Μόνο ἕνα νά προσέξεις, μέ συμβούλεψε ὁ Ὅσιος Πορφύριος. Νά ξεκαθαρίζεις τίς σκέψεις σου...

Μόνο ἕνα νά προσέξεις, μέ συμβούλεψε ὁ Ὅσιος Πορφύριος. 

Νά ξεκαθαρίζεις τίς σκέψεις σου, πού ἀπό τήν πολλή σου εὐαισθησία πιέζεσαι καί θλίβεσαι... 

Νὰ τὶς διώχνεις, νὰ μὴν παραμένουν. Νὰ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἔρχονται καὶ δὲν θὰ ταράζεσαι, οὔτε θὰ θλίβεσαι. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς τὸ ἴδιο. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ τὸν Γέροντα. Ἕνας Γέροντας, ἕνας Χριστός...

– Πῶς θὰ ἀγαπήσω τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς δυσκολίες;

– Εἶναι μεγάλη ἱστορία αὐτή. Ἔχει τοὺς τρόπους της. Ἅμα μπεῖ ὁ Χριστὸς στὴν καρδιά, τὴ γεμίζει μὲ τὴν ἀγάπη Του. Τότε δὲν ὑπάρχει “μὴ τοῦτο, μὴ ἐκεῖνο, μή, μή…”. Μόνο ἀγάπη… Πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ Ἀγάπη.

Τὰ μὴ ἦσαν πρὸ Χριστοῦ. Τὰ κατήργησε ὁ Χριστός. Ἔφερε τὴν Ἀγάπη. Παράδεισος εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὑπακοή, ἡ ταπείνωση.

Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου...

Καὶ κάποιος ἄλλος ποὺ εἶχε πρόβλημα ἀρκετὰ σοβαρὸ καὶ πῆγε καὶ τὸ εἶπε στὸν Ὅσιο Πορφύριο, τοῦ λέει, ἀφοῦ ἦταν ἀνθρωπίνως ἄλυτο: “Ἄκου, παιδί μου, σοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεὸς ἕνα μικρὸ πειρασμό, μιὰ μικρὴ δυσκολία, ἕνα προβληματάκι… 

Κι ἐσύ ἀντί νά χαρεῖς γι’ αὐτό πού σοῦ ἐμπιστεύτηκε, κάθεσαι καί στενοχωριέσαι; 

Πές, “Χριστέ μου, νὰ εἶναι εὐλογημένο!

Ἀφοῦ ἐπέλεξες ἐσὺ αὐτό, ἢ ἡ ἀδυναμία μου ὅρισε αὐτὸ καὶ ἐσὺ τὸ ἀνέχεσαι, νὰ εἶναι εὐλογημένο. Καὶ εὐχαριστῶ, Θεέ μου”.

Ξεχνᾶμε νὰ λέμε εὐχαριστῶ... και στὴν θλίψη, καὶ στὸν πόνο...

''Άμα μπει ο Χριστός στην καρδιά...''

Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου“, σσ. 207-208
Πηγή: agiafotini.gr