''Σ' έχω κάνει θεό μια φορά να σε δω..'' (Αφιερωμένο! Δώσε!)

Σ' έχω κάνει θεό  μια φορά να σε δω..

Δεν μπορώ να καταλάβω

σε τι σφάλμα έχω πέσει...

Αφιερωμένο τώρα το άσμα ολούθε, 
κυρίως όμως σε όλους  τούς ασώτους,

 τύπισσες και αλήτες που χρόνια τώρα, (μια ζωη ολάκερη μου φαίνεται), 
δεν ήταν ποτέ τα ''καλά παιδιά'' της Εκκλησίας ρε φίλε...

και περνόντας μέσα απο σχέσεις - θύελες, απο έρωτες και πόθους αγρίμια, 

απο ανεκπλήρωτες αγάπες, που πάντα άφηναν σημάδια...

Θύμωσε απόψε η καρδιά, Παραμυθιάζομαι,

Απ' τον βορρά μέχρι τον νότο Να μ' αγαπάς δεν βρήκα τρόπο,
πιάσε άλλο ενα μπουκάλι παιδί, χαράματα, ξέρεις εσυ...

που ολο κάτι ''στράβωνε'' και ποτέ δεν είχαμε αυτό που θέλαμε, 
αλλά και όταν τελικά το απόκτησαν κάποιοι απο εμάς, 
έγινε κάτι άλλο στήν πορεία, ένας συμβιβασμός, ενα κενό.

 Δυο ξένοι στο ίδιο σπίτι, (άλλαξε μου είπες, δεν είναι αυτός-αυτή που ήξερες) 

πόνος, καρδιές που λυγίζουν, ψυχές που τσακίζονται...

 ενα διαζύγιο ή ενα θέατρο ζωής να διαλέξεις;

Σ' έχω κάνει θεό
μια φορά να σε δω

Δεν μπορώ να καταλάβω

 σε τι σφάλμα έχω πέσει...

Σε αυτό πέσαμε φίλε μου, και ασε τούς παπάδες στήν μπάντα, 

να τα πούμε στα ίσια μεταξύ μας, αυτή την φορά!

γιατί εμείς δεν καταλάβαμε,

εμείς οι ίδιοι αγνοήσαμε και εξαιρέσαμε

απο την ζωη μας τον Θεο. 

Θεωρήσαμε πως έφτανε η εξυπνάδα μας,

το γυμνασμένο μας κορμί, η κοινωνική μας αποδοχή, το ''καλό'' αμάξι... 

γίναμε εμείς ''θεοί'', κάναμε θεο το πάθος μας, 

και δεν ακούγαμε ούτε είχαμε ανάγκη κανέναν, τα ξέραμε ολα...

Τζινάκι love moschino, t-shirt Armani, ρολογάκι Omega

Seamaster, μαγαζάρα, souper on-of μπέμπα,  φάτσα... 

''τα είχα ολα μια φορά, μα ήθελα παραπάνω...''

(να δείς κάτι μου θυμήζουν ολα αυτά)

άλλωστε και τις κοπελιάς, το λέγανε οι φίλες της, και αναμεταξύ τούς: 

'' θεα χρυσή μου είσαι θεα! '' (...)

απέξω στράς και φλάς - απο μέσα πονάς.

Κανείς μας δεν κατάλαβε, πως αφήνοντας τον Θεό εξω απο την εξίσωση, αναπόφευκα, 

αρνούμαστε την ενέργεια και ευλογία , της χάριτος του Θεού. 

Που ποτέ δεν τρέξαμε με την ''σχέση'' μας να πάρουμε απο την εξομολόγηση,
 τα μυστήρια, τον γάμο που αγιάζει τον έρωτα, απο Τον Χριστό στο Άγιο Ποτήριο, τον απόλυτα Εράσμιο και Ερωτικό...

Διότι πρώτα φίλε μου πόθησε πόρνη 
ο Θεός και μετά ο άνθρωπος! 

Μην μου σοκάρεσε, ο Χρυσόστομος το λέει. (εδώ!)

Αλλά Εκείνος γνωρίζει πως να το κάνει ντε. Πως να πάρει την πόρνη φύση

μας και να την οδηγήσει στήν ένωση μαζί Του. 

Και αφού αρνηθήκαμε και ακόμη επιμένουμε

'' δεν μπορώ να καταλάβω σε τι σφάλμα εχω πέσει..."

(Δώσε!)

χωρίς Θεο στήν σχέση μας, μάντεψε 
ποιός άλλος θα έρθει για παρέα...

Ελα δεν στο λεω, αφήνω να γεννηθεί μέσα σου η απάντηση, 

είμαι σύγουρος πως θα το βρείς, θα το ακούσεις να λέγετε μέσα σου.

Βέβαια, μην ξεχνάς πως πέρνει διάφορες μορφές, παντού εισχωρεί,

και συχνά - πυκνά, ακόμη και γύρω μας είναι απόλυτα ταυτισμένοι μαζί του, 

και σε ρωτάω ρε συ, πως θα τούς ξεχωρίσεις;

Πως θα ξεχωρίσεις την ''σχέση'' σου,

 τον άνθρωπο που θα παντρευτείς; 

(απάντηση στο τέλος!)

Άλλοτε πάλι είναι ξεκάθαρα στα μάτια μας μπροστά τι ''παίζει'',

αλλά και πάλι δεν μπορεί να δει καθαρά ο άνθρωπος.

Σου λέει έτσι είναι η ''μόδα'' ρε φίλε!  Ρε ποιά μόδα; Ξύπνα λέμε!

Μας πήρε ο ύπνος με τα μάτια ανοικτά!

Και αφού απορρήσεις, μονολογήσεις, και κατανοήσεις

είσαι ελεύθερος να πράξεις όπως αγαπάς. 

''Γιατί τελικά, ναι, άλλο είναι όταν έχεις κάνεις θεό τη σχέση, 

και άλλο όταν έχεις τον Θεο μέσα σε αυτή...''
(ο πάτερ τα σπάει! εδω)

Να σε ευλογεί, να σε προστατεύει, και να σε οδηγεί,
στα δύσκολα του βίου, ''αχ! βοήθα μας Χριστέ μου!''
και να ανοίγουν οι ουρανοί...

Μετά απο 20 χρόνια και βάλε ''εξυπνάδας'', 

είδα πως Κάποιον είχα ξεχασμένο, και φυλαγμένο μυστικά, 

κάπου μέσα μου κρυφά, απο τα χρόνια μου τα παιδικά...

Και ξέρεις τι; 

Είναι πολύ καλύτερος απο οτι λένε.

 Πάει καιρός, ενα βράδυ που 'βρεχε, 

πρίν έρθει στήν καρδιά μου, με φώναξε με το όνομα μου...

Υ.Γ:  Προχτές είδα τον Μ.. χώρισε με την Ι..

''Δεν το περίμενα μου λέει να γινόταν έτσι..''

Αλλιώς το είχε φανταστεί. Μια σχέση, ένας γάμος, ενα παιδί.

Πάλι ''κάτι'' έλειπε και στη σχέση αυτή... 

Κάποιος που δεν καλέσαμε φίλε απο την αρχή. 

Δεν γνωρίζαμε τι έκρυβε ο γέροντας με το σκισμένο ράσο,

 το πετραχήλι, η ευχή...

''Για αυτό και εγω κάνω στή μπάντα, 

και αφηνώ Αυτόν να κάνει τα κουμάντα.''

(άλλο άσμα αυτό, αλλιώτικο...)

Ρίξε ματιά στόν τυπά, δεν ξέρω αν σου λέει τώρα κάτι η φάτσα του,

και φτιάξε ''κονέ'', απέκτησε επαφή, μίλα Του, 

μόνο έτσι γίνεται να βγεί, άκρη στή φάση αυτή.

 για την σχέση που έχεις, ή που δεν έχεις, 

αλλά και δεν ξέρεις πως να βρείς, 

και για σένα με τα τσιτάτα ''δεν θέλω κανέναν''

(ασε ρε την παραμύθα αναμεταξύ μας)

και για σένα που παντρεύτηκες, αλλά κάπου έχετε ''χαθεί'',

και δεν είσαστε όπως παλιά, (...)

 και τι Βαλεντίνους μου λες τώρα και κουραφέξαλα 

και θεατρικά μωράκι μου ''με αγαπάς'', 

για μην έχουμε πάλι τα γνωστά!

''Μην ρωτάς το γιατί η αγάααπη αυτή έχει τώρα τελειώωωσει..."

Ένας απο εσάς...

______________________________

Υ.Γ: Toν τυπά τον άφησα για το τέλος, διότι όλοι τελικά, 

απο Αυτόν θα περάσουμε. 

''Kαι γιατί να παω ρε φίλε στήν Εκκλησία...''

Οι νέοι που θέλουν να παντρευτούν νάχουν τον ίδιο πνευματικό!

 ~ Άγιος Παΐσιος

''Μη μου ζητάς να σ’ αγαπώ, η αγάπη δεν ζητιέται'' ~ Aγίου Πορφυρίου

Η Παρουσία του Θεού μέσα στο Σύμπαν

Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία