Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απομνημονεύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απομνημονεύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

O Στάρετς Ηλίας της Όπτινα. Ένας Στάρετς απο τα αρχαία συναξάρια, έφυγε για τούς Ουρανούς...



Εκοιμήθη ό Στάρετς Ηλίας. Αργά τό βράδυ τής 15ης Μαρτίου, σέ ηλικία 94 ετών.

Ό Θεός να αναπάυση την ψυχή του εν χώρα ζώντων.
Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι.

Ό Αρχιμανδρίτης Ηλίας (Νόζτριν), ήταν πνευματικός πατέρας τού Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών και των αδελφών τής Μονής  Όπτινα.

Αγαπήθηκε από όλους τούς Ορθόδοξους σε Ρωσία, Άγιον Όρος, Σερβία, Ελλάδα, Γεωργία, και απανταχού την Ορθοδοξία επι γής.

Καλή Ανάσταση καί καλή ανάπαυση!

O Στάρετς Ηλίας με τον γέροντα Γαβριήλ στό Άγιον Όρος.
Λένε πως ένας άγιος μπορεί να καταλάβει έναν άλλο άγιο...

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025

Σήκω Γέρο, στήν ''Εθνική Πινακοθήκη'' βρίζουν την Παναγία...


Γέρο, στήν ''Εθνική Πινακοθήκη'' βρίζουν την Παναγία...

Ύστερα ο Γέρος του Μωριά, γνωρίζει...
_____________________________________

Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος: ''Ή Ελλάδα, ή Ορθοδοξία, με την παράδοση της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! Είναι φοβερό! Έχουμε ευθύνη! Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους! '' (Λόγοι Γέροντος Παΐσιου, τόμος Β, σ.34-38)

Nα, αυτό μου θύμισε... λες και ζωντάνεψε ο Γέρος του Μωριά, και έτρεξε να ξεπλύνει την ντροπή...

Σήκω Γέρο, και ΄γω να ξέρεις, με σένα και τον Άγιο είμαι, για το δίκιο και την Αλήθεια, γιατί η Αλήθεια είναι Πρόσωπο, και είναι ο Χριστός.

~ Δημήτρης Ρόδης

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2025

Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων, άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών ~ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.


«Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων, και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. Ο Χριστιανισμός επιβάλλει ν’ αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη και αν έχουν..! 

Συγχρόνως όμως μας διατάζει να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της. Σαν χριστιανοί πρέπει να ελεούμε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και τη ζωή μας να δώσουμε γι αυτούς.

Αλλά τις αλήθειες Του Χριστού δεν έχομε το δικαίωμα να τις θίξομε. Γιατί δεν είναι δικές μας. Η πίστη Του Χριστού δεν είναι ιδιοκτησία μας να την κάνομε ο,τι θέλομε! »

~ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Πηγή: tideon.org

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025

''Κατά τήν ἐπισυμβάσαν εἰς τήν Κοιλάδα τῶν Τεμπῶν... ὑπέρ μακαρίας αἰωνίου ἀναπαύσεως.''

''Κατά τήν ἐπισυμβάσαν εἰς τήν Κοιλάδα τῶν Τεμπῶν...''

«Δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων δούλων τοῦ Θεοῦ, τῶν αἰφνιδίῳ θανάτῳ τελειωθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν κατά τήν ἐπισυμβάσαν εἰς τήν Κοιλάδα τῶν Τεμπῶν σιδηροδρομικήν τραγωδίαν καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιον τε καί ἀκούσιον».

Απο τον καλό αδελφό 
''Νεκρός για τον κόσμο''

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2025

Tα μαθηματικά του Θεού...

(Μαθηματικά κατουνακιώτικα!)

Εάν εγώ μέσα στην ησυχία των Κατουνακίων, λέω εκατό ευχές την ημέρα… και εσείς μέσα στην τύρβη της πόλης, και τις υποχρεώσεις της εργασίας και της οικογένειας, λέτε τρείς ευχές, είμαστε ίσα..! 

~ Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης
____________________________________

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2025

Οι Πατέρες διδάσκουν να φυλάξομε την Ορθόδοξον Θεωρία ~ Ὁσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ


Ομιλεί ο Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: 

Οι πατέρες διδάσκουν να φυλάξομε την Ορθόδοξον Θεωρία. Και να μην παρελκύσουμε απο αυτήν. Και τώρα με την Οικουμενικήν κίνηση... και οι επιστήμονες θεολόγοι, θέλουν δηλαδή, έχουν πάθει... να αφαιρέσουν τον απόλυτο χαρακτήρα απο την διδασκαλία της Εκκλησίας, σαν να είναι τα πάντα ''σχετικά''... Και αυτός ο πόλεμος με σημερινόν κόσμον, που δεν είναι Ορθόδοξος, και τούτο που μας μένει δηλαδή με αυτό το πράγμα... Είμαστε μικρή αδελφότητα, ζούμε μεταξύ των αλλοθρήσκων...

Είναι ανάγκη να γνωρίσουμε τι πιστεύουμε, και πως πιστεύουμε, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι ... Γιαυτό τον λόγο άντεξε στήν εποχή μας ο χαρακτήρ του μοναχισμού, αλλά περίεργο πράγμα... ο Γέροντας Σιλουανός με τον Γέροντα Πετρώνι(κ)ο, στα αρχάς του (20ού) αιώνος προέβλεπαν αυτό... Oτι έρχεται εποχή που τα κλασικά μοναστήρια δυσκόλως να υπάρχουν... Αλλά η κλήσης πρός το μοναχισμό δεν θα πάψει να υπάρχει... και μορφωμένοι και επιστήμονες στάς πολιτείας θα διάγουν εις χριστιανικήν ασκητικήν ζωή. 

Mικρό απόσπασμα (50:00 - 53:00) απο το βίντεο: Ὁ Γέροντας Σωφρόνιος Ζαχάρωφ †11 Ιουλίου 1993 ὁμιλεῖ γιὰ τὴ ζωή του https://youtu.be/cbsSGrrb8Kw

(Μερική απομαγνητοφώνηση Δημήτρης Ρόδης)

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2025

Επισκέψεις της θείας χάριτος...


Επισκέψεις της θείας χάριτος, μπορεί να δεχτεί ακόμη και άνθρωπος που δε βρίσκεται ούτε στο στάδιο της κάθαρσης, ακόμη κι ένας εγκληματίας...

Πρόκειται κατ’ ουσίαν για προσκλήσεις από το Θεό. Αν ο άνθρωπος ανταποκριθεί, τότε βιώνει τη συγκλονιστική κατάσταση της μετάνοιας...

''ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ' αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ' ἐμοῦ...'' ~ Αποκάλυψη του Ιωάννη, κεφάλαιο 3, 20

*****

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2025

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2025

''Παναγιά μου, βοήθα και πάλι τούς Έλληνες να ψυχωθούνε...''


Σταμάτησα και είδα ενα εκκλησάκι, και κατέβηκα απο το άλογο μου, και το έδεσα σε ενα δέντρο, και πήγα και γονάτισα και είπα: ''Παναγιά μου... και τα μάτια μου γιομίσανε δάκρυα...''

''Παναγιά μου, βοήθα και πάλι τούς Έλληνες να ψυχωθούνε...''

~ Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Tα υπόλοιπα εδω

Tο Zωντανό Εικοσιένα.


Tο Zωντανό Εικοσιένα.

4 Φεβρουαρίου του 1843, κλείνει τα μάτια του στην Αθήνα, το ζωντανό Εικοσιένα, ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Όταν του Κολοκοτρώνη του διάβασαν την απόφαση θανάτου στο δικαστήριο της ντροπής των Βαυαρών, είπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου»...

Το είπε με φωνή άτρεμη και έκαμε το σταυρό του...

Σαν σήμερα ο Γέρος του Μωριά περνά στήν αιωνιότητα. Αιωνία η μνήμη!


Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ — Η απολογία και η νίκη του —


ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
— Η απολογία και η νίκη του —

Όταν άρχισε να συντάσσεται ο ενωτικός «Όρος» της Συνόδου της Φεράρα (Ιανουάριος 1438–Ιούλιος 1439), ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, επίσκοπος της Εφέσου (1393–1445), ζήτησε από τον βασιλιά Ιωάννη τον Η΄ Παλαιολόγο (1392–1448) όχι μόνο να μην υπογράψει, αλλά να φροντίσει να επιστρέψει πίσω στην Κωνσταντινούπολη με ασφάλεια. Ο αυτοκράτορας τού υποσχέθηκε ότι θα τον επαναφέρει με ασφάλεια στην Πόλη με κάθε επιμέλεια και φροντίδα δική του. Να ήταν άραγε αυτή η υπόσχεση μια εκδήλωση μεγαλοψυχίας από την πλευρά του Ιωάννου του Η΄ του Παλαιολόγου προς τον Μάρκο ή μια κίνηση που απλώς την επέβαλλαν τα πράγματα; 

Πάντως, δεν ήταν καθόλου εύκολο πράγμα να καμφθεί ο Μάρκος και να υπογράψει. Σαν χαρακτήρας, δεν ήταν ούτε άστατος ούτε δειλός. Αν πάλι ο αυτοκράτορας πίεζε περισσότερο τον σοφό έξαρχο της Συνόδου, δεν θα κατηγορούνταν από το Γένος ότι εκείνη την κρίσιμη στιγμή μεταχειρίστηκε βία για να προδώσει τα ιερά και τα όσια της φυλής; Όπως και να έχει το πράγμα, η ουσία είναι ότι ο βασιλιάς έδωσε στον επίσκοπο της Εφέσου διαβεβαιώσεις τις οποίες λίγο αργότερα τις τήρησε απολύτως. Και αυτό ιστορικά βρίσκεται στο ενεργητικό του, δεδομένου ότι ο Πάπας είχε, όπως θα δούμε και πιο κάτω, την εμπαθή απαίτηση να χαρακτηριστεί ο ομολογητής Μάρκος ως απειθής και να τιμωρηθεί σαν αιρετικός!


Το απόγευμα της Κυριακής της 5ης Ιουλίου του 1439, όσοι αποτελούσαν τη Σύνοδο της Ανατολής είχαν συγκεντρωθεί στο ανάκτορο Περούτσι όπου έμενε ο βασιλιάς. Ήρθαν όμως και οι επίσκοποι του Πάπα, ο Χριστόφορος Γκαρατόνι, άλλοι δύο και ένας πρωτονοτάριος για να… παρακολουθούν πώς και από ποιους υπογράφεται ο «Όρος»! Ο Πάπας Ευγένιος ο Δ΄ (1383–1447) μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είχε καμιά εμπιστοσύνη στους Έλληνες· γι’ αυτό και διέταξε την αστυνόμευση της υπογραφής! Πρώτος υπέγραψε τον «Όρο» ο βασιλεύς. Η θέση στην οποία έμελλε να υπογράψει ο φιλενωτικός Πατριάρχης Ιωσήφ ο Β΄ (1360–10 Ιουν. 1439), έμεινε κενή λόγω του πρόωρου και αιφνίδιου θανάτου του εκεί στην εσπερία. Κατόπιν, ως εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, υπέγραψε ο Ηρακλείας Αντώνιος, στον οποίο, επειδή ήταν ασθενής, έφεραν το κείμενο προς υπογραφή στο κρεβάτι του. Τελικά και αυτός, ο πριν «ατίθασος», κάμφθηκε και έδωσε τη συγκατάθεσή του για την υπογραφή. Έφεραν το κείμενο πάλι πίσω στο ανάκτορο και στη συνέχεια υπέγραψε ο μέγας Πρωτοσύγκελλος· έπειτα και οι υπόλοιποι τοποτηρητές και αρχιερείς. Τελικά τον «Όρο» τον υπέγραψαν ο αυτοκράτορας, δεκαοκτώ αρχιερείς, και έντεκα κληρικοί της Ανατολής. Δεν υπέγραψαν ο άγιος Μάρκος, ο αδελφός του ο Ιωάννης ο Ευγενικός (1400–1453), ο Σταυρουπόλεως Ησαΐας, ο οποίος αναχώρησε κρυφά στη Βενετία, γιατί όταν οι Λατίνοι πληροφορήθηκαν ότι δεν υπογράφει, ήθελαν με κάθε τρόπο να τον φονεύσουν! Δεν υπέγραψε επίσης και ο Ιβηρίας, ο οποίος με όλη αυτή την κατάσταση είχε παραφρονήσει και αναχώρησε κρυφά και αυτός.


Μετά την υπογραφή του επάρατου «Όρου» εκ μέρους των Ελλήνων, το κείμενο στάλθηκε στον Πάπα για να υπογραφεί και από τους Λατίνους. Μια τέτοια έκβαση ο επίσκοπος Ρώμης δεν τη φαντάζονταν ποτέ. Ο Πάπας δέχτηκε τους Έλληνες περιβαλλόμενος από τους Καρδιναλίους του και από όλη τη δική του σύνοδο. Το κείμενο του «Όρου» το παρουσίασε ο Νικαίας. Η χαρά του Πάπα ήταν καταφανής. Γιατί όχι; Δεν ήταν άλλωστε μικρή η προσφορά του εξωμότη του Βησσαρίωνα (1403–1472) και των φιλενωτικών Ελλήνων. Είπε, μάλιστα, ότι ενώ είχε ζητήσει τόσα πολλά από τους Έλληνες, τελικά τα πήρε όλα, σε τέτοιο σημείο, που δεν ήξερε τι άλλο να ζητήσει από αυτούς. Είπε συγκεκριμένα: «Αποκτήσαμε εκείνο που ζητούσαμε και απαιτούσαμε!». Βέβαια, όπως θα αποδείκνυαν στη συνέχεια τα ιστορικά γεγονότα, τα όσα πήρε τα κράτησε μόνο προσωρινά. Η θριαμβολογία και ο κομπασμός του εξατμίστηκαν τελείως μόλις πληροφορήθηκε ότι από τις υπογραφές των Ελλήνων απουσίαζε η υπογραφή του αγίου Μάρκου. Όταν ρώτησε αν υπόγραψε ο Μάρκος, του απάντησαν «όχι». Και ο κομπαστής Πάπας παραδέχτηκε την ήττα του λέγοντας αποκαρδιωμένος τα εξής λόγια: «Λοιπόν, ἐποιήσαμεν οὐδέν!» (=Τελικά, δεν κάναμε τίποτα!). Ορθά διέβλεψε. Χωρίς να το θέλει, «προφήτευσε» τον θρίαμβο του επισκόπου Εφέσου ή μάλλον τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Ήταν μια δεινή ώρα για τον αιρετικό Πάπα, μια από τις δεινότερες ώρες της ζωής του...


Ο Πάπας Ευγένιος, παρά την βαρύγδουπη επιτυχία της ψευδοένωσης στη Φεράρα, ο ίδιος ωστόσο δεν ήταν ικανοποιημένος, διότι, όπως ορθά παρατηρήθηκε, έβλεπε ότι η διατύπωση του «Όρου» αυτής της ψευδοσυνόδου δεν ανταποκρινόταν πλήρως προς τις υπερβολικές και υπερφίαλες αξιώσεις του. Μάλιστα, τα όσα γράφονταν εκεί για το πρωτείο του ήταν εκφράσεις μάλλον αόριστες και φαινομενικές. Ο δεύτερος λόγος ο οποίος του προξενούσε μεγάλη ταραχή ήταν εκείνο το «όχι» του κυριολεκτικά Ορθόδοξου επισκόπου, του αγίου Μάρκου. Γι’ αυτό και αμέσως μετά τις αναμενόμενες θριαμβολογίες και τους εναγκαλισμούς για τη ψευδοένωση διεμήνυσε αυστηρά προς τον βυζαντινό βασιλέα Ιωάννη τα εξής: Επειδή ο Εφέσου Μάρκος δεν αποδέχθηκε την απόφαση της Συνόδου ούτε και υπέγραψε τον «Όρο», πρέπει να κριθεί από τη Σύνοδο. Αν δεν μεταπεισθεί, τότε να τιμωρηθεί όπως του ανήκει. Λοιπόν, «στείλτον σ’ εμάς για να κριθεί». Οι διαθέσεις του Πάπα ήταν σαφείς και ξεκάθαρες. Ο βασιλεύς όμως του αντεμήνυσε: Ο Εφέσου είναι δικός μου αρχιερέας· γι’ αυτόν θα φροντίσουν οι δικοί μου. Ο Πάπας όμως απαίτησε επίμονα από τον βασιλέα να του στείλει οπωσδήποτε τον Εφέσου.


Τότε ο αυτοκράτορας κάλεσε τον Εφέσου και του είπε: «Επειδή ο Πάπας μού διεμήνυσε και δυο και τρεις φορές ότι σε θέλει, πρέπει να παρουσιαστείς ενώπιόν του. Μη δειλιάσεις, λοιπόν. Εγώ ήδη του είπα για σένα πολλά. Ακόμη φρόντισα ώστε να μη σου συμβεί κανένα «σκληρὸν ἢ κακωτικόν». Πήγαινε, άκουσε όσα αυτός θα σου πει και «ἀπολογήθητι ἀνυποστόλως»· δηλαδή πες ό,τι έχεις να πεις με θάρρος, χωρίς να υποστείλεις καν τη σημαία (του φρονήματός σου) και χωρίς να αποσιωπήσεις τίποτα. «Ἀπολογήθητι» με όσα εσένα θα σου φανούν πρέποντα. Βέβαια, δεν είχε ανάγκη των ενθαρρυντικών λόγων του αυτοκράτορα ο άγιος Μάρκος. Η γενναία ψυχή του ήταν ήδη αποφασισμένη για όλα. Ήταν όμως ολοφάνερο ότι η στάση του αυτοκράτορα απέναντι στον άγιο Μάρκο ήταν μια στάση γεμάτη σεβασμό, εκτίμηση και στοργή.


Τελικά ο Εφέσου παρουσιάστηκε στον Πάπα, ο οποίος καθόταν στον θρόνο του, περιστοιχιζόμενος από Καρδινάλιους και από τους πιο διακεκριμένους Λατίνους επισκόπους. Όταν ο Μάρκος είδε ότι όλοι εκεί κάθονταν, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά ότι ο Πάπας θα τον κρατούσε όρθιο σαν κατάδικο, είπε: «Έχω πόνους στα νεφρά και στα πόδια μου και δεν μπορώ να στέκομαι όρθιος»· «καὶ εὐθὺς ἐκάθησε», χωρίς καν να περιμένει να του πει ο Πάπας να καθίσει. Ο Πάπας Ευγένιος στην αρχή τού είπε πάρα πολλά με σκοπό να μεταπείσει τον όσιο του Θεού άνδρα να αποδεχθεί την «ένωση» και να υπογράψει τον «Όρο». Τελικά, έχασε την υπομονή του και τον απείλησε ότι, αν δεν υποχωρήσει στις θέσεις του, θα πάθει αυτό που «έπαθαν και όσοι έδειξαν απείθεια προς τις οικουμενικές συνόδους»: «όπως εκείνοι καθαιρέθηκαν και αποκηρύχθηκαν σαν αιρετικοί, έτσι θα γίνει και με σένα!», του είπε επί λέξει. Ποια άλλη φοβερότερη απειλή θα μπορούσε ποτέ να απευθύνει προς έναν Ορθόδοξο επίσκοπο της Ανατολής ο Πάπας; Όμως, είχε οικτρά απατηθεί! Γιατί είχε μπροστά του έναν αληθινό επίσκοπο και όχι ένα «κοπέλιν» (=ο νέος, το νεαρό αγόρι, ο μαθητευόμενος σε μία τέχνη, το τσιράκι, το πειθήνιο όργανο κάποιου ισχυρού). Είχε μπροστά του έναν βράχο, έναν στύλο Ορθοδοξίας και όχι ένα εύθραυστο «καλάμι που σαλεύεται απ’ τον άνεμο» (πρβλ. Ματθ. 11, 7· Λουκ. 7, 24).


Ο άγιος Πατέρας μας Μάρκος τον κοίταξε καλά και με σταθερή φωνή τού έδωσε την πρέπουσα απάντηση σε όλα. Και για την απειλή, που με τόση θρασύτητα τού απηύθυνε ο Πάπας, είπε: «Οι Σύνοδοι καταδίκαζαν εκείνους που δεν πείθονταν στην Εκκλησία και κήρυτταν διδασκαλίες που αντέβαιναν σε όσα αυτή διδάσκει. Εγώ όμως δεν κηρύττω καμιά δική μου γνώμη, ούτε είπα ποτέ τίποτα νέο και άγνωστο στην Εκκλησία. Τηρώ τον εαυτό μου στην ακραιφνή πίστη, την καθαρή και ανόθευτη, αυτή που παρέλαβε και κατέχει η Εκκλησία από Αυτόν τον Ίδιο τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Αυτή τη διδασκαλία την οποία και η Ρωμαϊκή Εκκλησία κρατούσε πριν από το σχίσμα μαζί με τη δική μας, την Ανατολική. Αυτή ακριβώς την «εὐσεβῆ δόξαν» που πάντα πριν και εσείς επαινούσατε, αλλά και πολλές φορές επαινέσατε στην τωρινή Σύνοδο. Αυτή την ευσεβή διδασκαλία κανείς από μας δεν μπορεί να τη μεμφθεί ή να την κατηγορήσει. Αν λοιπόν εγώ επιμένω σ’ αυτή τη διδασκαλία και δεν θέλω να παρεκκλίνω απ’ αυτή, πώς είναι δυνατό να κατακριθώ σαν αιρετικός; Πρώτα κάποιος πρέπει να κατακρίνει τη διδασκαλία στην οποία πιστεύω, και κατόπιν να με καταδικάσει. Αν όμως αυτή η διδασκαλία ομολογείται από όλους πως είναι η ευσεβής και η ορθή, πώς γίνεται μετά εγώ να είμαι άξιος καταδίκης;».


Μ’ αυτή του την απάντηση ο κατά πάντα άμεμπτος και ακατηγόρητος Μάρκος αποστόμωσε τον Πάπα. Η «επηρμένη οφρύς» του Ευγενίου δέχθηκε ένα ισχυρό κόλαφο. Οι γενναίοι μιλούν ταπεινά, αλλά και γενναία· και έτσι ταπεινώνουν τους θρασείς και αυθάδεις. Ο Μάρκος, που είχε το σθένος να πει το «όχι» στον αυτοκράτορά του, πώς ήταν δυνατό να μη το πει και στον επίσκοπο της Ρώμης, αποδεικνύοντάς τον έτσι καθόλα ανόητο; Ο Εφέσου, όχι απλώς δεν υποτάχθηκε, αλλά εκείνη τη στιγμή ανακήρυξε τη διδασκαλία των Λατίνων σαν ξένη και ψευδή. Και αυτά τα είπε με την εν Κυρίω καύχηση. «Λαμπρώς κηρύττει», ο Μάρκος! «Και πού άραγε; Και μπροστά σε ποιον; Μέσα στο ανακτορικό παλάτι του Πάπα, μπροστά σ’ εκείνον που έκανε τον εαυτό του ίσο με τον Θεό. Μόνος και απομονωμένος, ανάμεσα στους υπερήφανους καρδιναλίους και τους άλλους συμβούλους» του Πάπα, γράφει, πολύ εύγλωττα και παραστατικά, ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος (1721–1813). Με αφορμή όλων αυτών πάλι ο Πάριος ο Αθανάσιος προσθέτει ενθουσιαστικά και τα εξής για το πρόσωπο του ιερού Μάρκου: Αν κάθε Ορθόδοξος είναι «αντίπαπας», γιατί αντιτίθεται στις κακοδοξίες του Πάπα και των οπαδών του, πολύ περισσότερο «αντίπαπας» είναι ο Εφέσου. Αυτός είναι ο κατ’ εξοχήν αντίπαπας: «Αυτός δεν είναι αντίπαπας, αλλά ο αντίπαπας· Μάρκος ο Αντίπαπας»!


Μερικοί απορούν πώς ο επίσκοπος Ρώμης, ενώ είχε μπροστά του περικυκλωμένο, μόνο και απροστάτευτο, τον φοβερό πολέμιο και ανατροπέα των σχεδίων του, δεν πραγματοποίησε την απειλή του και δεν τιμώρησε τον άγιο Μάρκο με την εσχάτη των ποινών. Όλοι τουλάχιστον αυτό περίμεναν. Η απορία είναι φυσική. Η ιστορία των Παπών –οι οποίοι «τα έβαζαν» ακόμη και με αυτοκράτορες του αναστήματος ενός Φρειδερίκου Βαρβαρόσα του Α΄ (1122–1190)–, δεν έχει να επιδείξει άλλον όμοιο προς τον άγιο Μάρκο. Αναφέρονται στην ιστορία τους μάλλον τα εντελώς αντίθετα. Αλλά και πάλι: άραγε, είναι πάντα εύκολο να πραγματοποιείς τις απειλές σου; Εκτός αυτού, γιατί να αποκλείσουμε στην περίπτωση αυτή και τη μεγάλη ισχύ του ρητού: «Την ανδρεία ξέρει να την θαυμάζει ακόμη και ο εχθρός» («Ἀνδρείαν οἶδε καὶ πολέμιος θαυμάζειν»); Και ο άγιος Μάρκος δεν ήταν απλά ανδρείος· ήταν ήρωας, ήταν άγιος! Πολεμούσε ενάντια σε όλους και νικούσε, γιατί πολεμούσε μαζί του και ο Θεός. Στο πρόσωπο του αδύνατου και κατά το σώμα ασθενικού αγίου Μάρκου έλαμψε η δύναμη του Θεού. Αυτή τον δυνάμωσε στη Σύνοδο. Αυτή τον φρούρησε από την οργή και την αρπαγή του Πάπα.


Αν η Ορθοδοξία ζει ακόμη –και θα ζει μέχρι το τέλος του παρόντα αιώνα– τούτο οφείλεται στο ότι είχε ανέκαθεν επισκόπους «θείω ζήλω πεπυρωμένους», επισκόπους του αναστήματος του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, με τους οποίους πάντα συμπολεμεί ο Θεός. Κατά τον άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, ο Μάρκος ήταν ουσιαστικά όχι μόνο γενναία ψυχή, αλλά και «μάρτυς τετελεσμένος». Δηλαδή, ναι μεν δεν έχυσε το αίμα του, αλλά με την πρόθεσή του είχε ήδη μαρτυρήσει για τον Χριστό. Ο επίσκοπος Σταυρουπόλεως Ησαΐας, ένας από εκείνους που δεν υπέγραψαν τον «Όρο» της ψευδοσυνόδου της Φεράρα, όπως γράφτηκε και πιο πάνω, παραλίγο να φονευθεί από τα όργανα του Πάπα, αν δεν τον προστάτευε ο αδελφός του αυτοκράτορα, ο Δεσπότης του Μοριά Δημήτριος (1407–1470· ο οποίος έφτασε στη Βενετία την 1η Ιουλίου 1439). Αλλά για τον Μάρκο ο απεσταλμένος του Πάπα είπε με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές: «Για τον Εφέσου δεν χρειάζεται σιτηρέσιο (=η ολοένα και πιο ελάχιστη καθημερινή μερίδα τροφής που χορηγούσε «ευμενώς» ο Πάπας προς τους Έλληνες, όσο καιρό αυτοί βρίσκονταν στην Ιταλία, μέσα σε συνθήκες αυστηρού περιορισμού και συνεχούς επιτήρησης), αλλά σχοινί για να πάει να κρεμαστεί!»… Αν λοιπόν δεν τον σκέπαζε ο Θεός, θα έβαφε ασφαλώς την αρχιερατική του στολή με το αίμα του μαρτυρίου. Άρα, κατά την προαίρεση, ήταν στ’ αλήθεια «μάρτυς τετελεσμένος».


Η αναχώρηση από τη Βενετία έγινε την 19η Οκτωβρίου του 1439, ύστερα από δύο έτη παραμονής στην Ιταλία. Η Ελληνική αντιπροσωπεία επιβιβάστηκε σε δύο Ενετικά εμπορικά πλοία, εντελώς ακατάλληλα σύμφωνα με τον λόγιο κληρικό Σίλβεστρο Συρόπουλο (1400–1453), ο οποίος λέει: «Ενώ ο Πάπας υποσχόταν να μας μεταφέρει στην Κωνσταντινούπολη με πλοία ευρύχωρα και με κάθε δυνατή άνεση, στο τέλος μάς στρίμωξε όλους μέσα σε δύο φορτηγά πλοία, όπου είχαμε τόση άνεση και ευρυχωρία, όση έχουν και οι Σκύθες δούλοι!». Ο αυτοκράτορας πήρε μαζί του και τον άγιο Μάρκο, δηλαδή τον έβαλε στο δικό του πλοίο για να τον μεταφέρει με ασφάλεια στην Βασιλεύουσα. Με αφορμή αυτή την προστατευτική και στοργική χειρονομία του βασιλέα προς τον Εφέσου Μάρκο, αναφωνεί ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος: «Ω εξαίρετη τιμή και αγάπη παράδοξη! Εξαίρετη τιμή, γιατί όσα έγιναν στον Μάρκο, γίνονταν από έναν βασιλιά και ταίριαζαν να γίνουν μονάχα σ’ ένα εκλεκτό και πολυαγαπημένο του πρόσωπο. Αγάπη παράδοξη, γιατί όλα αυτά γίνονταν σε ποιον; Στον ίδιο τον εχθρό των αυτοκρατορικών πράξεων· στον πολέμιο των δικών του θελήσεων και αποφάσεων· στον ίδιο τον καταλύτη της τόσο πολύ κοπιαστικής, της –για μια ολόκληρη ζωή– περισπούδαστης και πολυπόθητης ένωσης, αλλά, όπως συγκεκριμένα προείπε για όλες τις κατοπινές εξελίξεις ο μέγας Ποντίφικας, “Δεν κάναμε απολύτως τίποτα!”».


Η πράξη αυτή του Ιωάννου του Η΄ του Παλαιολόγου ήταν μια πανηγυρική απόδειξη του σεβασμού και της υπόληψης που έτρεφε προς τον άγιο Εφέσου, παρ’ όλο που ο τελευταίος ήταν το μοναδικό εμπόδιο στα φιλενωτικά σχέδιά του. Ακόμη, ήταν απόδειξη ότι Μάρκος δεν ήταν μια προσωπικότητα μέτριας αρετής, αλλά άνθρωπος της «τέλειας αγιότητας· ένας άλλος Βασίλειος του τότε καιρού ή ένας Αθανάσιος ή ένας Κύριλλος ή κάποιος άλλος από εκείνους τους θεοφόρους άνδρες», όπως τον ονομάζει πάλι ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος.


Έτσι, ο άγιος Μάρκος μεταφερόταν από τον βασιλέα προς την Βασιλεύουσα σαν μια Ιερή Ορθόδοξη Παρακαταθήκη που έμεινε άθικτη και ακέραιη από την Παπική αίρεση και το νεωτεριστικό λατινικό πνεύμα. Ήταν αυτός ο ίδιος το «λείμμα» (το υπόλειμμα) της Ανατολής, που επέστρεφε από τη Δύση. Ήταν η καιόμενη λαμπάδα που θα μετέδιδε το ανέσπερο φως της στην οικουμένη. Με τόση σοφία είχε οικονομήσει τα πράγματα ο Σωτήρας Χριστός, η Κεφαλή της Εκκλησίας μας. Το γεγονός αυτό είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι την Εκκλησία την φρουρεί ο Εσταυρωμένος Λυτρωτής και όχι οι άνθρωποι. Το Άγιο Πνεύμα με τρόπο μυστικό «ελάλησε αγαθά» στην καρδιά του βασιλέα υπέρ του αγίου Μάρκου. Γνώριζε ο Κύριος ότι ο ακατηγόρητος άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ήταν ο μόνος κατάλληλος για να γίνει ύστερα από λίγο ο νέος Βεσελεήλ (=εκείνος, ο γεμάτος από πνεύμα και σοφία του Θεού άνθρωπος, που επιλέχθηκε από τον Ίδιο τον Θεό για να κατευθύνει την κατασκευή της Σκηνής του Μαρτυρίου, της Κιβωτού, καθώς και των ιερών εξαρτημάτων της), καθώς και ο νέος Ζοροβάβελ (=βιβλικό πρόσωπο, πολιτικός ηγέτης των Ιουδαίων μετά την αιχμαλωσία τους στη Βαβυλώνα, ο οποίος οδήγησε στην Ιερουσαλήμ τους πρώτους Ιουδαίους, αναλαμβάνοντας ως επικεφαλής τον συντονισμό για την ανέγερση και τη λειτουργία του Ναού) στην Εκκλησία Του. Έτσι θα ολοκλήρωνε τη νίκη του. Και στο δικό του πρόσωπο θα θριάμβευε η Ορθοδοξία. Και μαζί με αυτήν και ολάκερο το Ελληνικό Γένος.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ
(1927–2016)

[Νικολάου Π. Βασιλειάδη:
«Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός
και η ένωσις των Εκκλησιών»,
Κεφ. 7ο, σελ. 148–152 και 161–167.
Έκδοση Αδελφότητας Θεολόγων
«Ο Σωτήρ».
Αθήναι, Μάρτιος 19934.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου
και ολική μεταφορά του
στη δημοτική: π. Δαμιανός.]


Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2025

Σε ηλικία 100 ετών ο Μέγας Αντώνιος εγκατέλειψε το ερημητήριο του, και κατέβηκε στην Αλεξάνδρεια...


Σε ηλικία 100 ετών (!), ο Μέγας Αντώνιος εγκατέλειψε το ερημητήριο του, και κατέβηκε στην Αλεξάνδρεια, για να αντιμετωπίσει την αίρεση του Αρείου. Δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχος και μόνο προσευχόμενος, μπροστά στο πρόβλημα...

Αποστρεφόταν την αλλοίωση της Ορθόδοξης πίστης, απο όπου και αν προερχόταν... Δίδασκε οτι η φιλία και η συναναστροφὴ με όσους εισάγουν καινοτομίες είναι βλάβη, και φθορά πρός απώλεια της ψυχής. Πολεμούσε την αίρεση, και έλεγε σε όλους ούτε να τούς πλησιάζουν, ούτε να δέχονται τήν κακή τους πίστη.

Όταν τον επισκέφθηκαν κάποτε Αρειανοί, αφού συζήτησε μαζί τούς και κατάλαβε πως είναι ασεβείς, και επιμένουν στήν πλάνη τούς, τοὺς έδιωξε απο το όρος που ασκήτευε, λέγοντας οτι τα λόγια τούς, είναι χειρότερα και απο το δηλητήριο των φιδιών...

~ Δημήτρης Ρόδης

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025

Ο αγιασμός και η δύναμή του


Ο αγιασμός και η δύναμή του
(σε 2,5 λεπτά ολη η αλήθεια!)

Το ίδιο νερό, από την ίδια βρύση, μεταλλάσσεται σε μια άλλη, υπέροχη κατάσταση μεταμόρφωσης των μορίων του! 

Είναι η θεία χάρις, ο αγιασμός, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που συντελεί την μεταμόρφωση αυτή. Το κοινό νερό, γίνεται αγιασμένο νερό, γίνεται αγιασμός, και αποκτά θαυματουργικές και ιαματικές ικανότητες για τούς πιστούς.

Ένας αληθινά καλοπροαίρετος επιστήμονας, θα μπορούσε πραγματικά να κατανοήσει τι συμβαίνει και να δώσει την σωστή ερμηνεία στο ασύλληπτο γεγονός...

Και ναι, έχουν υπάρξει και άγιοι επιστήμονες, και είναι οι καθόλα αρμόδιοι και εμπειρικοί γνώστες της αλήθειας.

''Πίνετε Αγιασμό κάθε πρωί, όσο πιό συχνά τόσο πιό καλά. Είναι το καλύτερο και αποτελεσματικότερο φάρμακο. Αυτό δεν το λέω ως Ιερεύς, το λέω ως ιατρός. Από την ιατρική μου πείρα...'' ~ Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

(Απόσπασμα από εκπομπή - ντοκυμαντέρ ρωσικής προέλευσης) 


Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2025

Και αλλάζουν οι χρονιές, και εύχονται οι άνθρωποι...


Και αλλάζουν οι χρονιές, και εύχονται οι άνθρωποι μέσα τούς να αλλάξει και αυτός ο στραβός ο κόσμος... μα κανείς δεν επιθυμεί και πολύ να αλλάξει τον εαυτό του.

Και έτσι ο κόσμος μένει ίδιος φίλε μου, και οι χρόνοι περνούν, και γιορτάζονται τα ρεβεγιόν, και ντύνονται ''λαμπερά'' οι άνθρωποι, μα η ψυχή μένει ίδια. Τα ίδια κουσούρια, τα ίδια λάθη και πάθη, η ίδια ματαιοδοξία και εμμονές. Και όταν σβήνουν τα ψεύτικα φώτα, βαθιά εντός της, κάτι λείπει...

κάτι ανεκπλήρωτο, που δεν μπορεί να εξηγήσει, είναι ενα άλλο φως, ανώτερο απο τα άλλα, που ξέρεις μπορεί να κάνει την ψυχή σου να λάμψει! Όλο σου το είναι! Τόσο ανέλπιστα και θαυμαστά! Αυτό το φως εύχομαι να λάμψει στίς ψυχές μας αυτή τη νεα χρονιά! Να λάμπουν τα μέσα σου.. Άχρονα! Για πάντα!

~ Δημήτρης Ρόδης

π. Σεραφείμ Ρόουζ: Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τι θα Του συνέβαινε;

Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τι θα Του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο, και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους αγίους Του...

Ο κόσμος θα Τον σταύρωνε σήμερα ακριβώς όπως το έπραξε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας...

Λέμε ότι ζούμε σε χριστιανική κοινωνία, αλλά αυτό δεν ισχύει.

Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς το Χριστό, από εκείνη στην οποία ο Ίδιος γεννήθηκε… οι άνθρωποι μισούν την αλήθεια και γι’ αυτό ευχαρίστως θα ξανασταύρωναν το Χριστό αν ερχόταν ανάμεσα τους. Είμαι Χριστιανός και θα προσπαθήσω να είμαι ένας έντιμος Χριστιανός… 

Μπορώ μόνο να ακολουθήσω τη συνείδησή μου. Δεν μπορώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου. Ξέρω ότι κάνω το σωστό. Αν αυτό πού κάνω μοιάζει ανόητο στα μάτια του κόσμου, μπορώ μόνο να απαντήσω με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: όλη η σοφία αυτού του κόσμου, δεν είναι παρά μωρία στα μάτια του Θεού. 

Αυτό είναι κάτι πού ξεχνάμε πολύ εύκολα...

 ~ άγιος π. Σεραφείμ Ρόουζ


Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2025

Ξεκίνα την νέα χρονιά να φυτεύεις νέους παραδείσους!


Έλεγε ένας αγιορείτης, «όταν σου πετάει ο διάολος πέτρες, πάρε της και κτίσε εκκλησία» και ο Χριστιανόπουλος από άλλο μετερίζι αναφέρει, «έχτισα τον παράδεισο μου με τα υλικά της κόλασης σου..».

Θα έρθει η μέρα που θα ανακαλύψεις ότι ο προδότης κοιμόταν στην αγκαλιά σου. Θα έρθει η μέρα, που θα νιώσεις ότι σε εκμεταλλεύτηκαν και έπαιξαν με θράσος πάνω στα πιο παρθένα και αγνά όνειρα σου.

Ότι σε χρησιμοποίησαν για να πατήσουν στα πόδια τους, και μόλις πάτησαν σε κλότσησαν με τον πιο χυδαίο τρόπο.

Θα έρθει η μέρα που καλά θα καταλάβεις, ότι ήσουν η ανάγκη τους και όχι η αγάπη τους.

Η μοναξιά τότε θα θεριέψει, η θλίψη θα κυματίσει με άγριες διαθέσεις προς την στεριά σου. Μια ορφάνια θα τυλίξει ολάκερο το κορμί σου και τα μάτια σου θα δανειστούν στα πελάγη για να κυλήσει ολόκληρη η αλμύρα τους.

Όμως, στάσου. Στάσου και δες, ότι οι πέτρες που σου πέταξαν μπορούν να φτιάξουν νέα μονοπάτια.

Ότι στην κόλαση που σου χάρισαν μπορείς να κτίσεις νέους παραδείσους.

Τίποτε δεν τελείωσε όλα τώρα αρχίζουν.

Ποτέ μια ήττα δεν είναι το τέλος. Μπορεί να σημάνει μια πιο υψηλή αρχή…

Ο Θεός αγαπά τους ηττημένους που μυρίζουν ελπίδα.

Πηγή: να, ο τρελός εδω.

Απώλεσαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος οι αιρετικοί και οι σχισματικοί ~ Μέγας Βασίλειος


«Ἀπώλεσαν, τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οἱ αἱρετικοί καί σχισματικοί καί διεκόπη ἡ μετάδοσις αὐτῆς ἀπό τήν στιγμή πού ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν...

Μεταβιβασθέντες δέ στήν τάξη τῶν λαϊκῶν, οὔτε χάρισμα πνευματικόν ἔχουν, οὔτε νά βαπτίζουν ἢ νά χειροτονοῦν ἔχουν ἐξουσίαν, καί οἱ ἐξ αὐτῶν βαπτιζόμενοι, πρέπει νά ξαναβαπτίζονται μέ τό ἀληθινόν τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας βάπτισμα...».

~ Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

(πρβλ.1ο κανόνα. Ιερό Πηδάλιο σελ. 588-9.
κανόνες ποῦ «ἐπεσφράγισεν» ἡ ἕκτη Οἰκουμενική Σύνοδος)

*****


«Να πηγαίνετε στους ναούς όπου λειτουργούν άξιοι ιερείς, οι οποίοι δεν υποτάχθηκαν στις εντολές αυτής της σχισματικής οργάνωσης. Ακόμα και αν όλοι οι ναοί πέσουν στα χέρια τους και δεν έχετε που να πάτε, καλύτερα να μην πάτε πουθενά, παρά σε αυτούς. Να μην έχετε καμία επικοινωνία με τους σχισματικούς ούτε να επιχειρήσετε διαλόγους μαζί τους...»

~ Άγιος Λουκάς ο Ιατρός 
Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως & Κριμαίας (1877 - 1961).

(από το βιβλίο: Ένας Άγιος ποιμένας 
και γιατρός χειρούργος.
Έκδοση επηυξημενη, 72η χιλιάδα.
Αρχιμανδρίτου Νεκτάριου Αντωνόπουλου. Σελ. 116.)

Αὐτά εἶχα νά πῶ στήν ἀγάπη σας...


Αὐτὴ εἶνε ἡ θρησκεία μας! Παίρνει τὸ κοράκι καὶ τὸ κάνει περιστέρι, παίρνει τὴ μοιχαλίδα καὶ τὴν κάνει ἀπόστολο, παίρνει τὸ λῃστὴ καὶ τὸν κάνει ἅγιο. Μεγάλη ἡ δύναμις τῆς μετανοίας. Γι’ αὐτὸ δὲ θὰ μᾶς δικάσῃ ὁ Θεὸς ἐπειδὴ ἁμαρτάνουμε· θὰ μᾶς δικάσῃ ἐπειδὴ δὲν μετανοοῦμε...

Ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ σὲ μετάνοια ὅλους. Παπᾶδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες, μικροὶ καὶ μεγάλοι, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροί, περιμένει νὰ ἐπιστρέψουμε κοντά του, διότι πλησιάζει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου... 

 Αὐτὰ εἶχα νὰ πῶ στὴν ἀγάπη σας.

∽ Μητρ. Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου


Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2024

Το νόημα της ''αγάπης'' των Χριστουγέννων.


Πείτε μου σας παρακαλώ, ποιό το νόημα της ''αγάπης'' των Χριστουγέννων; Και ολο ακούς αγάπη και αγάπη... το νόημα της όντως αγάπης, είναι να θες να δείς τον αδερφό σου να γίνεται καλύτερος απο εσένα ολούθε, να θες να γίνει εκείνος άγιος, να σε ξεπεράσει εις ολα...

Να τον δείς να βαδίζει πνευματικά, ποιο μακρυά απο σένα. Και συ να χαίρεσαι... και να σκέφτεσαι, πως αν τυχόν δεν τα καταφέρεις εσυ, και αστοχήσεις, θα τα καταφέρουν οι αδελφοί σου. Και να ελπίζεις πάντα πως αν εσυ ο ''σπουδαίος'' μείνεις πίσω, θα έχεις χέρια να σε τραβήξουν...

Θα έχεις αδέρφια... Άλλαξε εσυ, διορθώσου, και θα διορθωθεί έτσι και η Εκκλησία έλεγε ο Άγιος γέροντας Παΐσιος. Αυτό το νόημα του ''αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν'' είναι η όντως αγάπη. Να θες λέει, να δείς τον αδερφό σου να γίνεται καλύτερος απο εσένα είς ολα, και συ να χαίρεσαι, χιλιάδες χαρές...

~ Δημήτρης Ρόδης

*Καλά Χριστούγεννα αδέρφια όπου γης


Εναλλακτικές αναρτήσεις

Η Διαφορά ενός Γέροντα και ενός Γκουρού.
Η Διαφορά ενός Γέροντα και ενός Γκουρού.
Η Διαφορά ενός Γέροντα και ενός Γκουρού. του Αθανάσιου Ρακοβαλή  Θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις διαφορές μεταξύ ενός γκουρού όπως τον ...
 Το τρίτο θαύμα των Χριστουγέννων ~ Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Το τρίτο θαύμα των Χριστουγέννων ~ Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Το τρίτο θαύμα των ΧριστουγέννωνΣε σημείωση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, στα Προλεγόμενα του πεζού Κανόνος της Χριστού Γεννήσεως, από το Εορτοδρόμιο (τόμος Α΄, σε...
O Αντίχριστος θα πηγαίνει στήν Εκκλησία.
O Αντίχριστος θα πηγαίνει στήν Εκκλησία.
  ''O Αντίχριστος θα πηγαίνει στήν Εκκλησία...'' π. Διονύσιος Ταμπάκης Μα τώρα μας δουλεύεις; Θα είναι ο Αντίχριστος πιστός και θα πηγαίνει και στην Εκκ...
Πλανητική Γενετική Επανεγγραφή: Η μεγάλη εικόνα πίσω από τα εμβόλια mRNA
Πλανητική Γενετική Επανεγγραφή: Η μεγάλη εικόνα πίσω από τα εμβόλια mRNA
Πλανητική Γενετική Επανεγγραφή Η μεγάλη εικόνα πίσω από τα εμβόλια mRNAΑυτός καθαυτός ο γενετικός κώδικας της βιόσφαιρας του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπ...
 ''Έρχονται οι εχθροί του Υιού μου, οι παπικοί...'' Εμφάνιση της Παναγίας σε Ζωγραφίτη μοναχό
''Έρχονται οι εχθροί του Υιού μου, οι παπικοί...'' Εμφάνιση της Παναγίας σε Ζωγραφίτη μοναχό
Φωτο: Moναχός Πετράκης Κατουνακιώτης ''Η Παναγία προειδοποιεί Αγιορείτη μοναχό που απήγγειλε συνεχώς τους Χαιρετισμούς, ότι έρχονται οι εχθροί του Υιού Της, οι πα...

Share this