Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης προτρέπει μιά μοναχή πού τόν ἐρωτᾶ, πῶς νά περάσει τή Μεγάλη Παρασκευή:
«Νά προσεύχεσαι καί νά λές μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς σου: «Δόξα τῇ ἁγίᾳ Σταυρώσει Σου Κύριε» καί «Ὑπεραγία Θεοτόκε προσκυνοῦμεν τά Πάθη τοῦ Υἱοῦ Σου».
Παράλληλα νά κάνεις καί ὅσες μετάνοιες μπορεῖς...
Αὐτή τή μέρα πρέπει νά τή ζήσει κανείς.
Ἐγώ τή Μεγάλη Παρασκευή κλειδώνομαι γιά νά τή ζήσω. Μερικοί πίνουν ξύδι αὐτή τή μέρα, γιατί χολή καί ξύδι ἔδωσαν οἱ Ἑβραῖοι στό Χριστό πάνω στό Σταυρό» (Ματθ. 27,34).
Ρωτάει ἡ μοναχή: -Γέροντα στό Ἅγιον Ὄρος τή Μεγάλη Παρασκευή χτυποῦν πένθιμα οἱ καμπάνες;
- Χτυποῦν πένθιμα. Χτυποῦν καμπάνες ὅταν βγαίνει ὁ Ἐπιτάφιος.
- Γέροντα, χτυποῦν ὅλη την ἡμέρα;
- Ξέρω κι ἐγώ, ἄν χτυποῦν;
Ἐγώ κοιτάζω νά χτυπήσει ἡ καρδιά...
(Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, Λόγοι ΣΤ΄ περί προσευχῆς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου