"Δεν αγαπώ τον Θεόν με όλην μου την ψυχήν...''

«Εξομολόγησις..»

"Δεν αγαπώ τον Θεόν με όλην μου την ψυχήν...

Δεν προσεύχομαι με προσοχήν, με κατάνυξιν και ευλάβειαν...

Εις δε τας ιεράς ακολουθίας και αγρυπνίας ακόμη και κατά την φρικτήν ώραν της λειτουργίας, ίσταμαι χωρίς φόβον, προσοχήν και ευλάβειαν.

Πολλάκις δε έχω απρεπείς, αισχρούς, ακαθάρτους και βλασφήμους λογισμούς κατ’ αυτήν την φοβεράν ώραν της θείας λειτουργίας και της ιεράς ακολουθίας.

Δεν έχω μετάνοιαν αληθινήν, γνησίαν, ειλικρινή, ούτε πένθος, ούτε δάκρυα.

Δεν εξομολογούμαι με συντριβήν καρδίας και με συναίσθησιν ότι εξομολογούμενος και παριστάμενος ενώπιον του πνευματικού μοι πατρός παρίσταμαι και εξομολογούμαι ενώπιον του παντοκράτορος Θεού,

Εις το μυστήριον της θείας κοινωνίας προσέρχομαι αναξίως, άνευ της πρεπούσης ετοιμασίας, άνευ συναισθήσεως...

Δεν αγαπώ τον πλησίον μου καθώς αγαπώ τον εαυτόν μου...

Δεν έχω αγάπην ούτε τον πρέποντα σεβασμόν εις τον πνευματικόν μου πατέρα...

Δεν έχω εγκράτειαν, υπομονήν, πραότητα, ταπείνωσιν• κατακρίνω, καταλαλώ, ψεύδομαι, πολυλογώ, αστείζομαι, γελώ, οργίζομαι, θυμώνω, μνησικακώ...

Είμαι κοιλιόδουλος, γαστρίμαργος, λαθροφάγος, ιδιόρρυθμος.

Αμαρτάνω με όλας μου τας αισθήσεις, με την όρασιν, με την ακοήν, με την γεύσιν, με την όσφρησιν, με την αφήν.

Αμαρτάνω εν έργω και λόγω, εκουσίως και ακουσίως, εν γνώσει και αγνοία, με τον νούν και την διάνοιαν•

εξ αμελείας και ραθυμίας μου έχω κακάς και αισχράς επιθυμίας•

έχω ατόπους, αισχρούς, ρυπαρούς, βλασφήμους και υπερηφάνους λογισμούς.

Είμαι υπερήφανος, κενόδοξος, ανθρωπάρεσκος• είμαι φίλαυτος, φιλάργυρος, πλεονέκτης•

δεν έχω εγκράτειαν•

έχω ατόπους, αισχρούς, ακαθάρτους και βλασφήμους λογισμούς•

είμαι φθονερός, θυμώδης, οργίλος, μνησίκακος•

είμαι οκνηρός και αμελής και εις τα σωματικά και εις τα πνευματικά...

Διά ταύτας τας αμαρτίας, τας οποίας εξωμολογήθην ενώπιον του Θεού και ενώπιόν σου, πνευματικέ μοι πάτερ, και δι’ άλλας αναριθμήτους τας οποίας έπραξα και από λήθην και άγνοιαν παρέλειψα να εξομολογηθώ, 

ζητώ παρά Θεού την συγχώρησιν και παρά σου πνευματικέ μοι πάτερ, τον πρέποντα κανόνα των αμαρτιών μου.

~ πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος  
Καθηγούμενος Ι.Μ. Λογγοβάρδας Πάρου († 1980)

(Στο αρχείον της Μονής των Θαψανών, στην Πάρο, υπάρχει ένα χειρόγραφον σημείωμα

 του οσίου Φιλοθέου Ζερβάκου που φέρει τίτλο, «Εξομολόγησις Μοναχού»...)

Πηγή: diakonima.gr