Η ευτυχία βιώνεται .. δεν αγοράζεται..

''Η ευτυχία βιώνεται .. δεν αγοράζεται..''

Να λες ευχαριστώ

για όλα όσα έχεις.

Η ζωή δεν έχει δεδομένα.

Να μετράς

τις ευλογίες σου καθημερινά.

Να είσαι ευγνώμων

για τα μικρά…

γιατί από αυτά φτάνεις στα μεγάλα.

«Μεγάλα» δε σημαίνει 

απαραίτητα και ακριβά.

Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά ναι..

τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν.

Η ευτυχία βιώνεται,

δεν αγοράζεται,

έτσι φρόντισε να ζεις κάθε στιγμή,

να εισπνέεις κάθε μόριο του αιθέρα της,

είτε κάθεσαι, 

είτε στέκεσαι, 

είτε περπατάς, 

είτε τρέχεις.

Η ζωή σου δίνεται μόνο όταν 

της δοθείς εσύ πρώτος,

απόλυτα και ολοκληρωτικά...

________________________________

melissoules.com

Είπε Γέρων...

Είπε Γέρων: έχεις ένα Θεό, που δεν μετράει τα λάθη σου, 

αλλά την προσπάθεια σου!

*****

Πουθενά η ψυχή μας δεν γνωρίζει τον Θεό τόσο καθαρά, όσο στη μετάνοια.

«Πουθενά η ψυχή μας δεν γνωρίζει τον Θεό ως Πατέρα, τόσο καθαρά, όσο στη μετάνοια. Εκείνον που μετανοεί, ο Θεός τον δέχεται ως τον άσωτο και τον χαίρεται, γιατί ήταν νεκρός και ζει, ήταν χαμένος, και βρέθηκε...».

~ Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

(The Need to Know God. Γράμματα στον Ντ. Μπαλφούρ)

apantaortodoxias.blogspot.com

Το ποιός είσαι, η προσευχή θα σου το δείξη... ~ Όσιος Άνθιμος ο Βαγιάνος, ο εν Χίω

Όπως μέσα στον καθρέπτην βλέπει ο άνθρωπος τι λογής είναι η μορφή του, έτοι και με την προσευχή, όταν είναι θερμή και ειλικρινής, αποκαλύπτεται ο εσωτερικός άνθρωπος...

Ποιός είσαι, η προσευχή θα σου το δείξη...

~ Όσιος Άνθιμος ο Βαγιάνος, ο εν Χίω

*****

Αν θες να μάθεις το πως...

Περί νοεράς προσευχής ~ Πρωτ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου

Πως το θείο θέλημα ενεργεί μέσα από τα γεγονότα...

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, Ασκητικά*

«Όποιος δεν έχει βρει την γνώση της αληθείας, δεν μπορεί να δει πως η βέργα του Θεού είναι αγαθή, παρ’ όλο τον πόνο που προκαλεί... 

Η Πρόνοια μπορεί να ενεργήσει είτε μέσω ενός γείτονα, που ξαφνικά του μιλά άσχημα επειδή κάτι τον ενόχλησε είτε μέσω της καταστροφής κάποιου πράγματος που του ανήκει... Μπορεί ακόμη το δυσάρεστο γεγονός να έλθει μέσω κάποιας αρρώστιας ή αδυναμίας του σώματος, ή πάλι δια των επιμόνων ενοχλήσεων των δαιμόνων, ή δια της καταστροφής της περιουσίας του.

Ο λιπόψυχος άνθρωπος δεν βλέπει το θείο θέλημα που ενεργεί μέσα από τα γεγονότα, και παροξύνεται, πληγωμένος και συγχυσμένος από τα φαινομενικά αίτια της κάθε αντιξοότητας.

Αναίσθητο παιδί, γιατί κατακρίνεις κάποιον συνάνθρωπό σου ή κάποιον δαίμονα ή τις ορατές συμφορές που σου συμβαίνουν; Στρέψε το βλέμμα σου στις μακρινές αιτίες των γεγονότων που είναι κρυφές. Μην ενοχλείσαι με τις ενέργειες του Θεού, που εκτελούνται μέσω ανθρώπων, ούτε με την εξωτερική όψη των συμφορών σου.

Μ' αυτόν τον τρόπο θα ανακαλύψεις μέσα στα παθήματά σου την γνώση της αληθείας, την ταπείνωση και πολλές άλλες ευλογίες. Αν εξετάσεις τις συμφορές που προκαλούν πόνο στις κρυφές πληγές σου, και εισέλθεις στον εσώτερο εαυτό σου για να διερευνήσεις ό,τι κρύβεται μέσα σου, και τότε σκεφθείς εσωτερικά πως ο Θεός που φέρνει την ξαφνική συμφορά δεν είναι κακός, θα βρεις γρήγορα ανακούφιση από τους πειρασμούς και παρηγοριά μέσα στην αναστάτωσή σου.

Και έτσι θα εξελίσσεσαι μέσω των πειρασμών, και θα κατορθώσεις να φθάσεις κάποτε στην γνώση της αληθείας. Αν όμως την ώρα που κάποιο γεγονός σε θλίβει εσύ κοιτάς μόνον την εξωτερική, φαινόμενη όψη του, και δεν εξετάζεις τις κρυφές σου πληγές που το έθεσαν σε κίνηση, τότε όσο περισσότερο παραπονείσαι, τόσο θα γίνεται καταθλιπτικότερη η συμφορά σου, και θα αυξάνεις ολοένα τις θλίψεις σου που ο ίδιος προκάλεσες στον εαυτό σου».

* Λόγος ΛΖ', σ. 134-136

trelogiannis.blogspot.com

Ὁ Θεός χτυπάει στούς ἀνθρώπους τρεῖς φορές...

Ὁ Θεός χτυπάει στούς ἀνθρώπους τρεῖς φορές: ὁ πρῶτος μέ ἕναν ψίθυρο τῆς ἀγάπης, ὁ δεύτερος μέ τή φωνή τῆς συνειδήσεως, καί ὁ τρίτος μέ τόν πόνο....

~ Πνευματικού πατέρα

*****

Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου...

Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου, αφού εί­σαι συγ­γε­νής της γης, ομο­ού­σιος της στά­χτης; Σήμε­ρα εί­σαι πλού­σιος, αύ­ριο φτω­χός. Σήμε­ρα υγι­ής, αύ­ριο λυ­πη­μέ­νος... 

Σήμε­ρα σε δόξα, αύ­ριο σε ατι­μία. Σήμε­ρα νέος, αύ­ριο γέ­ρος. Μήπως στέ­κε­ται από τα αν­θρώ­πι­να τί­πο­τε στα­θε­ρό και μό­νι­μο; Γιατί λοι­πόν υπε­ρη­φα­νεύ­ε­σαι άν­θρω­πε, που εί­σαι κα­πνός και μα­ταιό­τη­τα;

~ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

(♰ 27 Ιανουαρίου, εορτή Ανακομιδής Ιερών Λειψάνων)

Είπε η αμμάς Ευγενία: Αυτός ο οποίος προτιμά τα γήινα από τα πνευματικά...

Είπε η αμμάς Ευγενία: "Αυτός ο οποίος προτιμά τα γήινα από τα πνευματικά, θα χάσει και τα δύο, ενώ εκείνος που επιθυμεί τα ουράνια, θα βρει οπωσδήποτε και επίγεια αγαθά...''

~ Από το Γεροντικόν

__________________________

Ὁ συκοφάντης ἐδαιμονίσθη..! (για αυτό και εσύ να προσέχεις) Πατερικαί Διδαχαί

Ὁ συκοφάντης ἐδαιμονίσθη..! (για αυτό και εσύ να προσέχεις..)

Πατερικαί Διδαχαί

«Μακάριοί ἐστε ὅταν µισήσωσιν ὑµᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑµᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνοµα ὑµῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου». (Λουκ. στ΄, 22). (Δηλ.: Μακάριοι εἶσθε, ὅταν σᾶς µισήσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν σᾶς ἀφορίσουν καὶ διακόψουν κάθε θρησκευτικὴν καὶ κοινωνικὴν σχέσιν µαζί σας καὶ ὅταν σᾶς ὑβρίσουν καὶ ὅταν βγάλουν τὸ ὄνοµά σας ὡς κακὸν καὶ σᾶς διαποµπεύσουν, ὅλα δὲ αὐτὰ σᾶς τὰ κάµουν, ἐπειδὴ εἶσθε µαθηταὶ καὶ πιστοὶ ἀκόλουθοι τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου).

Βδελυρό τό πάθος τῆς συκοφαντίας.

Στὸν 70ὸ ψαλμὸ (12-14) ἀναφέρεται: «Ὁ Θεός μου, μὴ μακρύνῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ· ὁ Θεός μου, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες, αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐκλιπέτωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντες τὴν ψυχήν μου, περιβαλλέσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι, ἐγὼ δὲ διαπαντὸς ἐλπιῶ ἐπὶ σὲ καὶ προσθήσω ἐπὶ πᾶσαν τὴν αἴνεσίν σου». 

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος ἀναφέρει τὸ πόσο δύσ­κολα ὑποφέρεται ἡ συκοφαντία, γιατί αὐτή ἀποτελεῖ λάσπη, ὅμως λάσπη ἰαματική, πού γιά νά γίνουν ὁρατά τά ἀποτελέσματά της, χρειάζεται ἀπὸ μέρους μας ὑπομονὴ καὶ ἡ δοκιμασία μας ἐξαιτίας της θὰ λάβη τέλος, γιατί ὁ Θεὸς θὰ μᾶς τὴν ἀφαιρέση. Ὁ ἴδιος ἂν καὶ ἀναγνωρίζει τὴ δυσκολία τῆς συμφιλίωσης, ὅμως μᾶς προτρέπει σὲ συμφιλίωση μὲ τοὺς συκοφάντες μας, ἐπισημαίνοντας ὅτι μὲ τὴ διατήρηση μίσους καὶ μνησικακίας στὴν καρδιά, σωτηρία δὲν πραγματοποιεῖται. 

Συμπληρώνει ἀκόμη ὅτι ὅλοι ἔχουμε ὑποχρέωση νὰ ἀντιδροῦμε μὲ αὐταπάρνηση ἀπέναντι στὰ γεμᾶτα ἐμπάθεια αἰσθήματά μας. Αὐτὸς εἶναι ὁ τρόπος, μὲ τὸν ὁποῖο ἐξαφανίζονται οἱ ἀνθρώπινες θλίψεις, γιατί ἡ ἐμπάθεια εἶναι ἐκείνη ποὺ γεννᾶ τὴ θλίψη. (Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, Χειραγωγία στὴν Πνευματικὴ Ζωή, Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου, Ἐκδ. ε΄ 2005, σελ. 18)

Εἶναι πολὺ διδακτικὴ καὶ ψυχωφελὴς ἡ ἱστορία ποὺ ἀκολουθεῖ γιὰ τὴ συκοφαντία. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τὸ Γεροντικό, τὴν ἐποχὴ τοῦ ἀββᾶ Ἰσιδώρου, τοῦ πρεσβυτέρου τῆς Σκήτης, ζοῦσε κάποιος εὐλαβὴς καὶ ἐνάρετος διάκονος ὁ Παφνούτιος, τὸν ὁποῖο ὁ ἀββᾶς Ἰσίδωρος προόριζε γιὰ διάδοχό του ἱερέα στὴ Σκήτη, ἀλλ’ ὁ Παφνούτιος ἀπὸ ταπείνωση δὲν ἀποδέχθηκε τὸ ὑψηλό τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα. Μὲ τὴν παρακίνηση τοῦ διαβόλου κάποιος γέροντας τῆς Σκήτης ἀπὸ φθόνο ἔκρυψε τὸ βιβλίο του στὸ κελλὶ τοῦ διακόνου Παφνουτίου, ἐρχόμενος στὴ συνέχεια στὸν ἀββᾶ Ἰσίδωρο καὶ καταγγέλλοντας τὴ δῆθεν κλοπὴ τοῦ βιβλίου ὡς ἀληθινή. 

Κατόπιν ὁ φθονερὸς γέροντας ζήτησε τὴν ἄδεια ἀπὸ τὸν ἀββᾶ Ἰσίδωρο, ὥστε μαζὶ μὲ δυὸ ἄλλους ἀδελφοὺς νὰ κάνη ἔρευνα στὰ κελλιὰ τῶν ἀδελφῶν γιὰ τὴν ἀνεύρεση τοῦ βιβλίου. Ἀφοῦ ἐπισκέφθηκε πρῶτα τὰ κελλία τῶν ἄλλων μοναχῶν, ἦλθαν στὴ συνέχεια καὶ στὸ κελλὶ τοῦ διακόνου Παφνουτίου, ὅπου βρῆκαν τὸ κρυμμένο καὶ δῆθεν κλεμμένο βιβλίο καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἔρευνας ἀνακοίνωσαν στὸν ἀββᾶ Ἰσίδωρο. 

Στὸ ἄκουσμα τῆς σὲ βάρος του καταγγελίας, ὁ διάκονος Παφνούτιος ὁμολόγησε τὴν ἁμαρτία ποὺ ὅμως δὲν εἶχε διαπράξει, ζητώντας ταυτόχρονα ἀπὸ τὸν ἀββᾶ Ἰσίδωρο νὰ τοῦ βάλη ἐπιτίμιο. Ὁ κανόνας ποὺ τοῦ ἐπιβλήθηκε ἦταν ἀποχὴ ἀπὸ τὴ θεία Κοινωνία γιὰ τρεῖς ἑβδομάδες, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὁποίων ὁ διάκονος Παφνούτιος στεκόταν μπροστὰ στὸν ναὸ βάζοντας μετάνοια σ’ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ζητώντας συγχώρεση γιὰ τὴν ἁμαρτία του. Μετὰ τὴν ἔκτιση τοῦ ἐπιβληθέντα κανόνα, ὁ διάκονος Παφνούτιος προσῆλθε στὴ θεία Κοινωνία, ἐνῶ ὁ συκοφάντης γέροντας δαιμονίστηκε καὶ ὁμολόγησε τὴ συκοφαντία, ποὺ εἶχε διαπράξει κατὰ τοῦ διακόνου Παφνουτίου. Παρ’ ὅλες τὶς προσευχὲς τῶν ἀδελφῶν ὁ συκοφάντης γέροντας δὲν θεραπευόταν. Τότε ὁ ἀββᾶς Ἰσίδωρος προσκάλεσε τὸν διάκον Παφνούτιο, ποὺ εἶχε συκοφαντηθῆ, νὰ προσευχηθῆ γιὰ τὸν δαιμονισμένο συκοφάντη γέροντα καὶ μόνο τότε ὁ τελευταῖος θεραπεύθηκε.

Στὸ βίο τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου (Ἐκδ. Ὀρθοδόξου Τύπου) ἀναφέρει: «Στὴν ἁλυσίδα τῶν συκοφαντιῶν κατὰ τοῦ γενναίου Ἱεράρχου Μεγάλου Ἀθανασίου προσθέτουν οἱ αἱρετικοὶ ἐχθροί του μιὰ πιὸ τρομερὴ συκοφαντία. Βρίσκουν μιὰ ἁμαρτωλὴ γυναίκα. Τὴν πληρώνουν καὶ τῆς λέγουν:

– Νὰ διαλαλήσης παντοῦ, ὅτι ἁμάρτησε ὁ Πατριάρχης Ἀθανάσιος μαζί σου!

Ἡ συκοφαντία εἶναι συγκλονιστική, ἀλλὰ ἡ ζωὴ τοῦ Πατριάρχου εἶναι ἀδαμάντινη καὶ ἡ συκοφαντία δὲν γίνεται ἀπὸ τὸν λαὸ πιστευτή.

Ἐν τούτοις ὁ Πατριάρχης πρέπει νὰ δικασθῆ καὶ νὰ δώση λόγο στὴ Σύνοδο. Πρέπει νὰ ὑποστηρίξη τὴν ἁγνὴ καὶ λευκὴ ζωή του.

Στὴ Σύνοδο, ποὺ θὰ τὸν δίκαζε, ἔφεραν καὶ τὴν γυναίκα. Ἐκείνη κρατοῦσε στὴν ἀγκαλιά της ἕνα μωρὸ ποὺ ἐκλαυθμήριζε. Συγχρόνως αὐτὴ ἀναιδέστατα φώναζε ὅτι τὸ μικρὸ εἶναι καρπὸς τῆς ἁμαρτίας μὲ τὸν Ἀθανάσιο. Εἶναι ἕτοιμος, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, νὰ σταθῆ ἀντίκρυ στὸ μῖσος καὶ στὴν κακία.

Προχωρεῖ, λοιπόν, γαλήνιος στὸ Συνοδικὸ μέγαρο. Ἐκεῖ μπροστά του βλέπει τὴν πληρωμένη συκοφάντισσα. Τὴν κοιτάζει μὲ λύπη καὶ προχωρεῖ. Μπροστά του πηγαίνει ἕνας εὐσεβὴς Ἱερέας του, Τιμόθεος ὀνομαζόμενος. Ὁ Τιμόθεος ἦταν μεγαλοπρεπὴς καὶ μὲ θεωρία ἐπισκόπου. Ὁ Ἱερέας αὐτὸς φωτίζεται ἀπὸ τὸν Θεό, σταματάει μπροστὰ στὴν γυναίκα καὶ τῆς λέει:

– Ἐγὼ ἔκανα μαζί σου τὴν ἀνομία;

Ἡ πληρωμένη συκοφάντισσα νομίζει ὅτι ὁ Ἱερέας ποὺ τὴν ρωτάει εἶναι ὁ Ἀθανάσιος καὶ φωνάζει μὲ ἀδιάντροπη φωνή·

– Ναί. Σύ. Μὲ κατέστρεψες. Τοῦτος, ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, εἶναι ὁ ἀκάθαρτος Ἀθανάσιος, ἔκανε μαζί μου τὴν ἁμαρτία καὶ εἶναι ἀνάξιος γιὰ Ἀρχιερέας!

Τὸ πάθημα τῶν αἱρετικῶν ὅμως εἶναι ἄξιο ντροπῆς καὶ χλευασμοῦ. Οἱ ἴδιοι κατήγοροι δὲν ἔχουν ποῦ νὰ κρύψουν τὸ πρόσωπό τους, γιὰ τὸ πάθημά τους. Ἡ παγίδα, ποὺ εἶχαν στήσει στὸν Μ. Ἀθανάσιο, ἔπιασε τοὺς ἴδιους. Ξεσκεπάστηκε ἐντελῶς ἡ κακία τους…

Ἐπειδή, λοιπόν, ἔχασαν κι αὐτὴ τὴν ἐκστρατεία τῆς συκοφαντίας, οἱ αἱρετικοί, ἔβριζαν καὶ κατηγοροῦσαν τὸν Ἅγιο. Τὸν ἔλεγαν γόη, ὑποκριτή, μάγο, ἀπατεώνα…».

Πῶς μᾶς καταντᾶ τὸ πάθος…

Πηγή: Πατερικαί Διδαχαί

Μακάρι να διαβάζαμε τους Βίους των Aγίων...

Μακάρι να διαβάζομε τους Βίους των Aγίων, και τίποτε να μην πάρομε, την ώρα πού ασχολούμεθα, είναι κι εκείνοι κοντά μας. Και μας ευλογούν και μας γλυτώνουν και ποιος ξέρει από τι, κάθε φορά... ~ π. Ανανίας Κουστένης

Δείτε μερικά ωφέλιμα για τον μεγάλο Άγιο Αντώνιο,

 αυτόν που ονομάστηκε Μέγας, εδω

*****

~ Συνομιλία μοναχού Μιχαήλ - Άγίου Παϊσίου

~ Συνομιλία μοναχού Μιχαήλ - Άγίου Παϊσίου

O Χριστός δεν θέλει ούτε δούλους, ούτε ευγενείς, ούτε ένδοξους, ούτε προ πάντων "αγίους". Δηλαδή δεν θέλει τα παιδιά του σαμαρωμένα απ΄το ντουνιά και τους ανθρώπους - καθ' ότι η καλή γνώμη του άλλου, καταντάει ένα σαμάρι που σου φοράει και σε καβαλάει όλος αυτός ο ντουνιάς... 

Διότι γίνεσαι όπως σε θέλουν, για ν' άχεις την καλή τους γνώμη. Αφού το ξέρεις, ότι αν φερθείς ελεύθερα δεν θα σε θέλουν - δεν κάνεις γι' "άγιος"...

Γι' αυτό ο Χριστός θέλει ξεσαμάρωτα τα δικά του παιδιά - ελεύθερα, άνετα, όμορφα και κυρίως, να περιπαίζουν και να ειρωνεύονται τον ντουνιά και τους εν αυτώ. Γι αυτό κι όσοι έχουν εμπειρία Θεού, αντιμετωπίζουν με ειρωνεία τη ζωή και τον κόσμο. Το μόνο που τους δεσμεύει, τους φρενάρει και τους σοβαρεύει, είναι ο πόνος των άλλων ανθρώπων...

Απολαύστε επίσης ενα βίντεο με τον μακαριστό πλέον π. Μιχαήλ: περί νηστείας, λόγοι εξω απο τα στερεότυπά μας... Ο Γέροντας Μιχαήλ ήταν απο τους πρώτους ιδιαίτερους μαθητές του Γέροντα Αιμιλιανού της Σιμωνοπέτρας.

Πηγή: trelogiannis.blogspot.com

Οι δυσκολίες της ζωή μας...

Ξέρεις τι είναι οι δυσκολίες στη ζωή μας;

Ένας τρόπος, για να γυμνάζεται η ψυχή μας. Ένας τρόπος για να μένει υγιής.

Όπως, όταν το σώμα μας, μένει για καιρό αγύμναστο πλαδαρεύει, γίνεται αδύναμο και έπειτα αρρωσταίνει, το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή…

Όταν δεν την προσέχουμε, όταν δεν την γυμνάζουμε, κινδυνεύει να αρρωστήσει.

Έρχονται όμως οι δυσκολίες της ζωής και μας ταρακουνάνε.

Μας ξυπνάνε.

Έρχονται οι δυσκολίες και όλο μας το σύστημά ξαναενεργοποιείται.

Και έτσι και η ψυχή βρίσκει τη φόρμα της ξανά και ο άνθρωπος πάλι τον προορισμό του.

Τα λέω σε σένα, για να τα ακούω εγώ.

Να ξέρεις.

πηγή

Κάθε θεία Λειτουργία είναι Θεοφάνεια ~ Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Σκοπός της θείας Λειτουργίας είναι να μας μεταδώση τον Χριστό. Η θεία Λειτουργία μας μαθαίνει ένα ήθος, το ήθος της ταπεινώσεως.

Κάθε θεία Λειτουργία είναι Θεοφάνεια. Φανερώνεται το Σώμα του Χριστού. Το κάθε μέλος της Εκκλησίας είναι εικόνα της Βασιλείας του Θεού.

Μετά την θεία Λειτουργία πρέπει να συνεχίζουμε να εικονίζουμε την Βασιλεία του Θεού, τηρώντας τις εντολές Του. Η δόξα του Χριστού είναι να καρποφορήση σε κάθε μέλος ο καρπός Του.

Η θεία Λειτουργία έγινε μια φορά και για πάντα. Έχει αιωνιότητα. Κάθε φορά που τελείται η θεία Λειτουργία, εμείς ανεβαίνουμε στο ύψος της.

Αν βιώσουμε μερικές πτυχές της θείας Λειτουργίας, τότε καταλαβαίνουμε το μεγαλείο της, όπως συνέβη με τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ που είδε αγγέλους να εισέρχωνται στον Ναό κατά την Μικρά Είσοδο. Παρακολουθούμε την θεία Λειτουργία, γιατί δεν την βιώνουμε, ή μέχρι να την βιώσουμε.

Εμείς οι Ορθόδοξοι ζούμε τον Χριστό στην θεία Λειτουργία, ή μάλλον ο Χριστός ζη μέσα μας κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Η θεία Λειτουργία είναι έργο Θεού.

Λέμε: “καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω”. Μεταξύ των άλλων σημαίνει ότι τώρα είναι ώρα να ενεργήση ο Θεός. Ο Χριστός λειτουργεί, εμείς ζούμε μαζί με τον Χριστό.

Η θεία Λειτουργία είναι ο τρόπος που γνωρίζουμε τον Θεό και ο τρόπος που γνωρίζεται ο Θεός σε μας.

Όταν τηρή κανείς τις εντολές του Χριστού, δεν κάνει απλώς υπακοή, αλλά ενώνεται με τον Χριστό και αποκτά το φρόνημα του Χριστού.

Από το βιβλίο «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ», Βίος και πολιτεία του Γέροντος Σωφρονίου του ησυχαστού και θεολόγου.

Πηγή: iconandlight.wordpress.com

Και αλλάζουν οι χρονιές, και εύχονται οι άνθρωποι...

Και αλλάζουν οι χρονιές, και εύχονται οι άνθρωποι μέσα τούς να αλλάξει και αυτός ο στραβός ο κόσμος... μα κανείς δεν επιθυμεί και πολύ να αλλάξει τον εαυτό του.

Και έτσι ο κόσμος μένει ίδιος φίλε μου, και οι χρόνοι περνούν, και γιορτάζονται τα ρεβεγιόν, και ντύνονται ''λαμπερά'' οι άνθρωποι, μα η ψυχή μένει ίδια. Τα ίδια κουσούρια, τα ίδια λάθη και πάθη, η ίδια ματαιοδοξία και εμμονές. Και όταν σβήνουν τα ψεύτικα φώτα, βαθιά εντός της, κάτι λείπει...

κάτι ανεκπλήρωτο, που δεν μπορεί να εξηγήσει, είναι ενα άλλο φως, ανώτερο απο τα άλλα, που ξέρεις μπορεί να κάνει την ψυχή σου να λάμψει! Όλο σου το είναι! Τόσο ανέλπιστα και θαυμαστά! Αυτό το φως εύχομαι να λάμψει στίς ψυχές μας αυτή τη νεα χρονιά! Να λάμπουν τα μέσα σου.. Άχρονα! Για πάντα!

~ Δημήτρης Ρόδης

Ξεκίνα την νέα χρονιά να φυτεύεις νέους παραδείσους!

Έλεγε ένας αγιορείτης, «όταν σου πετάει ο διάολος πέτρες, πάρε της και κτίσε εκκλησία» και ο Χριστιανόπουλος από άλλο μετερίζι αναφέρει, «έχτισα τον παράδεισο μου με τα υλικά της κόλασης σου..».

Θα έρθει η μέρα που θα ανακαλύψεις ότι ο προδότης κοιμόταν στην αγκαλιά σου. Θα έρθει η μέρα, που θα νιώσεις ότι σε εκμεταλλεύτηκαν και έπαιξαν με θράσος πάνω στα πιο παρθένα και αγνά όνειρα σου.

Ότι σε χρησιμοποίησαν για να πατήσουν στα πόδια τους, και μόλις πάτησαν σε κλότσησαν με τον πιο χυδαίο τρόπο.

Θα έρθει η μέρα που καλά θα καταλάβεις, ότι ήσουν η ανάγκη τους και όχι η αγάπη τους.

Η μοναξιά τότε θα θεριέψει, η θλίψη θα κυματίσει με άγριες διαθέσεις προς την στεριά σου. Μια ορφάνια θα τυλίξει ολάκερο το κορμί σου και τα μάτια σου θα δανειστούν στα πελάγη για να κυλήσει ολόκληρη η αλμύρα τους.

Όμως, στάσου. Στάσου και δες, ότι οι πέτρες που σου πέταξαν μπορούν να φτιάξουν νέα μονοπάτια.

Ότι στην κόλαση που σου χάρισαν μπορείς να κτίσεις νέους παραδείσους.

Τίποτε δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν.

Ποτέ μια ήττα δεν είναι το τέλος. Μπορεί να σημάνει μια πιο υψηλή αρχή…

Ο Θεός αγαπά τους ηττημένους που μυρίζουν ελπίδα.

Πηγή: να, ο τρελός εδω.

Ακαίρου θυμού το κέρδος πτώσις. ~ Μέγας Βασίλειος

*Ακαίρου θυμού το κέρδος πτώσις.

*Θυμός εγείρει μάχην, μάχη δε γεννά λοιδορίας, αι δε λοιδορίαι πληγάς, πληγαί δε τραύματα. Εκ δε τραυμάτων, πολλάκις θάνατος.

~ Μέγας Βασίλειος, Θεοφώτιστος Πατέρας της Εκκλησίας, Επίσκοπος Καισαρείας, κορυφαίος Θεολόγος του 4ου Αιώνος και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες.  (330-379)

Πηγή: rimata-zois.gr

Μην μιμείσαι ό,τι κάνουν απερίσκεπτα οι άλλοι...

Μην μιμείσαι ό,τι κάνουν απερίσκεπτα οι άλλοι...

Αυτός ο επιπόλαιος μιμητισμός φθείρει και καταστρέφει ψυχικά, γιατί σιγά-σιγά, ανεπαίσθητα, αυξάνει μέσα σου το κακό και λιγοστεύει την ευσέβεια.

Δώσε προσοχή μόνο σε εκείνο που σε διδάσκει ο Θείος Νόμος.

~ Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ

Πηγή: ixthis3

Μητροπολίτης Πάφου κ. Τυχικός: '''Η δύναμη της Ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με"

Ομιλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου κ.κ. Τυχικού, με θέμα: 

"Η δύναμη της ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με".

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Πάφου

Σήμερα είμαστε όλοι άρρωστοι. Πολύ σπάνιο να βρει κάποιος υγιή, να μην είναι κομματιασμένος...

~ π. Νικόλαος Λουδοβίκος

(Ο π. Νικόλαος είναι συγγραφέας, διδάκτορας θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και καθηγητής δογματικής και φιλοσοφίας, στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης.)

Σήμερα είμαστε άρρωστοι. Πολύ σπάνιο να βρει κάποιος υγιή άνθρωπο και να μην είναι κομματιασμένος. Ειδικά τα νέα τα παιδιά είναι σαν.. (...)

Δεν ξέρω τι εικόνα να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω αυτό το χάζεμα, την ανισορροπία που παράγει η σημερινή ζωή, που τους μαθαίνει και τους λέει «θα τρως καλά» πέφτει και τρώει σαν το βόδι «θα κάνεις έρωτα», πέφτει σαν το εξίσου βόδι «θα κάνεις τζόκινγκ», «θα κάνεις άσκηση» «θα διεκδικείς τα δικαιώματά σου». Και όλα αυτά μαζί δεν συλλειτουργούνε, δεν βγάζουν μια προσωπικότητα. Τι βγάζουν; Μια κουρελού, με στοιχεία προσωπικότητας που δεν μπορεί να ενοποιηθεί με τίποτα, και δεν μπορείς να κουβεντιάσεις με τους ανθρώπους αυτούς.

Έχει εξαλειφθεί και η λέξη μετάνοια από το σημερινό λεξιλόγιο, και η λέξη Χάρις. Ενοχή υπάρχει μπόλικη, είναι κάτι που τσακίζει τον άνθρωπο χωρίς να μπορεί ο άνθρωπος να το αντιμετωπίσει. Γιατί λογικά, υπαρξιακά, πνευματικά αυτό γίνεται με την μετάνοια. Η μετάνοια είναι μια πολύ όμορφη κατάσταση διότι ενοποιεί τον άνθρωπο. Με την μετάνοια αποκτώ αρχές. Καταλαβαίνω ότι στραβά έκανα το ένα και το άλλο άρα ενοποιούμαι, γίνομαι προσωπικότητα.

Χωρίς μετάνοια δεν υπάρχει προσωπικότητα. Γι’ αυτό και σήμερα δεν μας θέλουν να είμαστε προσωπικότητες. Βλέπετε τα παιδάκια του Λυκείου που είναι ντυμένα όλα ίδια, μιλάνε ίδια, κάνουν τα ίδια πράγματα, και νομίζουν ότι είναι ξεχωριστοί. Και δεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό. Είναι προδιαγεγραμμένη η ζωή τους, σαν να είναι πάνω σε δυο σιδηροτροχιές. Γνωρίζεις ότι θα κάνουν αύριο εκείνο το πράγμα επειδή το έκανε ο άλλος κ.ο.κ. Προδιαγεγραμμένα όλα και ξέρει κανείς τι θα ακολουθήσει στο επόμενο βήμα...

Η μετάνοια τα σταματάει όλα αυτά. Η μετάνοια με κάνει πρόσωπο. Δυστυχισμένο, πονεμένο, αλλά πρόσωπο. Και με βλέπει ο Θεός. Ενώ το άλλο είναι λεγεών. Σε κοιτάει ο Θεός και δεν ξέρει που να απευθυνθεί. Ούτε εσύ μπορείς να Του απευθυνθείς όμως. Γιατί δεν υπάρχεις ως εγώ. Είναι φοβερά πράγματα αυτά τα οποία δεν τα ξέραμε και στο τέλος δεν ξέρεις γιατί κάνεις αυτό που κάνεις. Αυτό είναι το πιο φοβερό απ’ όλα. Όλες οι απολαύσεις δεν ξέρεις να πεις γιατί. Γιατί το κάνεις έτσι και όχι αλλιώς, γιατί τόσο και όχι περισσότερο ή λιγότερο, και γιατί είμαι έτσι και όχι αλλιώς. Τίποτε απολύτως. Οπότε γίνεσαι σαν μια πέτρα που την παίρνει ένα ποτάμι και συνεχώς τρέχει και άλλες πέτρες τρέχουν μαζί και πέφτουν στον καταρράχτη. Είναι λίγοι αυτοί που ξεφεύγουν απ’ αυτό το πράγμα...

Και μέσα εκεί μπορεί να είναι και πρωθυπουργοί και παπάδες και ότι θέλετε. Όλοι όσοι δεν θέλουν να τραβήξουν χειρόφρενο και να πούνε «στάσου δυο λεπτά τα έκανα στραβά όλα είμαι σίγουρος, άσε να λένε οι άλλοι ότι είμαι σπουδαίος, εγώ αισθάνομαι ότι πυροβολώ στον αέρα δεξιά, αριστερά χωρίς να ξέρω γιατί, δεν έχω στόχο». Αυτό είναι ο ησυχασμός. Γι’ αυτό η εκκλησία τον προβάλλει.

Και σου λέει «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Γιατί; Μα γιατί δεν ξέρω τι θέλω. Ακούτε πόσο ρεαλιστική είναι η εκκλησία. Να ζητήσω από τον Θεό τι; Φέρε μου την γειτόνισσα που μ’ αρέσει; Κατά βάθος αυτό θέλω. Φέρε μου την δουλειά του γείτονα που μ’ αρέσει περισσότερο; Τι να πω στον Θεό;

Αν διαβάσετε προσευχές αρχαίων Ελλήνων είναι να κλαίει κανείς και να γελάει. Γι’ αυτό είχαν πολλούς θεούς!

Να πηγαίνει στον ναό της Αφροδίτης και να λέει «θα σου κάνω μια καλή θυσία αλλά θέλω εκείνη την όμορφη γειτόνισσα» πάει ο έμπορος και παρακαλάει «θα σου κάνω θυσία αλλά βοήθησέ με να καταφέρω να κλέψω» κ.ο.κ. Και λες, τι γίνεται εδώ; Και οι θεοί ''μαλώνουν'' και μεταξύ τους. Με αυτά οι άνθρωποι γινόντουσαν καλύτεροι; Όχι...

Γι’ αυτό βλέπετε όλοι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είναι μονοθεϊστές. Η πίστη τους είναι σε μια Αρχή στο σύμπαν, γιατί μόνο έτσι μπορείς να βγάλεις κάποια άκρη. Αν είναι κομμάτια οι Αρχές δεν ενοποιούνται.

Διαβάστε τον Όμηρο πως βάζουν οι άνθρωποι τους θεούς να καβγαδίζουν.

Έρχεται λοιπόν και σου λέει η εκκλησία: θα λες «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Τι εννοείς μ’ αυτό; Μακάρι νάξερες. Δεν ξέρεις. Θα μάθεις. 

Κατ’ αρχήν όμως δεν ξέρεις επειδή δεν ξέρεις όλο τον δρόμο αυτό για αυτή την εξυγίανση, γι’ αυτή την παλινόρθωση. Και κάθεσαι και λες «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Που σημαίνει κάνε αυτό που νομίζεις με μένα, πήγαινέ με εκεί που θέλεις Εσύ γιατί εγώ δεν ξέρω, και μπορεί να πάω στην καταστροφή μου… 

Αμφιβάλλει κανείς ότι μπορούμε να καταστραφούμε μόνοι μας; Είναι σαν να έχεις ένα μωρό. Πόση προσοχή θέλει ένα μωρό; Το μωρό ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταστραφεί, να καεί, να σκοτωθεί, να πεθάνει. Βλέπεις η μάνα τρέχει από πίσω. Έτσι είμαστε όλοι στα πνευματικά. Οι πνευματικοί το ξέρουν πολύ καλά. Τι ξέρουν; Το πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι στις λύσεις που δίνουν στα καθημερινά τους θέματα. Και πόσο δεν βλέπουμε την απλή αλήθεια του εαυτού και του άλλου.

Διότι μπαίνουν μέσα το στραβό συναίσθημα, η στραβή επιθυμία, όλη αυτή η αναρχική διάσπαση που κουβαλάμε. Γι’ αυτό βλέπετε οι άγιοι είναι μεταξύ τους πολύ διαφορετικοί. Άλλος είναι απλούς, άλλος είναι ιδιοφυής, άλλος άντρας, γυναίκα, παιδί, ηλικιωμένος. Όλων των ειδών άγιοι που μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους.

Αν βάλεις από την μια τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, και από την άλλη τον άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη, δεν θα μπορούσαν να ''συνεννοηθούν'' μεταξύ τους. Ο δεύτερος ήταν πολύ απλούς ο πρώτος είχε iq 190. Έπαιζε τον Αριστοτέλη στα δάκτυλα...

Είναι όμως και οι δυο άγιοι. Αλλά βλέπετε όμως ότι όλοι οι άγιοι μοιάζουν σε ορισμένα πράγματα. Άγιος χωρίς προσευχή δεν υπάρχει. Και μάλιστα με ιδιαίτερη προτίμηση στο «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Δεν θα βρείτε άγιο χωρίς να έχει ένα στοιχείο άσκησης στη ζωή του. Λέμε νηστεία τώρα. Τι χρειάζεται η νηστεία; Δεν θα ήταν καλύτερα η πίτα που έχω μπροστά μου να είχε μέσα και λίγο κιμά, να την έτρωγα και να έλεγα δόξα Σοι ο Θεός ;

Γιατί κάμνω την νηστεία; Το κάμνω για τον περιορισμό της φιλαυτίας. 

Και όταν αρχίζει ο περιορισμός της φιλαυτίας βλέπω πόσο με έχει διαλύσει, πόσο με έχει καταστρέψει η φιλαυτία, δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο μέσα μου. Και μακάρι να το δω αυτό. Γιατί οι άλλοι το βλέπουν και με κοπανάνε. Εγώ όμως λέω όχι, εγώ θυσιάζομαι για σας. Και ξαφνικά βλέπω τι γουρουνάκι είμαι και το βλέπω μόνο εγώ, δεν το βλέπουν οι άλλοι. Μπορεί οι άλλοι να το λένε, αλλά δεν βοηθάνε. Γι’ αυτό όταν λέμε ο ένας στον άλλο διάφορα δεν βοηθιόμαστε επειδή δρα ο ναρκισσισμός ακόμα περισσότερο αρνητικά και λέμε ''όχι, όχι, δεν είμαι,'' γιατί αν πω ότι είμαι μετά περνάω από κάτω και θα με κάμνεις ότι θέλεις. Γι’ αυτό λέω δεν είμαι... "

~ π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Σχόλιο Π. κοινωνίας: Και λεω ''οχι οχι δεν είμαι'' διότι ο εγωισμός μου και η ασθένεια μου, το θέλημα μου, ''να κάνω εγω οτι θέλω, αυτό που σκέφτηκα εγω είναι το σωστό'', οχι-οχι, αν παραδεχτώ πως είμαι ασθενής είναι σαν να λεω τι, ο άλλος είναι καλύτερος απο εμένα; οπότε δεν το λεω... (...)

Πηγή: apantaortodoxias.blogspot.com