O "άρχων της εξουσίας του αέρος"
Η εναέρια πολεμική του. Σε πολλές εμφανίσεις τα ΑΤΙΑ εμφανίζονται πραγματικά από το πουθενά, κατευθείαν στο οπτικό πεδίο των μαρτύρων! Το ίδιο μυστηριωδώς εξαφανίζονται!
Φαίνεται δηλαδή σα να μην έρχονται από το έξω διάστημα, αλλά να υλοποιούνται «στα καλά καθούμενα» στον αέρα.
Ο Ερμής ο τρισμέγιστος, ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας είχαν επισημάνει την παρουσία εναέριων πνευμάτων στην ατμόσφαιρα. Ο Πλάτωνας διδάσκει ότι τα πνεύματα που κατοικούν μεταξύ ουρανού και γης διευθύνουν όλες τις αποκαλύψεις και τους οιωνούς, καθώς και τα διάφορα θαύματα που κάνουν οι μάγοι [1].
Σύμφωνα με τις Ιερές Γραφές, ο λεγομενός Σατανάς και οι δαίμονές του, εκτός από τα φοβερά Τάρταρα, περιπλανώνται και μέσα στον αέρα, στην ατμόσφαιρα...
Σύμφωνα με τις Ιερές Γραφές, ο λεγομενός Σατανάς και οι δαίμονές του, εκτός από τα φοβερά Τάρταρα, περιπλανώνται και μέσα στον αέρα, στην ατμόσφαιρα...
Καθώς έπεφταν ο Εωσφόρος και οι πρώην άγγελοι, μετά την πτώση τους από τον ουρανό, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ πρόσταξε: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού».
Τότε, οι πεπτωκότες άγγελοι σταμάτησαν εκεί που βρέθηκαν: άλλοι στον αέρα, άλλοι στη γη και στον υδάτινο κόσμο και άλλοι στα κατάβαθα της γης. [2]
Μετά και τη δική μας πτώση ανοίχθηκαν πρόσθετες δίοδοι επαφής των πεπτωκότων πνευμάτων μαζί μας.
Στην Καινή Διαθήκη, ο Σατανάς αποκαλείται «άρχων της εξουσίας του αέρος» (Εφεσίους 2,2). Λίγες σελίδες πιο μετά (Έφεσίους 6,12) ακολουθεί η φράση (μτφ): «Γιατί δεν πολεμούμε με σάρκα και αίμα, αλλά με τις αρχές και εξουσίες, με τους κυρίαρχους του σκοτεινού αυτού κόσμου, με τα πονηρά πνεύματα στους ουρανούς [ή με τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό]».
Συνεπώς, ο «άρχων της εξουσίας του αέρος» μπορεί πολύ εύκολα να δρα στον αέρα και να συμπεριφέρεται όπως οι άγγελοι μέσα σ' αυτόν, μιμούμενος ακόμα και το οραμα που είδε ο Άγ. Bενέδικτoς να πράττουν οι άγγελοι:
Στην Καινή Διαθήκη, ο Σατανάς αποκαλείται «άρχων της εξουσίας του αέρος» (Εφεσίους 2,2). Λίγες σελίδες πιο μετά (Έφεσίους 6,12) ακολουθεί η φράση (μτφ): «Γιατί δεν πολεμούμε με σάρκα και αίμα, αλλά με τις αρχές και εξουσίες, με τους κυρίαρχους του σκοτεινού αυτού κόσμου, με τα πονηρά πνεύματα στους ουρανούς [ή με τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό]».
Συνεπώς, ο «άρχων της εξουσίας του αέρος» μπορεί πολύ εύκολα να δρα στον αέρα και να συμπεριφέρεται όπως οι άγγελοι μέσα σ' αυτόν, μιμούμενος ακόμα και το οραμα που είδε ο Άγ. Bενέδικτoς να πράττουν οι άγγελοι:
Την αγία ψυχή του Γερμανού που ήταν επίσκοπος στην Κάπουα να τη μεταφέρουν μέσα σε πύρινη σφαίρα στους ουρανούς. [3].
Όπως δηλαδή μας παρoυσιάζoνται οι άγγελοι σε ποικίλα οράματα, έτσι και οι δαίμονες, αφού πρόκειται για οντοτητες ίδιας υφής, αλλά, βέβαια αντίθετης ποιότητας. Και, απ' ότι φαίνεται, οι τελευταίοι παρουσιάζονται συχνοτερα από τους αγγέλους.
Αν πιστέψουμε τις παλιές ιστορίες, στις οποίες οι μάγισσες πετούσαν στον αέρα πάνω σε μία σκούπα ή σ' ένα ζώο, συμπεραίνουμε ότι τα κατάφερναν με τη βοήθεια των πνευμάτων του αέρα. Τα πνεύματα υποτάσσονταν στις διαταγές τους [4].
Αν πιστέψουμε τις παλιές ιστορίες, στις οποίες οι μάγισσες πετούσαν στον αέρα πάνω σε μία σκούπα ή σ' ένα ζώο, συμπεραίνουμε ότι τα κατάφερναν με τη βοήθεια των πνευμάτων του αέρα. Τα πνεύματα υποτάσσονταν στις διαταγές τους [4].
Χωρίς να εμποδίζονται καθόλου από τη συμβατικοτητα του χώρου, μπορεί τη μία στιγμή να βρίσκονταν εδώ και την άλλη όπουδήποτε. Επιβεβαιώνεται έτσι και ο τίτλος που δίνει ο Ιησούς στο Σατανά, ως «άρχων του κόσμου τούτου» (Ιωάννου 12,31).
Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα πνεύματα του αέρα είναι αγαθοποιά (γιατί τους εξυπηρετούν και γιατί στον αέρα κάνουν τα Ψευτο-θαύματά τους - μάγοι και πνεύματα).
Κατά τον Άγ. Γρηγόριο το Σιναϊτη (1255 - 1347) οι ψυχικοί δαίμονες, και μάλιστα οι εναέριοι, μεταμορφώνονται σε πουλιά [5]. Αμέτρητα τρομακτικά πτερωτά πλάσματα έχουν σπείρει τον πανικο σε ανύποπτους ανθρώπους, σ' όλη σχεδόν την υφήλιο. Στην περιοχή της Mαντινείας υπάρχει μία παράδοση για τις πιο απαίσιες στην οψη και φοβερές νεράιδες, που είναι ιπτάμενες και φτερωτές [6].
Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα πνεύματα του αέρα είναι αγαθοποιά (γιατί τους εξυπηρετούν και γιατί στον αέρα κάνουν τα Ψευτο-θαύματά τους - μάγοι και πνεύματα).
Κατά τον Άγ. Γρηγόριο το Σιναϊτη (1255 - 1347) οι ψυχικοί δαίμονες, και μάλιστα οι εναέριοι, μεταμορφώνονται σε πουλιά [5]. Αμέτρητα τρομακτικά πτερωτά πλάσματα έχουν σπείρει τον πανικο σε ανύποπτους ανθρώπους, σ' όλη σχεδόν την υφήλιο. Στην περιοχή της Mαντινείας υπάρχει μία παράδοση για τις πιο απαίσιες στην οψη και φοβερές νεράιδες, που είναι ιπτάμενες και φτερωτές [6].
Ορισμένες εμφανίσεις των Ιπταμένων φτερωτών πλασμάτων συνδέονται με εμφανίσεις Ιπταμένων δίσκων (π.χ. στην Πεντέλη).
Σύμφωνα με την Αρχαία μυθολογία μας, οι Άρπυιες ήταν οι φτερωτές αρπακτικές θεές του θανάτου. Είχαν μακριά λυτά μαλλιά, συνδέονταν με τους ανεμοστροβιλους, και ήταν πιο γρήγορες από τα πουλιά και τους ανέμους. Είχαν καταστροφική δράση, όπως και οι φτερωτές νεράιδες που αναφέραμε πριν, και μύριζαν απαίσια. Στοιχειακά πνεύματα του αέρα ήταν και οι Συλφίδες.
Το Κακό Πνεύμα λοιπόν χαρακτηρίζεται ως άρχων της εξουσίας του αέρος γιατί βρίσκεται στην ατμόσφαιρα και συνεχώς πολεμά τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με την Αρχαία μυθολογία μας, οι Άρπυιες ήταν οι φτερωτές αρπακτικές θεές του θανάτου. Είχαν μακριά λυτά μαλλιά, συνδέονταν με τους ανεμοστροβιλους, και ήταν πιο γρήγορες από τα πουλιά και τους ανέμους. Είχαν καταστροφική δράση, όπως και οι φτερωτές νεράιδες που αναφέραμε πριν, και μύριζαν απαίσια. Στοιχειακά πνεύματα του αέρα ήταν και οι Συλφίδες.
Το Κακό Πνεύμα λοιπόν χαρακτηρίζεται ως άρχων της εξουσίας του αέρος γιατί βρίσκεται στην ατμόσφαιρα και συνεχώς πολεμά τους ανθρώπους.
Στην Kαινή Διαθήκη ο Σατανάς αποκαλείται ως Βεελζεβούλ (Κατά Ματθαίον 10, 25, κατά Μάρκον 3,22, κατά Λουκάν 11,15 κ. α.).Ο Βεελζεβούλ ή Βάαλ ήταν ο άρχοντας του πολέμου και του αέρα. Πολλοί τίτλοι είχαν δοθεί στο Βάαλ, προσθέτοντας καταλήξεις στο όνομά του.
Mερικοί από αυτούς είναι: Baal Bamοth (ο άρχοντας των υψηλών τοπων)
Baal Zebub (ο άρχοντας αυτών που πετούν) και άλλοι.
Zebub είναι ένα εβραϊκό ρήμα που σημαίνει «πετώ από το ένα μέρος στο άλλο».
Και στην αγγλική γλώσσα, μία ονομασία του Σατανά είναι: «The Lοrd οf flies» (ο άρχοντας των μυγών). Η μύγα είναι το σύμβόλο του Βεελζεβούλ. Τα παλιότερα χρόνια υπήρχαν πολλές μαρτυρίες για ιπταμένους δαίμονες που φαίνονταν σαν μύγες στον ουρανό [7]. Θα μπορούσαμε μάλιστα να παρομοιάσουμε τις πτήσεις και τις κινήσεις πολλών UFΟ, με τις αντίστοιχες των μυγών και των εντόμων γενικότερα [8].
Ίσως οι Άγγλοι, υιοθετώντας την ονομασία «Lοrd οf flies», να επηρεάστηκαν από τους γείτονές τους Ιρλανδούς, που, από τον 3ο μ.Χ. αιώνα τουλάχιστον, αναφέρουν μπολικες επισκέψεις του «Λόρδου».
Ίσως οι Άγγλοι, υιοθετώντας την ονομασία «Lοrd οf flies», να επηρεάστηκαν από τους γείτονές τους Ιρλανδούς, που, από τον 3ο μ.Χ. αιώνα τουλάχιστον, αναφέρουν μπολικες επισκέψεις του «Λόρδου».
Ο Νένιος, Ιρλανδός χρονικογράφος που έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ., κάνει λόγο στις αφηγήσεις του για κάτι «μυστηριώδη και σατανικά σκάφη που πλανώνταν στους αιθέρες...».
Ένα τέτοιο σκάφος, μας πληροφορεί ο Νένιος στο χειρόγραφο του Mirabili Α, ξεπρόβαλλε στον ουρανό του Ταϊλτιν (σημερινο Τελτάουν), οπότε ένας άντρας από το πλήρωμα του σκάφους αυτού εκτόξευσε ένα ακόντιο σ' ένα ψάρι. Το ακόντιο πέτυχε όμως κάποιους... παρευρισκομενους, που το τράβηξαν κάτω παρασέρνοντας και τον παράξενο σκοπευτή. Τον άφησαν όμως και αυτός κολυμπώντας στον αέρα ξαναγύρισε στο σκάφος του [9].
Λίγους αιώνες αργότερα, στο έτος 763, τα Χρονικά της εποχής γράφουν: «Φάνηκαν καράβια στον αέρα», ενώ στα τέλη της ίδιας χιλιετίας, στην Ιρλανδία πάντα, τα κείμενα Kοnung Skuggsa περιγράφουν πάμπολλες μαρτυρίες για «πλοία δαιμόνων» στους ουρανούς [10].
Ένα τέτοιο σκάφος, μας πληροφορεί ο Νένιος στο χειρόγραφο του Mirabili Α, ξεπρόβαλλε στον ουρανό του Ταϊλτιν (σημερινο Τελτάουν), οπότε ένας άντρας από το πλήρωμα του σκάφους αυτού εκτόξευσε ένα ακόντιο σ' ένα ψάρι. Το ακόντιο πέτυχε όμως κάποιους... παρευρισκομενους, που το τράβηξαν κάτω παρασέρνοντας και τον παράξενο σκοπευτή. Τον άφησαν όμως και αυτός κολυμπώντας στον αέρα ξαναγύρισε στο σκάφος του [9].
Λίγους αιώνες αργότερα, στο έτος 763, τα Χρονικά της εποχής γράφουν: «Φάνηκαν καράβια στον αέρα», ενώ στα τέλη της ίδιας χιλιετίας, στην Ιρλανδία πάντα, τα κείμενα Kοnung Skuggsa περιγράφουν πάμπολλες μαρτυρίες για «πλοία δαιμόνων» στους ουρανούς [10].
Σχόλιο Π.κοινωνίας: Μεγάλος συσχετισμός γείνετε και μεταξύ ''ολύμπιων θεών'' και UFO. Και εδώ όμως η καταγωγή ειναι κοινή. Πρόκειτε περί σκοτεινών δαιμονικών δυνάμεων όπως απροκάλυπτα ομολογεί ο ''θεός απόλλωνας'' στόν Άγιο Γεώργιο.
Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το βίο του Αγίου και Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (275 μ.Χ.- 303 μ.Χ.), όπου περιγράφεται η στιγμή που ο Άγιος δέχεται να εισέλθει σε έναν ειδωλολατρικό ναό του Απόλλωνα, μαζί με τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, καθώς και το τι ακριβώς επακολούθησε εκεί:
Ο δε παρανομότατος βασιλιάς Διοκλητιανός, ήρθε το πρωί στο ναό του Απόλλωνα, πρόσταξε δε να φέρουν εκεί και τον Άγιο. Εισήλθαν δε όλοι στο βωμό και περίμεναν να δουν τι θέλει να κάνει ο Άγιος.
Τότε ο του Χριστού Μάρτυρας Γεώργιος, σήκωσε το δεξί του χέρι προς το είδωλο του Απόλλωνα και είπε: «Θέλεις εσύ, είδωλο άψυχο, να λάβεις ως θεός θυσία από εμένα;»
Τότε ο του Χριστού Μάρτυρας Γεώργιος, σήκωσε το δεξί του χέρι προς το είδωλο του Απόλλωνα και είπε: «Θέλεις εσύ, είδωλο άψυχο, να λάβεις ως θεός θυσία από εμένα;»
Λέγοντας δε τα λόγια αυτά έκανε και το Σταυρό του.
Το δε δαιμόνιο, το οποίο κατοικούσε μέσα στο είδωλο, φώναξε με δυνατή φωνή:
''Δεν είμαι εγώ θεός, ούτε άλλος κανείς από εμάς. Μόνο Αυτός ο Οποίος εσύ κηρύττεις, είναι Θεός Αληθινός.
Το δε δαιμόνιο, το οποίο κατοικούσε μέσα στο είδωλο, φώναξε με δυνατή φωνή:
''Δεν είμαι εγώ θεός, ούτε άλλος κανείς από εμάς. Μόνο Αυτός ο Οποίος εσύ κηρύττεις, είναι Θεός Αληθινός.
Εμείς κάποτε ήμασταν Άγγελοι και λόγω της υπερηφάνειάς μας γίναμε διάβολοι.
Από τότε περιπαίζουμε τους ανθρώπους, από το μίσος που έχουμε για αυτούς και εκείνοι μας προσκυνούν ως θεούς.''
Λέει τότε ο Άγιος: «Γιατί λοιπόν παραμένετε τώρα εδώ, όπου παρευρίσκομαι και εγώ ο δούλος του Αληθινού Θεού;»
Αμέσως τότε με τα λόγια αυτά του Αγίου, βοή και σύγχυση και κλάματα ακούστηκαν, τα οποία προέρχονταν από τα είδωλα του βωμού. Τότε τα είδωλα έπεσαν στη γη και συνετρίβησαν σε κομμάτια . Εκείνη τη στιγμή κάποιοι από τους ιερείς του ναού αλλά και άλλοι από το πλήθος, άρπαξαν τον Άγιο από το βωμό και χτυπώντας τον και σπρώχνοντάς τον, τον έβγαλαν έξω φωνάζοντας στο βασιλιά: «Σκότωσε αυτόν το βρωμιάρη και πλάνο, σκότωσέ τον πριν γκρεμίσει το ναό και εσένα, βασιλιά».
Λέει τότε ο Άγιος: «Γιατί λοιπόν παραμένετε τώρα εδώ, όπου παρευρίσκομαι και εγώ ο δούλος του Αληθινού Θεού;»
Αμέσως τότε με τα λόγια αυτά του Αγίου, βοή και σύγχυση και κλάματα ακούστηκαν, τα οποία προέρχονταν από τα είδωλα του βωμού. Τότε τα είδωλα έπεσαν στη γη και συνετρίβησαν σε κομμάτια . Εκείνη τη στιγμή κάποιοι από τους ιερείς του ναού αλλά και άλλοι από το πλήθος, άρπαξαν τον Άγιο από το βωμό και χτυπώντας τον και σπρώχνοντάς τον, τον έβγαλαν έξω φωνάζοντας στο βασιλιά: «Σκότωσε αυτόν το βρωμιάρη και πλάνο, σκότωσέ τον πριν γκρεμίσει το ναό και εσένα, βασιλιά».
Ο Πλάτων έλεγξε κάθε πάτρια ιδέα περί θεού και έδειξε το άτοπο αυτής. Μάλιστα φυγάδευσε κυριολεκτικά τον Όμηρο από την «Πολιτεία» του, διότι θεώρησε ότι οι ανήθικοι μύθοι για τους θεούς αποτελούν επιζήμια πρότυπα για τους νέους. Τόνισε εμφατικά ότι ο Όμηρος και ο Ησίοδος έπλασαν ψευδείς και ανάξιους μύθους για τους θεούς (Πολιτ. 368Α-383C). Αρνήθηκε ουσιαστικά την πατρώα ειδωλολατρική θρησκεία και προσηλώθηκε στην δική του ιδεατή θεότητα, το «Όντως Όν».
''Εγώ Ειμί ο Ων''! είπε ο Θεός στον Μωυσή επί του Όρους Σινά.
[1] Άπουλήιος, ο Δαίμων του Σωκράτη - Rοlαnd Viνeneuve, Το δαιμονικό σύμπαν, εκδ. Αστέρι, 1979, σελ. 32.
[2] Αγιορείτου μοναχού Ανδρέου-Χαραλάμπους Θεοφιλόπουλου, Γεροντικό του Αγ. Όρους, τόμος Α', σελ. 98.
[3] Ιωάννου Κωστώφ, Υπάρχουν εξωγήινοι; Απoστολική Διακονία 1985, σελ. 19.
[4] Ή, καλύτερα, αυτές υποτάσσονταν στα πνεύματα.
[5] Φιλοκαλία, Τόμος Δ', σελ. 186-187 και Μικρή Φιλοκαλία, βιβλίο 2, Απoστολική Διακονία, σελ. 118.
[6] Νικ. Πολίτη, Παραδόσεις, Τομ. Α΄ εκδόσεις Γράμματα, σελ. 288. Για τα εγχώρια λαογραφικά στοιχεία και τις παραδόσεις, θα βασιστούμε κυρίως στις παραδόσεις του Ν. Πολίτη, ως πιο αναγνωρισμένες και αντιπροσωπευτικές για όλη τη χώρα.
[7] Βλέπε στο βίο του Αγ. Θεόδωρου του Συκεώτη, εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, σελ. 62. Όπως θα δούμε, εκτός από τα UFΟ πετάνε και κάποιοι «εξωγήινοι».
[8] Π.χ. οι γρήγορες και πολύ απότομες αλλαγές πορείας.
[9] Γκυ Ταράντ, Τα αρχεία της χαμένης γνώσης, εκδόσεις Εράνη, 1979,σελ. 93-94.
[10] Περιοδ. Nexus, Νο 6, σελ. 23.
oodegr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου