Αν αύριο έρθει ένας Πατριάρχης...

Αν αύριο έρθει ένας Πατριάρχης και πει ότι πρέπει να ενωθούμε με τον Πάπα, αυτοί που θα τον ακολουθήσουν θα είναι αυτοί που θα προδώσουν τον Χριστό. 

~ Άγιος Γέροντας Σάββας Αχιλλέως

Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους...

Κάποτε, ήρθε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια, όπου ήταν ηγούμενος ο Γέροντας Ιάκωβος, ένας άνθρωπος σκληρός, άθεος, με περήφανο και ειρωνικό ύφος. Ήρθε επειδή μια συγγενής του, που τον αγαπούσε, τον έπεισε «να πάει να δει εκείνον τον καλόγερο που λένε πως είναι άγιος...». 

Μπαίνει μέσα στο μοναστήρι, και βρίσκει τον Γέροντα να στέκεται ήρεμος και χαμογελαστός.

Ο άνθρωπος δεν περίμενε χειραψίες. Πάει να πει μια κουβέντα, αλλά ο Άγιος τον κοιτάζει κατάματα και του λέει γλυκά, χωρίς καν να τον ξέρει:

— Παιδί μου… αυτός που λες πως δεν υπάρχει, σε περιμένει κάθε βράδυ που κλαις μόνος σου...

Ο άθεος ταράχτηκε... Δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν. Κανείς δεν ήξερε πως τα βράδια, μόνος του, του ξέφευγαν δάκρυα και λόγια όπως: «Θεέ μου, υπάρχεις άραγε;»

Ο Γέροντας του χαμογέλασε, του έπιασε απαλά το χέρι και του είπε:

— Ο Χριστός δεν ήρθε για τους καθαρούς, αλλά για τους πληγωμένους. 

Μην Τον φοβάσαι. Αυτός θα σε βάλει στον Παράδεισο. Όχι γιατί είσαι καλός — αλλά γιατί Τον αναζήτησες έστω με ένα δάκρυ.

Ο άνθρωπος έμεινε άφωνος. Έβαλε τα κλάματα. Τον έπιασε με λυγμούς. Εκείνη τη μέρα εξομολογήθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του. Έμεινε στο μοναστήρι 3 μέρες. Όταν έφυγε, ήταν άλλος άνθρωπος.

Και χρόνια μετά, όταν ξαναήρθε για να προσκυνήσει, είπε σε κάποιον:— Εγώ πίστεψα στον Θεό, γιατί ένας άνθρωπος που δεν με ήξερε, μου μίλησε για την καρδιά μου, σαν να την κρατούσε στα χέρια του.

Ο Θεός δεν λέγει γιατί ψεύδεσαι, γιατί σκότωσες, γιατί έκανες εκείνην την αμαρτία... Ποτέ δεν θέτει αυτά τα ερωτήματα αφού ξέρει την απάντηση...

Η ερώτησή Του είναι: Γιατί δεν έρχεσαι σε εμένα να σε θεραπεύσω, να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω; Έλα να σε ξεκουράσω, να σε παρηγορήσω, να σε πάρω στην αγκαλιά Μου...

~ Μοναχή Σιλουανή Βλάντ

Αναζήτησα "να βγω" απο τις ανατολικές θρησκείες που είχα μπλέξει...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ

(Με τον Άγιο Ιάκωβο)

Αναζήτησα "να βγω" απο τις ανατολίκες θρησκείες που είχα μπλέξει... Αντί για τον Θεο που αναζητούσα, με την απρόσωπη θέωση στο Είναι... Είχα μπλέξει με τους δαίμονες.

Ήξερα πλέον οτι οι ανατολικές θρησκείες ειναι λατρεία δαιμόνων...

Εκεί βρέθηκε ο Πατήρ Γεράσιμος Φωκάς και μου είπε:

"Μου εδόθη να ξέρω ότι ο γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης είναι Άγιος εν ζωη στο 100%. Φεύγεις Κώστα τώρα, όπως είσαι, και πηγαίνεις να τον βρείς! Μην πεις τίποτα αλλο... εκείνος θα σε καθοδηγήσει!"

Είχα τρία μερόνυχτα να κοιμηθώ με αυτά που βίωνα... με αυτά που έβλεπα έπανω μου...

Την άλλη μέρα το πρωι, ανήμερα της Μεταμορφώσεως ήμουν με τον Άγιο Ιάκωβο στόν Όσιο Δαβίδ.

-Εκεί μπόρεσα να κοιμηθώ ...

-Εκεί ο Άγιος Ιάκωβος με καθοδήγησε...

-Εκεί γνώρισα την πηγή της

αγάπης του π. Γεράσιμου Φωκά.

Τον Προσωπικό Θεο της Αγάπης, τον Χριστό!

-Εκει ξεκίνησε η μετάνοια μου...

Στόν Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη!

~ Κωνσταντίνος Σύμπουρας

Εμείς οι χριστιανοί είμαστε ''τρομοκράτες''... ~ π. Δανιήλ Συσόεφ, ο Νεομάρτυρας

Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας, που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο...

Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνηση μας [σ.σ.: δηλαδή το Χριστό]: κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα.

Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου... 

~ π. Δανιήλ Συσόεφ, Νεομάρτυρας 19 Νοεμβρίου 2009 †

Ρώτησα τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα του φόνου [σ.σ.: τον ψάλτη του ναού Βλαντιμίρ Στρελμπίτσκυ, που πυροβολήθηκε κι εκείνος, τραυματίστηκε αλλά έζησε]: τι έκανε ο π. Δανιήλ όταν βγήκε από το Άγιο Βήμα, όταν είδε τον μασκοφόρο με το πιστόλι στο χέρι; Μου απάντησε: «Πήγε κατευθείαν επάνω του».... 

Βάπτισε περισσότερους από 80 μουσουλμάνους και έφερε στην ορθόδοξη πίστη περίπου 500 προτεστάντες! Ο π. Δανιήλ πήγαινε στις νεοπροτεσταντικές συνάξεις, κήρυττε την ορθόδοξη πίστη, συμμετείχε σε ανοικτές συζητήσεις με τους νεοειδωλολάτρες, αλλά πάνω απ' όλα απέκτησε τη φήμη του ως ιεραπόστολος μεταξύ των μουσουλμάνων. Αυτό επέφερε την οργή των Μουσουλμάνων... 

Λάμβανε πολλάκις απειλητικά τηλέφωνα και γράμματα. Προγνώριζε πως θα τον σκοτώσουν και είχε προετοιμάσει την γυναίκα του γιαυτό. Δεν σταμάτησε ποτέ να επιθυμεί την σωτηρία των αδελφών του...

Είς μνήμην του αγαπημένου μου π. Δανιήλ

*δείτε περισσότερα απο τον καλό αδελφό o-nekros.blogspot.com
Παπάς παληκάρι δολοφονείται μέσα στην Εκκλησία

❈ Ὁ π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἐκοιμήθη τήν 10ην Νοεμβρίου τοῦ 1989.

❈ Ὁ π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἐκοιμήθη τήν 10ην Νοεμβρίου τοῦ 1989.

Ὁ ἀείμνηστος Καθηγούμενος τῆς Ι. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου π. Γεώργιος Καψάνης πού τόν ἐπεσκέφθη λίγο πρίν τήν κοίμησί του, εἶπε χαρακτηριστικά:

«Ἕνα φωτεινό ἄστρο τῆς Ἐκκλησίας δύει σ’ αὐτόν τόν κόσμο, γιά ν’ ἀνατείλη λαμπρότερο εἰς τόν Ἄλλο!»!

Ὁ δέ χαρισματικός Ἅγιος γέροντας Πορφύριος, ὅταν τόν ἐρώτησαν πρίν ἀπό τήν ἐκδημία του π. Ἐπιφανίου γιά τήν πορεία τῆς ὑγείας του, ἀπήντησε: «Ἁγίασε καί φεύγει!».

Ὁ μακαριστός π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989), ὅταν παλαιότερα, τόν ἐρωτοῦσαν γιά τήν πορεία τῆς ὑγείας του, συνήθιζε νά ἀπαντᾶ:

«Δόξα Τῷ Θεῶ, ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ»!

Πηγή κειμένου: «ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ, Πνευματικοί ποιμένες καί δάσκαλοι», σελ. 55-56. 

Yπάρχει μία αίσθηση της Εκκλησιαστικής συνείδησης, ότι ο αντίχριστος δεν θα αργήσει...

Yπάρχει μία αίσθηση της Εκκλησιαστικής συνείδησης, ότι ο αντίχριστος δεν θα αργήσει να έρθει, επειδή ζούμε Εσχάτους καιρούς...

Θα σας θυμίσω, για να δείτε την Εκκλησιαστική συνείδηση, το Απολυτίκιο του Αγίου Νεκταρίου, που εκεί λέγει ότι: ''Εφάνη εις τους Εσχάτους καιρούς''...

Ενώ δεν έχομε άλλα Απολυτίκια, ψάξτε όλα τα Απολυτίκια των Αγίων όλων των Αιώνων, δέ θα δείτε πουθενά να υπάρχει αυτός ο χαρακτηρισμός: ''Έσχατοι καιροί...''

~ π. Αθανάσιος Μυτιληναίος. (+)

____________________

π. Βασίλειος Βολουδάκης: Ποιά εἶναι ἡ ''ἐπίσημη'' Ἐκκλησία; Μά «ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία» σταύρωσε τό Χριστό...

π. Βασίλειος Βολουδάκης †

''Κάποιος ἔλεγε πρό ἡμερῶν ἀπ’ τήν τηλεόρασι, ἐγώ λέει, ἐδῶ, "ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία λέει αὐτό"..!

Νομίζουνε ὅτι, ἐπειδή ἔχουνε ἕνα ἀξίωμα, ὅτι κατέχουν καί τήν ἀλήθεια! Ὅποιος άποκτήσει ἕνα διοικητικό ἀξίωμα γίνεται ''ἐπίσημη'' Ἐκκλησία;

Μά «ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία» σταύρωσε τό Χριστό!

Οἱ ἐπίσημες Ἐκκλησίες, κατά διαστήματα καί κατά καιρούς, ἐδίωξαν τούς ἁγίους...

Τί εἶναι τό «ἐπίσημο»; Αὐτό πού ἔχει ἀξίωμα; Αὐτό πού ἔχει ἐξουσία εἶναι τό «ἐπίσημο»;

Τι ἐπισημότητα εἶχε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος!

Ποιὸς ἐπίσημος ἱεράρχης ἁγίασε τὰ 150 τελευταῖα χρόνια! Τόση ἐπισημότητα δὲν ἔπρεπε νὰ συνοδεύεται μὲ ἁγιότητα; Ὁ τελευταῖος ἐπίσημος ἱεράρχης ποὺ ἁγίασε εἶναι ὁ ἁγιος Γρηγόριος ὁ Ε΄ κι’ αὐτὸς ἱεράρχης τῆς Τουρκοκρατίας...

Ἐπίσημος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ θεωρεῖται ''πολυτελής''. Ἡ πολυτέλεια θέλει τελειότηταˑ δὲ θέλει …ἀκριβὰ ῥοῦχα!

Ἀντὶ κάποιος ποὺ ἀποκτᾶ ἀξίωμα νὰ διερωτᾶται: “Ἆραγε μπῆκα στὴ χορεία τῶν Γραμματέων καὶ Φαρισαίων μὲ τὸ ἀξίωμα ποὺ πῆρα; 

Μήπως κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ ἐμένα καὶ πῆρα αὐτὸ τὸ ἀξίωμα”; Ἀντὶ νὰ διερωτηθοῦμε... (ὑποστηρίζουμε): «Ἐγώ εἶμαι ἡ Ἐκκλησία ἡ Ἐπίσημη» !

Ποιά εἶναι ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία; Μά «ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία» σταύρωσε τό Χριστό...

~ Πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης †

(Απόσπασμα από ομιλία του π. Βασιλείου, με οδηγό το βιβλίο του Αγίου Αυγουστίνου " Εξομολογήσεις", τόμος Β΄την Κυριακή 16-6-2013.)

Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Όταν ο Χριστός μιλάει για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και στους πιστούς, δεν μιλάει αφηρημένα, δεν μιλάει ότι θα το στείλη σε όλη την Εκκλησία γενικά. Ούτε ότι, επειδή οι δεσποτάδες και οι παπάδες έχουν μία αλληλοδιαδοχή με τις χειροτονίες, θα το λάβη γενικά όλη η Εκκλησία...

Ούτε εννοεί ότι εξ' αιτίας της χειροτονίας των επισκόπων υπάρχει οπωσδήποτε η εγγύησις ότι το Πνεύμα το Άγιο θα κατοικήση μόνιμα μέσα στην Ιεραρχία... Διότι, δεν είναι η ύπαρξις του επισκόπου η εγγύησις ότι μία Σύνοδος εμφορείται από το Άγιο Πνεύμα.

Απόδειξις είναι ότι υπήρξαν μέσα στην Εκκλησία πολλοί επίσκοποι, που κατεδικάσθησαν ως αιρετικοί... Αν είχαν εκείνοι οι επίσκοποι Πνεύμα Άγιο, δεν θα έπεφταν σε αίρεσι. Άρα, δεν είναι η εις επίσκοπον χειροτονία κάποιου απόδειξις ούτε εγγύησις ότι στον επίσκοπο αυτόν κατοικεί οπωσδήποτε το Άγιο Πνεύμα...'' ~ Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (†) "Πατερική Θεολογία".

Αργά ή γρήγορα, όταν ο Θεός επιτρέψει..

Αργά ή γρήγορα, όταν ο Θεός επιτρέψει, όλοι οι Λειτουργοί του Υψίστου θα κληθούν να πάρουν θέση ομολογίας πίστεως, με αντίτιμο τον προσωπικό τους διωγμό και βασανισμό. 

Χωρίς να κρύβονται πίσω από την διαταγή της υπακοής, χωρίς να μπορούν να ξεγελάσουν τους πάντες, με την συμπόρευση με την κοσμική εξουσία και τις δυνάμεις της, και χωρίς βεβαίως η χρηματική αυτάρκεια να μπορεί να τους λυτρώσει. 

Έρχεται ώρα και νυν εστί, όπου όλοι θα κληθούμε να αποκαλύψουμε τα βαθύτερα της καρδιάς και της πίστης μας. Αμήν!

~ π. Γεώργιος 

Στα έσχατα, τούς ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη... ~ Άγιος Γαβριήλ

Όσιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής

*Στους εσχάτους καιροὺς τους ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλωσύνη. Η καλωσύνη ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου, η ταπείνωση οδηγεί μέσα σ’ αυτόν, αλλά η αγάπη εμφανίζει τον Θεό.

Ο Θεός είναι μιά άπειρη αγάπη.

*Στα χρόνια του Αντιχρίστου θα υπάρχουν δυσκολίες. Αν κλέψεις τρόφιμα, παραβιάζεις μία από τις δέκα εντολές, κι όποιος το κάνει αυτό θα πάρει το νούμερο, την ταυτότητα δηλαδή του Avτιχρίστου. Οι πιστοί θα ελπίζουν στον Θεό και στις έσχατες μέρες ο Κύριος θα ενεργεί τέτοια θαύματα στους δικούς Του ανθρώπους, που θα τρώνε ένα φύλλο και αυτό θα τους είναι αρκετό για να συντηρηθούν ένα μήνα. Όπως και το χώμα: θα το σταυρώνουν και θα τους ωφελεί όπως το ψωμί...

*Στο Ευαγγέλιο γράφει ότι παντού θα υπάρξουν διωγμοί και αλλοίμονο σ’ αυτούς που θα ισχυριστούν το αντίθετο. Θα έρθει καιρός που θα χρειαστεί να καταφύγετε στα βουνά, όμως μην πάτε μόνοι σας! Πρέπει να πάρετε τα βουνά και τα δάση κατά ομάδες...

– Πότε πρέπει να το κάνουμε αυτό;

– Δεν χρειάζεται να σκέφτεστε το πότε. Η Αγία Τριάδα θα σας οδηγήσει. Για τους χριστιανούς όμως το μεγαλύτερο βάσανο θα είναι πως όταν εκείνοι θα φεύγουν στα βουνά, οι κοντινοί τους άνθρωποι θα μένουν πίσω, αποδεχόμενοι τη σφραγίδα του Αντιχρίστου. Σύντομα και οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα κάνουν το σταυρό τους, θα πηγαίνουν στην εκκλησία, θα κηρύττουν τις εντολές του Ευαγγελίου, αλλά αν δεν κάνουν και καλά έργα μην τους πιστεύετε. Τους ανθρώπους του Θεού θα τους αναγνωρίζετε από τις πράξεις τους...

*Να το θυμάσαι: Θα ακολουθήσουν τον Αντίχριστο εκείνοι που έχουν πίστη μόνο με το μυαλό τους. Όμως όποιος πιστεύει με την καρδιά του θα τον υποψιαστεί. Θα τον γνωρίσει. Στις έσχατες μέρες θα κυκλοφορούν οι γυναίκες στους δρόμους γυμνές και δεν θα νοιώθουν ντροπή. Οι Χριστιανές θα είναι ντυμένες σεμνά. Απ’ αυτό θα τις αναγνωρίζουν και θα τις διώκουν...

*Τον Αντίχριστο θα τον προλάβετε, αλλά δεν θα υπάρχουν τέτοιοι μεγάλοι πατέρες στους οποίους θα προσφεύγετε για να τους συμβουλευτείτε. Και όπως πηγαίνετε σε διάφορους γιατρούς και μπερδεύεστε, το ίδιο θα συμβαίνει και με τους πνευματικούς. Θα μπερδεύεστε και δεν θα μπορείτε να θεραπευτείτε πνευματικά... (...)

*Ο Θεός είναι παντού. Να καθαρίζετε τις καρδιές σας και να προσεύχεστε. Ο Κύριος θα σας προστατεύει. Τους αδύναμους όμως θα τους πάρει νωρίς. Τους δυνατούς θα τους αφήσει για να πολεμήσουν τις έσχατες μέρες με τις παγίδες του Αντίχριστου.

*Η αγάπη είναι η μοναδική δύναμη με την οποία ο άνθρωπος θα μπορέσει ν’ αντέξει τις παγίδες του Αντιχρίστου. Η μισή κόλαση είναι στη γη. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και προσπαθεί να μπει. Εσείς θα ζήσετε για να δείτε τον Αντίχριστο. Ο Αντίχριστος θα βασιλεύει παντού, και θα υπάρξουν διωγμοί. Η Γεωργία κληροδοτήθηκε στην Παναγία και Αυτή θα την προστατεύσει. Εδώ θα υπάρξουν μικρότεροι διωγμοί. 

*Μην ανησυχείτε όταν θα δυσκολεύεστε. Εγώ θα έρθω και θα σας βοηθήσω, όμως εσείς δεν θα με βλέπετε. Και πριν νόμιζαν ότι θα έρθει ο Αντίχριστος, αλλά δεν ήταν αυτά τα σημάδια. Ήταν απλώς πόλεμος. Τότε δεν ήταν ουράνια τα σημάδια και οικουμενικός ο διχασμός. Ο διχασμός είναι ίσος με την αίρεση...

*Να κάνετε το καλό για να σας σώσει η καλοσύνη σας. Η γη κατά το ήμισυ έγινε Άδης. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και δεν τη χτυπά απλώς, αλλά ορμά μέσα. Εσείς θα τον δείτε τον Αντίχριστο. Θα προσπαθήσει να βασιλεύσει σε όλον τον πλανήτη. Παντού θα γίνονται διωγμοί… Μη μένετε χώρια. Κρατηθείτε μαζί, δέκα- δεκαπέντε μαζί. Βοηθείτε ο ένας τον άλλο.

(Μαλχάζι Τζινόρια, Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής, 1929-1995, μτφρ. Νάνα Μερκιβιλάτζε, Αθήνα 2013).

Πηγή: iconandlight.wordpress.com

‘‘Έφυγε η Παναγία με τον Άγιο Γεώργιο στο Μέτωπο...” ~ Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Για τον Γέροντα [τον όσιο Γεώργιο (Καρσλίδη) της Δράμας], ο πόλεμος που ξέσπασε δεν ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός. Πολλοί χωρικοί αναφέρουν ότι το είχε προείδει και τους είχε προειδοποιήσει εμμέσως.

Η Συμέλα Σπυριδοπούλου, που μαζί με μία φίλη της είχαν επισκεφθεί τον Γέροντα μια εβδομάδα πριν τον πόλεμο, τον άκουσε να λέει: «Σήμερα ο Άι-Γιάννης κίνησε για τον πόλεμο».

Αυτή όμως δεν έδωσαν σημασία στα λόγια του και σε πέντε μέρες το είχαν ήδη ξεχάσει. Την πέμπτη μέρα, ενώ η Συμέλα σκάλιζε έξω στον κήπο, ήρθε ο Γέροντας, κάθησε κοντά της κι άρχισαν να συζητούν.

Κάποια στιγμή αισθάνθηκαν μία δυνατή ευωδία, όχι όμως από θυμίαμα. Το καλύτερο άρωμα να χρησιμοποιούσες τέτοια ευωδία δεν θα έβγαινε! Μοσχοβολούσε ο τόπος!

Τη ρώτησε τότε ο Γέροντας:

– Συμέλα, αγροίκησες [κατάλαβες] τίποτα;

– Ναι, Γέροντα του είπε εκείνη. Μα τι όμορφη ευωδία είναι αυτή;

– Δεν πας τότε της λέει ως το μοναστήρι [την Ι.Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, στους Ταξιάρχες (Σύψα) Δράμας], να δεις τι συμβαίνει;

– Δεν πάω μόνη μου. Φοβάμαι… Αν πας εσύ, θα ’ρθω κι εγώ του είπε.

Ξεκίνησαν και οι δύο μαζί. Όταν έφθασαν, αντίκρυσαν την εικόνα της Παναγίας της Ελευθερώτριας να είναι βουτηγμένη στο μύρο! Συγκινήθηκε ο Γέροντας και βούρκωσε...

Πήρε το βαμβάκι, ο σκούπισε το μύρο και το έδωσε στη Συμέλα για ευλογία. Μετά πήρε ένα βιβλίο κι άρχισε να διαβάζει και τότε μόνο σταμάτησε το μύρο να τρέχει. Αυτό συνέβη λίγες μέρες πριν την κήρυξη του πολέμου...

Σε όλη τη διάρκειά του έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της Παναγίας και ο Γέροντας αναστενάζοντας έλεγε: «Γιαβρούμ, πώς να μην κλαίει η Παναγία μας μ’ αυτά που γίνονται και μ’ αυτά που θα γίνουν»;

Μετά τη γενική επιστράτευση ο Γέροντας συγκέντρωσε τα γυναικόπαιδα κι έκανε λιτανεία γύρω από το χωριό. Περιφερόταν με ένα κονσερβοκούτι γεμάτο κάρβουνα και με αυτό θύμιαζε τα σύνορα του χωριού επικαλούμενος τη θεία προστασία.

Όταν επέστρεψαν πίσω στο μοναστήρι, 

τούς ανακοίνωσε ότι...

''η Παναγία με τον Άγιο Γεώργιο έφυγαν για να βοηθήσουν στο μέτωπο...''

Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας, Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων», έκδοση της Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σύψα) Δράμας.

Πηγή: iconandlight.wordpress.com

❈ - Πάτερ, ἀπολυτοποιεῖτε τούς ἱερούς Κανόνες!

❈ - Πάτερ, ἀπολυτοποιεῖτε τούς ἱερούς Κανόνες! 

- Μπορῶ, παιδί μου νά μήν τούς ἀπολυτοποιῶ, ἀφοῦ εἶναι καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Στόν α ́ Κανόνα της Ζ ́ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναφέρεται ολοκάθαρα ότι οἱ Ἅγιοι Πατέρες πού θέσπισαν τούς ἱερούς Κανόνες, ὅπως καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι «ἐξ ἑνός ἅπαντες καί τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αυγασθέντες, ὥρισαν τά συμφέροντα...». Ποιός εἶμαι, λοιπόν, εγώ νά τούς σχετικοποιῶ;

~Ὑποθῆκες Ζωῆς. Ἀπό τή Ζωή καί τή Διδασκαλία 

τοῦ Πατρός Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου †

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

απο τον αδελφό Εὐστράτιος Σιδέρης

Ο Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία τιμά τον «αφορισμένο» Νικόλαο Σωτηρόπουλο

Ὁ Ἅγιος τιμᾶ τόν ἀδίκως καί ἀντικανονικῶς ἀφορισθέντα

ὁμολογητή θεολόγο-ἱεροκήρυκα Νικόλαο Σωτηρόπουλο.

«Στην κυριακάτικη Θεία Λειτουργία ήταν το τιμώμενο πρόσωπο. O Άγιος τον παρακάλεσε να κηρύξει το λόγο του Θεού..»

Ὁ θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, μετὰ τὸ ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας ποὺ τοῦ ἐπιβλήθηκε γιὰ τὴν γνωστὴ ὀρθόδοξη καὶ ὁμολογιακὴ στάση του, ἐπισκέφτηκε τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ. Ἐκεῖ συνάντησε τὸν Ἅγιο Ἰάκωβο. 

Ὁ Ἅγιος μὲ πατρικὴ στοργὴ τὸν ἀγκάλιασε λέγοντας: «-Νῖκο μου, Νῖκο μου, Νῖκο μου». Καὶ τὸν ἀσπάστηκε «ἐν φιλήματι ἁγίῳ».

Τὴν ἑπόμενη μέρα στὴν κυριακάτικη Θεία Λειτουργία ἦταν τὸ τιμώμενο πρόσωπο. Ἐκκλησιάστηκε ἐντὸς τοῦ Ἁγίου Βήματος καὶ στὸ «μετὰ φόβου…» κοινώνησε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Ἁγίου πρῶτος. Μετὰ ὁ Ἅγιος τὸν παρακάλεσε νὰ κηρύξει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἅγιος Γέροντας τὸν ἄκουγε χαμογελῶντας. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔγινε ἀντανάκλαση στὸν ὁμιλητὴ τῆς ὁμολογιακῆς καὶ θεολογικῆς χάριτος ποὺ ὑπῆρχε στὴν ψυχὴ τοῦ Ἁγίου. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ λόγια τοῦ κηρύγματος εἶχαν Χάρη Θεοῦ. Στὸ τέλος ὁ Ὅσιος τὸν εὐχαρίστησε γιὰ τὸ κήρυγμά του.

Ὅλο αὐτὸ τὸ περιστατικό, ποὺ «ὁ Ὅσιος ἀγκάλιασε τὸν Ὁμολογητὴ Ν. Σωτηρόπουλο, ποὺ τὸν τίμησε τόσο πολὺ καὶ τὸν ἔβαλε νὰ κηρύξει», τὸ βεβαιώνει καὶ ὁ Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπουσιάς, Μέγας Ὑμνογράφος της τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας. «Ἤμουν κι ἐγὼ ἐκεῖ», μοῦ εἶπε. «Ἤμουν παρὼν σ’αυτήν ὅλη τὴ διαδικασία… Ἤμουν καὶ τὸ μαρτυρῶ κι ἐγώ».

Ὁ μυστικὸς Ἅγιος Ἰάκωβος ἐμπράκτως, ὅπως συνήθιζε, μᾶς φανέρωσε γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη του.

Δὲν ἤθελε νὰ ἀρέσει σὲ ἀνθρώπους οὔτε συνέπλεε μὲ ἄνομες, ἀντίχριστες – ἀντορθόδοξες ἀποφάσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν. Ἤθελε νὰ ἀρέσει πάντα καὶ μόνο στὸν Κύριο. Ἔτσι ἀκύρωσε ὅπως εἴδαμε στὴν πράξη το, ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀδίκως καὶ ἀντικανονικῶς ἐπιβληθὲν ἐπιτίμιον ἀκοινωνησίας στὸν ὁμολογητὴ τῆς πίστεως κορυφαῖο θεολόγο καὶ διαπρύσιο κήρυκα τοῦ Θείου Λόγου Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Ὁ θαρραλέος θεολόγος ἤλεγξε δημόσια τὶς δημοσιευμένες αἱρετικὲς θέσει περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁδηγημένος ἀπλανῶς ἀπὸ τὸν Ὅσιο Δαυΐδ ἀναδείχθηκε ἀληθινὰ ὀρθόδοξος «ἔργῳ καὶ λόγῳ». Ὀρθοδοξότατος ἀσκητής, ἡσυχαστὴς καὶ κατόπιν Πνευματικός-Ποιμήν-Πατέρας τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Κυρίου μας.

πηγή:από το βιβλίο: Βίος και πολιτεία Οσίου Ιακώβου. Νικολάου Μπαλδιμτσή και Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου (Καραμπατέα), εκδ. Ι.Μ. Αγίας Τριάδος Εδέσσης 2023, κεφ. 3, σελ. 146-148. - trelogiannis.blogspot.com

"Παιδί μου ο Επίσκοπος γίνεται για να λέει την αλήθεια...'' ~ Αγίου Καλλίνικου Επισκόπου Εδέσσης

Κάποτε συναντήθηκα με τον Άγιον Καλλίνικο Επίσκοπο Εδέσσης εγώ τότε ήμουν φοιτητής και έβγαινα από την πλάνη της αριστερής σκέψης.

Και γυρνάει και μου λέει: "Κύπριος είσαι;"

Ήμασταν στο αρχονταρίκι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα.

Του λέω "ναι πανιερώτατε".

Και σαν να με ήξερε χρόνια γυρνάει και μου λέει "παιδί μου εγώ το είπα και σ' ένα κήρυγμα, ήταν εκεί και αριστεροί και δεξιοί βουλευτές...".

"Kαι τι τους είπες γέροντα;"

"Άσπροι σκύλοι, μαύροι σκύλοι, όλοι σκύλοι, μία γενιά".

"Είπες έτσι πράμα;" του λέω.

"Παιδί μου ο Επίσκοπος γίνεται για να λέει την αλήθεια, διαφορετικά να πάει στο κελί του αν δεν λέει την αλήθεια.

Και να ξέρει ότι λίγοι θα τον αγαπούν γιατί η αλήθεια είναι πικρή, αλλά πρέπει να την λέει.

Εκείνη την ημέρα μου είπε το Πνεύμα το Άγιο «Καλλίνικε αν είσαι άνθρωπος του Ιησού μας αυτό να πεις, τώρα είναι η ώρα» και το είπα αυτό...".

Λοιπόν το ίδιο ισχύει και για τη μαύρη και τη λευκή μαγεία. Όλοι τη δουλειά του σατανά κάνουν...

~ Μαρτυρία Μητρ. Μόρφου Nεόφυτου

Πηγή: trelogiannis.blogspot.com

Σχόλιο Π. κοινωνίας: ''Το πρόβλημα με την πολιτική στην Ελλάδα... είναι ότι οι Δεξιοί συνδέονται με τη μασωνία, και οι Αριστεροί με την αθεϊα...''~ π. Ιωάννης Ρωμανίδης

Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου...

(Πατέρας Παύλος με την κάρα

 του γερ. Χαράλαμπου του Διονυσάτη)

Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου, ξεκινώντας από την κάρα του ανθρώπου, επειδή ο τρόπος σκέψεως βρίσκεται στο κεφάλι.

Χρωματίζουν με έντονο χρωστήρα αγιοπνευματικό, και τα οστά αποκτούν έντονο κεχριμπαρί κίτρινο χρώμα, που υποδηλώνει μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Και όσο πιο Άγιος είναι ο άνθρωπος, 

τόσο πιο πολύ χρωματίζονται τα οστά του.

Ο χρωματισμός των Αγίων λειψάνων δεν έχει ερμηνευτεί επιστημονικώς και καθιστά αναπολόγητους όχι μόνο όλους τους επιστήμονες, αλλά και τους απίστους.

Αν τα λείψανα των Αγίων ευωδίαζαν στον πραγματικό βαθμό, οι άνθρωποι θα πέθαιναν από αυτήν την ευωδία, λόγω υπερβολικής χαράς!

~ Μακαριστός Γέροντας Εφραίμ,

 Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος.

–Πάει κι αυτή, μέθυσε! (...όταν οι άγιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί)

«Πουλούσαν κάποτε σε ένα σκλαβοπάζαρο δύο παιδιά... Το ένα το πήρε κάποιος που διεύθυνε οίκο ανοχής και μεγάλωσε έτσι, που το παιδί δεν έμαθε ποτέ αν υπάρχουν μοναστήρια. Το δεύτερο παιδί το εξαγόρασε ο ηγούμενος ενός μοναστηριού. Αυτό το παιδί μεγάλωσε έτσι, που ποτέ του δεν έμαθε αν υπάρχουν οίκοι ανοχής. Πείτε μου, τώρα, πού θα πάνε αυτά τα παιδιά μετά τον θάνατό τους;

–Δεν ξέρουμε.

–Ούτε και οι άγγελοι ξέρουν πώς θα κρίνει ο Θεός τον (κάθε) άνθρωπο…».

Πολύ συχνά έβλεπαν τον π. Γαβριήλ με ένα μπουκάλι στο χέρι και όλοι νόμιζαν ότι έπινε κρασί, αλλά το μπουκάλι περιείχε κάποιο χυμό... Μια φορά πήρε το ποτήρι, είπε την προσφιλή του πρόταση: «Δόξα τω Θεώ και ελέησον ημάς» και το έδωσε σε μια κυρία που καθόταν κοντά του.

Εκείνη μόλις το δοκίμασε αναφώνησε:

-Μα αυτό είναι χυμός βύσσινο!

–Πάει κι αυτή, μέθυσε! Αποκρίθηκε ο άγιος, και το είπε τόσο πειστικά, που τον πίστεψαν...

~ Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής

Γέρ. Αμβρόσιος Λάζαρης σε λαϊκό: «Το φως που είδες, ήταν ο Χριστός εκεί μέσα..!»

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης σε λαϊκό: 

«Το φως που είδες ήταν ο Χριστός εκεί μέσα!»

~ Ένας άνδρας, ο όποιος προσευχόταν κατά τη διάρκεια κάποιας νύχτας κάνοντας κομποσχοίνι, ένιωσε ξαφνικά μια γλυκύτητα και μια νηφάλια μέθη...

Το δωμάτιο γέμισε από ένα γαλανόλευκο νέφος-φως.

Η υπέροχη και πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση τον έκανε να βάλει τα κλάματα...

Έπειτα από κάποιες ήμερες επισκέφθηκε τον Γέροντα και ζήτησε να μάθει αν όντως ήταν από τον Θεό ό,τι έζησε η πλανήθηκε.

– Όχι, δεν πλανήθηκες, του απάντησε εκείνος. Δεν έχεις καμία σχέση εσύ με τον πονηρό. Το φως, που είδες, ήταν ο Χριστός εκεί μέσα. Αυτά είναι σπάνια πράγματα. Κοίταξε, μόνο, το φως αυτό να το κάνεις κτήμα σου. Αυτό τώρα να είναι ο σκοπός σου.

– Γέροντα, γιατί από τότε δεν το ξαναείδα; είχε την απορία ο άλλος.

– Κάνει διακοπές! Δεν το βλέπεις συνέχεια! απάντησε ο Γέροντας με το αμίμητο χιούμορ του.

– Θα το ξαναδώ άραγε;

– Ναι, θα το ξαναδείς!

Και όταν τελείωσε η συζήτηση, τη στιγμή που ο άνθρωπος έβγαινε από το κελί του Γέροντα, στράφηκε πίσω και τον είδε, όπως ήταν στο κρεβάτι του ξαπλωμένος, να τον ευλογεί συνεχώς.

Από το βιβλίο της Ι. Μ. Δαδίου Παναγία η Γαυριώτισσα, «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου, Ο επιστήθιος φίλος του αγίου Πορφυρίου», των εκδόσεων Άθως. Κείμενα Μιχάλης Λεβέντης.

Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com

Μαρτυρία Ἅγίου Παϊσίου γιά τίς πυρκαγιές στήν Πατρίδα μας

Μαρτυρία Ἅγίου Παϊσίου γιά τίς πυρκαγιές στήν Πατρίδα μας

Προσωπική μου εμπειρία: Τον Ιούλιο του 1992, τότε ως Γιάννης Καζάκος, δάσκαλος αγγλικών στη Πάτρα, νεοφερμένος από το Τορόντο του Καναδά, συναντήσαμε τον Άγιο Παίσιο στην Παναγούδα του Αγίου Όρους. Μου έκανε εντύπωση που για αρκετή ώρα μας μιλούσε για φωτιές, πυρκαγιές και εμπρησμούς στην Ελλάδα. Από μέσα μου αναρωτιόμουν: Γιατί εστιάζει άραγε σε αυτό το θέμα τόσο πολύ; Τότε δεν είχαμε αυτό το τραγικό φαινόμενο, τόσο έντονο. Δεν μας ανέφερε τίποτα απολύτως για κλιματική αλλαγή! Έλεγε:

"Δεν θα μείνει δάσος για δάσος στην πατρίδα μας! Δεν θα αφήσουν πράσινο για πράσινο! Οι φωτιές θα είναι βαλτές κι από μέσα αλλά κι απέξω! Και για τα συμφέροντα "κάποιων" εδώ στην Ελλάδα, αλλά κι από αλλόθρησκους. Θα είναι κι από αλλόθρησκους εντός της Ελλάδας, και από "γειτονική μας χώρα" με ακτίνες λέιζερ & "μέσα τεχνολογίας μοντέρνα", αλλά κι από Έλληνες εντός της πατρίδας μας, προδότες άθεους! Όλα αυτά θα εξυπηρετήσουν τον δρόμο για τον Αντίχριστο, για να μην μπορεί ο κόσμος να κρυφτεί μέσα στα δάση, εν καιρώ διωγμών. Η χλωροφύλλη των φυλλωμάτων εμποδίζει να δεις κάτω από τα δέντρα με την τεχνολογία και τα λέιζερ αν είναι κρυμμένοι άνθρωποι! Οπότε, θα κάψουν τα πάντα, για να έχουν ορατότητα παντού, για να ελέγχουν το σύμπαν!"

Αυτά τα λόγια αυτούσια από τα χείλη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου τα άκουσα τότε, Ιούλιο του 1992. Δεν είναι δικά μου. Αυτά μας είπε ο Άγιος, που είναι τόσο επίκαιρα τώρα, σήμερα!

~ Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Καζάκος Αγία Γη Άγιοι Τόποι Θεοβάδιστο.

Πηγή: https://www.facebook.com/ignatios.kazakos/posts/

Όποιος δει το Χρι­στό, αμέ­σως θε­ώ­νε­ται και όποιος δει την Πα­να­γία, επί­σης θε­ώ­νε­ται...

Όποιος δει το Χρι­στό, αμέ­σως θε­ώ­νε­ται και όποιος δει την Πα­να­γία, επί­σης θε­ώ­νε­ται (κατά οι­κο­νο­μία επι­τρέ­πει ο Χρι­στός να συμ­βαί­νει αυτό και στην Μάνα Του). Για να ξα­να­εμ­φα­νι­στεί ο Θεός, θα πρέ­πει ο άν­θρω­πος να ανέ­βει πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο στην πνευ­μα­τι­κή σκά­λα.

Στον Αβρα­άμ για πα­ρά­δειγ­μα, ο Θεός εμ­φα­νί­στη­κε όταν ήταν 75 ετών και ξα­να­εμ­φα­νί­στη­κε όταν ήταν 99 ετών. Ο Χρι­στός και η Πα­να­γία δεν έχουν εμ­φα­νι­στεί σε πολ­λούς Αγί­ους, αλλά σε όσους έχουν εμ­φα­νι­στεί, εί­ναι κο­ρυ­φαί­οι Άγιοι...

Η Θε­ό­τη­τα του Χρι­στού δεν φαί­νε­ται. Κα­νό­νι­σε όμως ο Χρι­στός, ''κά­τι'' από την Θε­ό­τη­τα Του να βλέ­πε­ται. Αυτό το ''κά­τι'' εί­ναι το Φως Του, εί­ναι η Άκτι­στη Δόξα Του και εί­ναι το λε­γό­με­νο το Άκτι­στο Φως, το οποίο προ­ϊ­όν της Θε­ό­τη­τας Του.

Από την Ου­σία και τη Φύση της Θε­ό­τη­τας λοι­πόν γεν­νά­ται το Άκτι­στό Φως και η όρα­ση αυ­τού του Φω­τός από τον άν­θρω­πο, τον θε­ώ­νει. Δη­λα­δή, θα τον κά­νει να μην πε­θά­νει ποτέ ψυ­χι­κά και να μην κο­λα­στεί. Ο μό­νος κίν­δυ­νος που υπάρ­χει, εί­ναι να πέ­σει από οί­η­ση και εγωι­σμό.

Αυτό το Φως δεν έχει σκιά και δεν κι­νεί­ται, όπως τα άλλα φώτα. Το Φως αυτό, το βλέ­πουν μόνο οι άξιο-δε­κτι­κοί αυ­τής της ορά­σε­ως.

Η όρα­ση αυτή του Ακτί­στου Φω­τός, εί­ναι καρ­πός της με­γά­λης τα­πει­νό­τη­τας του πι­στού και εί­ναι σαν μια πνευ­μα­τι­κή αμοι­βή.

Μας έλε­γε ένας μο­να­χός, ότι ήταν μαζί με άλλα 13 άτο­μα στον Πα­νά­γιο Τάφο και είδε το Άκτι­στο Φως, ενώ οι υπό­λοι­ποι δεν κα­τά­λα­βαν τί­πο­τα!

Η θέα του Ακτί­στου Φω­τι­σμού στην ψυχή εί­ναι με­γά­λη εμ­πει­ρία. Ομοιά­ζει με την εμ­πει­ρία ενός εκ γε­νε­τής τυ­φλού, που αρ­χί­ζει μετά από κά­ποια χρό­νια να βλέ­πει φως. Να εί­ναι χρό­νια στο σκο­τά­δι και ξαφ­νι­κά να δει το φως του ηλί­ου. Πρω­τό­γνω­ρα πράγ­μα­τα.

~ Mακαριστός γερ. Εφραίμ 

Σκήτης Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος

Γέρων Γεώργιος: ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΑΓΙΟΥΣ ΟΧΙ ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΑ

Ομιλία του Γέροντα Γεωργίου από την αγρυπνία Ἀθανασίου τοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἄθῳ (4-7-2025) 

Για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη θα μιλήσει ο Γέροντας Γεώργιος, την σπουδαία πνευματική του ζωή, τη ταπεινότητά του, το σπουδαίο του έργο με τη δημιουργία της Μεγίστης Λαύρας και τη στήριξη του κοινοβιακού μοναχισμού αλλά και την αγάπη του στην άσκηση και την ησυχία. Ο Γέροντας Γεώργιος θα αναφέρει ότι ο Άγιος Αθανάσιος δεν ήθελε να εξουσιάζει άνθρωπο, αλλά τα πάθη του και θα μιλήσει για το πάθος της αρχομανίας που ξεκινάει από εωσφόρου και φτάνει στις ημέρες μας στους υποτιθέμενους σωτήρες της πατρίδας μας, αλλά και στην “άλωση” του Αγίου Όρους μέσω των χρημάτων και θα πει ότι το Άγιον Όρος έχει ανάγκη από Αγίους και όχι από χρήματα...

Αγιορείτικο ταξίδι

trelogiannis.blogspot.com

''Θα πίνετε τον καφέ σας μια Παρασκευή πρωί...'' ~ Γερ. Θεόδωρος Νείλος, ο ασκητής του Αγιοφάραγγου

«΄Οταν εκείνο το πρωινό της Παρασκευής θα πέσει η πρώτη διατρητική βόμβα σε πυρηνική εγκατάσταση στο Ιράν»

~ Γερ. Θεόδωρος Νείλος, ο ασκητής του Αγιοφάραγγου

«Θα πίνετε τον καφέ σας ένα πρωί... και θα ακούσετε ότι οι Εβραίοι, (Ισραήλ) χτύπησαν το πυρηνικό πρόγραμμα της Περσίας, (Ιράν). Από εκείνη την στιγμή, όλα θα αλλάξουν...»

«΄Οταν εκείνο το πρωινό της Παρασκευής θα πέσει η πρώτη διατρητική βόμβα σε πυρηνική εγκατάσταση στο Ιράν, όλα θα αρχίσουν, να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς…»

~ Γέρων Θεόδωρος Νείλος, ο Αγιοφαραγγίτης

Εκοιμήθη 28/4/2016 †

(Πηγή: Mαρτυρία Μητρ. Μόρφου Νεόφυτου)