Όταν παραδοθούμε στον Χριστό, ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός, με αποτέλεσμα τη φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων και των αδένων. Όλα επηρεάζονται...
Γινόμαστε καλά, παύομε να υποφέρουμε...
Και καρκίνο να έχομε,αν τ’ αφήσομε στον Θεό και γαληνεύσει η ψυχή μας, μπορεί η θεία χάρις με τη γαλήνη αυτή να ενεργήσει να φύγει και ο καρκίνος, και όλα... Το τέλειο είναι να μην προσευχόμαστε για την υγεία μας.
Να μην ευχόμαστε να γίνομε καλά, αλλά να γίνομε καλοί!
Κι εγώ για τον εαυτό μου αυτό εύχομαι, σας λέω. Ακούσατε; Όχι καλοί, δηλαδή ενάρετοι, “να γίνομε αυτό, αυτό, αυτό…”, αλλά ν’ αποκτήσομε θείο ζήλο· ν’ αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στην αγάπη Του· να προσευχόμαστε μάλλον για την ψυχή μας.
Και την ψυχή μας θα την εννοούμε ενσωματωμένη μέσα στην Εκκλησία, που κεφαλή της είναι ο Χριστός, μαζί με όλους τους συνανθρώπους μας και με όλους τους εν Χριστώ αδελφούς.
– Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό, για το οποίο μας έχει ενημερώσει ( εδώ και 2.000 χρόνια ) ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο βιβλίο της Αποκαλύψεως...
Στενοχωριέμαι γιατί πολλοί ακόμη ιερείς και επίσκοποι, δεν βλέπουν το θέμα πνευματικά, αλλά καθαρά κοσμικά. Λένε στον κόσμο πώς δεν συμβαίνει τίποτα κι΄ούτε πειράζει να πάρουμε ταυτότητες και κάρτες…
''Θα ‘ρθει εποχή που θα σας δώσουνε όλους μία κάρτα...''
~ Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Κάποια στιγμή, εντελώς απροσδόκητα, ο Άγιος Πορφύριος είπε το εξής που μας έκανε μεγάλη εντύπωση: «Θα ‘ρθει εποχή που θα σας δώσουνε όλους μία κάρτα...και μετά θα ακούτε στην τηλεόραση: Κλέψανε την κάρτα του Γεράσιμου, πήγανε στην τράπεζα και του σηκώσανε όλα τα λεφτά»!
Μετά από λίγο θα ξαναλένε: «Πήρανε την κάρτα του τάδε και του κλέψανε όλα τα λεφτά», κι αυτό συνέχεια θα επαναλαμβάνεται...
Όλα αυτά που θα λένε θα είναι ψέματα...
Μετά θα σας πούνε: «Για να μη σας κλέψουνε την κάρτα σας να βάλετε τον προσωπικό σας αριθμό και τα στοιχεία σας, επάνω σας, δηλαδή να σφραγιστείτε και κανείς πλέον δεν θα μπορεί να σας τα κλέψει. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα…»!
Αυτά είναι τα σχέδιά τους.
Εμείς μείναμε για λίγο άφωνοι. ∆εν μιλούσε κανείς. Σκεφτόμουνα: «Τι είναι αυτά που είπε ο Γέροντας; Τι απίστευτα πράγματα μας λέει τώρα…». Το ίδιο σκέφτηκαν και οι υπόλοιποι, διότι το 1982 φαινότανε απίστευτο να έχουμε όλοι μία κάρτα με όλα τα στοιχεία μας (ταυτότητα, ΑΦΜ, βιβλιάριο τραπέζης… κ.τ.λ.). Μετά η συζήτηση συνέχισε κανονικά για το Μοναστήρι...
''Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες'' - ΤΟΜΟΣ Β',
(φωτο: Ηλιοβασίλεμα στήν Σκήτη της Αγίας Άννης, Άγιον Όρος, 2018)
Εμείς σκανδαλιζόμαστε με το παραμικρό, ο Θεός και ο ταπεινός πάλι οχι...
Θεολόγος δεν είναι όποιος διάβασε τόμους βιβλία, και έμαθε απέξω όλες τις ορολογίες. Αλλά εκείνος που μπορεί να διακρίνει τις ενέργειες, αν προέρχονται απο τον Θεο ή απο τον διάβολο.
Και αυτό γιατί τις γνωρίζει εμπειρικά, και μπαίνoντας στο ρεύμα του Θείου φωτισμού, καθοδηγείται απο τις ελλάμψεις, ζει την πεντηκοστή, και αποκτά αυτήν την διάκριση. *
Χωρίς αυτήν, την συνεργία της θείας χάριτος, δεν μπορούμε πχ. να στείλουμε έναν άθεο στο εξομολογητήριο, ούτε να καταλάβουμε την προαίρεση σε μια πράξη σκανδαλισμού ενός αδερφού μας.
Το μέτρο της αγάπης είναι η συγχώρεση, το να σκεπάζεις το ''σκάνδαλο.''
Η κατανόηση αυτού του μέτρου, η διάκριση της προαίρεσης μιάς πράξης, που φαινομενικά σκανδαλίζει, δεν δύναται να επιτευχθεί άνευ βιώσεως της θείας χάριτος.
Μοιάζουμε με τον κυνηγό που σκανδαλίστηκε, και θέλησε να ελέγξει τον Μέγα Αντώνιο γιατί οι μοναχοί έπαιζαν χιονοπόλεμο...
O Eυγένιος καταράστηκε τον ίδιο το Θεο... Και έγινε ο πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ.
Ο Άγιος Σιλουανός αγανάκτησε απέναντι στόν Θεό αναφωνόντας ''Είσαι Άσπλαχνος!'' και του εμφανίστηκε ο Ίδιος ο Χριστός!
Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου θα διαπληκτιστούν και θα ευχηθούν ο ένας για το τέλος του άλλου! (Αλήθεια πως θα ένιωθες αν ήσουν παρών στίς κατάρες;)
Εμείς σκανδαλιζόμαστε με το παραμικρό, ο Θεός και ο ταπεινός πάλι οχι....
Για αυτό λένε οι Πατέρες, «Μείζων πασῶν ἀρετῶν ἡ διάκρισις».
*{Διάκρισις, στους μέν αρχαρίους είναι η ορθή επίγνωσις του εαυτού των.
Στους μεσαίους είναι η νοερά αίσθησις η οποία διακρίνει αλάνθαστα το πραγματικό αγαθό από το φυσικό αγαθό και από το αντίθετό του κακό.
Στους δε τελείους είναι η γνώσις πού έχουν από θεϊκή έλλαμψι και η οποία έχει την δύναμι να φωτίζη πλήρως με την λάμψι της και όσα σκοτεινά υπάρχουν μέσα στους άλλους.} ~ Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης
Ρώτησα τον Γέροντα σχετικά με τις νέες ταυτότητες που επρόκειτο να εκδοθούν (τσιπακι – 666 – barcode) εάν πρέπει ή όχι να τις αποδεχθούμε και ποια στάση να κρατήσουμε, και ο Γέροντας μου απάντησε:
- Για μας τους χριστιανούς, που μας ενδιαφέρει το θέμα αυτό, να μην βιαστούμε να τις παραλάβουμε όταν εκδοθούν, ας πάρουν πρώτα αυτοί οι οποίοι δεν τους ενδιαφέρει το θέμα αυτό και ας αποφανθεί η Εκκλησία και κάποιοι ειδικοί επί των θεμάτων αυτών. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια σωστή θέση*. Να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα.
Να εξηγήσει και στους πιστούς να καταλάβουν ότι αν πάρουν την ταυτότητα αυτή, θα είναι πτώση.
Μαρτυρία προσκυνητή: Ανέστη Μαυροκέφαλου. Απόσπασμα από το βιβλίο «Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης- ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» -Μαρτυρίες Μοναχών και Προσκυνητών (Κάρτα Πολίτου, Σφράγισμα, Χάραγμα, Αντίχριστος), Αλεξανδρούπολη 2011
''Ο Άγιος Πορφύριος μίλησε πριν 40 χρόνια για τον προσωπικό αριθμό του πολίτη. Και ο Άγιος Παΐσιος, επίσης, είχε πει ότι αυτή η κάρτα που θα τα έχει όλα δεν πρέπει να την πάρετε...''
~ Αρχ. Σάββας Αγιορείτης:
Ο δε αριθμός του χαράγματος αυτούχξς' (666) λέει η αποκάλυψις για τον αριθμό αυτού το χάραγμα, το οποίο θα βάλει ο αντίχριστος στα μέτωπα και στα χέρια και θα σφραγίσει όλους τους δικούς του. Και αυτό φυσικά δεν πρέπει να το πάρει κανένας ορθόδοξος χριστιανός.
Αλλά υπάρχουν και αυτά τα προσφραγίσματα, τα προετοιμαστικά, όπως όλα αυτά τα συστήματα, τα ηλεκτρονικά, με τις κάρτες, τα οποία προετοιμάζουν... Και τελευταίο αυτό που προβάλλει η κυβέρνηση, ότι θα αρχίσει να δίνει από τον Σεπτέμβριο τον αριθμό αυτό, τον προσωπικό λεγόμενο αριθμό.
Και εδώ μας κάνει εντύπωση που ο Άγιος Πορφύριος περίπου 40 χρόνια πριν, σύμφωνα με μια μαρτυρία που διασώζεται σε ένα από τα βιβλία που έβγαλαν τελευταία πατέρες από το Άγιον Όρος, μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο, είχε πει ότι θα σας δώσoυν ένα προσωπικό αριθμό. (ονομαστικά)
Και ο Άγιος Παΐσιος, επίσης, είχε πει ότι αυτή η κάρτα που θα τα έχει όλα δεν πρέπει να την πάρετε. Και αυτός ο αριθμός συνδέει όλα τα αρχεία σε ένα. Και το ΑΦΜ και το άμκα και όλα αυτά. Και θα υπάρχει, ας πούμε, το μεγάλο φακέλωμα. Και όπως λένε και κάποιοι ειδικοί, αυτό είναι και η κόκκινη γραμμή. Και δεν θα πρέπει να το πάρουμε. Αν μη τι άλλο, δεν πρέπει κανείς να βιαστεί.
Γιατί θα πρέπει να εξετάσει το πράγμα και αν μέσα αυτό έχει και τον επάρετο αριθμό, το σύμβολο του Αντιχρίστου, και είναι η ταυτότητά μας, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, είναι μεγάλη πτώση να υπογράφεις κάτι από τον αριθμό του Αντιχρίστου και να ταυτίζεσαι, γιατί ταυτότητα αυτό είναι.
Δεν είναι απλώς ένα πεντακοσιόδραχμο, όπως είχε το πεντακοσάρικο σύμβολα σατανικά επάνω, το οποίο όμως δεν ήταν η ταυτότητά μας. Απλώς το χρησιμοποιούσαμε.
Αλλά αυτό είναι η ταυτότητα. Οπότε δεν πρέπει κανείς να βιαστεί, να τρέξει να το πάρει και ούτε να φοβάται, ούτε να πανικοβάλλεται, ούτε να είναι και κοιμισμένος με τα τσαρούχια όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, να μην κοιμάστε με τα τσαρούχια.
Ήδη έχουμε καταλάβει ότι δεν ζούμε μια, όπως την λένε, δημοκρατία, αλλά ουσιαστικά μια δικτακτορία.
Έτσι και φάνηκε αυτό με τις απαγορεύσεις, στην απλή διαμαρτυρία των χριστιανών, που είχε σχεδιαστεί εναντίον των ομοφυλοφίλων και των καταστροφέων της οικογένειας. Και αυτό δεν το επέτρεψαν. Αλλά τους άλλους βέβαια, τους επέτρεψαν να εσχρολογούν και να βλαστημούν την Παναγία μας και τα όσια μας.
Και όχι μόνο... Έχουμε δει πάρα πολλά, που αποδεικνύουν ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση επιτίθεται στο λαό, και όχι υπερασπίζεται το λαό. Οπότε κάθε τι καινούργιο που μας βγάζουν έχουμε πολύ αυξημένη καχυποψία ότι δεν είναι για το καλό μας...
Γι' αυτό και δεν πρέπει να τρέχουμε να βγάζουμε, να παίρνουμε τίποτα από αυτά που μας δίνουν.
Αυτό ήθελα να πω στην αγάπη σας, επειδή κάποιοι ρωτούν.
Και πάντοτε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος δεν θα μας αφήσει, όπως είναι προφητευμένο στην Αποκάλυψη.
Και όπως λέει και ο Άγιος Παΐσιος, να μην βιαστείτε να τα πάρετε αυτά που θα σας δίνουν και την κάρτα αυτή, και τον αριθμό αυτό, που είπε και ο Άγιος Πορφύριος.
Δεν πρέπει να βιαστούμε να τα πάρουμε, γιατί όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, μπορεί να γίνουν τα γεγονότα, ο πόλεμος με την Τουρκία και όλα αυτά μετά να φύγουν πολύ πίσω. Το σημαντικό όμως πρέπει να πούμε ότι είναι να έχουμε χαρά, γιατί προχωράμε στα έσχατα χρόνια, στα χρόνια του Αντιχρίστου, και ο Κύριος έρχεται, ο Κύριος εγγύς.
Και ο χριστιανός πρέπει να έχει χαρά. Δεν πρέπει να έχει καμιά αγωνία. Αλλά να χαίρεται που πραγματοποιούνται όλα αυτά που έχει.. προείπε ο Κύριος και έχουν προφητευτεί στην Αποκάλυψη και θα δοξαστεί η Εκκλησία μέσα από τους Αγίους, τους Ομολογητές και τους Μάρτυρες.
Μέσα από τις Ομολογίες και τα αίματα των Αγίων, οι οποίοι θα είναι οι μεγαλύτεροι Άγιοι όλων των εποχών, οι Άγιοι των εσχάτων.
Και θα είναι μια πρώτη τάξεως ευκαιρία να ομολογήσουμε, όλοι την πίστη μας στον Χριστό μας και την αγάπη μας σε Αυτόν. Να έχουμε λοιπόν χαρά και ειρήνη και ο Άγιος Νικόδημος και οι Άγιοι Πατέρες που γιορτάζουμε σήμερα σίγουρα πρεσβεύουν για μας και θα μας σκεπάζουν.
Αρκεί να μείνουμε σταθεροί και αμετακίνητοι μέχρι τέλος της ζωής μας. Να φυλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη και να ζήσουμε Ορθόδοξα για να αξιωθούμε και της Βασιλείας του Θεού.
Τον δέ Θεό ημών δόξα πάντοτε νυν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν. Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς, Αμήν.
Ο γέροντας Σωφρόνιος στον βίο του Αγ. Σιλουανού αναφέρει ότι η πείρα των Πατέρων της Εκκλησίας κατέταξεσε τρία είδη την εν Χριστώ πνευματική ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ελκύονται στην πίστη "διά μικράς χάριτος" περνούν τη ζωή τους με ένα μετρημένο αγώνα για την τήρηση των εντολών, και κατά το τέλος της ζωής τους γίνονται επιδεκτικοί μεγαλύτερης θείας Χάριτος.
Ένα δεύτερο είδος, είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος ελκύεται αρχικά με αναλόγως μέτρια Χάρη, ασκείται όμως πρόθυμα στην προσευχή και στον αγώνα κατά των παθών αξιώνεται να λάβει και άλλη Χάρη, προσθέτει ακόμη εντονότερο αγώνα και έτσι φθάνει σε υψηλότερο βαθμό τελειότητος.
Το τρίτο είδος είναι και το πιο σπάνιο. Είναι εκείνο κατά το οποίο ο άνθρωπος από την αρχή του ασκητικού βίου εξαιτίας της φλογερής μετανοίας του ή πιο σωστά κατά την πρόγνωση του Θεού λαμβάνει τη μεγάλη Χάρη των τελείων.
Αυτό το είδος είναι το πιο δύσκολο. Γιατί όσο μπορούμε να κρίνουμε από τους βίους και τα έργα των Αγίων Πατέρων, από την προφορική παράδοση των ασκητών των τελευταίων αιώνων και από την πείρα των συγχρόνων κανένας δεν μπορεί να κρατήσει το πλήρωμα της δωρεάς της θείας αγάπης που του δόθηκε. Θα ζήσει στη συνέχεια για πολύ καιρό την άρση της Χάρης.
Αλλού αναφέρει: Πολλοί αξιώθηκαν να τους επισκεφθεί η Χάρις στην αρχή της στροφής τους προς τον Θεόν. Μόνο λίγοι όμως υπέμειναν τον αγώνα που είναι απαραίτητος (εδω) για να αποκτήσει ο αγωνιζόμενος με επίγνωση πλέον τη Χάρη που αξιώθηκε.
Από τον Πρόλογο του εγχειριδίου "Ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής"
Και αυτό που έγινε.. με πολύ λύπη το ακούσαμε. Αν είναι όντως αληθινό και δεν είναι AI που λέμε, πλέον τώρα πρέπει να το σκεφτόμαστε και αυτό. Ότι κάθε ένας που βγαίνει στο YouTube και λοιπά, μήπως είναι και αλλοιωμένο αυτό που λέει και είναι τεχνητή νοημοσύνη, καταλάβατε.
Με τον αγαπητό μας Μητροπολίτη Πάφου που βγήκε και καταδίκασε την αποτείχιση... Αυτό είναι σαν να καταδικάζεις τον εαυτό σου.
Αυτοκαταδικάζεσαι.Γιατί όταν έγινες επίσκοπος, ορκίστηκες στον Θεό, ενώπιον όλου του λαού, ενώπιον όλης της εκκλησίας, ότι θα τηρείς και θα υπακούς στον νόμο του Θεού και στους ιερούς κανόνες.
Η αποτείχιση είναι κατοχυρωμένη από τους ιερούς κανόνες.
Οταν υπάρχει πρόβλημα στην πίστη, όταν κάποιος γυμνή την κεφαλή κηρύσσει ενάντια στην πίστη, είναι νόμιμο δικαίωμα των πιστών να αποτειχιζονται. Δηλαδή να φεύγουν μακριά από αυτόν τον άνθρωπο και να μην τον μνημονεύουν αν είναι Επίσκοπος. Αυτό είναι νόμιμο, είναι κατοχυρωμένο.
Από το 15ο κανόνα της Πρωτοδευτέρας Οικουμενικής Συνόδου, από ιερό κανόνα. Εσύ τώρα είσαι επίσκοπος. Μπορείς να καταδικάσεις έναν ιερό κανόνα και να πεις ότι εγώ είμαι αντίθετος με αυτόν τον κανόνα;
Δεν αναιρείς τον εαυτό σου μετά και τους όρκους σου; Είναι φοβερό αυτό.
Έτσι, όπως σας είπα, ελπίζω να είναι ΑΙ, να μην είναι πραγματικό ήνα το πάρει πίσω,μακάρι, να το πάρει πίσω, αν είναι αληθινό ή να είχε και κάτι άλλο που δεν μας το δείξανε. Να είχε κάποιες διευκρινίσεις. Μακάρι. Να εννοούσε ότι αποκηρύσσω την κακή αποτείχιση. Μακάρι να ήταν αυτό...
Μακάρι. Να δούμε, εμείς να βάλουμε καλό λογισμό και να κάνουμε προσευχή...
Δυνατότητα γνώσης του Θεού δεν έχει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. «τὸ Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ», (Ἰω. 3:8). Οποιαδήποτε διάκριση και κατηγοριοποίηση ανθρώπων είναι ξένη με τη στάση του γέροντα Σοφρώνιου απέναντι στον άνθρωπο...
Ο ίδιος, μάλιστα, αναφέρεται στο ενδεχόμενο, πνευματικοί «γέροντες» να μην είναι απαραιτήτως ιερείς ή μοναχοί και συμπληρώνει πως η ιεροσύνη, τα εκκλησιαστικά αξιώματα, ακόμη και το μοναχικό σχήμα δεν εξασφαλίζουν τη θεογνωσία.
Η ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας του είχε διδάξει πως πολλοί ευσεβείς χριστιανοί, που ήταν φορείς μεγάλης χάριτος, είτε δεν προωθήθηκαν στην εκκλησιαστική ιεραρχία, είτε οι ίδιοι δεν επιδίωξαν να γίνουν ιερείς ή μοναχοί...
Προϋποθέσεις θεογνωσίας στο συγγραφικό έργο του γέροντος Σωφρονίου (Σαχάρωφ). Αναστάσιος Δ. Αλεπλιώτης, Διπλωματική Εργασία. Σύμβουλος καθηγητής: Βασίλειος Αθ. Τσίγκος Θεσσαλονίκη 2014
Οι αγαθοί λογισμοί χρωματίζουν τα οστά του ανθρώπου, ξεκινώντας από την κάρα του ανθρώπου, επειδή ο τρόπος σκέψεως βρίσκεται στο κεφάλι.
Χρωματίζουν με έντονο χρωστήρα αγιοπνευματικό, και τα οστά αποκτούν έντονο κεχριμπαρί κίτρινο χρώμα, που υποδηλώνει μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος.
Και όσο πιο Άγιος είναι ο άνθρωπος,
τόσο πιο πολύ χρωματίζονται τα οστά του.
Ο χρωματισμός των Αγίων λειψάνων δεν έχει ερμηνευτεί επιστημονικώς και καθιστά αναπολόγητους όχι μόνο όλους τους επιστήμονες, αλλά και τους απίστους.
Αν τα λείψανα των Αγίων ευωδίαζαν στον πραγματικό βαθμό, οι άνθρωποι θα πέθαιναν από αυτήν την ευωδία, λόγω υπερβολικής χαράς!
(Αποσπάσματα από τον ένθρονιστήριον λόγον του Γέροντος 1974)
* Η Εκκλησία του Χριστού είναι Καθολική με την έννοιαν, ότι κατέχει όλο το πλήρωμα της αληθείας και της χάριτος διά τον φωτισμόν και την απολύτρωσιν του κόσμου και επί πλέον είναι Καθολική με την έννοιαν ότι «δυνάμει» τείνει, όχι να κατακτήση, αλλά να αγιάση τον κόσμον. Κεφαλή της Εκκλησίας ο Χριστός και ημείς μέλη εκ μέρους συνδεόμενοι διά της κοινής πίστεως «εν τω συνδέσμω της αγάπης».
* Όσο περισσότερο αγιάζομε ο καθένας τον εαυτόν μας, τόσο περισσότερο αγιάζεται το σώμα της Εκκλησίας και κατά τον ανθρώπινο χαρακτήρα της, διότι κατά τον θείον της χαρακτήρα είναι τόσον αγία όσον και ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Η Ιστορία της Εκκλησίας είναι ιστορία αγώνος εξαγιασμού των πιστών της.
* Όλοι όσοι πιστεύουν αληθινά, αγαπούν εν αληθεία όσοι δεν πιστεύουν αληθινά αγαπούν εν υποκρίσει. Εμείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας. Έτσι μας δίδαξε «ο Θεός της αγάπης» έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας. Δεν εχθραινόμεθα προς τους ανθρώπους εξ αιτίας της αιρέσεως η της απιστίας των, αλλά και δεν θα αγαπήσωμεν ποτέ την απιστίαν η την αίρεσιν χάριν των ανθρώπων, διότι θα αποξενωθούμε από τον Θεόν.
* Ο Θεός διοχετεύει τη δύναμη της αγάπης Του, όταν προσκυνήται «εν Πνεύματι και αληθεία».
* Εκείνοι που ομιλούν πληθωρικά περί αγάπης νοθεύουν το περιεχόμενο της για να περιπτυχθούν όλους τους αιρετικούς όλων των αποχρώσεων. Είναι τόσο ψεύτικη αυτή η αγάπη όσο και τα ψεύτικα λουλούδια....
* Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιοκαθολικούς και εν συνεχεία με τους Προτεστάντας και με όλες τις γνωστές και άγνωστες αιρέσεις που επενόησε ο Διάβολος εν ονόματι τού Χριστιανισμού. Και αφού ενωθούν όλοι οι Χριστιανοί ανεξαιρέτως μεταξύ των, κατόπιν να ενωθούν και με τους Μωαμεθανούς, τους Ιουδαίους, κατ' επέκτασι με τους Βουδδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστάς και με όλες γενικά τις θρησκείες της υφηλίου.
Αυτή η παναιρετική αλχημεία επιχειρείται διά του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Ο όρος νομίζομε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πρόκειται περί Παγκοσμίου Συμβουλίου Εθελοθρησκειών.
Ο μοναδικός θεός ο όποιος θα διεκδικήση εκεί φόρον λατρείαςθα είναι ο εκπεσών Εωσφόρος, ο οποίος διά του απεσταλμένου του μεταξύ των ανθρώπων Αντιχρίστου θα επιχείρηση να υποκαταστήση την πίστη και τη λατρεία στον αληθινό Θεό.
Για τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, τελείως απαράδεκτο είναι γιά τους συνεπείς οικουμενιστάς το δόγμα τού Τριαδικού Θεού.
Είναι γνωστό ότι ο σατανοκίνητος Σιωνισμός συντονίζει δύο επίβουλες ενέργειες εντός και εκτός της Εκκλησίας που αποβλέπουν σε ένα και μοναδικό σκοπό στην άλωση του φρουρίου που λέγεται Ορθοδοξία.
Παπικοί, Προτεστάνται, Χιλιασταί, Μασώνοι, Ενωτικοί, Οικουμενισταί, και κάθε άλλη «ρίζα πικρίας», όλοι αυτοί «μίαν γνώμην έχουσι, και την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών τω Θηρίω διδόασιν. Ούτοι μετά του Αρνίου πολεμήσουσι, και το Αρνίον νικήσει αυτούς, ότι Κύριος κυρίων εστί και Βασιλεύς βασιλέων, και οι μετ' αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί» (Άποκ. 17, 13).
* Φρονούμεν ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμμία θέση ανάμεσα σ' αυτό το συνονθύλευμα των πλανών και των αιρέσεων. Αυτό το δόλιο «οικουμενικό» κατασκεύασμα δεν αποσκοπεί στην αναζήτηση της αληθείας, αλλά κατά τον π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον:
«Eίναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας. Είναι μία προσπάθεια όχι να βρουν την αλήθεια οι πλανεμένοι, αλλά να την χάσουν και εκείνοι που την έχουν, εκείνοι δηλαδή που πιστεύουν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
«Μη πλανώμεθα. Μεταξύ Ορθοδοξίας και ετεροδοξίας χάσμα μέγα έστήρικται»
''Ο μη πιστεύων κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας άπιστος έστιν..''
~ Αγίου Γερ. Εφραίμ Φιλοθεΐτου
___________________________________
Πηγή: Γνώρισε το μεγαλείο τη Ορθοδοξίας. Αγιογραφικές και πατερικές μαρτυρίες Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη", Θεσσαλονίκη. Περισσότερα κείμενα του Γέροντος Εφραίμ εδω: http://elderephraimarizona.blogspot.gr/
Μπορούμε να πούμε ότι στην εποχή μας δημιουργήθηκε μία κατάσταση, κατά την οποία ο ιερέας αναγκάζεται να βρει τρόπο συμπεριφοράς... Καταντά ανούσιο να πορευτεί σε συνάντηση με τους ανθρώπους να τους ελκύσει στην Εκκλησία να μιλήσει σε αυτούς για το Θεό και τη Σωτηρία.
Πολλοί ιερείς και ποιμένες θεωρούν ότι είναι αναγκαίο να εισέλθουν μέσα στον κόσμο, να βρουν έννοιες σε κατανοητή γλώσσα για τους ανθρώπους να μοιραστούν μαζί τους το δράμα και τη χαρά και τα παρόμοια.
Εγώ είμαι βαθιά πεπεισμένος πως παρόμοια δραστηριότητα είναι ανώφελη η μόνη οδός για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, ακόμη και τους συγχρόνους μας είναι να ζήσουμε οι ίδιοι το Θεό τον Ζώντα Θεό.
Οφείλουμε να γίνουμε φορείς της αιώνιας ζωής της Αναστάσεως και τότε πλέον μετά από αυτό να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο που είναι πάνω από όλα κήρυγμα για την Ανάσταση... και όχι μόνο του Χριστού αλλά πάντων των αιώνων κεκοιμημένων .
Ποια ωφέλεια μπορεί να έχει ο λόγος του ανθρώπου όταν ο ίδιος δεν γνωρίζει εκ πείρας αυτή την Ανάσταση;
Όλα όσα θα λέει στους ανθρώπους θα είναι νεκρά, κατά κάποιο τρόπο εικασίες από μισότυφλη πίστη. Για τον ίδιο τον άνθρωπο και αυτή μισότυφλη πίστη είναι ήδη δώρο Άνωθεν και μπορεί να μετατραπεί σε πραγματική ελπίδα, αλλά δεν μπορεί καθόλου να πείσει τους άλλους...
Οι μοναχοί μου αρχίζουν να το κατανοούν αυτό,και παραμένουν ήρεμοιμπροστά σε όλες τις οικουμενιστικές προκλήσεις να πορευτούν μέσα στον κόσμο. Γνωρίζουν ότι αν έχουν οι ίδιοι μέσα τους τη θεία Πνοή, τότε αυτή η δύναμη του Θεού οπωσδήποτε θα πληροφόρηση και τους άλλους ακόμα και χωρίς λόγια. Αν όμως αυτό δεν υπάρχει τότε αντί για σωτηρία του κόσμου, το μόνο αποτέλεσμα θα είναι η προσωπική τους απώλεια μαζί με αυτό τον κόσμο που από αποστράφηκε το Θεό.
Έτσι αγωνιζόμαστε να ζήσουμε στο δικό μας μικρό κύκλο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κλεινόμαστε στον εαυτό μας αδιαφορώντας για τα πεπρωμένα του κόσμου, τέτοια αδιαφορία θα ήταν για μας θανατηφόρα.
Τελούμε τη Θεία Λειτουργία με φλογερή έφεση να ζήσουμε όλη την τραγωδία του κόσμου, δεόμαστε στον Θεό για ζώντες και νεκρούς, συμπάσχουμε με τους ασθενείς τους φτωχούς τους καταφρονημένους τους θλιβομένους τους απεγνωσμένους, και όλα αυτά τα αναφέρουμε στο Θεό από το βάθος της καρδιάς μας, με προσευχές και με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας .
Έτσι έζησαν οι ασκητές πατέρες μας στην Αίγυπτο την Παλαιστίνη και στο Άγιον Όρος του Άθωνα, έτσι έζησαν ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ ο Σέργιος του Ραντονέζ και οι άλλοι Άγιοι.
Μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αγιασμό άλλες ''εκκλησίες'' στήν ιστορία δεν υπάρχουν, ας προσπαθούν πολλοί σήμερα να τις ονομάσουν έτσι...
Το σημείο του Σταυρού θαυματουργεί, μόνο μέσα στήν Ορθόδοξη πίστη. Ας παίρνουν άλλοι τα σημεία της, δεν μπορούν να αγιάσουν, να οδηγήσουν τον άνθρωπο στήν σωτηρία, την κοινωνία με τον Χριστό, στόν φωτισμό, την θέωση, την ένωση με τον Θεό...
Και αυτό είναι ενα πολύ λεπτό σημείο, και αδιαπραγμάτευτο...
%202.png)
%201.jpg)
.jpg)
