ήταν η εποχή που τα γύρω αμπέλια του μοναστηριού έγερναν γεμάτα ώριμα σταφύλια, έτοιμα για τρύγο.

“Σκύψε, Γεράσιμε, σκύψε, να μην αναστατώσουμε τους ανθρώπους”, μου λέει.

Γυρίζω και βλέπω δύο χωρικούς να κλέβουν σταφύλια από το αμπέλι του μοναστηριού.

Η Βερονίκη δεν φώναξε, δεν πρόσβαλε, δεν έδιωξε τους κλέφτες, αλλά μου είπε να σκύψω να μην μας δουν και αναστατωθούν... (...)

Από τη Βερονίκη μού ήρθε λοιπόν απάντηση πώς φέρονται οι άνθρωποι του Θεού. Πριν λήξει η μέρα, η αμφισβήτησή μου για ό,τι έπραξε ο Άγιος Σπυρίδωνας με τους κλέφτες, διαλύθηκε...

Πηγή: iconandlight.wordpress.com

Σήμερα είμαστε όλοι άρρωστοι. Πολύ σπάνιο να βρει κάποιος υγιή, να μην είναι κομματιασμένος...

~ π. Νικόλαος Λουδοβίκος

(Ο π. Νικόλαος είναι συγγραφέας, διδάκτορας θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και καθηγητής δογματικής και φιλοσοφίας, στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης.)

Σήμερα είμαστε άρρωστοι. Πολύ σπάνιο να βρει κάποιος υγιή άνθρωπο και να μην είναι κομματιασμένος. Ειδικά τα νέα τα παιδιά είναι σαν.. (...)

Δεν ξέρω τι εικόνα να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω αυτό το χάζεμα, την ανισορροπία που παράγει η σημερινή ζωή, που τους μαθαίνει και τους λέει «θα τρως καλά» πέφτει και τρώει σαν το βόδι «θα κάνεις έρωτα», πέφτει σαν το εξίσου βόδι «θα κάνεις τζόκινγκ», «θα κάνεις άσκηση» «θα διεκδικείς τα δικαιώματά σου». Και όλα αυτά μαζί δεν συλλειτουργούνε, δεν βγάζουν μια προσωπικότητα. Τι βγάζουν; Μια κουρελού, με στοιχεία προσωπικότητας που δεν μπορεί να ενοποιηθεί με τίποτα, και δεν μπορείς να κουβεντιάσεις με τους ανθρώπους αυτούς.

Έχει εξαλειφθεί και η λέξη μετάνοια από το σημερινό λεξιλόγιο, και η λέξη Χάρις. Ενοχή υπάρχει μπόλικη, είναι κάτι που τσακίζει τον άνθρωπο χωρίς να μπορεί ο άνθρωπος να το αντιμετωπίσει. Γιατί λογικά, υπαρξιακά, πνευματικά αυτό γίνεται με την μετάνοια. Η μετάνοια είναι μια πολύ όμορφη κατάσταση διότι ενοποιεί τον άνθρωπο. Με την μετάνοια αποκτώ αρχές. Καταλαβαίνω ότι στραβά έκανα το ένα και το άλλο άρα ενοποιούμαι, γίνομαι προσωπικότητα.

Χωρίς μετάνοια δεν υπάρχει προσωπικότητα. Γι’ αυτό και σήμερα δεν μας θέλουν να είμαστε προσωπικότητες. Βλέπετε τα παιδάκια του Λυκείου που είναι ντυμένα όλα ίδια, μιλάνε ίδια, κάνουν τα ίδια πράγματα, και νομίζουν ότι είναι ξεχωριστοί. Και δεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό. Είναι προδιαγεγραμμένη η ζωή τους, σαν να είναι πάνω σε δυο σιδηροτροχιές. Γνωρίζεις ότι θα κάνουν αύριο εκείνο το πράγμα επειδή το έκανε ο άλλος κ.ο.κ. Προδιαγεγραμμένα όλα και ξέρει κανείς τι θα ακολουθήσει στο επόμενο βήμα...

Η μετάνοια τα σταματάει όλα αυτά. Η μετάνοια με κάνει πρόσωπο. Δυστυχισμένο, πονεμένο, αλλά πρόσωπο. Και με βλέπει ο Θεός. Ενώ το άλλο είναι λεγεών. Σε κοιτάει ο Θεός και δεν ξέρει που να απευθυνθεί. Ούτε εσύ μπορείς να Του απευθυνθείς όμως. Γιατί δεν υπάρχεις ως εγώ. Είναι φοβερά πράγματα αυτά τα οποία δεν τα ξέραμε και στο τέλος δεν ξέρεις γιατί κάνεις αυτό που κάνεις. Αυτό είναι το πιο φοβερό απ’ όλα. Όλες οι απολαύσεις δεν ξέρεις να πεις γιατί. Γιατί το κάνεις έτσι και όχι αλλιώς, γιατί τόσο και όχι περισσότερο ή λιγότερο, και γιατί είμαι έτσι και όχι αλλιώς. Τίποτε απολύτως. Οπότε γίνεσαι σαν μια πέτρα που την παίρνει ένα ποτάμι και συνεχώς τρέχει και άλλες πέτρες τρέχουν μαζί και πέφτουν στον καταρράχτη. Είναι λίγοι αυτοί που ξεφεύγουν απ’ αυτό το πράγμα...

Και μέσα εκεί μπορεί να είναι και πρωθυπουργοί και παπάδες και ότι θέλετε. Όλοι όσοι δεν θέλουν να τραβήξουν χειρόφρενο και να πούνε «στάσου δυο λεπτά τα έκανα στραβά όλα είμαι σίγουρος, άσε να λένε οι άλλοι ότι είμαι σπουδαίος, εγώ αισθάνομαι ότι πυροβολώ στον αέρα δεξιά, αριστερά χωρίς να ξέρω γιατί, δεν έχω στόχο». Αυτό είναι ο ησυχασμός. Γι’ αυτό η εκκλησία τον προβάλλει.

Και σου λέει «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Γιατί; Μα γιατί δεν ξέρω τι θέλω. Ακούτε πόσο ρεαλιστική είναι η εκκλησία. Να ζητήσω από τον Θεό τι; Φέρε μου την γειτόνισσα που μ’ αρέσει; Κατά βάθος αυτό θέλω. Φέρε μου την δουλειά του γείτονα που μ’ αρέσει περισσότερο; Τι να πω στον Θεό;

Αν διαβάσετε προσευχές αρχαίων Ελλήνων είναι να κλαίει κανείς και να γελάει. Γι’ αυτό είχαν πολλούς θεούς!

Να πηγαίνει στον ναό της Αφροδίτης και να λέει «θα σου κάνω μια καλή θυσία αλλά θέλω εκείνη την όμορφη γειτόνισσα» πάει ο έμπορος και παρακαλάει «θα σου κάνω θυσία αλλά βοήθησέ με να καταφέρω να κλέψω» κ.ο.κ. Και λες, τι γίνεται εδώ; Και οι θεοί ''μαλώνουν'' και μεταξύ τους. Με αυτά οι άνθρωποι γινόντουσαν καλύτεροι; Όχι...

Γι’ αυτό βλέπετε όλοι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είναι μονοθεϊστές. Η πίστη τους είναι σε μια Αρχή στο σύμπαν, γιατί μόνο έτσι μπορείς να βγάλεις κάποια άκρη. Αν είναι κομμάτια οι Αρχές δεν ενοποιούνται.

Διαβάστε τον Όμηρο πως βάζουν οι άνθρωποι τους θεούς να καβγαδίζουν.

Έρχεται λοιπόν και σου λέει η εκκλησία: θα λες «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Τι εννοείς μ’ αυτό; Μακάρι νάξερες. Δεν ξέρεις. Θα μάθεις. 

Κατ’ αρχήν όμως δεν ξέρεις επειδή δεν ξέρεις όλο τον δρόμο αυτό για αυτή την εξυγίανση, γι’ αυτή την παλινόρθωση. Και κάθεσαι και λες «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Που σημαίνει κάνε αυτό που νομίζεις με μένα, πήγαινέ με εκεί που θέλεις Εσύ γιατί εγώ δεν ξέρω, και μπορεί να πάω στην καταστροφή μου… 

Αμφιβάλλει κανείς ότι μπορούμε να καταστραφούμε μόνοι μας; Είναι σαν να έχεις ένα μωρό. Πόση προσοχή θέλει ένα μωρό; Το μωρό ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταστραφεί, να καεί, να σκοτωθεί, να πεθάνει. Βλέπεις η μάνα τρέχει από πίσω. Έτσι είμαστε όλοι στα πνευματικά. Οι πνευματικοί το ξέρουν πολύ καλά. Τι ξέρουν; Το πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι στις λύσεις που δίνουν στα καθημερινά τους θέματα. Και πόσο δεν βλέπουμε την απλή αλήθεια του εαυτού και του άλλου.

Διότι μπαίνουν μέσα το στραβό συναίσθημα, η στραβή επιθυμία, όλη αυτή η αναρχική διάσπαση που κουβαλάμε. Γι’ αυτό βλέπετε οι άγιοι είναι μεταξύ τους πολύ διαφορετικοί. Άλλος είναι απλούς, άλλος είναι ιδιοφυής, άλλος άντρας, γυναίκα, παιδί, ηλικιωμένος. Όλων των ειδών άγιοι που μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους.

Αν βάλεις από την μια τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, και από την άλλη τον άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη, δεν θα μπορούσαν να ''συνεννοηθούν'' μεταξύ τους. Ο δεύτερος ήταν πολύ απλούς ο πρώτος είχε iq 190. Έπαιζε τον Αριστοτέλη στα δάκτυλα...

Είναι όμως και οι δυο άγιοι. Αλλά βλέπετε όμως ότι όλοι οι άγιοι μοιάζουν σε ορισμένα πράγματα. Άγιος χωρίς προσευχή δεν υπάρχει. Και μάλιστα με ιδιαίτερη προτίμηση στο «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Δεν θα βρείτε άγιο χωρίς να έχει ένα στοιχείο άσκησης στη ζωή του. Λέμε νηστεία τώρα. Τι χρειάζεται η νηστεία; Δεν θα ήταν καλύτερα η πίτα που έχω μπροστά μου να είχε μέσα και λίγο κιμά, να την έτρωγα και να έλεγα δόξα Σοι ο Θεός ;

Γιατί κάμνω την νηστεία; Το κάμνω για τον περιορισμό της φιλαυτίας. 

Και όταν αρχίζει ο περιορισμός της φιλαυτίας βλέπω πόσο με έχει διαλύσει, πόσο με έχει καταστρέψει η φιλαυτία, δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο μέσα μου. Και μακάρι να το δω αυτό. Γιατί οι άλλοι το βλέπουν και με κοπανάνε. Εγώ όμως λέω όχι, εγώ θυσιάζομαι για σας. Και ξαφνικά βλέπω τι γουρουνάκι είμαι και το βλέπω μόνο εγώ, δεν το βλέπουν οι άλλοι. Μπορεί οι άλλοι να το λένε, αλλά δεν βοηθάνε. Γι’ αυτό όταν λέμε ο ένας στον άλλο διάφορα δεν βοηθιόμαστε επειδή δρα ο ναρκισσισμός ακόμα περισσότερο αρνητικά και λέμε ''όχι, όχι, δεν είμαι,'' γιατί αν πω ότι είμαι μετά περνάω από κάτω και θα με κάμνεις ότι θέλεις. Γι’ αυτό λέω δεν είμαι... "

~ π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Σχόλιο Π. κοινωνίας: Και λεω ''οχι οχι δεν είμαι'' διότι ο εγωισμός μου και η ασθένεια μου, το θέλημα μου, ''να κάνω εγω οτι θέλω, αυτό που σκέφτηκα εγω είναι το σωστό'', οχι-οχι, αν παραδεχτώ πως είμαι ασθενής είναι σαν να λεω τι, ο άλλος είναι καλύτερος απο εμένα; οπότε δεν το λεω... (...)

Πηγή: apantaortodoxias.blogspot.com

Όταν μας βρίζει και μας προκαλεί κάποιος συνεχώς...

“Όταν μας βρίζει και μας προκαλεί κάποιος συνεχώς, θα τον παρακαλέσουμε με ωραίο τρόπο χωρίς να τον θίξουμε, να σταματήσει, γιατί βλασφημείται ο Θεός (αφού είμαστε περιουσία Του)... 

Και αν δεν συμμορφωθεί, σιωπηλά αποχωρούμε και φεύγουμε. 

Μόνο έτσι θα βγούμε νικητές.

Αν όμως έρθουμε σε αντιπαράθεση μαζί του, το μόνο που θα καταφέρουμε, είναι να ανάψουμε περισσότερο τη φωτιά. 

Λένε οι Πατέρες: 

''Ό,τι και αν κάνετε, την ειρήνη της καρδιά σας μόνο να μην χάσετε...'' 

Και αν την χάσετε, γρήγορα να την ξαναβρείτε.

Γιατί η ειρήνη στην καρδιά σας, είναι το θεμέλιο του πνευματικού αγώνα.”

 ~ Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Οφείλης να κρίνεις για να διακρίνεις, όχι για να κατακρίνεις. ~Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης

 Οφείλης να κρίνεις για να διακρίνεις, 

όχι για να κατακρίνεις. 

~Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης, εκ Kερασιάς καυσοκαλυβίων

Όταν πολεμάς τον Διάβολο και πολεμήσαι από αυτόν, μαθαίνεις να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό. Διακρίνεις την αρετή από την κακία. Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε την κρίση. Το "κρίνειν".

Άλλο κρίση και άλλο κατάκριση. Κρίνουμε για να διακρίνουμε, και όχι για να κατακρίνουμε. Είναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί και εκεί μπερδευόμαστε οι Χριστιανοί. Και μας λένε και οι οικουμενιστές, ''μην κρίνετε την εκκλησία,'' και εννοούν τους δεσποτάδες, όπως και μερικοί λέγοντας εκκλησία εννοούν τους δεσποτάδες. 

Πρώτον, δεν κρίνουμε για να κατακρίνουμε, αλλά για να διακρίνουμε και οφείλουμε να διακρίνουμε! Αυτοί δεν θέλουν να κρίνουμε καθόλου! Να είναι στο απυρόβλητο, να κάνουν ό,τι θέλουν, να βγάζουν οτιδήποτε αιρετικές αποφάσεις, να κάνουν οτιδήποτε αιρετικές ενέργειες και αντικανονικές, και να μη τους κρίνει κανένας και να τους χειροκροτούμε. 

E, όχι! Ο Θεός έδωσε την κρίση, και είπε: "Την δικαία κρίση, κρίνατε!" Είναι εντολή να κρίνεις! Αλλά για να διακρίνεις, όχι για να κατακρίνεις. Αλλά μπερδεύονται μερικοί. Σου λέει: "Πω, πω, είπα αυτό τώρα, μήπως είναι κατάκριση;" Δεν ξέρει! Γιατί μπερδεύεσαι; Γιατί δεν έχεις μάθει να πολεμάς τον διάβολο...

Αν δεν κρίνουμε, δεν θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε αν αυτό που κάνει ο A, ο Β, οποιοσδήποτε είναι αυτός - από τον πιο απλό Χριστιανό μέχρι τον Πατριάρχη - οφείλεις να κρίνεις για να διακρίνεις, όχι για να κατακρίνεις. 

Ο Νεστόριος ας πούμε, ήταν Πατριάρχης Κων/πόλεως. Το γνωρίζετε αυτό. Και βλασφημούσε την Παναγία. Οι άλλοι τώρα, οι ιερείς, οι αρχιερείς, οι απλοί πιστοί: "Αα", λέγανε, "Κοίταξε! Ο Πατριάρχης το λέει! Τι; Μπορούμε εμείς να κρίνουμε τον Πατριάρχη; Δίκιο θα 'χει! Τι να κάνουμε τώρα; Σύνοδο; Τι σύνοδο; Αυτός είναι και ο Κων/πόλεως. Δεν μπορεί να συγκαλέσει άλλος Σύνοδο. ''Μόνο ο πατριάρχης Κων\πόλεως μπορεί να συγκαλεί Σύνοδο...''

Έτσι είπαν κάποιοι για το Ουκρανικό τώρα. Ποιος το είπε αυτό; Δηλαδή αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης πέσει σε αίρεση, ποιος θα τον κρίνει μετά; Αφού δεν μπορεί άλλος να συγκαλέσει Σύνοδο για να τον καθαιρέσει; Αλίμονο! Αυτό καταλύει πρώτα-πρώτα την ισότητα των Επισκόπων. 

Τα λέμε αυτά για να τα γνωρίζετε και σεις. Όλοι οι Επίσκοποι είναι ίσοι. Κι ο Πατριάρχης είναι Επίσκοπος, δεν είναι κάτι παραπάνω. Επίσκοπος είναι, δεν υπάρχει άλλος βαθμός. Τρεις είναι οι βαθμοί της Ιεροσύνης. Διάκονος, Πρεσβύτερος και Επίσκοπος. Υπάρχουν απλώς κάποια πρωτεία τιμής και όχι εξουσίας. 

Δηλαδή, όταν γίνει μία Σύνοδος Πανορθόδοξος, προεδρεύει ο Κων\πόλεως. Προεδρεύει, δεν έχει κάποιο περισσότερο κύρος ή εξουσία να επιβληθεί στους άλλους (Επισκόπους). Είναι ένα πρωτείο τιμής. Κάποιος πρέπει να κάνει τον Πρόεδρο. Να ρυθμίζει την συζήτηση, να δίνει το λόγο κ.λ.π. Τίποτα άλλο. 

Ούτε έχει περισσότερες ψήφους από τους άλλους. Μία ψήφος έχει αυτός, μία ψήφος έχει και ο τελευταίος Επίσκοπος ή Δεσπότης, που θα είναι εκεί ως μέλος της Συνόδου. Και το σωστό δεν είναι, όταν γίνεται Σύνοδος, να είναι μόνο Επίσκοποι. Πρέπει να είναι και Πρεσβύτεροι, πρέπει να είναι και λαϊκοί. Έτσι ήταν οι Οικουμενικές Σύνοδοι. 

Γι' αυτό ήταν τελείως λάθος αυτή η ψευδο - Σύνοδος τους Κολυμπαρίου. Ούτε όλοι οι Επίσκοποι συμμετείχαν. Ήταν απλώς μία Σύνοδος Προκαθημένων. Επομένως, όταν πολεμούμε τον διάβολο, μαθαίνουμε να κρίνουμε και να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος. Γι' αυτό παραχωρεί ο Θεός να πολεμούμαστε. Για να αποκτούμε διάκριση καλού και κακού. 

~Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης. Απόσπασμα από την ομιλία "Διάβολος, ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης ΙΑ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 2

Σχόλιο π. κοινωνίας: ''Ο άνθρωπος πρέπει να ασκηθεί, ώστε να αναγνωρίζει αμέσως με την αίσθηση της καρδιάς, τι τον προσεγγίζει, καλό ή κακό.. με τον ίδιο τρόπο που διακρίνει με τη γλώσσα του το αλμυρό και το ανάλατο, το γλυκό ή το πικρό...'' ~ Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

φωτο: Kερασιά καυσοκαλυβίων, έρημος ασκητών, Άγιον Όρος

Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιο­καθολικούς... ~ Άγιος γερ. Εφραίμ της Αριζόνα

Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιο­καθολικούς και εν συνεχεία με τους Προτεστάντας και με όλες τις γνωστές και άγνωστες αιρέσεις που επενόησε ο Διάβολος εν ονόματι τού Χριστιανισμού...

Κατό­πιν να ενωθούν και με τους Μωαμεθανούς, τους Ιου­δαίους, κατ' επέκτασι με τους Βουδδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστάς και με όλες γενικά τις θρησκείες της υφηλίου... Eίναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας...''

Όλοι όσοι πιστεύουν αληθινά, αγαπούν εν αληθεία, όσοι δεν πιστεύουν αληθινά αγαπούν εν υποκρίσει. Ε­μείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας. Έτσι μας δίδαξε «ο Θεός της αγάπης» έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας...

~ Άγιος γερ. Εφραίμ της Αριζόνα (Από τον ένθρονιστήριον λόγον του Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, 1974)

Δοκιμάστε τους επισκόπους σας... ~ Άγιος Γεννάδιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Δοκιμάστε τούς επισκόπους σας μόνο σε μια άποψη: προσπαθήστε να μάθετε εάν είναι ορθόδοξοι, εάν διδάσκουν δόγματα αντίθετα με την αληθινή Πίστη, και εάν συλλειτουργούν με αιρετικούς ή σχισματικούς.

~ Άγιος Γεννάδιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

_______________________

Του Αγίου Νικολάου σήμερα του θαυματουργού, που έριξε και μια ''ξανάστροφη'' στόν Άρειο...

Του Αγίου Νικολάου σήμερα του θαυματουργού, που έριξε και μια ''ξανάστροφη'' στόν Άρειο, και μου ήρθε στο μυαλό ενα παλιό περιστατικό... 10 χρόνια τώρα πίσω, Μ. Παρασκευή μετά τον Επιτάφιο, η κουβέντα στο σπίτι είχε φουντώσει, γίναμε μαλλιά κουβάρια με τον γαμπρό μου, και στο τσάκ δεν έπεσαν ''ξανάστροφες''...

Ο ένας έλεγε πως ο νέος πρωθυπουργός ας είναι άθεος, θα ''σώσει'' την Ελλάδα... ο γραφών αγανάκτησε, λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν χριστιανοί να μην ξεχωρίζουν αντίχριστους κυβερνήτες, και τον σούταρε απο το σπίτι... Ακολούθησαν δυο γεγονότα:

Το επόμενο πρωί, ξύπνησα με την εικόνα του Αγίου Δημητρίου, να έχει φύγει απο την θέση της στόν τοίχο... και να στέκεται σε όρθια θέση, δίπλα στο μαξιλάρι μου... (...) μετά απο μερικούς μήνες ο γαμπρός μου πάλι, άρχισε να διαμαρτύρετε οτι ο νέος κυβερνήτης πρόδωσε την χώρα, και πως την πάτησε έτσι.. που τον πίστεψε. (...)

Βλέπεται υπάρχει και δίκαιη οργή και δικαιότατος θυμός,  είναι η φυσική οργή του νού, όπως διδάσκουν οι άγιοι...

~ Δημήτρης Ρόδης

Υ.Γ: Ο θυμός από μόνος του, είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρο ψυχής. Και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθένας εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και σε όσους τον εμποδίζουν από το δρόμο του Θεού... ~ Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Αν πιστεύεις όπως ο Βαρθολομαίος, πως ο Πάπας είναι εκκλησία, να ρωτήσεις τον Άγιο Νικόλαο...

Αν πιστεύεις όπως ο Βαρθολομαίος, πως ο Πάπας είναι εκκλησία, να ρωτήσεις τον Άγιο Νικόλαο... 

Aυτόν που έριξε την ξανάστροφη στόν Άρειο ντε, μην αντέχοντας άλλο την αίρεση και την διαστρέβλωση της αλήθειας του Θεού...

Και είναι τόσο απόλυτοι οι Άγιοι, όπως τότε για τον Άρειο, έτσι σήμερα και για τον Πάπα, διότι έχουν εμπειρία Θεού, και βασίζονται σε θεία γνώση και πληροφορία.

Αν ήσουν λοιπόν στήν εποχή του Επισκόπου Αρείου, θα έπρεπε να ρωτήσεις τον Επίσκοπο και Άγιο Νικόλαο για να βρείς την αλήθεια, έτσι και σήμερα, θα πρέπει να ρωτήσεις τούς Αγίους για να μάθεις αν είναι ο Πάπας εκκλησία...

Oἱ παπικoὶ ἔχασαν τὴν χάρη τoῦ Ἁγίoυ Πνεύματος,

δὲν ὑπάρχει Ἅγιο Πνεῦμα σ' αὐτούς.

~ Ἅγιoς Συμεών, ὁ Μυσταγωγὸς

Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (1416-1421)

*****

Ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ (Ὀρθόδοξος) καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία κατέκρινε τὸν Παπισμὸν ὡς αἵρεσιν, καὶ τοὺς ὀπαδοὺς ταύτης παπικοὺς ὡς αἱρετικούς...

~ Ἐγκυκλίου Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν 1848, Μ. 385

(Συνοδική απόφαση όλων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων της ανατολής)

+Ἄνθιμος ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ῥώμης καὶ οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ εὐχέτης.

+Ἱερόθεος ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἀλεξάνδρείας καὶ πάσης γῆς Αἰγύπτου, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ εὐχέτης.

+Μεθόδιος ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς μεγάλης θεουπόλεως Ἀντιοχείας καὶ πάσης Ἀνατολῆς, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ εὐχέτης.

+Κύριλλος ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καὶ πάσης Παλαιστίνης, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ εὐχέτης.

Ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱερὰ Σύνοδος.

Ἡ ἐν Ἀντιοχείᾳ ἱερὰ Σύνοδος.

Ἡ ἐν Ἱερουσαλήμ ἱερὰ Σύνοδος.

*****

«Ἀπώλεσαν, τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οἱ αἱρετικοί καί σχισματικοί καί διεκόπη ἡ μετάδοσις αὐτῆς ἀπό τήν στιγμή πού ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν...

Μεταβιβασθέντες δέ στήν τάξη τῶν λαϊκῶν, οὔτε χάρισμα πνευματικόν ἔχουν, οὔτε νά βαπτίζουν ἢ νά χειροτονοῦν ἔχουν ἐξουσίαν, καί οἱ ἐξ αὐτῶν βαπτιζόμενοι, πρέπει νά ξαναβαπτίζονται μέ τό ἀληθινόν τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας βάπτισμα...»

~ Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

(πρβλ.1ο κανόνα. Ιερό Πηδάλιο σελ. 588-9.

κανόνες ποῦ «ἐπεσφράγισεν» ἡ ἕκτη Οἰκουμενική Σύνοδος)

*****

Πρέπει νὰ δοῦμε ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία. Ἐγώ τὴν ἔχω ζήσει καὶ τὴν ξέρω, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ ἑνώνει...

Καὶ ὅλοι πρέπει νὰ προσευχόμαστε νὰ ἔρθουνε σὲ αὐτή τὴ θρησκεία. Ἔτσι θὰ γίνει ἡ ἕνωση. Ὄχι μὲ τὸ νὰ πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἴμαστε τὸ ἴδιο καὶ ὅλες οἱ θρησκείες εἶναι τὸ ἴδιο. Δὲν εἶναι τὸ ἴδιο. Ἡ ἀγάπη ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ...

Δεν μπορείς να είπης εις τους Παπικούς, ότι έχουν Χάριν, και Μυστήρια. Δεν έπρεπε ο Πατριάρχης να μεταβεί εις την Ρώμην, διότι αυτοί κερδίζουν, χωρίς να διορθώνονται και ζημιούται η Ορθοδοξία…

~ Άγιος Πορφύριος Kαυσοκαλυβίτης

*****

''Όσοι ομιλούν για “ένωση Εκκλησιών”, δεν γνωρίζουν ούτε την νοοτροπία των ετεροδόξων, ούτε το ύψος της Ορθοδοξίας...'' 

''Η διδασκαλία της Εκκλησίας, που έλαβε την τελική της μορφή από τις Οικουμενικές Συνόδους, δεν επιδέχεται καμιά αλλαγή...

Όλη η μετέπειτα επιστημονική εργασία, πρέπει απαραίτητα να συμφωνεί μέ ότι δόθηκε στη Θεία αποκάλυψη, και διατυπώθηκε στη διδαχή των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας...

Το ίδιο ισχύει και για τη χάρη. Το πλήρωμα της χάριτος μπορεί να κατέχει μόνο η Μία και μοναδική Εκκλησία...''

~ Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

*****

Ή ναύς της Εκκλησίας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ούτε τού πάπα ούτε τού πατριάρχη ούτε κανενός επισκόπου...

Δεν είναι δυνατόν να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι στη Ρώμη υπάρχει πολλή μασονία και σιωνισμός, ότι υπάρχει μεγάλη διαφθορά και κοσμικό πνεύμα… Κοίταξε, θα το πίστευες αν σου έλεγα ότι ό πατριάρχης Αθηναγόρας ήτανε μασόνος;

Ούτε κι εγώ το πίστευα, μέχρι πού μου έδειξαν έγγραφα, τα οποία πιστοποιούσαν τούς βαθμούς του στη μασονία, και τις αποδείξεις των συντάξεων πού έπαιρνε ως μασόνος... (...)

Κανείς δεν μπορεί να φιμώσει το Πνεύμα μέσα στην Εκκλησία ώστε αυτό να μη φωτίζει τους πιστούς.

«Η Αποκάλυψη μιλάει ξεκάθαρα… Μιλάει για τον Αντίχριστο και για τη Βαβυλωνία, πού είναι η Ρώμη». «Δεν λέω ότι θα γίνει σε δύο ή τρία χρόνια ακριβώς, αλλά ότι θα γίνει σίγουρα πολύ σύντομα... Είμαστε στο χείλος, όπως στα χρόνια του Νώε…

~ Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

(Οδοιπορία στο Άγιο Όρος, Λορέντζο Ντιλέττο, Εκδόσεις Εστία.) Αποσπάσματα απο την επίσκεψη ενός παπικού το 1983 στον Αγαπημένο μας Άγιο Γέροντα, όπως καταγράφηκε από τον πρώτο.

*****

Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιο­καθολικούς και εν συνεχεία με τους Προτεστάντας και με όλες τις γνωστές και άγνωστες αιρέσεις που επενόησε ο Διάβολος εν ονόματι τού Χριστιανισμού...

Κατό­πιν να ενωθούν και με τους Μωαμεθανούς, τους Ιου­δαίους, κατ' επέκτασι με τους Βουδδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστάς και με όλες γενικά τις θρησκείες της υφηλίου... Eίναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας...''

Όλοι όσοι πιστεύουν αληθινά, αγαπούν εν αληθεία, όσοι δεν πιστεύουν αληθινά αγαπούν εν υποκρίσει. Ε­μείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας. Έτσι μας δίδαξε «ο Θεός της αγάπης» έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας...

~ Άγιος γερ. Εφραίμ της Αριζόνα

*****

Σ’ έναν αιώνα σχεδόν καθολικού σκότους και πλάνης, όπου για τους περισσότερους «Χριστιανούς» ο Χριστός έχει γίνει ακριβώς αυτό που η Ορθόδοξη διδασκαλία εννοεί με τον αντίχριστο... μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού κατέχει και μεταδίδει τη χάρη του Θεού.

Ο «χριστιανικός» κόσμος, πράγματι, δίνει τα χέρια με τις δυνάμεις του σκότους με σκοπό να αποπλανήσει τους πιστούς της Εκκλησίας του Χριστού, εμπιστευόμενος τυφλά ότι το «όνομα του Ιησού» θα τον σώσει ακόμα και στην αποστασία και στη βλασφημία του...

Είναι στην πραγματική φύση του αντιχρίστου να παρουσιάζει το βασίλειο του διαβόλου σαν να ήταν του Χριστού...

Στη Δύση (καθολικισμό) είναι σίγουρο ότι η χάρη του Θεού έχει χαθεί εδώ και πολλούς αιώνες.

Οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες δεν έχουν γευθεί πλήρως τη χάρη του Θεού, κι έτσι δεν είναι εκπληκτικό που δεν μπορούν να διακρίνουν τη δαιμονική απομίμησή της. Όμως αλλοίμονο!

Η επιτυχία της κίβδηλης πνευματικότητας ακόμα και ανάμεσα σε Ορθοδόξους Χριστιανούς σήμερα, αποκαλύπτει πόσο έχουν χάσει κι αυτού την ουσία του Χριστιανισμού, κι έτσι δεν μπορούν πια να διακρίνουν μεταξύ αληθινού Χριστιανισμού και ψευτοχριστιανισμού.

Ας ενδυναμωθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας!

~ Άγιος π. Σεραφείμ Ρόουζ

*****

*****

Οι Ρωμαιοκαθολικοί (Παπικοί) με το να αναγνωρίζουν τον πάπα ως κεφαλή της Εκκλησίας, έχασαν την πραγματική Κεφαλή της Εκκλησίας – τον Χριστό – και παρέμειναν χωρίς Κεφαλή...

Οι Λουθηρανοί απεκόπησαν και παρέμειναν χωρίς την Κεφαλή, οι Αγγλικανοί επίσης. Δεν έχουν την Εκκλησία... και ο Βελίαλ (διάβολος) τους πολεμά με την δύναμι και τις μηχανορραφίες του, και τους κρατά στην πλάνη του και την απώλεια...

Ένα πλήθος ανθρώπων χάνονται στην αθεΐα και την φαυλότητα... 

~ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

*****

Ὁ οἰκουμενισμός; Εἶνε ἡ αἵρεσι ὅλων τῶν αἱρέσεων! Ἡ πτῶσι τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς ἰδίους της τοὺς ὑπηρέτες, τὰ ὄργανα τῆς Δύσης. Τὰ ἀποτελέσματά του εἶνε τὰ σάπια συντρίμμια ποὺ πέφτουν, ἀκόμα κι ἂν εἶνε ἐπίσκοποι, ἱερεῖς, μοναχοὶ ἢ λαϊκοί...

Ἂς ἐπιστρέψουμε στὴν ἁγία παράδοσι, στὰ δόγματα καὶ στοὺς κανόνες τῶν ἁγίων πατέρων τῶν 7 οἰκουμενικῶν Συνόδων. Διαφορετικά, θὰ πᾶμε στὴν κόλασι, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν ἐπισκόπων μας! Θεὸς φυλάξοι!

~ Άγιος π. Αρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός († 28 Νοε 1989)

*****

Ἀν εἴμαστε πνευματικὰ ἀδύναμοι καὶ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄλλου μᾶς ἐπηρεάζει ἀρνητικά, τότε πρέπει νὰ μὴ τὸν κατηγοροῦμε, ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ νὰ μὴν ἔχουμε μαζί του συναναστροφὲς καὶ συνέπειες...

Καὶ ἂν εἶναι αἱρετικὸς τότε νὰ τὸν ἀποφεύγουμε τελείως καὶ νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε...

Γιατί ἡ συντροφιὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ἐπικίνδυνη, μπορεῖ νὰ μᾶς δηλητηριάσει καὶ νὰ μᾶς θανατώσει πνευματικά...

~ Άγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης

*****

Ὑπάρχει ἕνα κίνημα πού λέγεται «Οἰκουμενισμός». Πρόσεχε μή σέ πλανήσει τό δόλιο αὐτό κίνημα. Εἶναι μιά μεγάλη αἵρεση, εἶναι «παναίρεση». Ἡ αἵρεση αὐτή θέλει νά ἑνώσει τήν ἀλήθεια τῆς πίστης μας μέ τά ψέματα τῶν ἄλλων θρησκειῶν, γιά ἀγάπη τάχα, γιά ἑνότητα τάχα...

Ἀλλά, ὅπως τό καταλαβαίνεις, δέν μπορεῖ τό ψέμα νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀλήθεια, οὔτε τό φῶς νά ἑνωθεῖ μέ τό σκοτάδι...

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, Ἰερεμίας

*****

Ουνίτες μας θέλουν! Ο Παπισμός είναι αίρεση και παναίρεση! Χαρισματικές μορφές της Ορθοδοξίας για τούς Παπικούς.

 ~ άγιος παπα Γιώργης Μεταλληνός

*****

O Άγιος Ευμένιος μνημόνευσε κάποτε στήν προσκομιδή το όνομα ενός καθολικού που είχε συμβάλει οικονομικά στο λεπροκομείο... και εμφανίστηκε άγγελος και έβγαλε την μερίδα του καθολικού απο το άγιο Δισκάριο! Λέγοντας του πως εκεί μόνο τα Μέλη της Εκκλησίας μπορεί να μνημονεύει... (...)

Μαρτυρία Μητρ. Μόρφου Νεόφυτου

*****

«Η παρά των αιρετικών κοινωνία ου κοινός άρτος αλλά φάρμακον (δηλητήριον), ου σώμα βλάπτον, αλλά ψυχήν μελαίνον και σκοτίζον...»

~ Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

*****

Συνέδρια θεολογικά, συναντήσεις ἱεραρχῶν καὶ εἴ τι ἄλλο, καθ᾽ ἡμᾶς εἶνε προσχήματα τοῦ Παπισμοῦ. Ἂς μὴ ἀπατώμεθα ὡς ἀνόητα ὀρνίθια πρὸ τῆς μεταμφιεσμένης ἀλώπεκος τῆς ῾Ρώμης.

Ἡ ἕνωσις, ἡ ψευδοένωσις, ἔχει ἀποφασισθῆ· ἔχει ἀποφασισθῆ εἰς μυστικὰ διαβούλια Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, διαβούλια πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καὶ θρησκευτικῆς φύσεως, ὧν ἐγκέφαλος ὁ Πάπας.

Τὸ δὲ σχέδιον πρὸς πραγματοποίησιν τοῦ σκοποῦ ἐξελίσσεται κατὰ φάσεις καὶ στάδια ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἔκπληκτος μίαν πρωίαν θὰ ἀκούσῃ ὅτι «ἡ ἕνωσις ἐπετεύχθη!».

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

*****

*«Οἱ πάπες καί ἁμαρτάνουν καί κολάζονται καί θά κολάζονται μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία˙ ἴσως καί αἰωνίως γιά τά πρός τήν Ἑλληνική Ἐκκλησία κακά καί τίς ψευδενώσεις καί τίς ἀσεβεῖς καί ἀντιχριστιανικές διατάξεις».

*«Τι κατάπτωση! Πῶς, ὦ Ἰγνάτιε [ο Πατριάρχης Κων/πόλεως που χρησιμοποιούσε φράσεις αναγνωριστικές του πρωτείου του Πάπα], τόσο πολύ ξέχασες την ἱστορία τῆς ἐκκλησίας σου; Πῶς αρνήθηκες τήν ἀλήθειαν; Πῶς πρόδωσες τήν ὀρθοδοξίαν σου; Πῶς ἠσέβησας πρός τάς οἰκουμενικάς συνόδους; Πῶς ἐτόλμησας νά προσβάλης τούς 1000 πατέρας τῆς ἀνατολικῆς ἐκκλησίας, οι οποίοι πριν από ένα έτος [Σύνοδος του 880 στην Κων/πολη] καταδίκασαν τον Πάπα Νικόλαο για αίρεση; (Μελέτη Α..., 262).

*«Τι προς ταύτα να είπη τις; Να κλαύση ή να μυκτηρίση (=κοροϊδέψει) τας τοιαύτας των παπών της Δύσεως αξιώσεις; Φρονώ ότι δέον να κλαύση, διότι πολλά το Ελληνικόν Έθνος έχυσε δάκρυα δια τους τοιούτους πάπας, οίτινες εγένοντο οι κακοί δαίμονες της Ανατολικής Εκκλησίας και του Ελληνικού Έθνους» (Μελέτη Α..., 293).

~ Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, ο Θαυματουργός

Δίτομο ἔργο «Μελέτη ἱστορική περί τῶν αἰτιῶν τοῦ σχίσματος»

*****

Ο 32ος κα­νών της εν Λα­ο­δι­κεί­α Συ­νό­δου ο­ρί­ζει· «Ό­τι ου δεί αι­ρε­τι­κών ευ­λο­γί­ας λαμ­βά­νειν, αί­τι­νές ει­σιν α­λο­γί­αι μάλ­λον η ευ­λο­γί­αι». 

Μή­πως ό­μως δεν συμ­βαί­νει εις τας κοι­νάς οι­κου­με­νι­στι­κάς συ­ναν­τή­σεις και συμ­προ­σευ­χάς να ευ­λο­γούν αι­ρε­τι­κοί ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κοί ε­πί­σκο­ποι και ι­ε­ρείς, προ­τε­στάν­ται πά­στο­ρες, α­κό­μη δε και γυ­ναίκ­ες; (­!­).

Αυ­τοί και ό­λοι οι άλ­λοι σχε­τι­κοί κα­νό­νες των α­γί­ων Α­πο­στό­λων και των α­γί­ων Πα­τέ­ρων ί­σχυ­ον ό­χι μό­νον κα­τά την πα­λαι­άν ε­πο­χήν...

Αλ­λά ε­ξα­κο­λου­θούν να εί­ναι εν α­πο­λύ­τω ι­σχύ­ϊ και σή­με­ρον, δι’ ό­λους η­μάς τους συγ­χρό­νους ορ­θο­δό­ξους Χρι­στι­α­νούς.

Ισχύουν αναμφιβόλως και δια την θέσιν μας έναντι των ρωμαιοκαθολικών και προτεσταντών. Διότι ο μεν ρωμαιοκαθολικισμός είναι πολλαπλή αίρεσις, περί δε του προτεσταντισμού τι να είπωμεν; Καλλίτερον να μη ομιλώμεν.

Ήδη ο Άγιος Σάββας εις την εποχήν του, επτάμισυ αιώνας πριν, δεν ωνόμαζεν άραγε τον ρωμαιοκαθολικισμόν «λατινικήν αίρεσιν»; Και πόσα από τότε νέα δόγματα δεν επενόησεν ο πάπας και «αλαθήτως» εδογμάτισε ! Δεν χωρεί αμφιβολία, ότι δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα, ο ρωμαιοκαθολικισμός κατέστη παναίρεσις...

~ Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

*****

Τόν τελευταῖον καιρόν γίνεται πολύς λόγος διά τήν ἕνωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν». Εἰς τήν πραγματικότητα πρόκειται περί ἑνώσεως τῶν ἀπεσχισμένων ἀπό τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν ἑτεροδόξων Χριστιανῶν.

∆έν ὑπάρχουν πολλαί Ἐκκλησίαι διά νά ἑνωθοῦν.

Μίαν μόνον Ἐκκλησίαν ἵδρυσεν ὁ Θεάνθρωπος Κύριος. Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας συνέχειαν ἀποτελεῖ ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Καθολική (ἐκ τοῦ καθόλου - πλήρης, ἀληθής) Ἐκκλησία.

Ἀπό τήν Μίαν αὐτήν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν ἀπεσχίσθη ὁριστικῶς ὁ Πάπας τό 1054, ἕνεκα τῆς ἀρνήσεως τῶν Ὀρθοδόξων νά ὑποταχθοῦν εἰς τάς ἀντιχριστιανικάς ἀξιώσεις του περί πρωτείου ἐξουσίας ἐπί συμπάσης τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἄλλων αἱρέσεών του.

Λόγῳ δέ τῶν πολλῶν παρεκτροπῶν τοῦ παπισμοῦ, τό 1517 ἤρχισεν εἰς τήν ∆ύσιν ὁ ἀγών τῶν ∆ιαμαρτυρομένων (προτεσταντῶν ἤ εὐαγγελικῶν) κατά τοῦ παπισμοῦ, πού ὡδήγησε τούς ∆υτικούς Χριστιανούς εἰς πλῆθος διασπάσεων. Σήμερον ὑπάρχουν, ὡς γνωστόν, πολλαί ἑκατοντάδες προτεσταντικῶν ὀμάδων.

Ἡ ἀληθής, λοιπόν, Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν διεσπάσθη, ὥστε νά ὁμιλῶμεν περί ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν.

Ἀντιθέτως συνεχίζει παρά τούς διωγμούς καί τάς ἀτελείας τῶν μελῶν της νά κρατῇ καί νά κηρύττῃ τό ἴδιον Εὐαγγέλιον καί τήν ἰδίαν πίστιν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν αγίων Πατέρων. Ὥστε μόνον καταχρηστικῶς ἠμποροῦμεν νά ὁμιλῶμεν περί ἑνώσεως τῶν «Ἐκκλησιῶν».

Ἀπό Ὀρθοδόξου ἀπόψεως καί κατ' ἀκρίβειαν μόνον περί ἐπανενώσεως τῶν ἀποσχισθέντων ἀπό τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἑτεροδόξων, πού συνειδητῶς ἤ ἀσυνειδήτως εὑρίσκονται εἰς τήν πλάνην ἤ τήν αἵρεσιν, εἶναι δυνατόν νά ὁμιλῶμεν.

Ὅποιος πιστεύει ἀδιστάκτως ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ ἱεροῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, δέν πρέπει νά ὁμιλῇ περί ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀλλ' ἐπανόδου τῶν ἑτεροδόξων εἰς τήν ἀληθῆ Ἐκκλησίαν

∆υστυχῶς ὅμως εἰς τό θέμα αὐτό ὑπάρχει σήμερον πολλή σύγχυσις, εἴτε λόγῳ ἀγνοίας εἴτε λόγῳ ὀλιγοπιστίας.

∆ι' αὐτό ἀκούομεν συχνά, ἀκόμη καί ἀπό ἐπίσημα χείλη, ὅτι μεταξύ τῶν ὀρθοδόξων καί τῶν ἑτεροδόξων δέν ὑπάρχουν διαφοραί, ὅτι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία ἀποτελεῖται ἀπό ὅλας τάς «ἐκκλησίας», ὀρθοδόξους καί μή, ἐφ' ὅσον καμμία ἱστορική ἐκκλησία δέν δύναται νά ἰσχυρισθῇ ὅτι ἔχει ἀκεραίαν τήν ἀλήθειαν, καί ὅτι πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νά γίνῃ ἡ ἕνωσις μέ τούς ἑτεροδόξους, καί μάλιστα νά κοινωνήσωμεν ἀπό τό ἴδιον Ἅγιον Ποτήριον.

Ὅλα αὐτά καί ἄλλα πολλά ἀποτελοῦν σοβαράν ἐκτροπήν ἀπό τήν πίστιν τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων και συνιστοῦν αἵρεσιν, διότι θίγουν τά θεμέλια τῆς Πίστεως.

Ὁ Ὀρθόδοξος λαός μας, πού εἶναι ὁ φύλαξ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, πρέπει νά γνωρίζῃ τήν ἀλήθειαν. Καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὑπάρχουν πολλαί καί σοβαραί διαφοραί μέ τούς ἑτεροδόξους Παπικούς ἤ Προτεστάντας.

† Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη

μακαριστού Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς

τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους.

*****

Ο Αγ. Μάρκος Ευγενικός (+1444) δεν είχε καμία κοινωνία με τον Πατριάρχη Κων/πόλεως Γρηγόριο Μάμα που ήθελε να επιβάλει την ψευδοένωση με τους παπικούς μετά τη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας.

Στην περίφημη «Ἐγκύκλιο τοῖς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις Χριστιανοις» λέει «Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τις ἀπὸ ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους ἢ κακείνων πολλῷ χείρονας, ὡς χριστοκαπήλους καὶ χριστεμπόρους» (φεύγετε τους λατινόφρονες όπως φευγετε από τα φίδια).

«Ούτε στην κηδεία ούτε στο μνημόσυνό μου να μην τολμήσει και πλησιάσει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως»…

~ Αγίου Μάρκου του Ευγενικού 

*****

Από τους ιερείς ξεκίνησε ο πειρασμός στη Δύση, από τους ιερείς ξεκίνησε η καταστροφή της Δύσης. Από εκείνους τους ιερείς, που χαλάνε κάθε τι ιερό και αναποδογυρίζουνε το νόμο...

Ο αρχιερέας της Δυτικής Εκκλησίας, (Πάπας) επειδή αποσχίστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ξεκίνησε να καταστρέφει κάθε τι ιερό, και να ανατρέπει το νόμο. Κατέστρεψε κάθε τι ιερό, αρνήθηκε τη νηστεία...

Άλλαξε το Σύμβολο της Πίστεως και έκανε ''εύκολο'' τον αγώνα του ανθρώπου για τη σωτηρία... Γι’ αυτό το λόγο, να θυμάσαι όλα αυτά και να πορεύεσαι, έχοντας στο νου τη σοφία των Πατέρων σου. Μην επιτρέπεις στον καθένα να είναι ποιμένας σου...

~ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

*****

Δυὸ μεγάλους ἐχθρούς συνάντησε στὸν δρόμο της ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸν παπισμό καὶ τὸν ἰσλαμισμό...

Ξωμάντρι τοῦ διαβόλου κατήντησε ἡ Ἑλλάδα καὶ κάθε ἄθεος καὶ ἀντίχριστος καὶ διεφθαρμένος βρίσκει καταφύγιο στὴν χώρα αὐτὴ τῶν μαρτύρων καὶ τῶν Ἁγίων. Ὑπάρχει λύσσα καταστροφῆς αὐτοῦ τοῦ πανάρχαιου λαοῦ ποὺ λέγεται Ἑλληνισμὸς καί τῆς Ὀρθοδοξίας...

Ποιός θὰ ἀπαντήξη τὸ κακό; Οἱ ἄθεοι κρατοῦντες ἢ ὁ πάπας ποὺ ἔχει γίνει -ἀλλοίμονο- τὸ μεγάλο προσκύνημα τῶν ὀρθοδόξων; Δυστυχῶς ὅπως καταντήσαμε καὶ ὄστια θὰ φᾶμε καὶ κοράνι θὰ κρατᾶμε...

~ Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης †

Μακαριστός Ηγούμενος Ι. Μονής Δοχειαρίου, Αγίου Όρους

*****

''Ο γάρ αίρετικός λύκος ἐστί τῆς τοῦ Χριστοῦ ποίμνης, καί τοῦ Ἁντιχρίστου πρόδρομος...''

∽ Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, PG 28, 1641 C

*****

Στα έσχατα χρόνια, το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί, που οι πιστοί δε θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη, και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία...

Τότε, οι πιστοί δε θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους, άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτή την εποχή, ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας...

~ Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, o θαυματουργός 

*****

''Τούτo ἔστιν ἀληθής εὐσέβεια, τό μή πρός τούς θεοφόρους πατέρας ἀμφισβητεῖν...''

~ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

*****

Σταματώ εδω διότι θαρρώ πως είναι υπέραρκετα τα άνωθεν λεχθέντα,  για να λάβει κανείς μια μικρή και μόνο άποψη για το τι βλέπουν οι Άγιοι, και χαριτωμένες μορφές της Εκκλησίας μας, για τον Πάπα και το Βατικανό.

Είναι ξεκάθαρη η διαφορετική γνώμη απο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Εσείς τώρα καλείστε να διαλέξετε, ή με τον Πατριάρχη και τον Πάπα, ή με τούς Αγίους του Θεού.

~ Εύχεστε. 

Δημήτρης Ρόδης.