Ἡ συνείδηση σου εἶναι ἡ φωνή καί ὁ ἔλεγχος τοῦ φύλακος ἀγγέλου ~ Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Περί διακρίσεως και φωνής συνειδήσεως 

Γιά νά δεῖς τά ὑλικά πράγματα, πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ σωματικοί ὀφθαλμοί σου. Γιά νά γνωρίσεις τά νοερά πράγματα, πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ ὀφθαλμοί τῆς ψυχῆς σου, νά ἔχεις δηλαδή φωτισμένη συνείδηση καί διάκριση.

Μόνο μ΄ αὐτή τήν προϋπόθεση θά ἐφαρμόζεις σωστά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ «καί οὐκ ἐκκλινεῖς ἀπ΄ αὐτῶν εἰς δεξιά οὐδέ εἰς ἀριστερά, ἵνα συνῇς ἐν πᾶσιν οἷς ἐάν πράσσῃς» [και δεν θα παρεκκλίνεις απ’ αυτές (τις εντολές), ούτε δεξιά ούτε αριστερά, για να πετύχεις σε όλα όσα κάνεις] (Ἰησ. Ναυῆ 1, 7).

Διάκριση εἶναι ἡ ἱκανότητα τῆς ψυχῆς νά διακρίνει ἀλάθητα σέ κάθε περίπτωση τό καλό ἀπό τό κακό, τό θεῖο θέλημα ἀπό τή δαιμονική ἀπάτη.

Μέ τή διάκριση θά γνωρίσεις πότε καί πῶς πρέπει νά πολεμᾶς τά πάθη, πότε νά ὑποχωρῆς, πῶς νά ἀντιμετωπίζῃς νικηφόρα τίς πανουργίες τῶν δαιμόνων, πότε οἱ λογισμοί σου προέρχονται ἀπό τό Θεό καί πότε ἀπό τούς δαίμονες.

Αὐτή τή νοερή αἴσθηση τήν ἀποκτοῦν μόνο ὅσοι ἔχουν καθαρή καρδιά καί καθαρό σῶμα, ἀμόλυντη συνείδηση καί ἀμόλυντες αἰσθήσεις.

Ἡ συνείδηση σου εἶναι ἡ φωνή καί ὁ ἔλεγχος τοῦ φύλακος ἀγγέλου, πού σοῦ ἔστειλε ὁ Θεός στό ἅγιο βάπτισμα. Καί λέω ἡ φωνή τοῦ φύλακος ἀγγέλου, γιατί δέν τολμῶ νά πῶ ὅτι συνείδησις εἶναι ἡ ἴδια ἡ φωνή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα σου.

Ἡ συνείδηση σου θά φωτισθεῖ καί ἡ διάκριση σου θά καλλιεργηθεῖ καί θ’ ἀναπτυχθεῖ μόνο μέ τόν ἀγῶνα γιά τήν ἀπαλλαγή ἀπό τά πάθη.

Ὅσο καθαρίζεσαι ἀπό τόν ρύπο τῶν παθῶν, τόσο ἡ συνείδηση σου θά φωτίζεται· καί ὅσο φωτίζεται ἡ συνείδηση, τόσο θά τελειοποιεῖται ἡ διάκριση· καί ὅσο τελειοποιεῖται ἡ διάκρισις, τόσο πιό ἀποτελεσματικός καί καρποφόρος θά γίνεται ὁ ἀγῶνας σου κατά τῶν παθῶν.

Γιά νά τά κατορθώσεις ὅμως αὐτά, γύμνωσε τόν νοῦ σου ἀπό τό δικό σου θέλημα καί τή δική σου γνώμη καί κατάφευγε στόν Κύριο γιά νά σοῦ δίνει τίς λύσεις σέ κάθε περίσταση, ὅπως κατέφευγε ὁ προφήτης ἱκετεύοντας: «Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν ἐν ᾗ πορεύσομαι… Δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου» (Ψαλμ. 142, 8, 10). 

Ἡ φωνή τῆς συνειδήσεως εἶναι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ. Καί φωνή τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τῶν θείων Γραφῶν, τή φωνή τῶν ἁγίων, τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας καί τή φωνή τοῦ πνευματικοῦ σου.

Ὁ Θεός ἔδωσε στόν ἄνθρωπο τόν νοῦ καί τόν όρισε βασιλιά καί ἐπίσκοπο τῶν παθῶν καί τῶν ἐπιθυμιῶν, γιά νά ἐπιβάλλεται σ΄ αὐτά μέ σύνεση καί διάκριση. Γι αὐτό ὑπάκουε πάντα στόν ἔλλογο νοῦ καί ὄχι στά ἄλογα σαρκικά πάθη. Ἄν δέν ὑπακοῦς στόν νοῦ εἶσαι τυφλός. Τυφλή εἶναι καί ἡ σάρκα. «Τυφλός δέ τυφλόν ἐάν ὁδηγῆ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται» (Ματθ. 15, 14).

Ἄν θέλεις ἐσωτερική γαλήνη καί ψυχική ὑγεία στή γῆ, ἄν θέλεις καί τήν αἰώνια μακαριότητα στόν οὐρανό, τότε κυβέρνησε τά πάθη σου, κάνοντας ὑπακοή στή φωνή τῆς συνείδησης σου.

Ἄν σέ κυβερνοῦν τά πάθη, δέν θ΄ ἀπολαύσεις παρά βάρος, πίκρα, ἔλεγχο τῆς συνειδήσεως στή ζωή αὐτή, καί αἰώνια κόλαση στήν ἄλλη.

Ἀσχολήσου μέ τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, μέ τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς σου, μέ τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, πού θά σοῦ χαρίσουν τά ἄφθαρτα ἀγαθά. Ἡ σάρκα γρήγορα θά φθαρεῖ, ἡ ἐπιθυμία θά μαραθεῖ, μόνο ἡ ψυχή θά ζήσει αἰώνια.

«Ὅ γάρ ἐάν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καί θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰς τήν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκός θερίσει φθοράν, ὁ δέ σπείρων εἰς τό πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωήν αἰώνιον». (Γαλ. 6, 7-8).

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ», ἐκδ. Ι. Μονῆς Παρακλήτου. greekdownloads.wordpress.com