Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2025

Όταν παραδοθούμε στον Χριστό, ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός...


Όταν παραδοθούμε στον Χριστό, ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός, με αποτέλεσμα τη φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων και των αδένων. Όλα επηρεάζονται... 

Γινόμαστε καλά, παύομε να υποφέρουμε..

Και καρκίνο να έχομε, αν τ’ αφήσομε στον Θεό και γαληνεύσει η ψυχή μας, μπορεί η θεία χάρις με τη γαλήνη αυτή να ενεργήσει να φύγει και ο καρκίνος, και όλα... Το τέλειο είναι να μην προσευχόμαστε για την υγεία μας.

Να μην ευχόμαστε να γίνομε καλά, αλλά να γίνομε καλοί!

Κι εγώ για τον εαυτό μου αυτό εύχομαι, σας λέω. Ακούσατε; Όχι καλοί, δηλαδή ενάρετοι, “να γίνομε αυτό, αυτό, αυτό…”, αλλά ν’ αποκτήσομε θείο ζήλο· ν’ αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στην αγάπη Του· να προσευχόμαστε μάλλον για την ψυχή μας.

Και την ψυχή μας θα την εννοούμε ενσωματωμένη μέσα στην Εκκλησία, που κεφαλή της είναι ο Χριστός, μαζί με όλους τους συνανθρώπους μας και με όλους τους εν Χριστώ αδελφούς.

~ Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ☦


Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2025

- Εάν υπάρχει Θεός τον περιμένω να έρθει, να με ''εκτελέσει''...!


Κάποτε βγήκε στην έδρα ένας άθεος και έλεγε στο ακροατήριό του: - Εάν υπάρχει Θεός τον περιμένω να έρθει, να με ''εκτελέσει''..!

Πέρασαν 3 λεπτά και ο Θεός δεν τον έκανε τίποτα. Είχε στη συνέχεια το θράσος να πει:

- Είδατε; Εάν υπήρχε Θεός, θα με έκανε κακό! 

Τότε, εκείνη την στιγμή, ζήτησε μια γιαγιά το λόγο και του λέει:

- Εσύ εάν είχες ένα παιδί και σου έκανε παρακοή, θα το σκότωνες; Εάν σε έβριζε, θα τον σκότωνες;

- Όχι βέβαια, απάντησε ο άθεος...

- Αυτός ο Πανάγαθος Θεός, του λέει η γιαγιά, πως είναι δυνατόν το παιδί του να το σκοτώσει; 

Εσύ από το παιδί σου, δεν θα ήθελες την μετάνοιά του; 

Δεν θα ήθελες την συγγνώμη του;

Αυτό ακριβώς θέλει και ο Θεός από σένα!

Γι' αυτό και δεν σε εξουθένωσε.
Εύχομαι να βάλεις μυαλό...

~ Δημήτριος Παναγόπουλος, ο Ιεροκήρυκας

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025

Το μέτρο της αγάπης είναι η συγχώρεση, το να σκεπάζεις το ''σκάνδαλο''...

(φωτο: Ηλιοβασίλεμα στήν Σκήτη της Αγίας Άννης, Άγιον Όρος, 2018)

Εμείς σκανδαλιζόμαστε με το παραμικρό, ο Θεός και ο ταπεινός πάλι οχι...

Θεολόγος δεν είναι όποιος διάβασε τόμους βιβλία, και έμαθε απέξω όλες τις ορολογίες. Αλλά εκείνος που μπορεί να διακρίνει τις ενέργειες, αν προέρχονται απο τον Θεο ή απο τον διάβολο.

Και αυτό γιατί τις γνωρίζει εμπειρικά, και μπαίνoντας στο ρεύμα του Θείου φωτισμού, καθοδηγείται απο τις ελλάμψεις, ζει την πεντηκοστή, και αποκτά αυτήν την διάκριση. *

Χωρίς αυτήν, την συνεργία της θείας χάριτος, δεν μπορούμε πχ. να στείλουμε έναν άθεο στο εξομολογητήριο, ούτε να καταλάβουμε την προαίρεση σε μια πράξη σκανδαλισμού ενός αδερφού μας.

Το μέτρο της αγάπης είναι η συγχώρεση, το να σκεπάζεις το ''σκάνδαλο.''

Η κατανόηση αυτού του μέτρου, η διάκριση της προαίρεσης μιάς πράξης, που φαινομενικά σκανδαλίζει, δεν δύναται να επιτευχθεί άνευ βιώσεως της θείας χάριτος.

Μοιάζουμε με τον κυνηγό που σκανδαλίστηκε, και θέλησε να ελέγξει τον Μέγα Αντώνιο γιατί οι μοναχοί έπαιζαν χιονοπόλεμο...

O Eυγένιος καταράστηκε τον ίδιο το Θεο... Και έγινε ο πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ.

Ο Άγιος Σιλουανός αγανάκτησε απέναντι στόν Θεό αναφωνόντας ''Είσαι Άσπλαχνος!'' και του εμφανίστηκε ο Ίδιος ο Χριστός!

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου θα διαπληκτιστούν και θα ευχηθούν ο ένας για το τέλος του άλλου! (Αλήθεια πως θα ένιωθες αν ήσουν παρών στίς κατάρες;)

Εμείς σκανδαλιζόμαστε με το παραμικρό, ο Θεός και ο ταπεινός πάλι οχι....

Για αυτό λένε οι Πατέρες, «Μείζων πασῶν ἀρετῶν ἡ διάκρισις».

____________________________________________________

*{Διάκρισις, στους μέν αρχαρίους είναι η ορθή επίγνωσις του εαυτού των.

Στους μεσαίους είναι η νοερά αίσθησις η οποία διακρίνει αλάνθαστα το πραγματικό αγαθό από το φυσικό αγαθό και από το αντίθετό του κακό.

Στους δε τελείους είναι η γνώσις πού έχουν από θεϊκή έλλαμψι και η οποία έχει την δύναμι να φωτίζη πλήρως με την λάμψι της και όσα σκοτεινά υπάρχουν μέσα στους άλλους.} ~ Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης


(Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης 23/11/2015)

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2025

Αναζήτησα "να βγω" απο τις ανατολικές θρησκείες που είχα μπλέξει...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ
(Με τον Άγιο Ιάκωβο)

Αναζήτησα "να βγω" απο τις ανατολίκες θρησκείες που είχα μπλέξει... Αντί για τον Θεο που αναζητούσα, με την απρόσωπη θέωση στο Είναι... Είχα μπλέξει με τους δαίμονες.

Ήξερα πλέον οτι οι ανατολικές θρησκείες ειναι λατρεία δαιμόνων...

Εκεί βρέθηκε ο Πατήρ Γεράσιμος Φωκάς και μου είπε:

"Μου εδόθη να ξέρω ότι ο γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης είναι Άγιος εν ζωη στο 100%. Φεύγεις Κώστα τώρα, όπως είσαι, και πηγαίνεις να τον βρείς! Μην πεις τίποτα αλλο... εκείνος θα σε καθοδηγήσει!"

Είχα τρία μερόνυχτα να κοιμηθώ με αυτά που βίωνα... με αυτά που έβλεπα έπανω μου...

Την άλλη μέρα το πρωι, ανήμερα της Μεταμορφώσεως ήμουν με τον Άγιο Ιάκωβο στόν Όσιο Δαβίδ.

-Εκεί μπόρεσα να κοιμηθώ ...
-Εκεί ο Άγιος Ιάκωβος με καθοδήγησε...
-Εκεί γνώρισα την πηγή της
αγάπης του π. Γεράσιμου Φωκά.
Τον Προσωπικό Θεο της Αγάπης, τον Χριστό!

-Εκει ξεκίνησε η μετάνοια μου...

Στόν Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη!



Τα βάσανα της ζωής μια ήμερα θα λήξουν...


Τα βάσανα της ζωής μια ήμερα θα λήξουν, διότι ο κόσμος παρέρχεται...

μόνον ό,τι πράξη κανείς για την ψυχή, εκείνο αιώνια θα μείνη ή προς ύψος, ή προς βάθος και απώλεια...

~ Γέρ. Εφραίμ της Αριζόνα

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2025

Αργά ή γρήγορα, όταν ο Θεός επιτρέψει..


Αργά ή γρήγορα, όταν ο Θεός επιτρέψει, όλοι οι Λειτουργοί του Υψίστου θα κληθούν να πάρουν θέση ομολογίας πίστεως, με αντίτιμο τον προσωπικό τους διωγμό και βασανισμό. 

Χωρίς να κρύβονται πίσω από την διαταγή της υπακοής, χωρίς να μπορούν να ξεγελάσουν τους πάντες, με την συμπόρευση με την κοσμική εξουσία και τις δυνάμεις της, και χωρίς βεβαίως η χρηματική αυτάρκεια να μπορεί να τους λυτρώσει. 

Έρχεται ώρα και νυν εστί, όπου όλοι θα κληθούμε να αποκαλύψουμε τα βαθύτερα της καρδιάς και της πίστης μας. Αμήν!

~ π. Γεώργιος 

Και μία τελευταία ερώτηση: Τι σας απασχολεί, τι σας ανησυχεί περισσότερο, όταν αναλογίζεστε το μέλλον;


(Από τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευση του έλληνα ποιητή με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.)

- Και μία τελευταία ερώτηση: Τι σας απασχολεί, τι σας ανησυχεί περισσότερο, όταν αναλογίζεστε το μέλλον;

- «Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις...

Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. 

Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του... Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. 

Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα.

Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. 

Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. 

Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας...»

~ Οδυσσέας Ελύτης

Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Η ατελεύτητη φορά προς το φως το Φυσικό, που είναι ο Λόγος, και το φως το Άκτιστον, που είναι ο Θεός. Γι’ αυτό γράφω...'' ~ Ο. Ελύτης, ''Ανοιχτά Χαρτιά''


Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025

Εάν ένας βασιλιάς θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη...


Εάν ένας βασιλιάς θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη, πρώτα δεσμεύει το νερό και την τροφή. Και έτσι οι εχθροί κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα, υποτάσσονται σ΄ αυτόν...

Το ίδιο ισχύει και για τα σαρκικά πάθη. Εάν ο άνθρωπος ζήσει με νηστεία και πείνα, οι εχθροί που είναι στην ψυχή του, χάνουν τη δύναμή τους...

~ Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2025

Ὄχι πολλά λόγια στά παιδιά... ~ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης


Οἱ μητέρες ξέρουν νὰ ἀγχώνονται, νὰ συμβουλεύουν, νὰ λένε πολλά, ἀλλὰ δὲν ἔμαθαν νὰ προσεύχονται. Οἱ πολλὲς συμβουλὲς καὶ ὑποδείξεις κάνουν πολὺ κακό. Ὄχι πολλὰ λόγια στὰ παιδιά. Τα λόγια χτυπᾶνε στ' αὐτιά, ἐνῶ ἡ προσευχὴ πηγαίνει στὴν καρδιά...

~ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2025

Κάποτε μια κυρία ρώτησε τον πνευματικό της, αν θα ήταν αμαρτία να φοράει ψηλά τακούνια..


Κάποτε μια κυρία ρώτησε τον πνευματικό της,

αν θα ήταν αμαρτία να φοράει ψηλά τακούνια,

για να έχει "αέρα", στο περπάτημα της...

- Φόρεσέ τα, της είπε με νόημα ο πνευματικός ,

πρόσεξε όμως ''μην πέσεις''...
_________________________________

(Σε έπαρση, σε ανθρωπαρέσκεια, σε φιλαυτία, μην πέσεις σε αμάρτημα θανάσιμο, απο εκείνα που πονούν μετά, πιο πολύ απο την πτώση στίς σκάλες...)

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

Λένε οἱ Ἅγιοι, ὅτι πιό πολύ ἀγῶνα πρέπει νά κάνει αὐτός πού εἶναι ἔγγαμος στόν κόσμο...



Λένε οἱ Ἅγιοι, ὅτι πιό πολύ ἀγῶνα πρέπει νά κάνει αὐτός πού εἶναι ἔγγαμος στόν κόσμο, παρά αὐτός πού εἶναι μέσα στό μοναστήρι.

Γιατί αὐτός πού ζεῖ στό μοναστήρι, δέν ἔχει τούς πειρασμούς αὐτούς πού ἔχει αὐτός πού εἶναι στόν κόσμο.

Στό μοναστήρι θά δεῖς καλογήρους, κανένα προσκυνητή, οὐρανό, γῆ, κανένα μουλάρι στό Ἅγιο Ὄρος, τίποτα ἄλλο.

Στόν κόσμο ἔχει φοβερούς πειρασμούς.

Ἑπομένως, λένε οἱ Ἅγιοι, "πιό πολύ νηστεία πρέπει νά κάνεις ἐδῶ, πιό πολύ ἀγρυπνία, νά ἔχεις πιό πολύ ἔνταση προσοχῆς, γιά νά ἀποφύγεις ὅλα αὐτά τά δηλητήρια καί τά σκουπίδια πού σοῦ σερβίρουν συνέχεια στά μάτια καί στά αὐτιά. Πιό πολύ ἐγρήγορση καί νήψη χρειάζεται".

Ὁπότε ἀντιστρέφεται ἡ ἄποψη, ὅτι "ἐμεῖς δέν εἴμαστε καλόγεροι, θά σωθοῦμε μέ λιγότερα πράγματα"...

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: "ἡ πιό ὀλέθρια ἀντίληψη πού ἔχει ἀνατρέψει τά πάντα στόν κόσμο εἶναι ἡ ἰδέα, ὅτι ὁ Χριστός ζητάει λιγότερα πράγματα ἀπό τούς λαϊκούς σέ σχέση μέ τούς μοναχούς".

~ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2025

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2025

Πολλοί δέν ἐκκλησιάζονται, διότι δέν τούς ἀρέσει τό «προσωπικό» τῆς Ἐκκλησίας...

(φωτο: Ιερό Προσκύνημα στήν Παναγιά της Τήνου και Ι. Μονή Κεχροβουνίου
 Αγίας Πελαγίας, απο την ενορία της Αγίας Τριάδος Πατρών.)

Πολλοὶ δὲν ἐκκλησιάζονται, διότι δὲν τοὺς ἀρέσει τὸ «προσωπικὸ» τῆς Ἐκκλησίας: ὁ παπᾶς, οἱ ψάλτες, οἱ ἐπίτροποι, οἱ ἐκκλησιαζόμενοι... Ἀλλὰ, ἀδελφέ μου, στὴν Ἐκκλησία γιὰ ποῖον πηγαίνεις; Γιὰ νὰ δῇς τοὺς ἀνθρώπους ἢ γιὰ νὰ προσευχηθῇς στὸν Χριστό;

Ἐὰν ὁ βασιλιὰς σὲ καλούσε στὸ παλάτι του γιὰ νὰ σοῦ δώσῃ ὅ,τι θέλεις, δὲν θὰ πήγαινες ἐπειδὴ ὁ ὑπεύθυνος τῆς διαμονῆς δὲν ἦταν καλός; Δὲν ἔρχεσαι, ἀγαπητέ, στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὸν παπᾶ καὶ τὸν ἐπίτροπο, ἀλλὰ γιὰ τὸν Χριστό, ὥστε νὰ λάβῃς ὅ,τι θὰ σοῦ δώσῃ ὁ Θεὸς μέσῳ τοῦ ἱερέα.

~ Ἀρχιμανδρίτης π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος

*****

Το καλό, που δεν είναι πάντοτε καλό...


Υπάρχουν πολλά φύσει καλά που κάνουν οι άνθρωποι, τα οποία δεν είναι καλά για κάποια αιτία. π.χ. η νηστεία, η αγρυπνία, η προσευχή,

η ψαλμωδία, η φιλοξενία, είναι φύσει καλά έργα, αλλ’ όταν γίνονται από κενοδοξία, δεν είναι καλά.. (...)

''Για όλα όσα κάνομε, ο Θεός εξετάζει το σκοπό, αν τα κάνομε γι’ Αυτόν ή από άλλη αιτία...''

~ Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2025

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: “Οι πιο πολλοί έρχονται στα Μυστήρια χωρίς Μετάνοια...”


~ Κάπου το 1983 βρεθήκαμε στην Ι.Μ. Οσίου Δαυίδ. Ένοιωσα την ανάγκη να εξομολογηθώ και βρέθηκα μπροστά στον άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη.

Αφού μου διάβασε τη συγχωρετική ευχή, από μόνος του, εντελώς απρόσμενα και χωρίς εγώ να ρωτήσω οτιδήποτε μου λέει:

«Ανδρέα μου, οι πιο πολλοί έρχονται στα Μυστήρια χωρίς Μετάνοια. Στην εξομολόγηση βέβαια ο Πνευματικό έχει αυτό το έργο, να βοηθά τους πιστούς να Μετανοούν πρώτα και μετά να εξομολογούνται και να παίρνουν την συγχωρετική ευχή. Στη Θεία Κοινωνία όμως, είναι μόνοι ενώπιον του Χριστού και πρέπει να προσέρχονται με συντριβή και Μετάνοια για τις αμαρτίες τους. 

Ο Θεός μου έδωσε το Χάρισμα να βλέπω τους προσερχομένους χωρίς Μετάνοια μαύρους, ενώ τους μετανοούντες, φωτεινούς.

Μια φορά, λοιπόν, βλέπω έναν νεαρό να προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία ολόμαυρος. Όταν έφτασε στο Ποτήριον, είπα από μέσα μου: «Ποιος είσαι εσύ Ιάκωβε να τον κρίνεις;»

Έκανα το λάθος και τον Κοινώνησα! Ενώ του έβαζα τη λαβίδα στο στόμα, είδα μια λάμψη να φεύγει από τη λαβίδα και να επιστρέφει στο Ποτήριον.

Έμεινα άναυδος! Δεν κοινώνησε ο Αμετανόητος!

Με δίδαξε ο Θεός ότι, χωρίς Μετάνοια ούτε οι Πιστοί πρέπει να Κοινωνούν, ούτε ο Ιερέας πρέπει να τους Κοινωνεί, εφόσον βέβαια γνωρίζει.

Η πρώτη ευθύνη των Πνευματικών είναι να διδάσκουν την Μετάνοια και να προσφέρουν τα Μυστήρια της Άφεσης των Αμαρτιών και τη Θεία Κοινωνία μόνο στους Μετανοούντες!»

*****
Το 2ο μέρος της ομιλίας με τίτλο: «Μετάνοια, όπως την έμαθα από σύγχρονους Αγίους και Γεροντάδες», που πραγματοποιήθηκε στον αγ. Δημήτριο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της Ημερίδας με τίτλο: «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου».

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος: Ο λόγος του διώχνει τα κόμπλεξ!

Αρετών ταις ακτίσι καταλαμπόμενος, της εν Χριστώ πολιτείας φωστήρ πολύφωτος, θεοφόρε Ισαάκ ώφθης εν Πνεύματι, και κατευθύνεις ασφαλώς, σωτηρίας προς οδόν, διδάγμασι θεοπνεύστοις, τους ευφημούντας σε Πάτερ, ως του Χριστού θείον θεράποντα.

Ο Όσιος Ισαάκ γεννήθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα, στο Μπέιτ Κατραγιέ, στην περιοχή του Κατάρ, στην νότια άκρη του Περσικού Κόλπου.

Νέος ακόμη εισήλθε μαζί με τον αδελφό του στην Μονή του Αγίου Ματθαίου, και αφού προόδευσε πολύ στις αρετές, στην υπακοή και στη γνώση των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε στην ησυχία. Ο αδελφός του έγινε ηγούμενος της Μονής, και συνεχώς τον πίεζε να επιστρέψει στην Μονή για την πνευματική ωφέλεια των αδελφών. Η φήμη του αγίου Ισαάκ έφτασε ως την Νινευί, και οι πιστοί κατόρθωσαν να πείσουν τον αρχιεπίσκοπο Γιβαρτζή να τον χειροτονήσει επίσκοπο (περί το 648). 

Ο Ισαάκ υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και άρχισε να κα­θοδηγεί με πολλή σοφία το πνευματικό του ποίμνιο. Δεν είχαν περάσει ούτε πέντε μήνες όταν δύο πιστοί, που τον είχαν παρακαλέσει να λύσει την διαφορά τους σχετικά με την εξόφληση ενός δανείου, απέρριψαν τις συμβουλές του και του είπαν:

«Άσε για την ώρα στην άκρη τις διδαχές του Ευαγγελίου». Αυτό ήταν αρκετό για να αποφασίσει να επιστρέψει στην έρημο, λέγοντας: «Εάν το Ευαγγέλιο δεν μπο­ρεί να είναι εδώ παρόν, τί ήλθα να κάνω;»

Παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στο όρος Ματούτ, στην περιοχή του Μπέιτ Χουζάγιε (σημ. Κουρδιστάν), όπου ζούσαν πολλοί ασκητές και κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Μονή Ραμπάν Σαμπούρ, στο όρος Τσουχτάρ (βόρειο Κουρδιστάν). Μελετούσε την Αγία Γραφή με τόσο ζήλο και έχυνε τόσα δάκρυα που έχασε το φως του. Δεν έτρωγε παρά τρεις άρτους την εβδομάδα με μερικά λαχανικά, χωρίς ποτέ ν’ αγγίζει μαγειρεμένο φαγητό.

Από αγάπη και ωφέλεια των αδελφών του, από το στόμα του βγήκαν ουράνιες διδαχές, τις οποίες κατέγραφαν οι μαθητές του. Περιγράφει στους λόγους του όλες τις καταστάσεις της ψυχής που πορεύεται προς τη λύτρωση και την ένωσή της με τον Θεό.

Κατά τον Όσιο Ισαάκ, η πίστη είναι το πρώτο στάδιο της απελευθέρωσης από την υπο­δούλωση στον κόσμο και στα πάθη. Με αυτήν ο άνθρω­πος ξυπνά και αρχίζει τις ενάρετες πράξεις (τη νηστεία, τη νήψη, την μελέτη της Αγίας Γραφής, την αγρυπνία και την προσ­ευχή). Τότε μπορεί να βρει μέσα στην καρδιά του την είσοδο του ουρανού. Με την ησυχαστική ζωή και τη σιωπή, που είναι «το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος», ο μοναχός θα δει μέσα του θαυμαστές καταστάσεις που το ανθρώπινο πνεύμα δεν μπορεί να συλλάβει. Με την κάθαρση της καρδιάς θα μπορεί να φθάσει και να προοδεύσει στην ταπείνωση, την «στολή της θεότητος», διότι αυτήν φόρεσε ο Λόγος του Θεού για να γίνει άνθρωπος. Η ταπείνωση περιλαμβάνει όλες τις άλλες αρετές και μας δίνει την καθαρότητα η οποία μας κάνει να θεωρούμε όλους τους άλλους καλούς και αθώους.


Με την πρόοδο στην ταπείνωση, ο ησυχαστής καθαρίζεται και φωτίζεται ο νους του με την εμπειρία των διαφόρων βαθμών της προσευχής και οδηγείται στην καθαρά προσευχή. Στην κατάσταση αυτή ο νους γεύεται τη χάρη του Θεού, βλέπει τον Θεό, ενώνεται με αυτόν και εισέρχεται στη Βασιλεία Του. Ο καθαρμένος και ειρηνικός άνθρωπος θα γίνει για όλους ζωντανή εικόνα της αγά­πης του Θεού και της ευσπλαχνίας Του. 

Το βιβλίο του αββά Ισαάκ είναι απαραίτητος οδηγός κάθε ορθόδοξης ψυχής για να βαδίσει προς τον Θεό με ασφάλεια. 

Γι’ αυτό ένας σύγχρονος γέροντας, ο Ιερώνυμος της Αιγίνης, συμ­βούλευε να μη διστάσουμε, ακόμη και να ζητιανέψουμε, για να αποκτήσουμε ένα αντίτυπο των έργων του αββά Ισαάκ. Επίσης συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά: «Να μην περάσει μέρα χωρίς να διαβάσεις έστω και μια σελίδα από τον αββά Ισαάκ. Εγώ πολύ τον αγαπώ τον ευλογημένο, γέροντά μου τον έχω. Και σε ό,τι διαβάζεις, να εγκύπτεις και να λέγεις μέσα σου: Εγώ το πράττω αυτό; Ετσι θα παρακινείσαι από την ανάγνωση να μεταβαίνεις εις την πράξιν».

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος δεν είχε καθορισμένη ημερομηνία εορτασμού στο ελληνορθόδοξο ημερολόγιο. Συνηθιζόταν να μνημονεύεται το όνομά του στις 28 Ιανουαρίου μαζί με τον άλλο μεγάλο Σύρο πατέρα της Εκκλησίας, τον όσιο Εφραίμ. Ωστόσο εδώ και μερικά χρόνια και με πρωτοβουλία του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ο οποίος ευλαβείτο πολύ τον Όσιο Ισαάκ, συντάχθηκε η ακολουθία του και επελέγη η 28η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της οσιακής μνήμης του. Μάλιστα χτίστηκε στο Άγιον Όρος και ο πρώτος ναός του Οσίου, σε κελλί μοναχού της συνοδείας του Οσίου Παϊσίου.


Ο όσιος Παΐσιος γράφει στό βιβλίο του Ἐπιστολές: « Πολύ θα σας βοηθήσει ο Αββάς Ισαάκ, διότι και το βαθύτερο νόημα της ζωής δίνει να καταλάβει κανείς, και κάθε είδους μικρό ή μεγάλο κόμπλεξ και εάν έχει ο άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό, τον βοηθάει για να το διώξη. Η ολίγη μελέτη στον Αββά Ισαάκ αλλοιώνει την ψυχή με τις πολλές της βιταμίνες». Στο βιβλίο «Αγιορείται Πατέρες και αγιορείτικα», ο ίδιος αναφερόμενος στον παπα – Τύχωνα γράφει: « Μιά μέρα με ρώτησε: – Εσύ παιδί μου, τί βιβλία διαβάζεις; Του απάντησα: – Αββά Ισαάκ. – Πα, πα, πα, παιδί μου, αυτός ο άγιος είναι μεγάλος! Ούτε έναν ψύλλο δεν σκότωνε ο Αββάς Ισαάκ. Ηθελε με αυτό που είπε να τονίση την μεγάλη πνευματική ευαισθησία του Αγίου...».


Πηγή: simeiakairwn.gr

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2025

Ποτέ δέν ἐγκαταλείπει ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο...


Ποτὲ δὲν ἐγκαταλείπει ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο ἐπειδὴ συνέβη ἁπλῶς ὁ λογισμός του προσωρινὰ νὰ ἔχει παρασυρθεῖ ἀπὸ κάποια αἰτία καὶ νὰ ἔχει ἐκτραπεῖ ἀπό τόν ὀρθό δρόμο. 

Ὁ Θεὸς ἐγκαταλείπει τὸν ἄνθρωπο μόνον ὅταν ἡ διάνοιά του ἐμμείνει στὴν ἐκτροπή.

Διότι δεν κρίνει οὔτε παιδεύει ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο ἀπό μία ἀκούσια κίνηση τοῦ λογισμοῦ του πρὸς τὸ κακό, ἐπειδὴ παρασύρθηκε πρὸς αὐτό, ἔστω καὶ ἂν ἀκόμη προσωρινά συγκατατέθηκε σὲ αὐτὴν τὴν κίνηση. Καὶ ἄν, ἐκείνη τὴν ὥρα τῆς πτώσεως, ἐμεῖς ἀνανήψομε καὶ μετανοήσομε καὶ ἔλθομε σὲ κατάνυξη, τότε δὲν θὰ μᾶς ζητήσει λόγο ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτό μας τὸ πλημμέλημα.

Θὰ μᾶς ζητήσει, ὅμως, λόγο γιὰ ἐκεῖνο τὸ πλημμέλημα ποὺ συνετελέσθηκε ὅταν ἡ διάνοια ὄχι μόνο κατὰ ἀλήθειαν καὶ ξεκάθαρα ἐξέκλινε πρὸς τὸ πάθος καὶ ἔκανε συγκατάθεση καὶ ἡ προαίρεσή της στράφηκε πρὸς τὴν ἱκανοποίησή του ἐπειδὴ τὸ θεώρησε πρέπον καὶ ὠφέλιμο γι᾿ αὐτήν, ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν διέκρινε ὅτι αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἦταν ἀντίθετο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ δὲν ἔπρεπε σὲ καμία περίπτωση νὰ συναινέσει.

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος
(Τὰ Εὑρεθέντα Ἀσκητικά Τόμος Β'.
 σελ. 279-280 Ἐκδόσεις Ἄθως)


Σάββατο 16 Αυγούστου 2025

"Σέ καιρό πειρασμοῦ μήν ἀφήνεις τή θέση σου..." ~ Ἅγιος Ἰωσήφ Ἡσυχαστής


"Σέ καιρό πειρασμοῦ μήν ἀφήνεις τή θέση σου"
~ Ἅγιος Ἰωσήφ Ἡσυχαστής 

Καὶ τώρα ποὺ νικήθηκες καὶ ἔπεσες μία φορὰ νὰ εἶσαι ἄγρυπνος στὸ ἑξῆς σὲ αὐτὸ τὸ πάθος. Διότι ὁ πειρασμὸς πάντοτε στέκει πλάϊ σου· καὶ σ’ ὅποιον πόλεμο νικήθηκε μία φορὰ -καὶ ἑκατὸ χρόνια νὰ περάσουν- μόλις ἔλθει ὁ ἄνθρωπος σ’ ἐκεῖνο τὸ πράγμα, ποὺ νικήθηκε τὴν πρώτη φορά, ἀμέσως τὸν ρίχνει καὶ πάλι.

Γι’ αὐτὸ λέω σὲ σένα καὶ σ’ ὅλους τους ἀδελφούς, ὅτι σὲ κάθε πόλεμο τοῦ ἐχθροῦ πρέπει νὰ βγεῖς νικητής. Ἢ νὰ πεθάνεις στὸν ἀγώνα· ἢ μὲ τὸ Θεὸ νὰ νικήσεις. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει.

Σὲ καιρὸ πειρασμοῦ μὴ ἀφήνεις τὴ θέση σου· μὴ λιποτακτήσεις· μὴ θελήσεις νὰ δείξεις τοῦ ἄλλου τὸ σφάλμα· μὴ ζητήσεις τὸ δίκαιο· ἀλλὰ σιωπώντας μέχρι θανάτου νὰ περάσεις τὸν πειρασμὸν...καὶ τὴν ταραχή.

Καί, ἀφοῦ περάσει ὁ πειρασμὸς καὶ γίνει τέλεια εἰρήνη – εἴτε Γέροντας εἶσαι, εἴτε ὑποτακτικὸς- τότε δεῖξε χωρὶς πάθος τὴ ζημία καὶ τὴν ὠφέλεια. Καὶ ἔτσι οἰκοδομεῖται ἡ ἀρετή.

Ὅλοι οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ θλίψεις θέλουν ὑπομονή, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ νίκη τους. Σημείωσε τὰ ὀνόματα ὅσων ὑπέμειναν ἕως θανάτου σὲ καιρὸ πειρασμοῦ, ποὺ γίνεται στὸ στόμα τὸ σάλιο τοὺς αἷμα γιὰ νὰ μὴ μιλήσουν. Αὐτοὺς νὰ τοὺς ἔχεις σὲ μεγάλη εὐλάβεια καὶ νὰ τοὺς τιμᾶς ὡς Μάρτυρες, ὡς Ὁμολογητές. Αὐτούς, ἐγὼ ἀγαπῶ, καὶ γι’ αὐτοὺς ὀφείλω νὰ χύνω κάθε ἡμέρα καὶ τὴν τελευταία ρανίδα μου ἓν ἀγάπη Χριστοῦ. Διότι τὸν βλέπεις ὅτι ὑπομένοντας προτιμᾶ μύριους θανάτους, παρὰ νὰ βγάλει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λόγο ψυχρό. 

Καί, ὅταν τὸν πνίγουν οἱ ἄνθρωποι, τὸν πνίγει τὸ δίκαιο, τὸν πνίγει καὶ ὁ ἐσωτερικὸς λογισμός· καὶ αὐτὸς μαχόμενος ἀτονεῖ καὶ πέφτει σὰν νεκρός· καὶ συνεχίζει νὰ μάχεται νοερὰ μὲ τὸν πειρασμὸν καὶ παίρνει ὅλα τὰ βάρη ἐπάνω του πονώντας καὶ στενάζοντας ὡς φταίχτης.

Λοιπὸν τίποτε ἄλλο δὲν ἐπιθυμῶ καὶ τόσο πολὺ ἀγαπῶ, ὅσο νὰ ἀκούω ὅτι κάνετε ὑπομονὴ στοὺς πειρασμούς.

Ἐπειδὴ ὁ Θεός, ὡς Ὂν αὐτοδόξαστο, δὲν χρειάζεται τὴν ἐργασία τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρεται ὅμως καὶ ἀγαπᾶ, ὅταν γιὰ τὴν ἀγάπη Τοῦ μαρτυροῦμε καὶ πάσχουμε. Γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς στεφανώνει ὡς ἀθλητές, μᾶς χαρίζει πλούσια τὴ χάρη Του.

Ἤθελα νὰ κάνω τρεῖς λόγους, ἢ καὶ βιβλία, ποὺ τὸ ἕνα νὰ περιέχει μόνον αὐτό: Ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι μηδέν· καὶ διαρκῶς νὰ φωνάζω ὅτι εἶμαι μηδέν. Τὸ ἄλλο νὰ γράφει: Ὅτι σὲ ὅλα εἶναι ὁ Θεὸς αὐτοδόξαστος. Καὶ τὸ τρίτο: Νὰ ἔχεις σὲ ὅλα ὑπομονὴ μέχρι θανάτου. Κι ἂν εἶσαι νέος, κι ἂν γέρασες, κι ἂν ἀγωνίσθηκες πολλὰ χρόνια, ἐὰν δὲν κάνεις ὑπομονὴ μέχρι νὰ βγεῖ ἡ ψυχή σου, σὰν κουρέλι θεωροῦνται τὰ ἔργα σου ἐνώπιόν του Θεοῦ,

Λοιπὸν γνώριζε τὸν ἑαυτό σου ὅτι εἶσαι μηδέν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὕπαρξή σου· μηδέν. Ἡ καταγωγή σου εἶναι ὁ πηλός, καὶ ἡ ζωτικὴ δύναμή σου εἶναι ἡ πνοὴ τοῦ Θεοῦ. Ὅλα λοιπὸν εἶναι τοῦ Θεοῦ. Γνώριζε τὸν ἑαυτό σου ὅτι εἶσαι μηδὲν καὶ ἔχε ὑπομονὴ στοὺς πειρασμούς, γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπ’ αὐτούς, καὶ νὰ γίνεις θεὸς κατὰ χάριν· γιατί εἶσαι ἡ πνοή, τὸ ἐμφύσημα τοῦ Θεοῦ.

(Γέροντος Ἰωσήφ, «Ἔκφρασις Μοναχικῆς Ἐμπειρίας», ἔκδ. Ι.Μ.Φιλοθέου, Ἄγ. Ὅρος, σ. 119-121- ἀπόσπασμα σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση.)

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025

Προσεγγίζουμε τον Θεό συνήθως σε περιόδους δοκιμασιών...


Προσεγγίζουμε τον Θεό συνήθως σε περιόδους δοκιμασιών, από τις οποίες κανένας άλλος δεν μπορεί να μας σώσει παρά μόνον ο Θεός. Έτσι τότε, καταφεύγουμε σε Εκείνον με όλη μας τη ψυχή και Τον πλησιάζουμε πραγματικά! Απομακρυνόμαστε όμως, σε περιόδους ευδαιμονίας, όταν τα επίγεια αγαθά μας είναι άφθονα...

~ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Πηγή: Εκκωφαντική Σιωπή

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ... ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.


ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ... 
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.

"Τι να βάλω στη βαλίτσα.
Τι να σώσω. Πόσο χρόνο έχω.
Μισή ώρα ; Δέκα λεπτά; Πέντε; Ταυτότητες; Φορτιστές; Ρούχα; Νερό; Το λουρί του σκυλιού, που είναι το λουρί της...
Τα χαρτιά, τα έγγραφα... Λάπτοπ; Φάρμακα; Ορό; Πετσέτες λένε, βρεγμένες πετσέτες... Βγάζεις, βάζεις... Γυρίζεις γύρω γύρω ... Κάτι φωτογραφίες ξεχασμένες ... 
Μην κλαίς τώρα, δεν είναι η ώρα για κλάματα. Παπούτσια κλειστά. Σακίδιο πλάτης. Μια εικόνα της Παναγίας ... Την χαϊδεύεις. Πόση ώρα έχω. Οκτώ λεπτά;
Ο αέρας γίνεται πυκνός, δύσκολος, βαρύς... Αλουμινόχαρτο είπαν ... Κάτι θυμάμαι για αλουμινόχαρτο ... Γάζες;
Τσούζουν τα μάτια...
Το ρολόι μου που είναι;
Δεν φεύγω αν δεν βρω το ρολοι μου! Μη μου φωνάζεις ότι δεν έχουμε χρόνο! Ήταν του πατέρα μου, δεν φεύγω χωρίς το ρολόι μου! Μπαινοβγαίνω στα δωμάτια. Κινητό. είναι φορτισμένο; Πέντε λεπτά! Εκκένωση! Εκκένωση !
Πετσέτες ... Νερό... Το σκυλί.
Πάμε πάμε. Τέλος τώρα...
Μια τελευταία ματιά. Αντίο σπίτι μου".
Δεν μου συνέβη.
Όχι σε μένα.
Όχι σήμερα.
Αλλά αύριο μπορεί να είμαι εγώ σε αυτή τη θέση.
Σήμερα απλά το φαντάζομαι.
Αύριο ίσως να το ζω...”

"Από Υρώ Τερεζάκη"

Εναλλακτικές αναρτήσεις

Share this